Tom Hanks – Robert Langdon
Hanks należy dziś do grona najbardziej podziwianych i szanowanych artystów kina. Przypadło mu w udziale zaszczytne wyróżnienie zapisania się w historii kinematografii jako pierwszy aktor, który dwa razy z rzędu uhonorowany został najważniejszym wyróżnieniem przemysły filmowego – Oscarem®. Przyczyniły się do tego dwie znakomite kreacje Hanksa, pierwsza chorego na AIDS prawnika Andrew Becketta w filmie „Filadelfia” z 1993 roku oraz kolejna w obrazie „Forrest Gump”. Obie kreacje przyniosły aktorowi także Złote Globy oraz liczne prestiżowe wyróżnienia.
Hanks zdobył także nominacje do Oskara®, Złotego Globu i nagrody SAG za pracę przy fimlie w reżyserii Stevena Spielberga “Szeregowiec Ryan” /Saving Private Ryan/, a także piątą nominację do Oskara® za rolę w “Cast Away.” Wcześniej został uhonorowany Złotym Globem oraz nominacją do Oskara® za rolę chłopca w ciele dojrzałego mężczyzny w “Duży” /Big/, Penny Marshall. Kolejną nominację do Złotego Globu otrzymał za rolę u boku Meg Ryan w romantycznej komedii “Bezsenność w Seattle” /Sleepless in Seattle/, w reżyserii Nory Ephron.
W 1998, Hanks, Ryan i Ephron jeszcze raz połączyli siły i zrealizowali kolejną romantyczną komedię “Masz wiadomość” /You’ve Got Mail/. Inne filmy w dorobku Hanksa to dramat Franka Darabonta “Zielona mila” /The Green Mile/ – nominacja do nagrody SAG, “Ich własna liga” /A League of Their Own/, “Turner & Hooch”, “Punchline”, “Nothing in Common,” “Volunteers,” “Bachelor Party” , “Plusk” /Splash/, “Toy Story” i “Toy Story 2 – do dwóch ostatnich filmów aktor użyczał głosu, “Apollo 13” Rona Howarda, mini-seria HBO “From the Earth to the Moon” – reżyser kilku odcinków, producent.
Jego współpraca ze Stevenem Spielbergiem rozpoczęła się dramatem z czasów II wojny światowej “Szeregowiec Ryan” /Saving Private Ryan/ i zaprowadziła ich do wyprodukowania serii HBO “Kompania braci” /Band of Brothers/ opartej na książce Stephena Ambrose. Hanks wyreżyserował jeden z odcinków, a do kolejnego napisał scenariusz. Seria otrzymała ostatnio nagrodę Emmy oraz Złoty Glob. Kolejnymi zrealizowanymi wspólnie z reżyserem projektami były filmy „Złap mnie jeśli potrafisz” /Catch Me if You Can/ z Leonardo di Caprio oraz „Terminal” /The Terminal/.
W 2002 roku Hanks zdobył uznanie krytyków i publiczności dzięki roli gangstera Michaela Sullivana w filmie Sama Mendesa “Droga do zatracenia” /Road to Perdition/.
W 1996 roku Hanks zadebiutował jako reżyser filmem “That Thing You Do” , w którym także zagrał. Tytułowa piosenka z filmu zdobyła nominację do Oskara® dla Najlepszej Oryginalnej Piosenki.
Aktor wraz z żoną, aktorką Ritą Wilson i rodziną mieszka w Los Angeles.
Audrey Tautou – Sophie Neveu
Audrey Tautou po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę międzynarodowej publiczności niezapomnianą kreacją tytułowej “Amelii” /Amélie/ w filmie wyreżyserowanym w 2001 roku przez Jean-Pierre’a Jeuneta. Rola ta przyniosła Tautou nominację do Césara w kategorii Najlepsza Aktorka. Sam film nominowany był również w kilku kategoriach do Nagrody Akademii®. Dwa lata później Tautou miała okazję po raz kolejny spotkać się na planie filmowym z Jeunetem, tym razem przy kręceniu epickiego obrazu “Bardzo długie zaręczyny” /A Very Long Engagement/.
Ostatnio aktorka zagrała w filmie Cédrica Klapischa “Les Poupées Russes”, a także musicalu Alaina Resnaisa „Pas Sur La Bouche”. Swoją pierwszą anglojęzyczną rolę zagrała w 2002 roku obrazie Stephena Frearsa „Niewidoczni” /Dirty Pretty Things/.
Urodzona 9 sierpnia 1978 roku w Beaumont we Francji, Tautou od najmłodszych lat wykazywała talent komediowy, co z czasem skłoniło ją do zapisania się na zajęcia w szkole aktorskiej Cours Florent. Po jej ukończeniu otrzymała kilka propozycji zagrania niewielkich ról we francuskich produkcjach telewizyjnych. Szybko jednak trafiła na duży ekran. Debiutowała w tej nowej roli w “Venus Beauty Institute” (1999), filmie, który przyniósł jej Césara.
