Paź Papilio memnon to piękny, ogromny motyl, o rozpiętości skrzydeł dochodzącej nawet do 15 centymetrów (wielkości ludzkiej dłoni). Skrzydła samicy ozdabiają czerwone, czarne i białe wzory, podczas gdy samce są czarne z metalicznie niebieskimi prążkami na górnej powierzchni. Motyle te występują w Azji południowo-wschodniej, zarówno na terach otwartych jak i w lasach, samice jednak ograniczają się głównie do terenów leśnych. Młode samodzielnie wkraczają w życie, jako że samica składa po jednym jaju na liściach cytrusa, które stanowią podstawowe pożywienie gąsienicy. Po tygodniu z jaja wylęga się dwu- trzymilimetrowej długości gąsienica. Przez kolejne pięć, sześć tygodni żeruje i rośnie, pięciokrotnie liniejąc, aż uzyska długość około pięciu centymetrów i grubość ludzkiego kciuka. Po piątym linieniu rozpoczyna się proces przepoczwarczania, w trakcie którego pęka oskórek gąsienicy, spod którego ukazuje się poczwarka. W jej wnętrzu niemal wszystkie tkanki gąsienicy zostają rozpuszczone. Potem kształtuje się dojrzały motyl z głową, tułowiem, odnóżami i skrzydłami itd. innymi słowy – dorosły motyl. Cały proces trwa około dwóch tygodni. Podstawowym zadaniem dojrzałego motyla jest jak najszybsze znalezienie partnera, a w przypadku samicy także złożenie jaj. I tylko częste przystanki, w celu posilenia się nektarem z kwiatów, przerywają na krótko tę misję.
Modliszka Hierodula membranacea jest dużą modliszką o typowej budowie, osiągającą 10 centymetrów długości. Występuje na terenach Azji południowo-wschodniej w rozmaitych środowiskach. Młode modliszki, po wykluciu wyglądają jak miniaturowe kopie dorosłych osobników. Na tym etapie tylko mają pół centymetra długości i z oddali przypominają mrówki. To doskonały kamuflaż, ponieważ ich potencjalni wrogowie rzadko zjadają mrówki. Larwy, w miarę jak rosną, przechodzą kilka linień, a po każdej kolejnej mają coraz bardziej widoczne zawiązki skrzydeł. Po ostatnim linieniu skrzydła są w pełni ukształtowane i owad jest gotowy na wyzwania jakie stawia przed nim dorosłe życie – teraz musi znaleźć partnera.
Samice są większe od samców, zaś te mają delikatne, acz ryzykowne zadanie zapłodnienia samic, które są znane z tego, że podczas kopulacji pożerają partnerów. Samice przez kilka tygodni przechowują nasienie w odwłoku. Potem nabrzmiały odwłok wskazuje, że jest gotowa do złożenia jaj. Ten ryzykowny proces dokonuje się przeważnie pod osłoną nocy, kiedy samica pieczołowicie wybiera miejsce na złożenie jaj. Jaja znajdują się w kokonie zbudowanym ze spienionej substancji, zabezpieczającej je przed zmianami wilgotności i temperatury do czasu wylęgu.
