JOHN TRAVOLTA (Edna Turnblad) był dwukrotnie nominowany do nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej? - ostatnio za pasjonującą rolę filozofującego płatnego mordercy w filmie Pulp Fiction Quentina Tarantino. Za tę doskonale przyjętą przez widzów rolę otrzymał także między innymi nominację do nagrody BAFTA i Złotego Globu, a Zrzeszenie Krytyków Filmowych z Los Angeles przyznało mu tytuł najlepszego aktora.
Travolta zdobył kolejne nagrody za rolę producenta filmowego z mafijną przeszłością w przeboju komediowym Dorwać małego w postaci Złotego Globu w kategorii "najlepszy aktor w filmie fabularnym, musicalu lub komedii". W 1998 roku Travolta został uhonorowany nagrodą Britannia przez Brytyjską Akademię Sztuk Filmowych i Telewizyjnych, zaś na Festiwalu Filmowym w Chicago otrzymał w tym samym roku nagrodę za całokształt dokonań filmowych. Travolta zdobył prestiżową nagrodę im. Alana J. Pakuli przyznawaną przez amerykańskie Zrzeszenie Krytyków Telewizyjnych za kreację w filmie Adwokat opartym na bestsellerowej książce Steve'a Zailiana, który także wyreżyserował ten dramat. Aktor był ponownie nominowany do Złotego Globu za występ w filmie Barwy kampanii w reżyserii Mike'a Nicholsa, w którym główne role zagrali także Emma Thompson i Billy Bob Thornton.
Wcześniej grał w kilku z najbardziej pamiętnych filmów naszego pokolenia, takich jak kasowy hit Gorączka sobotniej nocy, który rozpoczął erę disco w latach 70. ubiegłego wieku, a samemu Travolcie przyniósł pierwsze w karierze nominacje do Oscara? i Złotego Globu. Następnie wystąpił w kinowej wersji wystawianego przez wiele lat musicalu Grease oraz w niezwykle udanym filmie Miejski kowboj, który wywarł wpływ na trendy w kulturze popularnej. Swoje kreacje miał ponadto w thrillerach Briana DePalmy Carrie i Wybuch, a także w przeboju komediowym Amy Heckerling I kto to mówi oraz w hitowej komedii Nory Ephron zatytułowanej Michael. Travolta wystąpił w filmie Fenomen i zaprezentował się w równie odmiennej kreacji aktorskiej w kasowym thrillerze Johna Woo zatytułowanym Tajna broń. Zagrał także jedną z głównych ról w filmie Bez twarzy z Nicholasem Cage'em oraz w Sprawie honoru z Madeleine Stowe.
Ostatnio Travolta wcielił się ponownie w rolę odlotowego Chili Palmera w sequelu Dorwać małego, zatytułowanym Be Cool. Wystąpił ponadto wraz ze Scarlett Johansson w uznanym przez krytyków niezależnym obrazie Lokatorka, który wyświetlono na Festiwalu Filmowym w Wenecji. Zarówno Travolta, jak i sam film doczekali się tam entuzjastycznych recenzji.
Wśród niedawnych filmów na koncie aktora należy wymienić przebojowy thriller akcji Płonąca pułapka z Joaquinem Phoenixem, filmową wersję niezwykle popularnego komiksu Punisher, dramat Sekcja 8. w reżyserii Johna McTiernana, thriller psychologiczny Teren prywatny w reżyserii Harolda Beckera, hitowy film akcji Kod dostępu z Halle Berry i Hugh Jackmanem, wyreżyserowany przez Dominica Senę, a także udany film science fiction Bitwa o Ziemię, nakręcony na podstawie bestsellerowej powieści L. Rona Hubbarda.
Zupełnie niedawno Travolta zakończył zdjęcia do filmu Samotne serca, w którym wraz z nim wystąpili James Gandolfini i Selma Hayek. Kryminał Samotne serca oparty jest na autentycznej historii nowojorskich śledczych z wydziału zabójstw Elmera C. Robinsona (Travolta) i Charlesa Hildebrandta (Gandolfini), którzy brali udział w ściganiu, aresztowaniu i skazaniu pary najbardziej psychopatycznych i nieuchwytnych amerykańskich morderców, znanych pod pseudonimem "Lonely Hearts Killers" (zabójcy samotnych serc), Marthy Jule Beck i Raymonda Martineza Fernandeza. Historia ta była jedną z najbardziej przerażających spraw kryminalnych końca lat 40. XX wieku.
