Projekty czwórki głównych bohaterów “Madagaskaru” rozpoczęto od wstępnego nakreślenia cech lwa, zebry, hipopotamicy i żyrafy. Darnell mówi, “To niesamowite, gdy można zobaczyć, jak bardzo zwierzęta uzupełniają się nawzajem. Mamy wysokiego i chudego zwierzaka, dużego i okrągłego, kolesia z bujną fryzurą, a także kogoś w paski. To świetne uzupełnienie postaci.”
Scenograf Kandal Cronkhite dodaje, “Te cztery zwierzęta są jak pasujące do siebie elementy układanki. Alex jest odwróconym trójkątem, Gloria okręgiem, Melman długim i cienkim patykiem, a Marty cylindrem. Różnią się sylwetkami, ale reprezentują podobną estetykę, w której postawiono na przesadzone proporcje i wyraziste szczegóły.”
Główny twórca postaci Craig Kellman miał za zadanie przygotować rysunkowe wersje czwórki mieszkańców zoo. Jak zauważa Mireille Soria, “Craig Kellman świetnie wywiązał się ze swojej roli. W projektach postaci udało mu się uchwycić dokładnie to, czego szukaliśmy, czyli bardziej rysunkowe podejście, które rzutuje na wszystkie elementy filmu.
Dla ogólnej stylistyki postaci inspiracją były klasyczne kreskówki, a także ilustrowane książki dla dzieci. “Craig wspaniale przełożył nasze pomysły na bohaterów na ożywione zwierzaki, które można było przenieść z dwuwymiarowej strony w książce do komputerowego świata 3D”, twierdzi Darnell.
Jak mówi Teresa Cheng, “Nasi animatorzy są przyzwyczajeni do tworzenia animacji w sposób dość realistyczny, dzięki zastosowaniu narzędzi takich, jak system animacji twarzy. System ten umożliwia odtwarzanie wyrazów twarzy, które nierozerwalnie związane są ze światem realnym. Kiedy zaczęliśmy pracę nad “Madagaskarem”, zdecydowaliśmy się pójść inną drogą, opartą na klasycznych kreskówkach, ze skrajnie wyrazistymi pozami i przesadzonymi proporcjami. Dzięki temu, nawet gdy postać stoi nieruchomo, wciąż wygląda komicznie.”
Szef animacji postaci Rex Grignon dodaje, “Realizując ‘Madagaskar’ chcieliśmy spróbować czegoś zupełnie nowego w dziedzinie animacji 3D, mianowicie chcieliśmy odrzucić nieco realistycznej struktury postaci i zapożyczyć niektóre elementy z tradycyjnej animacji. Zmodyfikowaliśmy nieco anatomię postaci, aby móc rozciągać czy przedłużać ich ramiona. Od samego początku chcieliśmy, aby nasz film miał bardziej fizyczny charakter, aby był utrzymany w stylu komedii slapstickowej.”
Fani tradycyjnych kreskówek wiedzą, że źródłem humoru mogą być same oczy lub usta, w niektórych przypadkach nie potrzeba słów. Zastosowanie techniki squash and stretch przy tworzeniu wyrazów twarzy przyniosło efekt, który dotychczas był domeną tradycyjnych animatorów.
Grignon mówi, “Na początku korzystaliśmy z systemu animacji twarzy znanego z filmu ‘Shrek’. Potem musieliśmy zastosować dodatkowe sterowniki, aby uzyskać plastyczność twarzy. Dzięki temu mogliśmy odkształcić głowę, zmienić rozmiar oczu, rozszerzyć nozdrza. Nie byliśmy niczym ograniczeni. Takie możliwości to prawdziwe marzenie animatora.
