"Maria łaski pełna": TWÓRCY
Joshua Marston (scenarzysta i reżyser)
Urodził się i wychował w południowej Kalifornii. Licencjat z socjologii otrzymał w Berkeley. Pracował w Paryżu dla magazynu Life i ABC News podczas pierwszej wojny w Zatoce Perskiej. Później uczył angielskiego w prywatnej szkole średniej w Pradze w Czechach. Pracę magisterską z nauk politycznych obronił na Uniwersytecie Chicago. Później skończył podyplomowo reżyserię na Uniwersytecie Nowego Jorku. Jest autorem wielu nagradzanych filmów krótkometrażowych, wśród nich Bus to Queens, Voice of an Angel i Trifecta. Marston otrzymał wsparcie od Fundacji Nowego Jorku na prowadzenie Towarzystwa Aktorów i na siedziby w koloniach aktorskich MacDowell i Millay. Maria łaski pełna jest jego pierwszym filmem długometrażowym.
Paul Mezey (producent)
Paul Mezey pochodzi z Nowego Jorku. Reprezentuje kino niezależne, a wśród jego filmów fabularnych znajdują się nagradzany The City (La Ciudad) Davida Rikera i Our Song Jima Mc Kay. Także Spring Forward wyreżyserowane przez Toma Gilroy i the Ballad of Ramblin’ Jack Ayiany Elliott, która otrzymała w 2000 roku nagrodę specjalną Jury za osiągnięcia artystyczne na festiwalu filmowym w Sundance. Mezey nadzorował prace nad filmem Chrisa Smitha American Movie, który jest nagradzanym dokumentem wyprodukowanym przez Sony Picture Classics. Obecnie Mezey pracuje nad wznowieniem Everyday People Jima McKay. Otrzymał nagrodę dla producentów IFP/West Motorola i nagrodę Independed Spilit w 2001 roku.
Jaime Osorio Gómez (współproducent)
Jaime urodził się w Viterbo, w Kolumbii 7 marca 1947 roku. Studiował prawo na Universidad Autonoma de Colombia. Jego kariera filmowa rozpoczęła się we wczesnych latach siedemdziesiątych od produkcji reklam i dokumentów o tematyce politycznej. Wśród tych ostatnich najważniejszym jest Chile No Se Linde Carajo. W połowie lat osiemdziesiątych Gómez wyprodukował Nieme Tropical, Los Embera i Mi Macondo. Pracował jako asystent reżysera podczas kręcienia filmów Visa USA i Milagro en Roma. Był wykładowcą sztuki filmowej w wielu instytucjach, takich jak the School of San Antonio de los Baños na Kubie. W 1991 roku wyeżyserował i wyprodukował nagradzany film Confessing to Laura. W tym samym roku był pełnił funkcję dyrektora produkcji hiszpańskiego serialu telewizyjnego Nazca filmowanym w 21 różnych państwach latynoamerykańskich. W 1999 roku Gómez wyprodukował Our Lady of the Assassins, reżyserowaną przez Barbeta Shroedera. Obecnie pracuje nad produkcją The Wndering Shadow w reżyserii Ciro Guerra oraz wydaniem Sin Amparo, które napisał, wyprodukował i wyreżyserował. Pracuje też nad pre-produkcją Juego de Niños w reżyserii Carlosa Cesara Arbelaeza.
Orlando Tobón (współproducent)
Nazywany jest często Burmistrzem Małej Kolumbii. Wyemigrował z tego kraju w 1968 roku i obecnie mieszka na Jackson Heights w Queens, gdzie prowadzi małą agencję turystyczną. Tobón stał się przywódcą środowiska Kolumbijczyków w Nowym Jorku. Często służył pomocą, także finansową, lokalnym imigrantom, którzy nie mogli zwrócić się o pomoc do nikogo innego. Do jego zasług należy przetransportowanie ciał ponad 400 kolumbijskich przemytników, którzy przewozili narkotyki w żołądkach i zmarli podczas podróży do Stanów Zjednoczonych. Tobón sprawdził się także jako dyrektor Centrum dla Niepełnosprawnych w Queens, które przez siedem lat było filią Lions Club International. Był także jako radnym w radzie dzielnicy i jest aktywnym członkiem Ligi Broniącej Dobrego Imienia Kolumbii (Colombian Anti-defamation League).
