Reklama

"Legenda Zorro": O AKTORACH

Antonio Banderas

Urodził się 10.10.1960 roku w Maladze. Tam studiował aktorstwo i rozpoczął pracę w teatrze. Następnie występował (w latach 1981-86) na deskach Teatru Narodowego w Madrycie. Od 1982 roku jako aktor, a także scenarzysta, ściśle współpracował z Pedro Almodovarem, co zaowocowało międzynarodowym uznaniem. Zdobył nominację do Złotego Globu za rolę Che Guevary w filmie Alana Parkera „Evita”. Ostatnio odniósł wielki sukces na Broadwayu w musicalu „Nine” (m.in. nominacja do nagrody Tony, nagrody Drama Desk Award, Outer Critics Circle Award, Drama Legue Award, Theatre World Award). Jego żoną jest (od 1996 roku) Melanie Griffith, którą obsadził w głównej roli w swoim reżyserskim debiucie ”Wariatka z Alabamy”.

Reklama

Filmografia:

1982 – Laberinto de pasiones (DVD: Labirynt namiętności), Pestañas postizas (wideo, TVP: Sztuczne rzęsy), 1983 – El Señor Galíndez, Y del seguro... líbranos señor!, 1984 – El Caso Almería (wideo, TVP: Sprawa Almery), Los Zancos (TVP: Szczudła), 1985 – Casa Cerrado, La Corte de Faraón (TVP: Dwór faraona), Réquiem por un campesino español, 1986 – 27 Horas, Matador, Delirios de amor, Puzzle (wideo: Układanka), 1987 – Así como habían sido, La ley del deseo (DVD: Prawo pożądania), El Placer de matar, El acto, 1988 – Baton Rouge, Mujer de tu vida: La mujer feliz (TV), Mujeres al borde de un ataque de nervios (wideo, TVP: Kobiety na skraju załamania nerwowego), 1989 – Si te dicen que caí, Bajarse al moro, 1990 – Átame! (TVP: Zwiąż mnie!), Contra el viento (TVP: Pod wiatr), La Blanca Paloma (TVP: Biała gołębica), Otra historia de Rosendo Juárez (TV), 1991 – Terra Nova, Una mujer bajo la lluvia, 1992 – The Mambo Kings (wideo, TVP: Królowie mambo), 1993 – Dispara!, Filadelfia (Philadelphia), Il giovane Mussolini, Valparaiso, 1994 – Dom dusz (The House of Spirits), Wywiad z wampirem (Interview with a Vampire), Of Love and Shadows, Outrage, 1995 – Zabójcy (Assassins), Desperado, Cztery pokoje (Four Rooms), Nigdy nie rozmawiaj z nieznajomym (Never Talk to Strangers), Miami Rhapsody (wideo, TVP: Symfonia z Miami), 1995 – Evita, Zbyt wiele (Two Much), 1998 – Maska Zorro (The Mask of Zorro), 1999 – Wariatka z Alabamy (Crazy In Alabama – tylko reżyseria i produkcja), Kumpel do bicia (Play It to the Bone), Trzynasty wojownik (The Thirteenth Warrior), White River Kid (wideo: Parada oszustów), 2000 – Pytanie do Boga (The Body), 2001 – Grzeszna miłość (Original Sin), Mali szpiedzy (Spy Kids), 2002 – Femme Fatale, Ballistic (Ballistic: Ecks vs. Sever), Mali szpiedzy 2: Wyspa marzeń (Spy Kids 2: The Island of Lost Dreams), Frida, 2003 – Mali szpiedzy 3D (Spy Kids 3-D: Game Over), Pewnego razu w Meksyku: Desperado 2 (Once Upon a time in Mexico), Imagining Argentina (DVD: Mroczna Argentyna), And Starring Pancho Villa as Himself (HBO: Pancho Villa we własnej osobie) 2004 – Shrek 2 (Shrek 2), Far Far Away Idol (V, tylko głos), 2005 – Legenda Zorro (The Legend of Zorro), Take the Lead (w produkcji), Bordertown (w produkcji)

Catherina Zeta-Jones

Właśc. Catherine Jones. Aktorka angielska. Urodziła się 25.09.1969 w Swansea (Walia). Jej ojciec był cukiernikiem, matka – krawcową. Catherine już w wieku czterech lat zaczęła pobierać lekcje śpiewu i tańca, potem odnosiła sukcesy w przykościelnym kółku teatralnym. Jako dziewięciolatka zagrała główną rolę w musicalu „Annie”, rok później wystąpiła w innym musicalu – „Bugsy Malone”. Gdy miała czternaście lat, jako chórzystka wzięła udział w objazdowym przedstawieniu muzycznym „Mickey Dolenz”. Tam wypatrzyli ją londyńscy producenci i zaprosili do udziału w musicalu „Pyjama Game”. Dwa lata później wystąpiła w głównej roli w musicalu „42nd Street”. Początki kariery filmowej nie były łatwe. W Anglii zdobyła dużą popularność występem w serialu „The Darling Buds of May”. Natomiast uznanie krytyki zyskała dzięki roli w sztuce Dylana Thomasa „Under Milkwood” w reżyserii Anthony’ego Hopkinsa w 1992 roku. W miniserialu „Titanic” zauważył ją Steven Spielberg, poszukujący odtwórczyni głównej roli kobiecej w „Masce Zorro”. Ten występ stał się początkiem jej błyskotliwej kariery za oceanem. Od 2000 roku Jones jest żoną słynnego aktora Michaela Douglasa, z którym ma dwoje dzieci – syna Dylana i córkę Carys. W 2003 roku zdobyła Oscara za najlepszą rolę drugoplanową w „Chicago”.

Filmografia:

1990 – Les mille et une nuits, 1991 – Out of the Blue, The Darling Buds of May (serial TV), 1992 – Kolumb odkrywca (Christopher Columbus: Discovery), 1993 – The Chronicles of Young Indiana Jones (TVP, wideo: Kroniki młodego Indiany Jonesa), Splitting Heirs (Awantura o spadek), 1994 – The Return of the Native (TVP: Miłość z wrzosowiska), The Cinder Path, 1995 – Catherine the Great (serial TV, TVP: Katarzyna Wielka), Blue Juice (TVP: Lazurowy dynamit), 1996 – The Phantom (DVD: Fantom), Titanic (Telewizja Puls: Titanic), 1998 – Maska Zorro (The Mask of Zorro), 1999 – Osaczeni (Entrapment), Nawiedzony – niektóre domy rodzą się złe (The Haunting), 2000 – Przeboje i podboje (High Fidelity), Traffic (Traffic), 2001 – Ulubieńcy Ameryki (America’s Sweethearts), 2002 – Chicago (Chicago), 2003 – Okrucieństwo nie do przyjęcia (Intorelable Cruelty), Sindbad: Legenda siedmiu mórz (Sindbad: Legend of the Seven Seas, tylko głos), 2004 – Terminal (The Terminal), Ocean’s Twelve: Dogrywka (Ocean’s Twelve), Smoke&Mirrors, 2005 – Legenda Zorro (Legend of Zorro), Coming Out (w realizacji)

materiały dystrybutora
Dowiedz się więcej na temat: Legenda Zorro
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy