"Królik po berlińsku & Esterhazy": O FILMACH
"Królik po berlińsku i Esterhazy" to dwa fascynujące obrazy, które odmiennymi środkami narracji opowiadają wspólną historię powstania Muru Berlińskiego i zjednoczenia Niemiec widzianą z "króliczej perspektywy". Ta właśnie nietypowa perspektywa powoduje, że tak wszystkim dobrze znana historia Muru Berlińskiego ubrana w inną niż dotychczas stylistykę, nabiera nowego znaczenia i głębokiego artystycznego wyrazu. "Królik po berlińsku i Esterhazy" są niezwykle plastyczną, zaskakującą metaforą wolności po 89 roku pokazującą strach ludzi i niepewność przed przyszłością. Są to obrazy, które w doskonale wyważony sposób będą nie tylko wzruszać ale i przypominać okrutne losy Europy Wschodniej, zachowując przy tym uniwersalną wymowę. Przez Mur Berliński do raju?
"Królik po berlińsku" w reżyserii Bartka Konopki to opowieść o tysiącach dzikich królików, które przez 28 lat zamieszkiwały Strefę Śmierci Muru Berlińskiego. 120 kilometrów pasa zieleni, do którego nikt, poza królikami i pilnującymi ich żołnierzami - nie miał dostępu. Tam odnalazły swój raj na ziemi. Oazę spokoju i bezpieczeństwa.
"Esterhazy" w reżyserii Izabeli Plucińskiej jest historią o malutkim króliczku, który zostawia rodzinny Wiedeń i wyjeżdża do Berlina z misją znalezienia ogromnej żony, która może ocalić króliczy ród. Zgodnie z radą swojego dziadka, Wielkiego Księcia rodu Esterhazy ma poszukać sobie małżonki za wielkim murem, gdzie znajduje się strzeżony przez żołnierzy "króliczy raj". Jednak zanim tam dotrze mały króliczek przeżyje wiele przygód i trafi do wielu berlińskich rodzin. Kiedy udaje mu się w końcu odnaleźć upragniony raj na ziemi, Mur Berliński zostaje zburzony. Estrehazy i jego ukochana by się ratować przed rozentuzjazmowanym tłumem zmuszeni są do ucieczki.
Swoich głosów użyczyli Maria Peszek, Maciej Stuhr, Borys Szyc, Krzysztof Kowalewski, Wiktor Zborowski, Roman Łazuka, Robert Więckiewicz, Zbigniew Zamachowski.