Rodrigo Guerrero (współproducent)
Pochodzi z Cali w Kolumbii. Ukończył szkołę filmową przy New York Uniwersity i Tish School of the Arts znajdując się wśród 5% najlepszych uczniów swojego rocznika. Jako zdjęciowiec ma na swoim koncie kilka niezależnych filmów fabularnych, dokumentalnych i wideoklipów. Wśród nich są Reunion, film wyreżyserowany przez Boba Giraldi, a także film Brandona Cole King Midas. Wyprodukował i wyreżyserował bardzo dużo reklamówek, materiałów promocyjnych, wideoklipów i programów telewizyjnych dla Heavy Inc. Finansował także wraz z Andresem Baizem i Jaime Osorio Gómezem (Our Lady of the Assassins) Proyecto Tucán . Jest to firma, która zajmuje się produkcją i dystrybucją filmów o tematyce latynoskiej.
Becky Glupczyński (dyrektor finansowy)
Ukończyła Columbia University. Rozpoczęła pracę w telewizji edukacyjnej jako osoba odpowiedzialna za kontakty z rodzinami w docenionym przez krytykę programie Mister Rogers’ Neighborhood. Po powrocie do Nowego Jorku w 1996 roku znalazła niszę w środowisku niezależnych producentów. Pracowała nad takimi filmami jak Requiem dla snu, Restaurant, The Opportunists, i Brooklyn Babylon. Obecnie jest samozatrudniającym się dyrektorem finansowym. Pracowała także podczas produkcji Fridy w reżyserii Julii Taymor, Word Traveler Barta Freundlicha, którego premiera miała miejsce w 2002 roku na festiwalu filmowym Sundace i The American Astronaut wyreżyserowanego przez Cory McAbee, także po raz pierwszy pokazanego w Sundance rok wcześniej.
Altercine (wspomaganie produkcji)
Utworzona w 1970 roku przez grupę niezależnych filmowców z Quito w Ekwadorze. Ludzie z Altercine wyreżyserowali, napisali lub nakręcili i zmontowali niezliczoną ilość reportaży, filmów fabularnych, wideoklipów i reklamówek. Filmowcy z Altercine pracowali zarówno przy krajowych jak i zagranicznych produkcjach, jako zdjęciowcy, montażyści, reżyserzy. Przedsiębiorstwo to pomaga przy kierowaniu i koordynacji produkcji.
Wśród dorobku Altercine znajduje się Quito – seria sześciu krótkich historyjek zamówionych przez Urząd Miata Quito; Mekong the Mother, pierwszy z trzech dokumentów Altercine o rzece Mekong, Ana – dokument o młodych ludziach mieszkających w Medellín, Kolumbia, a także Memoriał de Campaña, film o uczniach szkół średnich i studentach uniwersytetów, który wygrał nagrodę Coral na Festiwalu Filmów Latynoamerykańskich, i Lucar Trocas, o wspaniałym ekwadorskim, artyście Oswaldo Guayasaminie. Altercine wyreżyserowało, nakręciło i zmontowało dwa dokumenty dla Narodów Zjednoczonych: Voluntarios de Naciones Unidas, un cmaino de soidaridad i Colacion para un mañana.
Altercine napisali scenariusz, wyreżyserowali i wyprodukowali film fabularny En Un Rincon del Alma. Była to produkcja ekwadorska. Firma sprawowała nadzór nad debiutem reżyserskim Johna Malkovicha The Dancer Upstairs, a także produkcji niemieckich Inca Connection i La Nieme de los Andes. Altercine zmontowało także nagradzany, niezależny film La Tigra.