Aktor ponadto zakończył prace nad filmem Gang dzikich wieprzy - komedią przygodową o grupie kolegów z przedmieść marzących o motocyklowych przygodach, którzy w poszukiwaniu wrażeń wybierają się w podróż, by w końcu natknąć się na prawdziwy gang motocyklistów. Film Gang dzikich wieprzy wyreżyserował Walt Becker, a zagrali w nim również William H. Macy, Ray Liotta, Tim Allen, Martin Lawrence, Marisa Tomei i Jill Hennessey.
Obdarzona stylem i charakterem QUEEN LATIFAH (Motormouth Maybelle) przeistoczyła się w jednoosobowy konglomerat rozrywkowy. Tworzy muzykę, jest aktorką telewizyjną i kinową, szefową spółki producenckiej, pisarką i bizneswoman. Latifah, uznawana w mediach i branży za niezwykle wpływową postać, zajmuje się praktycznie wszystkim i nie wygląda na to, by miała na tym poprzestać.
W ostatnich latach Latifah odniosła wielki sukces w Hollywood i została pierwszą artystką hiphopową, która otrzymała 4 stycznia 2006 r. własną gwiazdę w hollywoodzkiej Alei Gwiazd. Rola Mamy Morton w musicalu Chicago wytwórni Miramax przyniosła jej nie tylko entuzjastyczne recenzje krytyków, ale także nominacje do Oscara? w kategorii "najlepsza aktorka drugoplanowa", do Złotego Globu i nagrody SAG. Po występie na planie Chicago Latifah pojawiła się w przeboju kasowym wytwórni Disneya wyreżyserowanym przez Adama Shankmana Wszystko się wali, w którym pełniła także rolę producenta wykonawczego. W ubiegłym roku zagrała u boku Jimmy'ego Fallona w obrazie New York Taxi studia Fox, a następnie w Salonie piękności wytwórni MGM (będącym produktem ubocznym przeboju Barbershop), który także wyprodukowała.
W tym roku Latifah osiągała kolejne sukcesy, tym razem w filmie Wayne'a Wanga Ostatnie wakacje, w którym wystąpiła u boku LL Cool J. Później użyczyła swego głosu włochatej mamucicy w Epoce lodowcowej 2: Odwilż. Wkrótce widzowie będą mogli obejrzeć ją w filmie Marka Forstera Przypadek Harolda Cricka, gdzie wystąpiła wraz z Emmą Thompson i Dustinem Hoffmanem, a także w filmie akcji Bad Girls przygotowywanym przez wytwórnię Paramount z Jadą Pinkett Smith w jednej z głównych ról, który Latifah także wyprodukuje.
Niedawno artystka zakończyła pracę na planie przygotowywanego przez telewizję HBO opartego na faktach dramatu Life Support, w którym wcieliła się w rolę matki wychodzącej z uzależnienia od kokainy, która staje się pozytywnym wzorem dla ludzi i aktywistką walczącą z AIDS w czarnej społeczności.
Większość osób poprzestałaby na zagraniu w kilku filmach, jednak dla Queen Latifah to zdecydowanie za mało. We wrześniu ubiegłego roku Latifah wróciła na scenę muzyczną za sprawą nowego albumu, w którym po raz kolejny ukazała swój talent wokalny. Wspólnie z laureatem wielu nagród Grammy Arifem Mardinem i Ronem Fairem wydała swój pierwszy album śpiewany, zatytułowany "Queen Latifah - The Dana Owens Album", za który w tym roku otrzymała nominację do nagrody Grammy. Płyta, która zdobyła już status platynowej, stanowi kolekcję ponadczasowych klasyków wybranych i wykonanych osobiście przez artystkę. Latifah udowodniła zresztą zarówno w filmie Pełnia życia (1998), jak i w swej nominowanej do Oscara? kreacji w musicalu Chicago (2002), że jej talent wokalny co najmniej dorównuje zdolnościom aktorskim.
Ponadto Queen Latifah jest jedną z najbardziej szanownych raperek w branży muzycznej. Od przełomowego debiutanckiego albumu "All Hail the Queen" z 1989 roku, który wprowadził standardy formy i treści dla rapujących kobiet, aż po odważną wycieczkę w klimaty R&B, Latifah wciąż jest wzorcem kobiety sukcesu w przemyśle muzycznym. Dotychczas otrzymała cztery nominacje do nagród Grammy, a także - w 1994 roku - statuetkę Grammy dla najlepszej rapującej solistki. W ramach "The Sugar Water Festival" Latifah odbyła tournée po Stanach Zjednoczonych wraz ze swymi soulowymi siostrami - Erykah Badu i Jill Scott.
