COLIN FIRTH (Stanley)
Laureat Oscara, Colin Firth od lat uchodzi za najlepszego brytyjskiego aktora, który od trzech dekad z sukcesem występuje w produkcjach kinowych, telewizyjnych i teatralnych. Zagrał w trzech nagrodzonych Oscarami filmach: "Jak zostać królem" (reż. Tom Hooper), "Zakochany Szekspir" (reż. John Madden) oraz "Angielski pacjent" (reż. Anthony Minghella). Rola króla Jerzego VI, którą zagrał w dramacie kostiumowym "Jak zostać królem" przyniosła mu deszcz nagród: Oscara, Złoty Glob, nagrodę Amerykańskiej Gildii Aktorów Filmowych oraz nagrody BIFA, BAFTA i Critics' Choice. Krytycy docenili również jego świetną kreację w filmie Toma Forda "Samotny mężczyzna", za która otrzymał nagrodę BAFTA oraz Puchar Volpi na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2009 roku.
Colin Firth urodził się 10 września 1960 roku w miejscowości Grayshott w hrabstwie Hampshire. Jest rodowitym Brytyjczykiem, ale jako dziecko wiele podróżował. Pierwsze lata życia spędził w Nigerii, gdzie jego dziadkowie byli misjonarzami. Rodzice byli nauczycielami, ojciec uczył historii, matka wykładała teologię. Mimo tego młody Colin nie cierpiał szkoły. Jako osiemnastolatek dołączył do zespołu National Youth Theater. Występował rzadko, pracował najczęściej za kulisami. Rozpoczął studia w Drama Centre w Londynie.
Debiutował w teatrze na West Endzie w sztuce Juliana Mitchella "Inny kraj". Ekranizacja sztuki w reżyserii Marka Kanievska była także jego debiutem kinowym w 1984 roku. W latach osiemdziesiątych grywał głównie w filmach telewizyjnych. Jego kariera rozpoczęła się na dobre dopiero u schyłku lat osiemdziesiątych. W 1988 roku zagrał na dużym ekranie rolę weterana wojennego w filmie Pata O'Connora "Miesiąc na wsi". W tym samym roku wystąpił u Miloša Formana w filmie "Valmont" na podstawie skandalizujących "Niebezpiecznych związków".
Wielkie zainteresowanie publiczności wzbudził rolą Pana Darcy'ego w mini-serialu BBC "Duma i uprzedzenie", za którą w 1995 roku został nominowany do nagrody BAFTA. Nominację do nagrody Emmy otrzymał w 2001 roku za drugoplanową rolę w dramacie wojennym telewizji HBO "Ostateczne rozwiązanie" (reż. Frank Pierson), a kreacja w dramacie "Tumbledown" (reż. Richard Eyre) przyniosła mu nagrodę Royal Television Society oraz nominację do nagrody BAFTA. Inne produkcje telewizyjne z jego udziałem to: "Born Equal" (reż. Dominic Savage), "Donovan Quick" (reż. David Blair), "Zakładnicy" (reż. David Wheatley) oraz serial "Performance" (odcinki "The Widowing of Mrs. Holroyd" i "Deep Blue Sea") i mini-serial "Nostromo".
W 1996 roku zagrał w uhonorowanym Oscarem filmie "Angielski pacjent" z Juliette Binoche, Kristin Scott-Thomas i Ralphem Finnesem. Kolejne lata były bardzo pracowite. Bywało, że grywał w 5 filmach rocznie. Najważniejsze role z końca lat dziewięćdziesiątych to Lord Wessex w "Zakochanym Szekspirze" Johna Maddena i Szekspir w "Czarna Żmija: Tam i z powrotem" (reż. Paul Weiland). W następnej dekadzie święcił triumfy między innymi w filmach "Dziewczyna z perłą" (reż. Peter Webber) i "Gdzie leży prawda" (reż. Atom Egoyan).
