Oparta na świetnie przyjętym krótkim filmie z 2008 roku, Mama jest pierwszym pełnometrażowym projektem reżysera reklam Andy'ego Muschietti i jego siostry, producentki Barbary Muschietti. Pochodzące z Hiszpanii rodzeństwo, w ciągu jednego dnia w 2006 roku, zrealizowało film, który miał być swego rodzaju ćwiczeniem stylizacyjnym mającym udowodnić, że Andy poza pełnymi humoru reklamami jest w stanie zrealizować coś mrocznego. W filmie poznajemy dwie dziewczynki, Victorię i Lilly, które uwięzione we własnym domu są śmiertelnie czymś lub kimś przerażone. Obserwujemy je, kiedy usiłując uciec przed istotą - widmem zwanym Mamá, biegną z jednego końca domu na drugi... do momentu, kiedy zostają uwięzione na końcu korytarza bez szansy ucieczki. Zanim materiał filmowy został zmontowany i dodano efekty specjalne minęły dwa lata. Ukończony film szybko znalazł dystrybutora i zwrócił uwagę międzynarodowej widowni oraz przedstawicieli przemysłu filmowego. Realizatorzy dostrzegali sukces filmu w przywoływanym w nim głębokim strachu i zabawie pierwotnymi archetypami, a także jego zwięzłej formie.
Krótkometrażowa produkcja zwróciła uwagę Guillermo del Toro, płodnego scenarzystę / reżysera / producenta, który wyprodukował ponad 20 filmów, z których wiele zostało zrealizowanych przez debiutantów. Producent rocznie ogląda kilkaset krótkich filmów i stara się zachęcać młodych filmowców do zajęcia się filmami pełnometrażowymi. Od czasu do czasu odkrywa coś naprawdę wyjątkowego. Tak było wtedy, kiedy jego asystent pokazał mu pracę rodzeństwa Muschiettich.
Del Toro tak opisuje swoje zainteresowanie przekształceniem krótkometrażowej produkcji Mamá w film pełnometrażowy. "Od pierwszych 10 sekund filmu było jasne, że Andy Muschietti naprawdę rozumie zasady dramatu. Byłem pod wrażeniem".
Tym, co uderzyło del Toro była decyzja filmowców, aby bohaterkami tak przerażającej historii uczynić dwie małe dziewczynki. Pochodzący z Meksyku producent od dawna wierzył, że w strasznych opowieściach udział dzieci bywa bardzo istotny. Wszystko dlatego, że "źródłem horroru są bajki - bajki braci Grimm, ludowe historie ze Wschodniej Europy czy Rosji, pełne przemocy i strachu." A czymże byłby horror z dziećmi w rolach głównych bez postaci oszalałej matki? Del Toro dodaje: "Sądzę, że zaborcza matka to świetny pomysł na potwora. Chyba każdy zna kogoś takiego".
Muschietti zamierzali stworzyć thriller opowiadający o rzeczach nadprzyrodzonych, który straszyłby widzów na bardzo pierwotnym poziomie, i w którym nie chodziłoby tylko o nadprzyrodzone istoty, ale głębokie ludzkie emocje wymykające się spod kontroli.
Wspólnie z Barbarą Muschietti, film zdecydował się wyprodukować doświadczony producent J. Miles Dale - Hollywoodland czy Talk to Me. Podobnie, jak było to w przypadku del Toro, Dale zwrócił uwagę na Mamá, ponieważ miał wrażenie, że "oglądając go chce się więcej i więcej. Ten krótkometrażowy projekt zajmował się uniwersalnymi tematami. Tym, co ma wpływ na dziecko, co to znaczy być rodzicem i w jak bardzo różny sposób mogą być okazywane miłość i wsparcie".
Del Toro spotkał się z rodzeństwem, aby rozpocząć pracę nad scenariuszem, który miał być napisany zupełnie od zera. Kiedy Muschietti dostarczyli mu pierwszy szkic, del Toro "dodał tylko kilka strasznych scena", ale wszyscy zgodzili się, że tekst potrzebuje redakcji. Pracy tej podjął się Neil Criss, którego del Toro opisuje, jako "scenarzystę, który jest w stanie wnieść do scenariusza wszystko to, czego potrzeba w dzisiejszym kinie." Kiedy scenariusz ostatecznie nabrał kształtu, del Toro zwrócił uwagę na wpływ, jaki filmowa istota zwana Mamą wywiera na jedną z zdesperowanych dziewczynek i pierwotny instynkt, jaki posiadają matki chroniące swoje dzieci. Rzeczywiście, filmowa Mama opiekuje się dziewczynkami w jedyny znany sobie sposób. Żeby ochronić swoje nowe córki gotowa jest zabić.
Producent - który otwarcie wierzy w duchy - uwielbia historie, w których duch przesiąknięty jest cechami ludzkimi. "Bardzo spodobał mi się pomysł na film o zagubionych w lesie dziewczynkach, adoptowanych i latami utrzymywanymi przy życiu przez obłąkanego ducha, ogarniętego zaborczą, matczyną miłością. Jednak prawdziwe problemy zaczynają się wtedy, kiedy dziewczynki zostają uratowane i przeprowadzają się do miasta".
Oczywiście, film Mama jest rozszerzoną pod względem technicznym, wizualnym i narracyjnym wersją pierwszego obrazu rodzeństwa. Del Toro, Dale i Muschietti współpracowali ściśle na każdym etapie przygotowań, kompletowania obsady i zdjęć. Znany z własnych wywołujących lęk filmów, del Toro jednoznacznie twierdzi, "Mama to film Andy'ego, który zrealizował go w swoim stylu. To fantastyczny kawałek kina i wcale nie musi przypominać niczego, co zrobiłem".