Należy też wspomnieć o Flavor Unit Entertainment, spółce producenckiej, której właścicielami i szefami są Queen Latifah i jaj partner Shakim Compere. Posiadająca swą siedzibę w New Jersey firma szybko zyskuje sobie miano jednej z najważniejszych spółek producenckich w przemyśle filmowym. Oboje zostali najpierw producentami wykonawczymi kasowego przeboju Wszystko się wali, a następnie Salonu piękności wyprodukowanego dla wytwórni MGM. W tej chwili pełnią rolę koproducentów komedii akcji zatytułowanej Bad Girls dla wytwórni Paramount wraz z Lorenzo di Bonaventurą i spółką Overbrook Entertainment. Wraz z Lion's Gate wyprodukowali również Piknik.
Latifah nie jest także obca telewidzom. Pierwszy serial z jej udziałem, zatytułowany Living Single, odniósł wielki sukces i w tej chwili jest ponownie wyświetlany w stacjach telewizyjnych. Z małego ekranu Latifah przeskoczyła na srebrny ekran, a dzięki umiejętnościom aktorskim zaczęła otrzymywać główne role.
Od czasu debiutu artystki w roku 1991 w filmie Spike'a Lee Malaria jej kariera aktorska rozwija się doskonale. Zagrała w Desperatkach, za które otrzymała nominację do nagrody Spirit w kategorii "najlepsza aktorka", oraz wspólnie z Holly Hunter i Dannym DeVito w wysoko ocenionym przez krytyków filmie Pełnia życia. W 1999 roku wystąpiła w thrillerze kryminalnym wytwórni Universal zatytułowanym Kolekcjoner kości w reżyserii Philipa Noyce'a, z Denzelem Washingtonem w roli głównej. W 2002 roku zagrała wspólnie z Taye'em Diggsem i Sanaą Latham w obrazie Brown Sugar wytwórni Fox Searchlight.
Oprócz dokonań muzycznych, filmowych i telewizyjnych, Queen Latifah ma także na swoim koncie książkę traktującą o poczuciu własnej wartości, zatytułowaną "Ladies First: Revelations of a Strong Woman".
Queen Latifah pracowicie dąży do doskonałości, czego dowodzą liczne nagrody przyznane jej za osiągnięcia w branży filmowej i muzycznej. Jej autentyczne zainteresowanie losem innych ludzi przejawia się dużą ilością czasu i pieniędzy poświęcanych na działalność bliskich jej organizacji charytatywnych. Co roku Queen Latifah pełni funkcję współprzewodniczącej fundacji Lancelot H. Owens Scholarship Foundation, Inc. założonej przez jej matkę, Ritę Owens, dla upamiętnienia ukochanego syna i brata. Fundacja finansuje stypendia dla studentów osiągających doskonałe wyniki w nauce, lecz dysponujących ograniczonymi środkami finansowymi.
MICHELLE PFEIFFER (Velma Von Tussle) zdobyła trzy nominacje do nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej?, z czego dwie w kategorii "najlepsza aktorka" za role gospodyni domowej z Dallas Lurene Hallett w filmie Pole miłości i seksownej piosenkarki w obrazie Wspaniali bracia Baker, a trzecią, w kategorii "najlepsza aktorka drugoplanowa" za rolę anielsko cierpliwej Madame de Tourvel w Niebezpiecznych związkach.
Pfeiffer została ponadto uhonorowana Złotym Globem za kreację aktorską we Wspaniałych braciach Baker, a także nominacjami do tej nagrody za role w Wieku niewinności, Polu miłości, Frankie i Johnnym, Wydziale Rosja i w Poślubionej mafii.
Widzowie będą mogli wkrótce zobaczyć Pfeiffer w filmie Nigdy nie będę twoja w reżyserii Amy Heckerling, gdzie zagra u boku Paula Rudda. W tej romantycznej komedii Pfeiffer gra rolę matki, która zakochuje się w młodszym mężczyźnie (Rudd). Niedawno zakończyła także zdjęcia do Gwiezdnego pyłu wytwórni Paramount Pictures, będącym adaptację powieści fantasy Neila Gaimana, którą wyreżyseruje Matthew Vaughn. W filmie tym, będącym staroświecką baśnią rozgrywającą się w dawnej Anglii, Pfeiffer wciela się w postać czarownicy Lamii. Obok niej zagrają Claire Danes, Robert DeNiro, Sienna Miller, Rupert Everett i Ricky Gervais.