W 2001 roku stał się ulubieńcem kinomanek na całym świecie za sprawą komedii "Dzienniki Bridget Jones" (reż. Sharon Maguire). Film odniósł oszałamiający sukces, a Firth stał się najbardziej rozchwytywanym odtwórcą ról amantów w Hollywood. Zagrał w "To właśnie miłość" wyreżyserowanym przez Richarda Curtisa, "Bridget Jones: W pogoni za rozumem" (reż. Beeban Kidron) i "Przypadkowym mężu" (reż. Griffin Dunne). W marcu 2004 roku został gospodarzem programu telewizyjnego "Saturday Night Live", a w 2008 roku zagrał w niezwykle popularnym musicalu "Mamma Mia!" (reż. Phyllida Lloyd ) z Meryl Streep i Piercem Brosnanem.
W 2012 roku, Firth wystąpił w thrillerze szpiegowskim Tomasa Alfredsona "Szpieg" z Gary'm Oldmanem i Tomem Hardy'm. Film oparty na książce Johna le Carré'a opowiada o emerytowanym agencie MI6, który powraca do czynnej służby, by zdemaskować szpiega w szeregach agencji.
Najnowsze filmy z Colinem Firthem to dramat biograficzny "Droga do zapomnienia" (reż. Jonathan Teplitzky) z Nicole Kidman, który przedstawia losy więźnia obozu jenieckiego poszukującego po wojnie swojego oprawcy oraz thriller "Kingsman: Tajne służby" (reż. Matthew Vaughn) z Samuelem L. Jacksonem i Michaelem Caine'em.
Ponadto, aktor ma w swoim dorobku następujące tytuły: "Devil's Knot" (reż. Atom Egoyan), "Zanim zasnę" (reż. Rowan Joffé), "Drugie życie króla" (reż. Dante Ariola), "Kiedyś mnie znajdziesz" (reż. Helen Hunt), "And When Did You Last See Your Father?" (reż. Anand Tucker), "Genua. Włoskie lato" (reż. Michael Winterbottom), "Wojna domowa" (reż. Stephan Elliott), "Opowieść wigilijna" (reż. Robert Zemeckis), "Bądźmy poważni" (reż. Oliver Parker), "Trauma" (reż. Marc Evans), "Niania" (reż. Kirk Jones), "Czego pragnie dziewczyna" (reż. Dennie Gordon), "Tysiąc akrów" (reż. Jocelyn Moorhouse), "Apartament zero" (reż. Martin Donovan), "Pierwsze oczarowanie" (reż. Hugh Hudson), "Miłość kibica" (reż. David Evans), "W kręgu przyjaciół" (reż. Pat O'Connor) oraz "Playmaker" (reż. Yuri Zeltser).
EMMA STONE (Sophie)
Piękna i utalentowana aktorka, Emma Stone jest obecnie jedną z najpopularniejszych aktorek w Hollywood. Ostatnio ukończyła zdjęcia do produkcji Columbia Pictures w reżyserii Camerona Crowe'a pod nieznanym jeszcze tytułem, w którym wystąpiła u boku Bradleya Coopera i Aleca Baldwina.
Niedawno oglądaliśmy aktorkę w filmie "Niesamowity Spider-Man 2" (reż. Marc Webb), w którym ponownie wcieliła się w postać Gwen Stacy oraz komedii "Birdman" (reż. Alejandro González I?árritu) z Zackiem Galifianakisem, Michaelem Keatonem i Edwardem Nortonem. "Birdman" opowiada historię zapomnianego aktora (Keaton), który swego czasu grywał superbohatera, a obecnie musi poradzić sobie z problemami rodzinnymi oraz własnym, przerośniętym ego, by odzyskać dawną sławę, dzięki udziale w broadwayowskiej sztuce. Stone gra w filmie córkę głównego bohatera, która po wyjściu z odwyku zostaje asystentką ojca.
W przebojowej animacji "Krudowie" (reż. Chris Sanders, Kirk De Micco) można było usłyszeć głos Stone, która wcieliła się w postać głównej bohaterki. Ponownie użyczy swojego głosu Eep w drugiej części przygód jaskiniowców, których światowa premiera jest planowana na lipiec 2019 roku.