Jim Denault (operator)
Denault zdobył uznanie jako operator wielu filmów niezależnych, wliczając Real Women Have Curves Patricii Cardoso, The Believer Henrego Beana, Boys Don’t Cry Kimberly Peirce, Our Song Jima McKay, Getting to Know You Lisanne Skyler, The Clockwatchers Jill Sprecher, The Book of Life Hal Hartley i A Good Baby Kathereine Dieckmann. Zdjęcia Denaulta do Nadji Michaela Almereydy były nominowane w 1996 roku do nagrody INF Independent Spirit Award.
Obecnie pracuje w Kambodży nad Miastem Duchów Matta Dillona, robi zdjęcia do pilota serialu Push, Nevada i Export Witness – oba w reżyserii Johna Mc Naugtona. Nakręcił także wiele filmów krótkometrażowych, wśród nich Michaela Almereydy Another Girl Another Planet, Su Friedricha Hide and Seek, Adrienne Shelley Lois Lives a Little i Amy Talkington The New Arrival.
Denault, wraz z żoną, Cate Wilson, i ich córką, Claire, często podróżują pomiędzy Nowym Jorkiem i Los Angeles.
Monica Marulanda (scenografia)
Monika Marulanda rozpoczęła karierę jako scenograf w 1987 roku i dotychczas pracowała przy jedenastu serialach telewizyjnych w Kolumbii. Otrzymała za swoją pracę trzy nagrody i jedną nominację. Wśród filmów fabularnych ma na swoim koncie Mediometrajes w reżyserii Luisa Alberto Restrepo, Edipo Alcalde w reżyserii Jorge Ali Triana, Soplo de Vida Luisa Ospiny i Our Lady of the Assassins Barbeta Schroedera.
Debbie De Villa (scenografia)
Debbie De Villa zaczęła swoją karierę od zlecenia od SUNY Purchase na projektowanie planu filmowego. Ma na swoim koncie takie produkcje jak nagradzany Love the Hard Way Petera Sehr, w którym grał oskarowy aktor, Adrien Brody, Skins, który był drugą częścią Smoke Signals w reżyserii Chrisa Eyre. Także debiut filmowy Mylesa Connella, The Opportunists z Christopherem Walkenem i debiut Katherine Dieckmann A Good Baby z Davidem Strathairnem. Była też odpowiedzialna za scenografię do nagradzanego filmu Victora Nunez Ulee’s Gold z Peterem Fondą i scenografię do Shimmer wyprodukowanego przez PBS American Playhouse.
De Villa pracowała też przy reklamówkach dla tak znanych klientów jak Coke i Lexus.
Anne McCabe (montaż)
Anne McCabe rozpoczęła swoją karierę w Nowym Jorku jako stażystka w filmie Woody’ego Allena Crimes and Misdemeanors i filmie Briana de Palmy Casualties of War. Jej pierwszy film fabularny, The Daytrippers (Nagroda Główna Festiwalu w Cannes w 1996 roku, Nagroda Publiczności w Deauville i Grand Jury Prize na festiwalu Slamdance), był początkiem współpracy z reżyserem Gregiem Mottolą. Jako montażystka ma także na swoim koncie nominowany do dwóch Oscarów You Can Count On Me. McCabe napisała również kilka scenariuszy do filmów fabularnych, wliczając And Why Not, który ma być wyprodukowany przez Nancy Tenenbaum.
Lee Percy, A.C.E. (montaż)
Percy początkowo uczęszczał do szkoły aktorskiej, gdzie zdobywał szlify pod okiem Johna Housemana, ale po tym jak ukończył Uniwersytet Kalifornii wybrał montaż. Jego doświadczenia aktorskie pomogły mu w pracy montażysty. Ma na koncie filmy, z udziałem największych sław, w tym trzy filmy które dostały Oskara za główne role: Hectora Babenco Pocałunek Kobiety Pająka z Williamem Hurtem, Barbeta Schroedera Reversal of Fortune z Jeremim Ironsem, Kimberly Pierce Boys Don’t Cry z Hillary Swank.
