CLIVE OWEN (Theo) zyskał sobie w pełni zasłużoną sławę grając w filmie Mike’a Hodgesa „Krupier” /Croupier/. Urodzony w Coventry, Warwickshire, w Anglii, uczęszczał na zajęcia do Royal Academy of Dramatic Art. Owen przez wiele lat prowadził owocną współpracę z telewizją po obu stronach Atlantyku. Zagrał m.in. role w serialach “Chancer,” “Sharman,” “Split Second” oraz przeboju stacji BBC “Second Sight.”
Przez kilka lat jakie upłynęły od początku kariery Owen zdążył już zgromadzić w swoim artystycznym dorobku imponującą liczbę tytułów, w tym m.in.: „Gosford Park”, „Tożsamość Bourne’a” /The Bourne Identity/, „Żona bogatego mężczyzny” /Rich Man’s Wife/, „Zielone palce” /Green Fingers/ oraz „Bent”. Można go było zobaczyć również we thrillerze Hodgesa “Odpoczniesz po śmierci” /I’ll Sleep When I’m Dead/ oraz tytułowej roli w epickim obrazie “Król Artur” /King Arthur/, w którym partnerowała mu Keira Knightley.
Aktor ma na swoim koncie także znakomicie przyjęte role dramatyczne, w tym postać Romeo, w inscenizacji dramatu Szekspira wystawianego przez Young Vic, udział w Design for Living Noela Cowarda oraz jedną z głównych ról w oryginalnej, teatralnej wersji sztuki Closer Patricka Marbera, wystawianej przez Royal National Theater.
Jesienią 2001 roku Owen pojawił się w serii kilku internetowych mini-filmów nakręconych dla wytwórni BMWfilms.com, których producentem wykonawczym był David Fincher. Aktor zagrał w tym projekcie rolę pojawiającą się w każdym odcinku. Reżyserami tych krótkometrażowych projektów byli między innymi Ang Lee, John Frankenheimer, Guy Ritchie i Wong Kar-Wai.
Kolejne przedsięwzięcia filmowe aktora tylko umacniały jego pozycję w świecie Hollywood. W tym czasie powstały między innymi “Bez granic” /Beyond Borders/, romantyczny dramat wojenny z udziałem Angeliny Jolie; wspomniany wcześniej „Król Artur” oraz „Sin City”, w którym na ekranie spotkały się takie gwiazdy kina jak Bruce Willis, Benicio Del Toro, Rosario Dawson i Jessica Alba.
W 2005 roku, Clive zdobył Złoty Glob i nominację do Nagrody Akademii® za rolę Larry’ego w “Bliżej” /Closer/, w reżyserii Mike’a Nicholsa. W ekranizacji wspomnianej sztuki Marbera zagrali również Julia Roberts, Jude Law i Natalie Portman.
Owen zagrał ostatnio w obrazie “Wykolejony” /Derailed/, z udziałem Jennifer Aniston oraz “Plan doskonały” /Inside Man/ w reżyserii Spike’a Lee, z Denzelem Washingtonem i Jodie Foster.
JULIANNE MOORE (Julian) jest aktorką o niewiarygodnym wręcz wachlarzu artystycznych możliwości, które wykorzystuje zarówno w produkcjach wielkich wytwórni, jak i małych niezależnych producentów.
Ostatnio widzowie mogli oglądać Moore w produkcji Barta Freundlicha “Trust the Man”, z udziałem Davida Duchovny’ego, Billy’ego Crudupa i Maggie Gyllenhaal; Joe Rotha “Kolor zbrodnii” /Freedomland/, z Samuelem L. Jacksonem; przebojowym thrillerze Joe Rubena “Życie, którego nie było” /The Forgotten/, komedii romantycznej „Pozew o miłość” /Laws of Attraction/, w której partnerował jej Pierce Brosnan oraz obrazie „The Prizewinner of Defiance Ohio”. Aktorka zakończyła również pracę nad niezależną produkcją „Marie and Bruce” z Matthew Broderickiem oraz „Next” z Nicolasem Cagem.
Moore jest zaledwie dziewiątą osobą w historii nagród przyznawanych przez Amerykańską Akademię®, nominowaną w tym samym roku w dwóch aktorskich kategoriach. Udało jej się to za sprawą obrazów “Daleko od nieba” /Far From Heaven/ (nominacja dla Najlepszej Aktorki) oraz “Godziny” /The Hours/ (nominacja za Najlepszą Drugoplanową Rolę Żeńską). Oba z nich odniosły sukces komercyjny i artystyczny, o czym świadczą liczne nagrody przyznawane samym filmom, jak również grającym w nich aktorom.
W filmografii aktorki znalazły się również takie produkcje jak: “Kroniki portowe” /The Shipping News/, z udziałem Kevina Spacey, Judi Dench i Cate Blanchett, w reżyserii Lasse Hallström; “Światowy podróżnik” /World Traveler/, “Hannibal” z Anthonym Hopkinsem i Garym Oldmanem oraz “Ewolucja” z udziałem Davida Duchovny’ego.
Moore została znakomicie oceniona za role w obrazach “Koniec romansu” /The End of the Affair/, w którym partnerował jej Ralph Fiennes oraz “Boogie Nights”, w reżyserii Paula Thomasa Andersona, co przyniosło w rezultacie dwie nominacje do Oscara®. Zagrała również w filmie Roberta Altmana “Kto zabił ciotkę Cookie?” /Cookie’s Fortune/, a także remake’u “Psychozy” – “Psycholu” /Psycho/, w reżyserii Gusa Van Santa, z udziałem Anne Heche, Viggo Mortensena, Vince’a Vaughna i Williama H. Macy. Praca przy filmie “Mąż idealny” /An Ideal Husband/ (z Rupertem Everettem, Minnie Driver i Cate Blanchett) przyniosła aktorce nominację do Złotego Globu.