Inne filmy z udziałem aktorki to: "Gangster Squad. Pogromcy mafii" (reż. Ruben Fle-ischer), "Łatwa dziewczyna" (reż. Will Gluck), za który otrzymała MTV Movie Award oraz nominację do Złotego Globu, "Służące" (reż. Tate Taylor), "Kocha, lubi, szanuje" (reż. Glenn Ficarra, John Requa), "To tylko seks" (reż. Will Gluck), "Zombieland" (reż. Ruben Fleischer), "Duchy moich byłych" (reż. Mark Waters), "Supersamiec" (reż. Greg Mottola), "Rocker" (reż. Peter Cattaneo), "Króliczek" (reż. Fred Wolf) oraz "Papierowy bohater" (reż. Kieran Mulroney, Michele Mulroney).
Emma Stone pochodzi z Arizony, obecnie dzieli swój czas pomiędzy Nowym Jorkiem i Los Angeles.
SIMON McBURNEY (Howard Burkan)
Simon McBurney jest angielskim aktorem, reżyserem i pisarzem oraz jednym z najważniejszych brytyjskich twórców teatralnych ostatniego dziesięciolecia. Jest współzałożycielem Théâtre de Complicité (obecnie nazwanym Complicite), który przywrócił dawną formę brytyjskiego teatru.
McBurney studiował filologię angielską na Uniwersytecie Cambridge, ale najważniejszy trening zawodowy przeszedł w Footlights Theatre Club, gdzie ukształtował się jego komediowy styl. W 1881 roku otrzymał propozycję występów w London Comedy Store oraz prowadzenia programu w BBC Radio 4, ale McBurney zdecydował się na opuszczenie Anglii, by studiować w szkole mimów Jacquesa Lecoqa.
W 1983 roku założył Complicite i został jego dyrektorem artystycznym, a także aktorem i dramaturgiem. Spośród sztuk, które wyreżyserował w Complicite warto wymienić: "The Master and Margarita", "All My Sons", "Anything for a Quiet Life", "Street of Crocodiles", "Out of a House Walked a Man...", "The Three Lives of Lucie Cabrol", "The Caucasian Chalk Circle", "To the Wedding", "The Chairs" (za którą otrzymał nominację do nagrody Tony dla najlepszego reżysera), "Mnemonic", "The Noise of Time", "Light", "Genoa 01", "The Elephant Vanishes", "Measure for Measure", "The Resistible Rise of Arturo Ui", "A Disappearing Number" i "Shun-kin". Jako aktor zagrał w wielu sztukach wystawianych przez Complicite, między innymi w "A Minute Too Late", "Please, Please, Please", "Burning Ambition" oraz "The Winter's Tale".
Dorobek filmowy McBurneya obejmuje takie tytuły, jak: "Szpieg" (reż. Tomas Alfredson), "Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część 1 i 2" (reż. David Yates), "W sieci kłamstw" (reż. Ridley Scott), "Jane Eyre" (reż. Cary Fukunaga), "Księżna" (reż. Saul Dibb), "Złoty kompas" (reż. Chris Weitz), "Ostatni król Szkocji" (reż. Kevin Macdonald), "Przyjaciele z kasą" (reż. Nicole Holofcener), "Kandydat" (reż. Jonathan Demme), "Rachunek sumienia" (reż. Paul McGuigan) oraz "Eisenstein" (reż. Renny Bartlett). Ostatnio aktor zakończył zdjęcia do filmu "Theory of Everything" (reż. James Marsh).
McBurney zagrał również w wielu produkcjach telewizyjnych. Można było go zobaczyć w serialach telewizji BBC "Rev.", "Utopia", "Rodzina Borgiów", "Pastor na obcasach" i wielu innych.