Ostanio Percy pracował nad bliskim premiery A Home at the End of the Word. Jest to film oparty na powieści Michaela Cunnighama z Colinen Farrellem i Sissy Spacek. Rozpoczął także prace nad A Love Song for Bobby Long, w którym występuje John Travolta i Scarlet Johansson.
Percy pracował przeszło dziesięć lat ze szwajcarskim reżyserem Barbetem Schroederem. Stworzyli razem takie filmy jak Before and After z Meryl Strzep i Liamem Neesonem, Kiss of Death z Nicolasem Cagem i Samuelem L. Jacksonem, Single White Female z Bridget Fondą i Jennifer Jason Leigh a także Reversal of Fortune z Ironsem i Glen Close. Jego inne prace to The Believer Henry’ego Beana, który otrzymał główną nagrodę jury na festiwalu Sundance, dwa filmy Wayne’a Wanga Center of the World i Slamdance, film Kathryn Bigelow Blue Steel z Jamie Lee Curtis oraz Corrida, Corrida z Whoopi Goldberg i Rayem Liottą. Jego praca została doceniona przez środowisko montażystów. Otrzymał an American Cinema Editors Eddie Award za swoją pracę nad Against the Wall, wyprodukowaną przez HBO. Był to jeden z dwóch projektów jaki zrobił razem ze śp. Johnem Frankenheimerem.
Lauren Press (kostiumy)
Lauren Press pracowała przy filmach fabularnych Univited i Ritual. Była także asystentem na planie „Rodziny Sporano” i otrzymała dwie nominacje do nagrody Emmy wspólnie z resztą zespołu projektującego stroje. Press była także asystentką projektanta strojów w takich filmach fabularnych jak The Imposter, Lawn Dogs i Donnie Brasco.
Sarah Beers (projektantka strojów)
Projektantka Sarah Beers pracowała zarówno w filmie jak i w teatrze. Ma na koncie takie filmy fabularne jak The Motel Michaela Kanga, który został wyprodukowany przez Miguela Artetę i wygrał Sundance/NHK International Filmmakers Award w 2003 roku na festiwalu Sundance. Pracował także przy The Guys Jima Simpsona z Sigourney Weaver i Anthonym LaPaglia, XX/XY Austin Chick z Markiem Ruffalo wystawionym na festiwalu Sundance i Rodneya Evansa Brother to Brother, którey to film miał zostać wystawiony na Festiwalu Sundance w 2004 roku.
Beers ma na swoim koncie Tape - projekt zrealizowany przez Naked Angels w Nowym Jorku i Londynie. Zaprojektowała ostatnio kostiumy do ST. Scarlet Julii Jordan i jest artystką stowarzyszoną przy The Civilians w Nowym Jorku. Projektowała kostiumy na Festiwal Teatralny w Willimastown oraz przez dwa lata pracowała dla Opery w Santa Fe. Beers pracowała także nad projektami masek i konstrukcjami teatralnymi przy produkcji Primcess Turandot – projekcie Bluelight Theater Company, The Dojoji produkcji Sachiyo Ito Dance Company, Skin of Our Teeth, produkcji Williamstown Theater Festival. Otrzymała stypendium z Watson Fellowship i studiowała kostiumologię przy Operze Królewskiej w Londynie i w sztukę marionetkową Genewie. W 2003 roku była nominowana magazyn Entertainment Design do nagrody dla wschodzących projektantów kostiumowych przez.
