ANATOLIA
Akcję filmu umieściłem w Anatolii, krainie pełnej drzew oliwkowych, figowych i winnic. Jednak w przeważającej części akcja rozgrywa się w małym miasteczku Tire, wiejskiej społeczności, która doskonale odzwierciedla historyczne, kulturowe i gospodarcze cechy tego regionu, który ostatnio ulega błyskawicznym zmianom i modernizacji. W tym regionie koegzystują ze sobą tradycja i nowoczesność, to pomogło mi znaleźć tam wszystko co było mi potrzebne do opowiedzenia swojej historii.
ZMIANY W SPOŁECZNOŚCI WIEJSKIEJ
W ciągu ostatnich kilku lat tureckie wsie, szczególnie te w centralnej Anatolii, przeszły ogromne zmiany pod różnym względem. Nowy sposób życia rozbudził się w mieszkańcach miasteczek i wsi. Dotychczas ich sposobem utrzymania była wyłącznie praca na roli i hodowla zwierząt. Odkąd zaczął wkraczać tam przemysł, powstały fabryki i kopalnie, pojawiły się nowe możliwości zatrudnienia, powodując szeroko rozpowszechnioną migrację. To głęboko dotknęło tradycyjną rodzinną strukturę, która do tej pory była twierdzą nie do ruszenia.
ROZDŹWIĘK POMIĘDZY TRADYCJĄ A NOWOCZESNOŚCIĄ
Nowy sposób życia nie tylko zmienia gospodarstwa, ale wymusza też zmiany w tradycyjnych obyczajach. Z jednej strony sprawiają, że nasza dotychczasowa tożsamość zostaje zakłócona, rozbita, z drugiej - stają się odskocznią, trampoliną, od której możemy odbić się w kierunku innego, lepszego życia. To powoduje zderzenie tradycji i nowego modelu życia, jakiego doświadczają obecnie młodzi ludzie w Turcji. Jednak zmiany te, poza nadzieją na "lepszą przyszłość" niosą ze sobą również chaos i konflikt. To wszystko zaszczepiłem w serce młodego człowieka, poety Yusufa i jego matki, kobiety, która również pragnie zmian w swoim życiu. Kiedy każde z nich zamierza żyć tak jak chce, pojawiają się problemy.
RELACJA MATKA-SYN
Relacja "matka-syn" czasem bywa trudna, czasem zaskakująca, czasem pełna szczęścia, czasem smutku, a czasem pełna sprzeczności. Można powiedzieć, że w kulturze Anatolii ta relacja jest zupełnie inna i bardziej głęboka niż w innych kulturach. W naszej kulturze postać matki symbolizuje takie pojęcia jak "ziemia", "ojczyzna" i niesie ze sobą sakralną wartość. Sedno słowa "matka" zakorzenione jest w takich pojęciach jak " honor", " rodzina", "moralność", " tradycja". "Matka" symbolizuje czystość i niewinność. Pojęcie kobiecości w odniesieniu do matki prawie nigdy nie jest podejmowane.
W swym filmie chciałem pokazać jak zmieniła się ta relacja "matka-syn" we współczesnej Turcji.
MLEKO
Tytuł nawiązuje do mleka, którym matka karmi swoje dziecko. To wiąże ich na całe życie. I niezależnie od tego w jakim wieku będzie jej dziecko, zawsze może domagać się opieki od matki i w jej życiu zawsze będzie miało uprzywilejowane miejsce. Przychodzi jednak taki moment, kiedy - mówiąc symbolicznie - na dobre zostaje się odstawionym od piersi matki. To jest cena, którą trzeba zapłacić za swoje dorosłe życie. Zwykle ta zmiana prowadzi również matkę do innego życia, ponownego odkrycia własnej kobiecości.
Wraz z dojrzałością Yusufa jego matka staje się niejako "nową" kobietą, która teraz może żyć inaczej. Kiedy to się stanie, czy jej syn będzie potrafił wziąć życie w swoje ręce? Zbyt silna relacja matka-syn w tradycyjnej tureckiej społeczności jest jednym z powodów, dla których moment przejścia z dzieciństwa w dorosłość dla wielu młodych Turków jest tak trudny. Yusufowi trudno zmierzyć się z nowym życiem. Zmiany, które nastąpiły wokół niego rozwiały na zawsze tradycyjny model życia, do którego był przyzwyczajony. Teraz musi iść własną drogą i odkryć siebie.
POPRZEZ OCZY I SERCE POETY
Jako młody chłopak też pisałem wiersze, jednak większość z nich nigdy nie ujrzała światła dziennego, poza kilkoma opublikowanymi w jakiś pismach. Poezja zawsze była dla mnie rzeczą instynktowną, związaną z naszym wnętrzem. To prawdopodobnie dlatego Yusufa uczyniłem poetą. Innym powodem było też moje pragnienie opisania wiejskiego życia oraz ukazanie odcięcia pępowiny i przejścia w dorosłość poprzez oczy i serce poety.
HARMONIA
Postacie, twarze, miejsca, pory roku, światło, ruch kamery i scenariusz powinny tworzyć integralną całość i przenikać się wzajemnie. Harmonia między tymi wszystkimi elementami jest nieodzowna. Dopiero wówczas poprzez obraz można osiągnąć pewną wrażliwość i przekazać również to co niewidzialne. To właśnie staram się uchwycić w swoim filmach.
NIEOGRANICZONOŚĆ ŚWIATA
Nasze podejście do czasu definiuje nas. Wierzę, że ludzkie życie nie ogranicza się tylko do tego świata. Jest coś "przed" i "po" tym życiu. Czynniki, które determinują nasze teraźniejsze życie są mocno powiązane z przeszłością i przyszłością. Nie możemy ograniczać odpowiedzi na nasze egzystencjalne pytania jedynie do fizycznego świata, który widzimy. Widzimy świat nie tylko swoimi oczami, ale również marzeniami. Wiara albo jej brak ma istotne znaczenie przy podejmowaniu decyzji przez głównych bohaterów. Chciałem, żeby moi bohaterowie badali i odkrywali świat, oraz pokazywali piękno i duszę, które otrzymaliśmy od świata wraz z naszymi narodzinami. To jest element łączący wszystkie kultury, tradycje, religie, który pomaga nam wzajemnie się zrozumieć.