W 2005 roku Simon McBurney został uhonorowany Orderem Imperium Brytyjskiego (OBE), w 2008 roku otrzymał nagrodę Konrada Wolfa od Berlin Academy of Arts, a w 2012 roku wyróżnienie British Artiste associé na festiwalu w Avignon.
EILEEN ATKINS (ciotka Vanessa)
Eileen Atkins jest aktorką i pisarką, związaną z teatrem, filmem i telewizją od 1953 roku. W trakcie swojej kariery zdobyła wiele ważnych nagród, w tym nagrodę BAFTA, Emmy i trzy nagrody Olivier. Nagroda Evening Standard za najlepszy scenariusz przypadła jej w udziale za adaptację teatralną książki Virginii Woolf "Pani Dalloway", w której wystąpiła Vanessa Redgrave. W 1990 roku Atkins otrzymała odznaczenie Komandora Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE), a w 2001 roku Damy Komandora Orderu Imperium Brytyjskiego (DBE).
Eileen Atkin urodziła się w Londynie i uczęszczała do Guildhall School of Music and Drama. Zadebiutowała na deskach teatralnych w sztuce Szekspira "Stracone zachody miłości", a następnie przez dwa lata współpracowała z Royal Shakespeare Company. W 1965 roku zdobyła nagrodę Evening Standard dla najlepszej aktorki za kreację w sztuce "Zabójstwo siostry George", w której zadebiutowała na scenach Nowego Jorku. W Wielkiej Brytanii odnosiła sukcesy w wielu przedstawieniach, jak na przykład "Święta Joanna", "Medea", "Vivat! Vivat! Regina" (nagroda Variety Club), "Noc iguany" (nagroda London Circle i nominacja do nagrody Oliver) i "Zimowa opowieść" (nagroda Olivier).
W 1989 roku aktorka zyskała duży poklask za monodram "Własny pokój", w którym zagrała Virginię Woolf. Ta off-broadwayowska produkcja przyniosła jej nagrodę Drama Desk oraz nagrodę Special Citation od New York Drama Critics Circle. Monodram odbył tournée po Stanach Zjednoczonych, a następnie został nagrany i wyemitowany w brytyjskiej telewizji. Do roli Virginii Woolf powróciła w 1992 roku w sztuce swojego autorstwa zatytułowanej "Vita i Virginia", która była wystawiana w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Spektakl cieszył się uznaniem, a Atkins została ponownie nagrodzona przez New York Drama Critics Circle nagrodą Special Citation.
Inne spektakle z udziałem Atkins to, między innymi: "A Delicate Balance" Edwarda Al-bee'ego (nagroda London Evening Standard); "The Unexpected Man" Yasminy Rezy (nagroda Olivier) oraz broadwayowskie przedstawienia: "The Retreat from Mos-cow" (nominacja do nagrody Tony, nagroda Outer Critics Circle), "The Birthday Party", "Doubt", "There Came a Gypsy Riding", "The Sea", "Female of the Species" oraz "All That Fall". Na początku tego roku aktorka wystąpiła w kolejnym monodramie "Ellen Terry z Eileen Atkins", w którym wciela się w dziesięć różnych postaci szekspirowskich. The Guardian opisał jej kreację jako "mistrzowska klasa sztuki aktorskiej".
Spośród telewizyjnych dokonań Eileen Atkins warto wymienić jej udział w serialach "Schodami w górę, schodami w dół" (1971-1975) oraz "The House of Elliot" (1991-1993) z Jean Marsh. Zagrała również w serialu "Życie w Cranford", za co została uhonorowana nagrodami BAFTA i Emmy; serialach "Budząc zmarłych", "Poirot", "Panna Marple", "Ludzie Smiley'a", "Psychoville", "Doktor Martin", "Talking Heads", "David Copperfield", "This September", "Sons and Lovers", "Screen Two", "BBC Play of the Month" (odcinki "Trzy siostry", "Sen nocy letniej", "Electra" i "Dziedziczka") oraz w filmach "Oliver Twist" (reż. Clive Donner), "The Lady From the Sea" (reż. Basil Coleman), "Titus Andronicus" (reż. Jane Howell), "A Better Class of Person" (reż. Frank Cvitanovich), "Rzymskie wakacje" (reż. Noel Nosseck), "The Lost Language of Cranes" (reż. Nigel Finch), "Pani Bovary" (reż. Tim Fywell), "Dowcip" (reż. Mike Nichols), "Bertie i Elizabeth" (reż. Giles Foster), "The Lives of Animals" (reż. Alex Harvey) i "Love Again" (reż. Susanna White).