Jacobo Lieberman i Leonardo Heiblum (muzyka)
Od 1993 roku Jacobo Lieberman i Leonardo Heiblum skomponowali, nagrali i wyprodukowali muzykę do wielu różnych projektów wliczając w to filmy fabularne, dokumentalne, reklamowe, a także imprezy teatralne, w tym musicale. Jako kompozytorzy mają na koncie The Maldonado Miracle Salmy Hayek, …De qué lado estás? Evy Lopez i Crónica de un desayuno Benjamina Canna. Skomponowali także muzykę do niezliczonej liczby filmów krótkometrażowych, w tym nagradzany projekt Rodrigo Plá El Ojo en la mica z Gaelem Garcią Bernal. Lieberman i Heiblum pracowali też jako producenci przy Fridzie Julie Taymor.
Jeżeli chodzi o teatr stworzyli dwie oryginalne ścieżki dźwiękowe dla dwie adaptacje muzyczne Szekspira El Juego de la Oca, które zdobyły uznanie wśród krytyków i widzów: „Tytus” i „Wieczór Trzech Króli”. Ta ostatnia sztuka przyniosła im nagrodę AMCT (Asociación Mexicana de Críticos de Teatro) za najlepszą muzykę.
Lieberman i Heiblum założyli Audioflot, doskonale wyposażone studio w Meksyku, a także nowy kwartet w którym grają z Alexisem Ruizem i Andrésem Sanchézem.
Jacobo Lieberman komponował także dla kilku oryginalnych zespołów muzycznych i sam grał na kilku rodzajach instrumentów. Oprócz gry na wiolonczeli w Galileo – zespole grającym muzykę barokową, grał na gitarze, organkach, perkusji i bębnach w kilku zespołach, wliczając Santa Sabina, która jest jedną z najlepszych meksykańskich kapel rokowych.
Leonardo Heiblum studiował i komponował muzykę w Meksyku i kontynuował edukację przy Full Sail w Orlando na Florydzie ucząc się technik nagrywania. Pracował przez pięć lat z Philipsem Glassem jako inżynier i jako asystent Michaela Riesmana.
Lynn Fainchtein (nadzór nad muzyką)
Lynn Fainchtein udzielała się zarówno w filmie, telewizji i radio, a także była dziennikarką i pracowała w studiu nagrań. Sprawowała nadzór nad stroną muzyczną wielu filmów i była producentem ścieżek dźwiękowym do takich projektów jak ostatni film Johna Saylesa Casa de los Babys. Długo pracowała z uznanym meksykańskim filmowcem, Alexandro Gonzalez Iñarritu przy takich filmach jak 21 gramów; nominowanym do Oscara Amores Perrot, The Hire: Powder Keg dla BMW Films i przy filmie Edwin z Bradem Pittem. Jej inne filmy to 22 Days in Acapulco Bruno De Almeidy, La Mano del Zurdo Carlosa Salcesa i filmy Marii Nowaro Sin dejar Huella i Danzon. Fainchtein nadzorowała prace przy produkcji ścieżek dźwiękowych Altavista Films. Obecnie jest reporterem magazynu Rolling Stone w Meksyku.
Fainchtein pracowała także dla telewizji wliczając serial, Ciculo Rojo. Zaistniała także w MTV Latinoamerica, gdzie pracowała jako Dyrektor Programowy ds. Muzyki i producent i scenarzysta dla MTV News. Przeprowadzała wywiady i była szefową biura regionalnego. Występowała w radiu jako gospodarz audycji, DJ, producent i kierownik programu dla różnych stacji meksykańskich włącznie z Rock 101, Dimension 10.30 am, Espacio 59 i Image 90.5m
Opheus Group Casing – Ellyn Long Marshall i Maira E. Nelson (casting)
Marshall i Nelson przeprowadzają castingi dla filmu, telewizji i teatru. Mają na koncie takie filmy jak Indocumentados Leonardo Ricagni, Real Women Have Curves Patricii Cardoso, Piñero Leona Ichaso, Girlfight Karyn Kusamy, Rhythm of Saint Cyn Canal-Rossi, Paper Soldiers Damona Dasha i Dave’a Danielsa i Above the Rim Jaffa Pollacka. Marshall i Nelson przeprowadzają obecnie casting do American Way Marco Oriniego i Del Rio Dror Sores.