W bogatym dorobku Moore warto także zwrócić uwagę na takie tytuły jak: “Mapa świata” /The Map of the World/, “Magnolia” Paula Thomasa Andersona; “Zaginiony świat: Jurassic Park” /The Lost World/ Stevena Spielberga; “Zjazd” /The Myth of Fingerprints/ oraz “The Big Lebowski” w reżyserii braci Coen.
Moore nominowana była do nagrody Independent Spirit za film Roberta Altmana “Na skróty” /Short Cuts/ oraz “Safe” Todda Haynesa. Dobre recenzje przyniosły jej także role Yeleny w obrazie Louisa Malle’a „Wania na 42 ulicy” /Vanya on 42nd Street/ oraz Dory Maar w wyreżyserowanym przez Jamesa Ivory obrazie „Picasso - Twórca i niszczyciel” /Surviving Picasso/. Ma na swoim koncie także takie tytuły jak: “Ręka nad kołyską” /The Hand That Rocks the Cradle/, „Benny & June”, „Ścigany” /The Fugitive/, „Dziewięć miesięcy” /Nine Months/ i „Zabójcy” /Assassins/.
Moore jest laureatką nagrody Excellence in Media (2004), GLAAD Media Award, oraz nagrody Festiwalu Filmowego w Sundance (2001) “Tribute to Independent Vision”.
Aktorka jest absolwentką School of the Performing Arts Uniwersytetu Bostońskiego. Zdobycie dyplomu umożliwiło jej zagranie w licznych off-broadway’owskich produkcjach końca lat 80, w tym między innymi Serious Money and Ice Cream/Hot Fudge Caryl Churchill, wystawianej przez The Public Theater. W Minneapolis wystapił na deskach Guthrie Theater w produkcji “Hamleta”. W tym czasie uczestniczyła także w warsztatach aktorskich z Alem Pacino i Meryl Streep.
Z pewnością rok 2000 należał do bardziej udanych w karierze Michaela Caine'a (Jasper). Nie tylko uhonorowany został drugim w swojej karierze Oscarem® za obraz “Wbrew regułom” /The Cider House Rules/, ale również otrzymał z rąk królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. I tak urodzony jako Maurice Micklewhite aktor stał się sławnym na całym świecie Sir Michaelem Cainem. Nie ulega wątpliwości, że Michael Caine jest dziś jednym z najsłynniejszych i najbardziej utytułowanych aktorów brytyjskiego kina, odnoszącym sukcesy po obu stronach oceanu. Jego wszechstronność i talent potwierdza wiele ze znakomicie przyjętych przez widzów i krytykę ponad 90 produkcji, w których wystąpił. Do tego dochodzą liczne nagrody i wyróżnienia, między innymi Nagroda Krytyków Nowojorskich za film “Alfie”; Złoty Glob” i BAFTA za “Edukację Rity” /Educating Rita/; kolejny Złoty Glob za “Parszywe dranie” /Dirty Rotten Scoundrels/; oraz w sumie sześć nominacji do Oscara® za obrazy „Alfie”, „Detektyw” /Sleuth/, „Edukacja Rity” /Educating Rita/, „Hannah i jej siostry” /Hannah and Her Sisters/, „Wbrew regułom” /The Cider House Rules/ oraz „Spokojny Amerykanin” /The Quiet American/), z czego dwie przyniosły mu w pełni zasłużone statuetki: „Hannah i jej siostry” oraz „Wbrew regułom”.
Artystyczne koleje losu Caine’a są dość burzliwe. Nie ma on praktycznie żadnego aktorskiego wykształcenia, a doświadczenie zdobywał na prowincjonalnych scenach. Jednak pewność siebie, talent oraz zmiana imienia i nazwiska w końcu pomogły mu dotrzeć i na londyńskie sceny, gdzie początkowo współpracował z Joan Littlewood’s Theater Workshop. W 1956 roku debiutował w filmie i telewizji. Punktem zwrotnym w jego karierze był jednak obraz „Zulu” Josepha E. Levine’a, a trzeba wspomnieć, że aktor miał już wtedy 30 lat. Popularność przyniósł mu także cykl szpiegowskich thrillerów o wyczynach agenta Harry'ego Palmera – m.in. „Teczka Ipcress” /The Ipcress File/. Od roku 1966, kiedy to powstał obraz „Alfie” (pierwsza nominacja aktora do Oscara®) Caine mógł już cieszyć się zasłużonym statusem gwiazdy. W kolejnych latach powstawały inne znakomite obrazy z jego udziałem, w tym między innymi: “Gambit”, z Shirley MacLaine; “Włoska robota” /The Italian Job/; Pogrzeb w Berlinie” /Funeral in Berlin/ „Bitwa o Anglię” /The Battle of Britain/, “Pulp”; “Na tropie Wilby’ego” /The Wilby Conspiracy/; “Romantyczna Angielka” / The Romantic Englishwoman/ i wiele, wiele innych.
W 1992 roku aktor opublikował swoją autobiografię What’s It All About?
Filmowa Kee Clare-Hope Ashitey ma 19 lat i mieszka w Londynie. Swoją pierwszą rolę zagrała w historycznym dramacie Michaela Caton-Jonesa “Shooting Dogs”, z udziałem Johna Hurta i Hugh Dancy’ego. W wieku 12 lat rozpoczęła naukę w London’s Centre Stage School of the Performing Arts, zgłębiając tam tajniki wiedzy filmowej i scenicznej. Wystąpiła między innymi w sztukach: „Shelter”, „Into the Millennium” (Intimate Theatre); “Centre Stage” i “A Game of Two Halves” (Millfield Theatre).