W dorobku filmowym aktorki znalazły się takie tytuły, jak: "Nie do obrony" (reż. Antho-ny Page), "I Don't Want to Be Born" (reż. Peter Sasdy), "Raku Fire" (reż. Ronald Weyman), "Jeździec" (reż. Sidney Lumet), "Garderobiany" (reż. Peter Yates), "Dawaj!" (reż. Peter Medak), "Farma na odludziu" (reż. John Schlesinger), "Jack i Sarah" (reż. Tim Sullivan), "Rewolwer i melonik" (reż. Jeremiah S. Chechik), "Women Talking Dirty" (reż. Coky Giedroyc), "Gosford Park" (reż. Robert Altman), "Godziny" (reż. Stephen Daldry), "Czego pragnie dziewczyna" (reż. Dennie Gordon), "Wzgórze nadziei" (reż. Anthony Minghella), "Vanity Fair. Targowisko próżności" (reż. Mira Nair), "Perły królowej Saby" (reż. Colin Nutley), "Pytając o miłość" (reż. Robert Towne), "Święto kozła" (reż. Luis Llosa), "Burza hormonów" (reż. Ed Blum), "Wieczór" (reż. Lajos Koltai), "Po prostu mi-łość" (reż. Joel Hopkins), "Dziki cel" (reż. Jonathan Lynn), "Robin Hood" (reż. Ridley Scott), "Piękne istoty" (reż. Richard LaGravenese) oraz najnowszy film z jej udziałem - "Suite Française" (reż. Saul Dibb), w którym wystąpiły również Margot Robbie i Michelle Williams.
JACKI WEAVER (Grace)
Jackie Weaver jest australijską aktorką teatralną, filmową i telewizyjną, świetnie znana w swojej ojczyźnie od ponad pięćdziesięciu lat. Poza Australią jest kojarzona przede wszystkim z rolą Janine "Smerfetki" Cody z filmu "Królestwo zwierząt" (reż. David Michôd), za którą była nominowana do Oscara w 2011 roku. Film przyniósł jej również nagrody National Board of Review i Australijskiego Instytutu Filmowego oraz nominację do Złotego Globu.
W ostatnim czasie Weaver wystąpiła w "Poradniku pozytywnego myślenia" (reż. David O. Russell) z Jennifer Lawrence, Bradleyem Cooperem i Robertem De Niro. Za swoją kreację otrzymała nominację do Oscara, podobnie jak pozostała trójka głównych aktorów. "Poradnik pozytywnego myślenia" jest pierwszym filmem od bardzo dawna, który otrzymał nominacje do Oscara we wszystkich czterech kategoriach aktorskich (wcześniej zdobył je film "Czerwoni" w reżyserii Warrena Beatty w 1981 roku).
Najnowsze filmy z udziałem Jackie Weaver to kryminał "The Voices" (reż. Marjane Satrapi) z Anną Kendrick i Ryanem Reynoldsem; dramat "Six Dance Lessons in Six Weeks" (reż. Arthur Allan Seidelman) z Geną Rowlands i Julianem Sandsem oraz niezależny horror "Haunt" (reż. Mac Carter).
Jackie Weaver zadebiutowała w Hollywood rolą w komedii "Jeszcze dłuższe zaręczyny" (reż. Nicholas Stoller), w której wystąpiła u boku Emily Blunt i Jasona Segela. Poźniej wystąpiła w brytyjsko-amerykańskim thrillerze Park Chan-wooka "Stoker" z Mią Wasikowską i inną australijską gwiazdą kina - Nicole Kidman.
