GREG KINNEAR (Richard)
Nominowany do Oscara Greg Kinnear jest uważany za jednego z najbardziej wszechstronnych aktorów swego pokolenia. Przed filmem MAŁA MISS zagrał w thrillerze „Kumple na zabój”, rodzinnym „Invincible”, dramatach „Unknown” i „Fast Food Nation” i rozpoczął zdjęcia do „Feast of Love” Roberta Bentona.
Kilka ostatnich lat Kinneara było bardzo pracowitych. Zagrał w filmie „The Bad News Bears” (video: „Drużyna specjalnej troski”), użyczył głosu jednemu z bohaterów „Robotów”, wystąpił w thrillerze „Godsend”. In 2002 zagrał w filmie „Auto Focus” (video: „Auto Focus”), telefilmie „Dinner with Friends” (tv: „Kolacja z przyjaciółmi”) oraz w filmach: „Byliśmy żołnierzami”, „Skazani na siebie”, „Masz wiadomość”.
W 1997 Kinnear zagrał nieszczęsnego sąsiada Jacka Nicholsona w przeboju Jamesa L. Brooksa „Lepiej być nie może”, co przyniosło mu nominację do Oscara, Złotego Globu i wiele innych wyróżnień. Aktor zadebiutował w remake’u „Sabriny”, obok Harrisona Forda i Julii Ormond. Swą karierę zaczynał jednak od telewizji „E! Entertainment”, gdzie prowadził kultowy dziś program „Talk Soup”, zaś od 1994 prowadzi w telewizji NBC własny talk-show.
TONI COLLETTE (Sheryl)
Pochodzi z Sydney, zyskała sławę dzięki roli w komedii „Wesele Muriel". Za rolę w „Szóstym zmyśle" otrzymała nominację do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Inne jej filmy to m.in.: „Tsunami”, „Like Minds", „The Night Listener", MAŁA MISS, „Siostry”, „You Can’t Come In", „Japanese Story" (tv: „Miłość po japońsku”), „Connie i Carla", „The Last Shot" (video: „Ujęcie”), „Changing Lanes" (video, tv: „Zmiana pasa"), „Dirty Deeds", „Był sobie chłopiec", „Godziny", „Shaft", „Mały wielki gang", „Dinner with Friends” (tv: „Kolacja z przyjaciółmi"), „Hotel Splendide", „Idol", "Emma", „The Clockwatchers", „The Pallbearer" (video, tv: „Żałobnik"), „Cosi" (video: „Opera u czubków"), "Historia Liliany" Jerzego Domaradzkiego, „Spotswood", "Osiem i pół kobiety" Petera Greenawaya i "The Boys". Ogromne uznanie przyniosła jej rola Queenie w inscenizacji musicalu "The Wild Party". Mieszka w Australii.
STEVE CARELL (Frank)
Znany jest z udziału w nagrodzonym Emmy programie „The Daily Show”, a także z niezapomnianych ról w filmach fabularnych: „Anchorman: The Legend of Ron Burgundy” (video, tv: „Legenda telewizji”) z Willem Ferrellem oraz „Bruce Wszechmogący” u boku Jima Carrey’a. Zagrał też w filmach: MAŁA MISS, „40-letni prawiczek”, „Skok przez płot”, „Melinda i Melinda”, „Czarownica” oraz w amerykańskiej wersji brytyjskiego serialu „The Office”.
Carell rozpoczął karierę aktorską w wieku sześciu lat, występując w przedstawieniu z okazji Święta Dziękczynienia. Jest weteranem grupy teatralnej Second City w Chicago. Obecnie mieszka w Los Angeles ze swoją żoną, aktorką Nancy Walls (program NBC „Saturday Night Live”). Mają dwójkę dzieci.
PAUL DANO (Dwayne)
W 2002 roku otrzymał Independent Spirit Award za najlepszy debiut w niezależnym filmie „L.I.E”. Za tę rolę nagrodzono go również na festiwalu filmowym w Sztokholmie. Urodzony w 1984 roku aktor ma już za sobą doświadczenia sceniczne na Broadway’u i występy w telewizji. Zagrał w „Rodzinie Soprano”, a także w filmach: „The Emperor’s Club” (video, tv: „Klub imperatora”), „The Newcomers” (tv: „Nasz nowy dom”), „Too Young to be a Dad” (tv: „Za młody na ojca”), „Złodziej życia”, „Dziewczyna z sąsiedztwa”, „Ballada o Jacku i Rose”, „The King”, MAŁA MISS, „Fast Food Nation”, „Weapons”, „Wnere the Wild Things Are”.
ABIGAIL BRESLIN (Olive)
Abigail Breslin jest jedną z najbardziej charyzmatycznych i poszukiwanych aktorek swego pokolenia. W 2002 roku jako pięciolatka zadebiutowała u boku Mela Gibsona w filmie „Znaki”. Potem zagrała w filmach: „Mama na obcasach”, „Keane”, „The Ultimate Gift”, „The Santa Clause 3”, MAŁA MISS, „Mostly Martha”, a także w serialu „Law and Order” (tv: „Prawo i porządek”).