W 2003 roku aktorka użyczyła swego głosu w filmie animowanym wytwórni Dreamworks zatytułowanym Sindbad: Legenda siedmiu mórz, w którym udział wzięli także Brad Pitt, Catherine Zeta-Jones i Joseph Fiennes. W 2002 roku Pfeiffer otrzymała nominację do nagrody Screen Actors Guild za rolę matki i zabójczyni Ingrid Magnusson w filmie wyprodukowanym przez Warner Brothers Biały oleander.
W 2001 roku zagrała u boku Seana Penna w doskonale ocenionym przez krytyków obrazie Sam. Z kolei w roku 2000 wystąpiła w letnim przeboju Co kryje prawda u boku Harrisona Forda.
W roli żony Człowieka z blizną, Tony'ego Montany (Al Pacino) Pfeiffer zrobiła niesamowite wrażenie swym niezwykłym wyglądem i niezapomnianym stylem. Od tego czasu stała się w branży filmowej jedną z najbardziej szanowanych i najbardziej kasowych aktorek, występującą w głównych rolach u boku takich gwiazdorów, jak Bruce Willis, George Clooney, Robert Redford, Jack Nicholson czy Sean Connery.
Na swoim koncie Pfeiffer ma także Tylko miłość, Sen nocy letniej, Szczęśliwy dzień, Miłość z Marzeń, Namiętności, Młodych gniewnych, Wilka, Powrót Batmana, Czarownice z Eastwick, Tequila Sunrise, Słodka wolność i Zaklętą w sokoła.
CHRISTOPHER WALKEN (Wilbur Turnblad) zdobył w 1978 roku nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej? dla najlepszego aktora drugoplanowego za swą zaskakującą rolę w Łowcy jeleni Michaela Cimino, która przyniosła mu także nominacje do nagrody New York Film Critic's Circle i Złotego Globu. W 2002 roku Walken zdobył także nominację do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej? w tej samej kategorii oraz nagrody BAFTA i SAG za kreację stworzoną wraz z Leonardo DiCaprio i Tomem Hanksem w filmie Stevena Spielberga Złap mnie, jeśli potrafisz.
Przełomem w jego karierze filmowej była rola Duane'a Halla, brata tytułowej bohaterki granej przez Diane Keaton w oscarowym filmie Woody'ego Allena Annie Hall. Od tego czasu Walken zagrał w ponad 50 filmach fabularnych, w tym w nominowanym do Oscara? filmie Herberta Rossa Grosz z nieba, w wyreżyserowanej przez Davida Cronenberga adaptacji Martwej strefy Stephena Kinga, w obrazie W swoim kręgu Jamesa Foleya wraz z Seanem Pennem, w Biloxi Blues Mike'a Nicholsa opartym na sztuce Neila Simona, w realistycznym dramacie kryminalnym Abla Ferrary Król Nowego Jorku, w komedii Joe'ego Rotha Ulubieńcy Ameryki z Julią Roberts, Billym Crystalem i Johnem Cusackiem, a także w Człowieku w ogniu Tony'ego Scotta, w którym zagrał wraz z Denzelem Washingtonem. Wśród niedawnych produkcji z udziałem tego aktora należy wspomnieć o przeboju komediowym Polowanie na druhny z udziałem Owena Wilsona i Vince'a Vaughna, musicalu Johna Turturro Romance and Cigarettes oraz w pokrzepiającym dramacie Na zakręcie, w którym Walken zagrał wraz z Michaelem Caine'em.
Walkenowi udało się stworzyć jedne z najbardziej pamiętnych postaci w historii filmu, choć były to role drugoplanowe i gościnne, takie jak: Vincent Coccotti w Prawdziwym romansie Tony'ego Scotta, Kapitana Koonsa w Pulp Fiction Quentina Tarantino, Carlo Bartolucciego w Pokerowej zagrywce, tytułową rolę w Jeźdźcu bez głowy Tima Burtona, a także postać nieuczciwego biznesmena w Powrocie Batmana również wyreżyserowanym przez Burtona.
Występy aktorskie i taneczne Walken rozpoczął już w dzieciństwie. Ćwiczył taniec w Professional Children's School na Manhattanie, co pozwoliło mu wystąpić w wielu sztukach teatralnych i musicalach. Za swoją rolę w broadwayowskiej produkcji zatytułowanej "Lew w zimie" otrzymał nagrodę im. Clarence'a Derwenta, nagrodę Obie za kreację w "Mewie", nagrodę Theatre World Award za sztukę "Tatuowana róża" oraz w 1997 roku nagrodę Susan Stein Shiva Award za dokonania aktorskie w Public Theatre Josepha Pappa. Jesienią 1999 roku zagrał jedną z głównych ról w adaptacji scenicznej opowiadania Jamesa Joyce'a "Zmarli". Latem 2001 roku Walken ponownie wystąpił w "Mewie" Czechowa na Festiwalu Szekspirowskim w Nowym Jorku. Spektakl ten wyreżyserował Mike Nichols, a wystąpiła w nim także Meryl Streep.