Pierwszym filmem Weaver była komedia "Stork" (reż. Tim Burstall) z 1971 roku, za którą otrzymała nagrodę Australijskiego Instytutu Filmowego. W latach siedemdziesiątych aktorka zyskała status symbolu seksu, głównie za sprawą roli w filmie "Alvin Purple" (reż. Tim Burstall). Dwa ważne filmy z wczesnego okresu jej kariery to "Piknik pod Wiszącą Skałą" Petera Weira, jeden z najwspanialszych australijskich filmów wszechczasów oraz "Caddie" (reż. Donald Crombie), za który dostała drugą nagrodę Australijskiego Instytutu Filmowego.
Wystąpiła w bardzo wielu produkcjach na potrzeby telewizji - specjalnie dla niej zostały napisane role w serialach "Trial by Marriage" i "House Rules". Weaver zagrała w ponad stu australijskich spektaklach teatralnych. Można było ją podziwiać w takich przedstawieniach, jak "Tramwaj zwany pożądaniem", "Bożyszcze kobiet", "Śmierć komiwojażera", czy ostatnio w "Wujaszku Wani" z Cate Blanchett. Sztuka zyskała taką popularność, że wystawiano ją również poza Australią - Kennedy Center w Waszyngtonie i ponownie w 2012 roku w Lincoln Center Festival w Nowym Jorku.
Jackie Weaver mieszka w Sydney w Australii oraz w Los Angeles w Stanach Zjednoczonych.
HAMISH LINKLATER (Brice)
Hamish Linklater występuje ostatnio w serial komediowym kanału CBS "Przereklamowani" oraz serialu telewizji HBO "Newsroom", w którym wciela się w postać producenta Jerry'ego Dantana. Gra także Matthew Kimble'a w serialu "Nowe przygody starej Christine".
W teatrze zagrał w spektaklach: "Seminar" z Alanem Rickmanem (debiut Linklatera na Broadwayu), "School for Lies" produkcji Classic Stage Company (otrzymał za swoją rolę nagrodę Obie), "Komedia pomyłek", "Kupiec wenecki", "Zimowa opowieść", "Wieczór trzech Króli" (nominacja do nagrody Drama Desk) i "Hamlet" w Public Theatre. Obecnie gra w sztuce "The Vandal" w The Flea Theater, a latem tego roku w Delacorte Theater w Central Parku będzie miała miejsce premiera spektaklu "Wiele hałasu o nic" z jego udziałem.
W dorobku filmowym aktora znajdują się, takie tytuły, jak: "Lola Versus" (reż. Daryl Wein), "Battleship: Bitwa o Ziemię" (reż. Peter Berg), "42 - Prawdziwa historia amerykańskiej legendy" (reż. Brian Helgeland), "Przyszłość" (reż. Miranda July), "Scenariusz" (reż. Oren Goldman, Stav Ozdoba), "Fantastyczna czwórka" (reż. Tim Story) i "Zielony zawrót głowy" (reż. Paul Fox). Niebawem będzie można go zobaczyć w komediodramacie "The Angriest Man in Brooklyn" (reż. Phil Alden Robinson).
Hamish Linklater urodził się w Great Barrington w Massachusetts. Dorastał w Berkshires, gdzie jego matka Kristin Linklater, profesor Columbia University, założyła trupę teatralną Shakespeare & Company. Pierwsze, małe role szekspirowskie Hamish grywał już w wieku ośmiu lat.
MARCIA GAY HARDEN (pani Baker)
Marcia Gay Harden została w 2000 roku uhonorowana Oscarem dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w filmie "Pollock" Eda Harrisa. Rola artystki Lee Krasner przyniosła jej także nagrodę Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych oraz nominacje do nagród Independent Spirits i National Society of Film Critics. W 2003 roku otrzymała nominację do Oscara za rolę Celeste Boyle w dramacie Clinta Eastwooda "Rzeka tajemnic".