ALAN ARKIN (Dziadek)
Przez wiele lat uznawany był za aktora niezwykle utalentowanego i wszechstronnego, umiejącego odnaleźć się na dużym i małym ekranie, a także na scenie teatralnej. Urodzony w Nowym Jorku, Arkin zadebiutował w słynnym chicagowskim teatrze Second City. Praca ta doprowadziła go na Broadway, gdzie otrzymał główną rolę w sztuce Carla Reinera „Enter Laughing”, za którą został wyróżniony nagrodą Tony. W następnym roku znów wystąpił na Broadwayu w przedstawieniu „Luv” Murraya Schisgala, które stało się wielkim przebojem tego sezonu. W 1998 w Promenade Theatre reżyserował i współtworzył razem z Elaine May sztukę „Power Plays", w której również zagrał.
Pierwszą sztuką samodzielnie wyreżyserowaną przez Arkina było „Eh?”, wystawione w teatrze Circle in the Square z udziałem Dustina Hoffmana. Tuż potem otrzymał nagrodę Obie za reżyserię dramatu Julesa Feiffera Little Murders, po czym wystawił jego kolejną sztukę The White House Murder Case. Sztuki były pokazywane z powodzeniem przez kilka kolejnych sezonów. W następnych latach Arkin wyreżyserował jeszcze „Słonecznych chłopców” na Broadwayu, „Rubbers and Yanks Three” w American Place Theater, „Joan of Lorraine” w teatrze Hartmana w Stamfordzie, The Sorrows of Stephen w Burt Reynolds Theatre z udziałem swego syna Adama oraz „Room Service” w Roundabout w Nowym Jorku.
Za swoją pierwszą rolę filmową w „The Russians Are Coming, The Russians Are Coming” (tv: „Rosjanie nadchodzą”) otrzymał Złoty Glob i nominację do Oscara. Po raz drugi został nominowany do Oscara za rolę w filmie „Serce to samotny myśliwy”, która przyniosła Arkinowi również nagrodę Krytyków Nowojorskich. Zagrał też w takich filmach jak: „Catch-22” (tv: „Paragraf 22”), „In-Laws” (tv: „Teściowie”), „Edward Nożycoręki”, „Havana”, „Glengarry Glen Ross”, „Thirteen Conversations about One Thing” (tv: „Trzynaście rozmów o tym samym”), Matka Noc, „Doczekać zmroku”, „Waiting for Miracle” (tv: „Czekając na cud”). Arkin był reżyserem i scenarzystą dwóch krótkich filmów T.G.I.F. i People Soup. Pierwszy z nich otworzył Nowojorski Festiwal Filmowy, zaś drugi otrzymał nominację do Oscara w kategorii filmów krótkich. W ostatnim czasie Arkin pracował przy filmie animowanym Bee Movie, którego scenarzystą i reżyserem był Jerry Seinfeld oraz MAŁA MISS, reżyserowanym przez Jonathana Daytona i Valerie Faris.
Arkin wystąpił w bardzo chwalonym serialu „100 Centre Street”, którego scenarzystą i reżyserem był Sidney Lumet. Dwie inne kreacje telewizyjne Arkina w „The Pentagon Papers” (video, tv: „Akta z Pentagonu”) oraz w „Escape From Sobibor” (video, tv: „Ucieczka z Sobiboru”) przyniosły mu nominacje do nagrody Emmy. Wystąpił gościnnie w roli ojca swojego prawdziwego syna Adama Arkina w serialu „Chicago Hope” (tv: „Szpital Dobrej Nadziei”) , za co po raz kolejny został nominowany do nagrody Emmy. Zagrał też w „Varian’s War” (tv: „Wojna Variana”), a także w filmie „And Starring Pancho Villa as Himself” (tv: „I Pancho Villa we własnej osobie”, w antologii „Eros” (video: „Eros”), „Firewall”, „Santa Clause 3”.
Kiedy nie jest akurat pochłonięty pracą aktorską bądź reżyserską, Arkin oddaje się muzyce i pisaniu. Jest autorem sześciu książek wydanych przez Harper/Collins, zaś jego ostatni tytuł przeznaczony dla dzieci „Cassie Loves Beethoven” ukazał się nakładem wydawnictwa Hyperion. Wcześniejsza powieść Arkina „The Lemming Condition”, wielokrotnie wznawiana, została uhonorowana nagrodą Księgarzy Amerykańskich poprzez umieszczenie jej w bibliotece Białego Domu.
VOLKSWAGEN BUS (Środek transportu)
W latach 60. i 70. XX wieku Volkswagen bus był ikoną wolności. W filmie MAŁA MISS rodzina Hooverów odkrywa na nowo niesioną przez Volkswagena symbolikę niezależności i ogromnych możliwości własną drogę przez kraj. Co więcej, busowi Hooverów postawionemu wobec krachu tak wielu innych amerykańskich ideałów wyznawanych przez poprzednie pokolenia, udaje się przetrwać mimo kłopotów technicznych – podobnie zresztą jak rodzinie Hooverów, która mimo widma rozpadu przeszła szkołę przetrwania właściwą dla rodzin z klasy średniej.
