"Maryja, matka Jezusa" to opowieść o macierzyństwie Marii z Nazaretu, od momentu poczęcia do osiągnięcia przez Jezusa wieku młodzieńczego. To portret matki i jej relacji z synem, wspieranej przez dyskretną obecność Józefa, patriarchy, który zgadza się stanąć z boku, mimo obowiązującej w jego rodzinie dominującej roli mężczyzny.
Film podejmuje ważne tematy, takie jak narodziny, dorastanie i wychowanie dzieci, a wszystko to jest przedstawione w niecodzienny sposób, bo z wyjątkowego, kobiecego punktu widzenia. Historia ma uniwersalny wymiar, bo odnosi się do kluczowych momentów i głęboko zakorzenionych oczekiwań, które towarzyszą życiu każdego dziecka. To sprawia, że film może zaciekawić zarówno wierzących, jak i niewierzących.
Chrześcijaństwo, jako jedyne spośród głównych religii świata, wyróżnia kobietę jako znaczący element historii Zbawienia. Jest to punkt zwrotny w historii ludzkości, ponieważ po raz pierwszy matka, a więc kobieta, staje się jej podwaliną.
Ale co naprawdę sprawiło, że ta dziewczyna była tak wyjątkowa, by stać się matką Boga-człowieka? Dlaczego Bóg wybrał właśnie ją?
Maria, często przedstawiana w tradycji jako nieosiągalna ikona, a w niektórych przypadkach nawet nieistotna lub bierna postać, w trakcie filmu nabiera wyjątkowych cech: staje się inspiracją i przykładem do naśladowania. W tym świetle na wychowanie Chrystusa możemy patrzeć jak na zaskakujący model antropologiczny i pedagogiczny, który powinien być wzorem dla nas wszystkich.
Kręciliśmy "Maryja, matka Jezusa" na tunezyjskiej prowincji, gdzie znaleźliśmy kulturową i antropologiczną scenerię możliwe bliską Palestynie czasów biblijnych. Z tego samego powodu obsadziliśmy w filmie lokalnych aktorów, w wielu przypadkach naturszczyków, począwszy od odtwórczyni roli młodej Marii, która jest obecna na ekranie przez większą część filmu. Ci prości ludzie: pasterze, chłopi i dzieci, ożywili nasz film grając w swoim języku ojczystym, dialekcie tunezyjskiej wsi, wywodzącym się z języków semickich, do których należały hebrajski, aramejski i arabski. Dołożyliśmy wszelkich starań, aby zachować spontaniczny, prawdziwy charakter ich interpretacji, którą oparli na swoich doświadczeniach życiowych. Dla kontrastu postaci, reprezentujące ówczesną władzę, posługują się językiem starogreckim, w tamtych czasach najczęściej używanym w sferze kultury i dyplomacji.
Po przeprowadzeniu badań na temat kostiumów i scenografii zdecydowaliśmy się odtworzyć żywe, zdecydowane barwy ówczesnego świata, zupełnie inne od tych, w które obfitują znane nam filmy dotyczące tamtych czasów.
Archaiczny patriarchalny kontekst, pokazany w starożytnych społecznych i rodzinnych rytuałach i hierarchii, sprawia, że bieg życia Maryi i jej syna Jezusa wydaje się jeszcze bardziej zdumiewający. Pomimo swojej prostoty i skromności udało im się wnieść światło do świata przemocy i fałszu, pokazując ludziom drogę do Zbawienia.
Guido Chiesa i Nicoletta Micheli
Film został zainspirowany oryginalnymi przemyśleniami Maeve Corbo na temat postaci Maryi. Scenarzyści wyrażają jej swoją szczerą wdzięczność.