W telewizji Walken od 1990 roku sześciokrotnie poprowadził w niezwykle komiczny i niezapomniany sposób program Saturday Night Live i wykonał hipnotyzujący taniec do wyreżyserowanego przez Spike'a Jonze'a teledysku Fat Boy Slim Weapon of Choice.
Lakier do włosów to debiut aktorski siedemnastoletniej NIKKI BLONSKY (Tracy Turnblad).
Nikki urodziła się w Great Neck na Long Island w stanie Nowy Jork. Choć w styczniu 2006 roku ukończyła szkołę Great Neck Village School, to całą swoją edukację aktorską i musicalową zawdzięcza szkole Great Neck South High School, która czterokrotnie otrzymała nagrodę Fundacji Grammy, ostatnio w 2005 roku.
W szkolnym teatrze Nikki grała rolę Pani Thenardier w "Nędznikach", Pani Lovett w "Sweeney Todd", postać Kate w "Kiss Me, Kate", wcieliła się także w postać Rebeki Hillicker w "Projekcie Laramie" oraz w tytułową bohaterkę w "Carmen" Bizeta, która była w całości wystawiana w języku francuskim.
Nikki śpiewała dla wielu organizacji i na wielu imprezach odbywających się na Long Island, w Nowym Jorku i okolicach, wykonała między innymi oryginalną piosenkę napisaną dla złotej medalistki olimpijskiej w łyżwiarstwie figurowym z 2002 roku, Sarah Hughes, podczas parady powitalnej zorganizowanej w Great Neck.
Nikki regularnie pracuje jako wolontariuszka przy paraolimpiadach. Podczas ubiegłorocznych igrzysk paraolimpijskich stanu Nowy Jork odbywających się w Hofstra University, którym przewodniczył nowojorski senator Charles Schumer, Nikki miała zaszczyt zaśpiewać hymn amerykański na ceremonii otwarcia. Było to dla niej szczególnie wzruszające doświadczenie, ponieważ wraz z nią śpiewały 3000 paraolimpijczyków zgromadzonych na ceremonii.
Jej utwory poetyckie ukazały się drukiem, w tym wiersz napisany dla upamiętnienia Jonathana Lee Ielpiego, nowojorskiego strażaka i członka ochotniczej straży pożarnej w Great Neck, który zginął 11 września w gruzach World Trade Center. Nikki opiekowała się kiedyś dziećmi w rodzinie Jonathana.
Nikki, która w listopadzie skończy 18 lat, zrezygnowała z pracy w lodziarni Cold Stone Creamery w Great Neck w czerwcu, gdy tylko dowiedziała się, że otrzymała rolę Tracy Turnblad. Nadal mieszka w Great Neck z rodzicami, Karen i Carlem, dwunastoletnim bratem Joeyem, wujkiem Steve'em i mopsem Rockym.
Urodzony w San Luis Obispo w stanie Kalifornia i wychowany w pobliskim Arroyo Grande ZAC EFRON (Link Larkin) uczynił pierwszy krok w stronę kariery aktorskiej w wieku jedenastu lat, kiedy rodzice zauważyli u niego zdolności wokalne. Dzięki lekcjom śpiewu udało mu się zagrać w produkcji "Gypsy", którą wystawiano 90 razy. I wtedy chłopak połknął haczyk.
Zagrawszy w spektaklach "Piotruś Pan", "Mame", "Little Shop of Horrors" oraz "The Music Man", szybko otrzymał gościnne role w serialach telewizyjnych, takich jak Firefly, Ostry dyżur i Obrońca. Po gościnnych występach w kilku odcinkach serialu Summerland otrzymał pełny angaż do roli uganiającego się za dziewczętami Camerona Bale'a. Zagrał również w filmie Derby wyprodukowanym przez Tonja Walker Productions.
Przełomowym dla Efrona okazał się występ w musicalu High School Musical wytwórni Disneya, za który ostatnio otrzymał nagrodę Teen Choice Award w kategorii "najlepszy debiut telewizyjny". Musical ten osiągnął najwyższą oglądalność wśród oryginalnych programów w historii stacji Disney Channel. Efron pojawił się również w kilku pilotach seriali, takich jak The Big, Wide World of Carl Laemke i Triple Play. Niedawno wcielił się w rolę autystycznego chłopca w filmie telewizyjnym Droga po marzenia, w którym zagrał u boku Mary-Louise Parker i Aidana Quinna.
