Lech Majewski to wybitny reżyser filmowy i teatralny. Majewski jest uznanym i cenionym pisarzem, poetą i malarzem. Należy do członków Gildii Reżyserów Amerykańskich i Europejskiej Akademii Filmowej.
Urodził się w Katowicach. Początkowo studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych, by w 1973 roku rozpocząć naukę na Wydziale Reżyserii PWSFTViT w Łodzi. Już podczas studiów zrealizowana przez niego etiuda dokumentalna "Grand Hotel" (1975) zdobyła Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Filmowych. Jego dyplomem była nowela "Zwiastowanie" w filmie fabularnym "Zapowiedź ciszy".
W roku 1978 Wydawnictwo Śląsk opublikowało tomik poetycki Lecha Majewskiego, o tytule "Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta". Rok później nakładem Czytelnika ukazał się kolejny zbiór wierszy - "Poszukiwanie Raju".
Jego samodzielny debiut reżyserski "Rycerz" (1980) został wysoko oceniony przez krytyków filmowych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W USA Majewski odniósł także wielki sukces komercyjny filmem "Prisoner of Rio" z 1988 roku.
Dwa lata później Lech Majewski przeniósł się do Hollywood i rozpoczął współpracę ze studiem Davida Lyncha, tworząc "Ewangelię według Harry'ego", w której zadebiutował Viggo Mortensen.
Kolejnym przedsięwzięciem była opera "Król Ubu" z muzyką Krzysztofa Pendereckiego. Premiera miała miejsce w Teatrze Wielkim w Łodzi i została uhonorowana Złotą Maską za najlepszy spektakl sezonu oraz Złotym Orfeuszem Warszawskiej Jesieni w 1994 roku. Wtedy też została opublikowana kolejna powieść Majewskiego - "Szczury Manhattanu".
W 1995 roku w Heilbronn w Niemczech Majewski wystawił sztukę "The Black Rider" autorstwa Boba Wilsona, Toma Waitsa i Williama Burroughsa. Przedstawienie otrzymało nagrodę Kilianpreis za najlepszą reżyserię w sezonie 1994/95. W tym samym roku Lech Majewski został jednym z producentów filmu opartego na własnym scenariuszu pt. "Basquiat". Zagrali w nim m. in. Gary Oldman, Benicio del Toro, Dennis Hopper, Courtney Love i David Bowie jako Andy Warhol.
W 1996 roku Lech Majewski zadebiutował jako kompozytor - wspólnie z Józefem Skrzekiem stworzył muzykę i libretto do autobiograficznej opery "Pokój saren".
Międzynarodowy Instytut Teatru wybrał "Pokój saren" do grona dwunastu najlepszych oper współczesnych i nagrodził ją w 1998 w Düsseldorfie. "Pokój Saren" uhonorowano także Złotą Maską. Na podstawie opery Lech Majewski nakręcił film pod tym samym tytułem, prezentowany m. in. w nowojorskim Museum of Modern Art, Galerie Nationale du Jeu de Paume w Paryżu, Museum of Fine Arts w Buenos Aires oraz na weneckim Biennale. Rok później, Majewski zaprezentował własną adaptację "Snu nocy letniej" Szekspira. Został także producentem serii płyt pod wspólnym tytułem "Mistycy i wirtuozi" z muzyką współczesną, między innymi Henryka Mikołaja Góreckiego, Andrzeja Krzanowskiego, Józefa Skrzeka i Juliana Gembalskiego. W tym samym roku ukazał się również "Autobus na Golgotę" (Wydawnictwo Baran i Suszczyński) - połączenie prozy i komiksu.
W 1999 roku został zrealizowany "Wojaczek" - opowieść o jednym z najciekawszych polskich poetów współczesnych. Film został zaprezentowany na festiwalach m. in. w Rotterdamie, Berlinie, Jeruzalem, Rio de Janeiro, Londynie, Mexico City, Sao Paulo, Nowym Jorku, Montrealu i Los Angeles, zdobywając ponad 20 nagród, w tym tytuł Najlepszego Europejskiego Niezależnego Filmu w 2000 roku w Barcelonie, Najlepszego Filmu Europejskiego w Corato i Grand Prix w Kłajpedzie. Odtwórca głównej roli Rafała Wojaczka - Krzysztof Siwczyk - otrzymał nominację Europejskiej Akademii Filmowej na Najlepszego Aktora Europejskiego.
Następnym filmem Lecha Majewskiego był "Angelus" - nazywany często "śląskim Sto lat samotności". Podobnie jak "Wojaczek", "Angelus" zdobył szereg liczących się nagród filmowych, m.in. Grand Prix Camerimage i nagrodę im. Federico Felliniego.
Kolejnym filmem Majewskiego był "Ogród rozkoszy ziemskich", nagrodzony Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rzymie (2004 rok).
W 2003 roku nakładem Wydawnictwa Rebis ukazała się powieść Lecha Majewskiego nosząca tytuł "Hipnotyzer" W tym samym roku Lech Majewski stworzył zbiór dwunastu videoartów "DiVinities".
W 2005 roku zorganizowane zostały dwie duże retrospektywy prac Lecha Majewskiego; pierwsza w Buenos Aires i Mar del Plata w Argentynie, druga w Londynie. Rok później twórczość Majewskiego uhonorowało najbardziej prestiżowe muzeum sztuki współczesnej, The Museum of Modern Art w Nowym Jorku, organizując w maju 2006 roku indywidualną retrospektywę jego twórczości. Jej otwarcie uświetniła premiera "KrwiPoety", unikalnej sekwencji 33 wideoartów prezentowanych symultanicznie.
W lutym 2007 roku cykl videoartów "KrewPoety" był prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, a w czerwcu na Biennale w Wenecji. W tym samym roku Lech Majewski stworzył film fabularny "Szklane usta", oparty na cyklu "KrewPoety".
