Dziś uważany za jednego z klasyków amerykańskiego kina w latach 60. i 70. Sam Peckinpah był jednym z najbardziej kontrowersyjnych reżyserów na świecie. Pochodził z rodziny prawniczej i wychowywany był na adwokata, ale wbrew ojcu postanowił zająć się filmem.
Pierwsze kroki w zawodzie reżysera stawiał jako asystent Dona Siegela – autora niezapomnianych dreszczowców i filmów sensacyjnych, takich jak „Brudny Harry”, „Ucieczka z Alcatraz”. Bardzo szybko uległ wielkiej fascynacji westernem – gatunkiem, który w latach 50. przeżywał prawdziwy rozkwit. Zaangażował się w realizację serialowych opowieści z Dzikiego Zachodu, takich jak „Gunsmoke”, „The Rifleman”, czy „The Westerner”. W 1957 roku napisał scenariusz filmu opowiadającego historię rewolwerowca Billy’ego Kida, na podstawie którego kilka lat później powstał skrypt głośnych „Dwóch obliczy zemsty” z Marlonem Brando w roli głównej.
Uwagę krytyków zwrócił na siebie zrealizowanymi w 1962 roku „Strzałami o zmierzchu”, lecz prawdziwą popularność przyniosła mu siedem lat później „Dzika banda” – mroczna, brutalna i niezwykle krwawa opowieść o schyłku Dzikiego Zachodu.
Do historii przeszły nie tylko jego filmy, ale również styl życia, jaki prowadził. Sam Peckinpah nie stronił od alkoholu i narkotyków, nie unikał również kłótni z szefami wytwórni finansujących jego produkcje. Po konflikcie, w jaki wdał się podczas kręcenia „Majora Dundee”, na kilka lat został wciągnięty na „czarną listę” i mógł pracować jedynie przy projektach telewizyjnych.
Sam Peckinpah zmarł w 1984 roku na wylew krwi do mózgu. Zostawił po sobie 14 filmów pełnometrażowych. Aż 10 z nich uważanych jest dziś za arcydzieła.