Ulubionymi sportami Efrona są golf, narciarstwo, wspinaczka górska i snowboarding. Niedawno do tej listy dołączył surfing po tym, jak młody aktor spędził wiele dni na plaży, kręcąc zdjęcia do serialu Summerland. W domu grywa na fortepianie, a obecnie uczy się też grać na gitarze. W tej chwili, w wolnym czasie, reperuje dwa swoje samochody: Delorean i kabriolet Mustang z 1965 roku, oba otrzymane od ukochanego dziadka. Efron mieszka z rodzicami i młodszym bratem Dylanem. Członkami rodziny Efronów są także dwa bardzo wylewne owczarki australijskie, Dreamer i Puppy, oraz szalenie niezależny kot syjamski o imieniu Simon.
BRITTANY SNOW (Amber Von Tussle) jest jednym z najbardziej błyskotliwych i czarujących młodych talentów, które pojawiły się w ostatnich latach.
Jej pierwszą główną rolą była postać Kate w filmie wytwórni 20th Century Fox John Tucker musi odejść, gdzie zagrała u boku Jesse Metcalfa. Snow zadebiutowała na srebrnym ekranie w ubiegłym roku w przeboju kasowym Pacyfikator w reżyserii Adama Shankmana i z udziałem Vina Diesela. Snow wystąpiła również wraz z Clayne Crawford w filmie On The Doll, który wkrótce wejdzie na ekrany.
Pochodząca z Tampa na Florydzie Brittany rozpoczęła swą karierę aktorską, występując i podkładając swój głos w wielu amerykańskich filmach reklamowych. Zagrała także w wielu spektaklach, włączając także tournée po Stanach Zjednoczonych z musicalem "Józef i cudowny płaszcz snów w technikolorze".
Snow znana jest doskonale z roli Meg Prior w popularnym sitcomie telewizji NBC zatytułowanym American Dreams, w którym grała przez trzy sezony. W tym roku Snow pojawiała się gościnnie w uznanym przez krytyków serialu stacji FX Bez skazy, a także w jednym z odcinków serialu Prawo i bezprawie. Na małym ekranie zadebiutowała w wieku dwunastu lat w serialu The Guiding Light, grając rolę Susan Lemay w latach 1998-2001. Na swoim koncie ma także udział w produkcjach telewizyjnych Safe Harbor, Sea Quest oraz w pilocie serialu Murphy's Dozen.
Brittany obecnie mieszka w Los Angeles.
Urodzona i wychowana w Kalifornii AMANDA BYNES (Penny Pingleton) rozpoczęła swą karierę na obozie komediowym. Gdy szlifowała swoje umiejętności aktorskie w Los Angeles, Amanda została dostrzeżona podczas występu i otrzymała propozycję pracy w programie All That telewizji Nickelodeon. Zaledwie po jednym sezonie otrzymała w 1997 roku nominację do nagrody Cable Ace, dzięki czemu znalazła się w towarzystwie takich znanych aktorek, jak Tracey Ullman i Janeane Garofalo.
Pracująca stale od dziesiątego roku życia Bynes oczarowała widownię swoją rolą w przeboju komediowym Duży, gruby kłamczuch z Frankie'em Munizem. Wiosną 2003 roku Bynes po raz pierwszy zagrała główną rolę w filmie Czego pragnie dziewczyna, w którym wraz z nią wystąpili Colin Firth i Kelly Preston. Wiosną 2004 roku Bynes użyczyła swego głosu w animowanym przeboju kinowym Roboty, a niedawno zagrała w komedii wytwórni Dreamworks Ona to on.
Znana ze swego odważnego i bezkompromisowego stylu komediowego Bynes wybiła się na szczyt popularności w programie stacji Nickelodeon All That, w którym pracowała przez cztery sezony. Zanim ukończyła 12 lat, została najmłodszą artystką posiadającą własny program komediowy Szał na Amandę, za który cztery razy z rzędu otrzymała tytuł ulubionej aktorki telewizyjnej w ramach przyznawanych przez dzieci nagród Kids' Choice stacji Nickelodeon. W latach 2003 i 2004 otrzymała nagrodę Kids' Choice w kategorii "ulubiona aktorka telewizyjna" za rolę w filmie Czego pragnie dziewczyna. W 2003 roku Bynes pojawiła się na okładce magazynu "Vanity Fair" ilustrującej artykuł o nastoletnich gwiazdach zatytułowany "It's Totally Raining Teens". W 2003 i 2005 roku była nominowana do nagrody Teen Choice w kategorii "najlepsza aktorka telewizyjna".