Kolejnymi projektami aktorki były filmy znakomicie przyjmowane zarówno przez widzów, jak i krytykę: “Voyous Voyelle”, „Happenstance”, „Bóg jest wielki, a ja malutka” /God Is Great, I’m Not/, „L’Auberge Espagnole”, „He Loves Me, He Loves Me Not” oraz „Happy End”.
Ian McKellen – Sir Leigh Teabing
Za swoją pracę filmową oraz sceniczną Ian McKellen uhonorowany był dotychczas ponad 40 międzynarodowymi, prestiżowymi nagrodami. Ostatnio na Festiwalu Filmowym w Berlinie odebrał statuetkę Złotego Niedźwiedzia za całokształt twórczości artystycznej.
Urodzony i wychowany w przemysłowej okolicy na północy Anglii, McKellen profesjonalnie zajmuje się aktorstwem od 1961 roku. Po ukończeniu Uniwersytetu w Cambridge i trzyletniej współpracy w charakterze stażysty z regionalnymi brytyjskimi scenami teatralnymi, aktor szybko ugruntował swoją pozycję jednego z czołowych odtwórców ról klasycznych, w tym szekspirowskich.
Jego legendarne kreacje Ryszarda II oraz Edward II w sztuce Marlowe’a podbiły serca publiczności i krytyków na Festiwalu w Edynburgu w 1969 roku. Poszukując idealnego miejsca dla twórczości artystycznej, McKellen wraz z grupą znajomych aktorów stworzył i został członkiem zespołu teatralnego Actors' Company. Zagrał w tym czasie również znakomite role z The Royal Shakespeare Company w tym: Makbeta (partnerowała mu Judi Dench), Romea, Iago oraz Toby’ego Belcha. Grał w sztukach Brechta, Czechowa, Ibsena, Jonsona, Shaw Stopparda. Ostatnio na deskach The National Theatre wystąpił w inscenizacji "Piotrusia Pana". McKellen współpracuje również regularnie z amerykańskimi scenami dramatycznymi.
Na małym ekranie aktor nakręcił takie produkcje jak: "Walter" Stephena Frearsa, "The Scarlet Pimpernel," "And the Band Played On," "Rasputin,” “Cold Comfort Farm" oraz wystąpił w najdłuższej brytyjskiej operze mydlanej "Coronation Street".
McKellen ma w swoim dorobku artystycznym ponad 40 tytułów dużego ekranu. Nowe pokolenia wielbicieli mogły się przekonać o jego kunszcie aktorskim oglądając takie produkcje jak “X-Men”, w którym zagrał Magneto, jak również przebój ostatnich lat – trylogię „Władca Pierścieni” /The Lord of the Rings trilogy/, za którą aktor nominowany był do Oscara®. W 1996 roku został współproducentem, współautorem scenariusza oraz zagrał główną rolę w ekranizacji „Ryszarda III”. Wkrótce po tym otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara®, za obraz „Bogowie i potwory” /Gods and Monsters/.
Aktor od wielu lat jest aktywnym orędownikiem praw gejów. Sam otwarcie, od 1988 roku, przyznaje się do homoseksualizmu. W 1990 roku królowa brytyjska przyznała mu tytuł szlachecki w uznaniu jego zasług dla świata sztuki.
Pełną biografię Iana McKellena w języku angielskim znajdą Państwo na oficjalnej stronie Internetowej aktora www.mckellen.com
Alfred Molina – Biskup Aringarosa
Alfred Molina cieszy się opinią uznanego i wszechstronnego aktora. Ma w swoim artystycznym dorobku ponad 50 filmów, produkcji telewizyjnych i teatralnych.
Molina zagrał ostatnio rolę czarnego charakteru Dr. Ocka w cieszącym się ogromną popularnością sequelu „Spiderman® 2”. Ogromną popularność przyniosła mu także kreacja meksykańskiego artysty Diego Rivery w filmie „Frida” z Salmą Hayek w roli tytułowej, Edwardem Nortonem, Geoffrey’em Rushem i Ashley’em Juddem. Za swoją rolę otrzymał nominacje do nagród BAFTA (najlepsza drugoplanowa rola męska), Gildii Aktorów Filmowych (Screen Actors Guild), nagrody przyznawanej przez Stowarzyszenie Krytyków Filmowych Chicago (Chicago Film Critics Association) oraz Broadcast Film Critics Association. W 2003 roku wystąpił w filmie Jima Jarmuscha “Coffee and Cigarettes”, a w 2002 w “Undertaking Betty”, komedii z udziałem Brendy Blethyn, Naomi Watts i Christophera Walkena. Aktor zakończył ostatnio prace nad ekranizacją sztuki Szekspira „Jak wam się podoba” dla HBO, a także filmem fabularnym „The Hoax” z Richardem Gere, w reżyserii Lasse Hallströma. Z reżyserem tym spotkał się wcześniej na planie znakomicie przyjętej przez krytykę „Czekolady” /Chocolat/, w której wystąpił obok Juliet Binoche i Johnny’ego Deppa.