Bogaty dorobek filmowy Harden obejmuje takie tytuły, jak: "Ścieżka strachu" (reż. Ethan Coen, Joel Coen), "Wypadek" (reż. Alison Maclean), "Druga miłość" (reż. Beeban Kidron), "W cieniu przeszłości" (reż. Lee David Zlotoff), "Bezpieczne przejście" (reż. Robert Allan Ackerman), "Zmowa pierwszych żon" (reż. Hugh Wilson), "W akcie desperacji" (reż. Barbet Schroeder), "Joe Black" (reż. Martin Brest), "Kosmiczni kowboje" (reż. Clint Eastwood), "Szklanką po łapkach" (reż. Rick Friedberg), "Flubber" (reż. Les Mayfield), "Gaudi Afternoon" (reż. Susan Seidelman), "Dom nadziei" (reż. John Sayles), "Uśmiech Mony Lizy" (reż. Mike Newell), "Witamy w Mooseport" (reż. Donald Petrie), "P.S." (reż. Dylan Kidd), "Drużyna specjalnej troski" (reż. Richard Linklater), "Broń dla każdego" (reż. Aric Avelino), za który była nominowana do nagrody Independent Spirit; "Jak zostać gwiazdą" (reż. Paul Weitz), "Siedem żyć" (reż. Karen Moncrieff), "Blef" (reż. Lasse Hallström), "Płótno" (reż. Joseph Greco), "Niewidzialny" (reż. David S. Goyer), "Mgła" (reż. Frank Darabont), "Więzy życia" (reż. Alison Eastwood), "Wszystko za życie" (reż. Sean Penn), "Dziewczyna z marzeniami" (reż. Drew Barrymore), "Home" (reż. Mary Haverstick), "Święta Thomasa Kinkade'a" (reż. Michael Campus), "Plan prawie doskonały" (reż. Peter Hewitt), "Z dystansu" (reż. Tony Kaye), "Kiedyś to zrozumiesz" (reż. Roberto Faenza), "If I Were You" (reż. Joan Carr-Wiggin), "Parkland" (reż. Peter Landesman) oraz "The Wine of Summer" (reż. Maria Matteoli).
Aktorka użyczyła swojego głosu postaci Jeanne w filmie animowanym "Kot w Paryżu" (reż. Jean-Loup Felicioli, Alain Gagnol) oraz postaci Aamah w animacji "Noah" (reż. Bill Boyce, John Stronach).
Harden ma również na koncie wiele produkcji telewizyjnych, jak choćby dramat biogra-ficzny "Sinatra" (reż. James Steven Sadwith), w którym zagrała Avę Gardner; western "Król Texasu" (reż. Uli Edel); dramat wojenny "Dzieci Ireny Sendlerowej" (reż. John Kent Harrison), za który dostała nominację do nagrody Emmy i komedia "Isabel" (reż. Todd Holland) oraz seriale "Profesor Max Bickford", "Prawo i porządek: Sekcja specjal-na", za który była nominowana do nagrody Emmy; "Układy", "Bananowy doktor", "Bent", "Tron: Rebelia" oraz "Newsroom". Niedawno skończyła pracę na planie pierwszego sezonu serialu komediowego telewizji ABC "Żona na pokaz".
Krytycy teatralni docenili jej kreacje w spektaklach "Anioły w Ameryce: Millenium Approaches" (nagroda Theatre World, nominacje do nagród Tony i Drama Desk), "Anioły w Ameryce: Perestroika" (nominacja do nagrody Tony) oraz "Bóg mordu" (nagroda Tony, nominacja do Drama Desk).
Najnowsze filmy z udziałem Marcii Gay Harden to "Elsa & Fred" (reż. Michael Radford) z Shirley MacLaine i Christopherem Plummerem oraz wyczekiwana adaptacja bestselle-rowej powieści erotycznej "50 twarzy Greya" (reż. Sam Taylor-Johnson), w której Har-den wciela się w postać matki głównego bohatera.