Wykazujący zaskakującą wszechstronność w różnorodnych filmach JAMES MARSDEN (Corny Collins) szybko zyskał sobie miejsce w Hollywood. W tej chwili Marsden pracuje nad filmem Zaczarowana Kevina Limy wraz z Susan Sarandon, Amy Adams, Idiną Menzel i Patrickiem Dempseyem dla wytwórni Disneya. Zaczarowana to romantyczna baśń, stanowiąca połączenie filmu z komputerowo generowanymi animacjami, której premiera planowana jest na listopad 2007 roku.
Ostatnio widzowie mogli oglądać Marsdena w filmie Superman: Powrót wyreżyserowanym przez Bryana Singera. Marsden gra w nim rolę Richarda White'a, krewnego redaktora naczelnego "Daily Planet" Paerry'ego White'a i kolejnego pretendenta ubiegającego się o względy Lois Lane. W filmie oprócz Marsdena zagrali także Kevin Spacey, Kate Bosworth, Brandon Routh i Frank Langella.
Niedawno Marsden wystąpił także w filmie X-Men: Ostatni bastion. W filmie tym, wyreżyserowanym przez Bretta Ratnera, Marsden po raz kolejny wcielił się w rolę Scotta Summersa/Cyklopa. Obraz ten jest częścią wyprodukowanej przez wytwórnię 20th Century Fox niezwykle popularnej serii opartej na komiksach publikowanych przez Marvel.
Kolejnym jego filmem jest niezależna produkcja Alibi, ukazująca historię Raya Elliotta (Steve Coogan), który prowadzi cieszącą się powodzeniem firmę wymyślającą alibi dla mężczyzn i kobiet zdradzających swoich małżonków. Marsden gra w nim Wendalla Hatcha, który morduje swoją dziewczynę podczas potajemnego weekendowego wyjazdu. Obok Marsdena w filmie wystąpili także Selma Blair, John Leguizamo i Rebecca Romijn.
Wśród ostatnich produkcji z udziałem aktora należy wspomnieć o dramacie romantycznym Pamiętnik Nicka Cassavetesa z Rachel McAdams, Jamesem Garnerem, Geną Rowlands, Joan Allen i Ryanem Goslingiem, Heights Merchanta Ivory'ego z Glenn Close i Elizabeth Banks oraz o przebojach kasowych X-Men i X-Men 2 z Patrickiem Stewartem, Rebeccą Romijn, Halle Berry, Famke Janssen, Anną Paquin i Ianem McKellenem.
Ponadto należy także wymienić thriller wytwórni MGM Grzeczny świat z Katie Holmes i Nickiem Stahlem; Za cenę życia, Plotkę Davisa Guggenheima - dramat wytwórni Warner Bros. z udziałem Kate Hudson, 24 dzień Tony'ego Piccirillo, komedię New Line Cinema Słodkie i ostre z Meną Suvari i Marley Shelton, w reżyserii Francine McDougall oraz Ale jazdę! z Garym Oldmanem, Chrisem Cooperem, Ann Margaret, Amy Smart i Christopherem Lloydem. Najbardziej znaną rolą telewizyjną aktora jest postać Glena Floya w ostatnim sezonie nagrodzonego Emmy serialu Davida E. Kelleya Ally McBeal.
Marsden obecnie mieszka w Los Angeles z żoną i dwójką dzieci.
ELIJAH KELLEY (Seaweed) wystąpił ostatnio jako DJ, zamknięty w sobie macho i pretensjonalny student doskonalący swoje umiejętności taneczne, by przechytrzyć kolegę, w wyprodukowanym przez New Line Cinema filmie Wytańczyć marzenia, u boku Antonio Banderasa i Alfre Woodard.
Urodzony w LaGrange w stanie Georgia Elijah wychowywał się z przekonaniem, że aktorstwo to jego pasja. W czerwcu 2004 roku Elijah przeprowadził się do Los Angeles, by realizować swoje marzenia o graniu w filmach. Dzięki pomocy rodziców, którzy zrezygnowali ze wszystkiego, by tylko pomóc synowi, kariera Elijah z czasem rozkwitła. Udało mu się zdobyć role w takich serialach, jak Everybody Hates Chris, Wzór i Świat gliniarzy. Zagrał także drugoplanową postać Leroya Wrighta w filmie fabularnym Heavens Fall z Davidem Strathairnem, Timothym Huttonem i Leelee Sobieski, którego premiera odbyła się 13 marca 2006 roku w Teksasie podczas Festiwalu Filmowego South by Southwest.