Pracując dla telewizji, wybierały aktorów do uznanych przez krytyków Undeclared, serialu PBS Simple Justice i seriali telewizji publicznej Different and the Same i Mr. Roger’s Neighborhood.
Marshall i Nelson przeprowadzały casting dla New York Theatre, a także dla międzynarodowych grup teatralnych i teatrów regionalnych. Wśród nich są Twilight – Los Angeles 1992 Anny Deavere Smith w Lincoln Center; Harlem Song wyreżyserowana przez George’a C. Wolfe’a, The Capeman, musical Paula Simona i Dereka Walcota na Broadway i Goodbye My Friduchita dla The Director’s Company. Prowadziły też zlecony casting dla reżyser Elizabeth Swados przy The Hating Pot i The New Americans. Marshall i Nelson wybierali aktorów w latach 1996 do 2003 dla Lincoln Center Institute i w latach 1994 – 1999 dla Inter Hispanic-American Theatre, a także robiły casting do New Works Now dla The Public Theatre.
Przeprowadziły castingi do międzynarodowych tras teatralnych, takich jak 42nd Street i The Rocky Horror Show, a także do tras krajowych jak Jesus Christ Superstar z Tedem Neeley i Carlem Andersonem i Your Arm’s Too Short to Box With God ze Stephenie Mills i Teddym Pendergrassem. Jeśli chodzi o teatry regionalne, w latach 2001 – 2003 pracowały dla Humana Festival, organizowany przez Actor’s Theatre of Louisville; Crossroads Theatre w Nowym Brunswicku; i the Intiman Theatre w Seattle. Brały udział także przy kilku produkcjach nagradzanego En Garde Arts z Nowego Jorku.
El Barco Producciones (casting)
El Barco Producciones jest grupą pięciu filmowców, którzy pracowali dla przemysłu filmowego w Kolumbii przez ostatnie siedem lat jako zespół.
Zdobyli rozgłos przez zatrudnianie w swoich produkcjach nastolatków, którzy żyli na marginesie społeczeństwa, bez dostępu do edukacji, jako aktorów-amatorów i członków załogi filmowej, w ten sposób dając im szansę, by aktywnie wziąć udział w produkcji. El Barco kończy obecnie prace nad czterema filmami krótkometrażowymi we współprodukcji z Niemcami i filmowanymi w Niemczech i Kolumbii.
Jorge Valencia (casting)
Od 1991 roku Jorge Valencia wyreżyserował i zrobił zdjęcia do wielu seriali telewizyjnych, dokumentów i teledysków w Kolumbii, wliczając w to nagrodzony dokument El Pueblo Tikuna. Pracował także jako asystent reżysera przy filmach fabularnych takich jak: La Deuda Manuela Jose Alvareza, Soplo de Vida Luisa Ospiny, Golpe de Estadio Sergio Cabrery, Juana Tenia el Pelo de Oro Pacho Bottii, Our Lady of the Assassins Barbeta Schroedera i ostatnio - El Rey Antonio Dorado. Valencia pracował także przy produkcji dokumentu Sergio Cabrery Citizen Escobar.
Maria Eugenia Salazar (casting)
Salazar pracuje w Kolumbii dla telewizji i przemysłu filmowego przez przeszło 10 lat. Brała udział w wielu projektach na kilku etapach produkcji, wliczając dokumenty, reklamówki i dziewięć seriali telewizyjnych. Wśród filmów fabularnych na jej koncie znajdują się La Deuda Manuela Jose Alvareza, Leida Jorge Valencii i Our Lady of the Assassins Barbeta Schroedera.