Poza aktorstwem Elijah pasjonuje się śpiewaniem oraz pisaniem i komponowaniem muzyki. Czas spędza też na boisku do koszykówki i korcie tenisowym. Elijah mieszka w Los Angeles.
Wykazująca niezwykłą wszechstronność w rolach filmowych, telewizyjnych i teatralnych ALLISON JANNEY (Prudy Pingleton) znalazła się w nielicznej grupie aktorek, które łączą w sobie zdolności aktorskie pozwalające na granie głównych ról z autentycznymi talentami artystycznymi. Niedawno zakończyła zdjęcia do filmu Margaret Kennetha Lonergana, w którym zagrali także Matt Damon i Anna Paquin. Widzowie mogą ją też zobaczyć w komedii Powrót do klasy i usłyszeć w roli Gladys w komedii animowanej wytwórni Dreamworks zatytułowanej Skok przez płot.
Janney otrzymała w 2006 roku nominację do nagrody Independent Spirit w kategorii "najlepsza aktorka drugoplanowa" za rolę w filmie Our Very Own, którego premiera odbyła się w ubiegłym roku na Festiwalu Filmowym w Los Angeles. Ponadto aktorka zagrała w produkcjach niezależnych Zimowe przesilenie i Miłego dnia?, których światowa premiera miała miejsce na Festiwalu Filmowym w Sundance oraz w Picadilly Jim, który z kolei swoją premierę miał na Festiwalu Filmowym Tribeca.
Wcześniej Janney zagrała wraz z Meryl Streep w filmie Godziny, który otrzymał nominację do nagrody SAG dla najlepszej obsady filmu fabularnego. Aktorka może pochwalić się ponadto udziałem w nagradzanych Oscarami? filmach American Beauty (za który otrzymała nagrodę SAG w kategorii "najlepsza obsada filmu fabularnego) oraz Gdzie jest Nemo?, a także w filmach Siostra Betty, Uwierz w miłość, Zabójcza piękność, Zakochana złośnica, Barwy kampanii, Burza lodowa, Celebrity, Sześć dni, siedem nocy, Moja miłość i Wielkie otwarcie.
Janney jest zapewne najbardziej znana z granej przez siebie głównej bohaterki CJ Cregg w wielokrotnie nagradzanym serialu stacji NBC Prezydencki poker. Za dotychczasową pracę na planie serialu otrzymała aż cztery nagrody SAG i cztery nagrody Emmy, a w tym roku ponownie otrzymała nominację do tej drugiej nagrody. Za występy w serialu cztery razy z rzędu była także nominowana do Złotych Globów.
Janney doskonale radzi sobie także na deskach teatralnych. Będąc na pierwszym roku studiów aktorskich w Kaenyon College w Ohio zgłosiła się na przesłuchania do spektaklu Paula Newmana i otrzymała angaż. Niedługo potem Newman wraz z żoną Joanne Woodward zasugerowali jej, by podjęła studia w Neighbourhood Playhouse w Nowym Jorku. Poszła za ich radą, a później otrzymała nominację do nagrody Tony i zdobyła nagrody Outer Critics Circle i Drama Desk Award w kategorii "najlepsza aktorka drugoplanowa" za swoją broadwayowską kreację w sztuce Arthura Millera "A View from the Bridge". Ponadto wystąpiła w realizowanej przez New York Public Theater produkcji "Poskromienie złośnicy" w ramach serii spektakli Shakespeare in the Park.
Trzynastoletnia TAYLOR PARKS (Mała Inez) ma na swoim koncie rolę w filmie fabularnym Love?& Other 4 Letter Words oraz w krótkometrażowym obrazie Beyond the Pretty Door.
Na małym ekranie wystąpiła w serialach Everybody Hates Chris, Untold Stories of the ER oraz Kochane kłopoty.
Na deskach teatralnych The Kennedy Center Taylor wystąpiła w Dancing in the Wings, oryginalnym musicalu, którego autorką scenariusza, reżyserem i choreografem jest Debbie Allen, u której Taylor od kilku lat uczy się tańca i aktorstwa. Dziewczynka pobierała także lekcje aktorstwa u Kevina McDermotta i śpiewu u Billy'ego Purnella i Terrence'a Lee Jonesa.