Molina zagrał także w przebojowym thrillerze wytwórni Columbia Pictures „Tożsamość” /Identity/ z udziałem Johna Cusacka, Ray’a Liotty i Amandy Peet, a także w obrazie „Plots With A View” z Brendą Blethyn, Naomi Watts i Christopherem Walkenem.
Molina debiutował na ekranie niewielką rolą w filmie „Poszukiwacze zaginionej arki” /Raiders of the Lost Ark/. Większą i bardziej zapadającą w pamięć kreację rosyjskiego marynarza stworzył w filmie „List do Breżniewa” /Letter to Brezhnev/, jednak przełomem w jego karierze okazała się rola Kennetha Halliwella, tragicznego kochanka Joe Ortona w „Nadstaw uszu” /Prick Up Your Ears/ z 1987 roku. W 1998 roku Molina zebrał znakomite recenzje za swoją rolę w filmie Paula Thomasa Andersona „Boogie Nights”, która oprócz uznania widzów i krytyki przyniosła mu również nagrodę Gildii Aktorów Filmowych (Screen Actors Guild Award) przyznaną dla całego zespołu aktorskiego. Jego filmografia to również takie tytuły jak: „The Impostors”, „Anna Karenina”, „Gatunek” /Species/, „The Perez Family”, „Maverick”, „Enchanted April”, „Pete’s Meteor”, „Tylko razem z córką” /Not Without My Daughter/, „Dudley Do-Righ” i „Texas Rangers”. Pracując na małym ekranie Molina wystąpił w obsadzie oraz jako producent sitcomu CBS „Ladies Man,” z udziałem Sharon Lawrence i Betty White. Zagrał także w innym sitcomie „Bram and Alice.”
Molina debiutował na Broadway’u w 1998 roku w nagrodzonej Tony sztuce „Art” z Alanem Aldą i Victorem Garberem. Oprócz przyznanej mu nominacji do nagrody Tony, aktor za swoją kreację uhonorowany został nagrodą Drama Desk, natomiast cała obsada sztuki otrzymała prestiżową nagrodę Outer Circle Critics Award. Molina zagrał w off-broadway’owej produkcji „Molly Sweeney,” za którą nominowany był z kolei do nagród Theater World Award oraz Drama Desk Award w kategorii najlepszego debiutu. Inne sztuki teatralne z udziałem aktora to: „Noc Iguany”, produkcja Royal National Theater oraz „Speed the Plow” Davida Mameta, za którą nominowany był do nagrody im. Oliviera za najlepszą kreację komediową. Zagrał także w „Serious Money” wystawianej na deskach Royal Court Theater oraz na West Endzie. Nominację do nagrody im. Oliviera Molina otrzymał również za rolę w sztuce „Oklahoma” wystawianej przez Palace Theater. Na początku tego roku aktor powrócił na Broadway w inscenizacji “Skrzypka na dachu”, wystawianej przez Minskoff Theater.
Paul Bettany – Silas
Brytyjski aktor Paul Bettany cieszy się dzisiaj zasłużoną sławą znakomitego artysty filmowego, dramatycznego i telewizyjnego. Widownia amerykańska miała okazję docenić jego talent po raz pierwszy w filmie „A Knight’s Tale”, w którym zagrał komediową rolę Chaucera, u boku Sir Williama w wydaniu Heatha Ledgera. Za swoją kreację aktor otrzymał nagrodę Londyńskich Krytyków Filmowych (drugoplanowa rola męska), a magazyn Daily Variety umieścił go na liście 10 ‘gorących nazwisk’ 2001 roku.
Bettany, który kształcił się w kierunku dramatycznym w Drama Centre w Londynie, debiutował na deskach scenicznych na West End w produkcji “An Inspector Calls”, wyreżyserowanej przez Stephena Daldry („Godziny” /The Hours/, „Billy Elliot”). Następnie przez jeden sezon współpracował z zespołem The Royal Shakespeare Company, występując między innymi w sztukach „Ryszard III”, „Romeo i Julia”, „Juliusz Cezar”.
W tym czasie zaproponowano mu pierwszą wielkoekranową rolę w filmie „Bent”.
Bettany ponownie powrócił na scenę, grając między innymi w “Love and Understanding” na deskach London’s Bush Theatre, a także Longwharf Theatre w Connecticut. Rola w przedstawieniu doprowadziła go do kilku zlece4ń telewizyjnych, w tym projektu Lyndy La Plante „Killer Net” i „Coming Home”, w którym zagrał z Peterem O’Toolem.
Na duży ekran aktor powrócił w filmie Davida Lelanda “Land Girls” z Catherine McCormack i Rachel Weisz, a następnie zagrał w „After the Rain”.
Wcielił się w rolę Steerfortha w telewizyjnej produkcji stacji TNT “David Copperfield”, w reżyserii Petera Medaka, z udziałem Sally Field i Michaela Richardsa.
Bettany nominowany był do Niezależnej Brytyjskiej Nagrody Filmowej oraz Nagrody Londyńskich Krytyków Filmowych za rolę w obrazie „Gangster No.1”, wyreżyserowanym przez Paula McGuigana i z udziałem Malcolma McDowella, Davida Thewlisa i Saffron Burrows.
Bettany pojawił się następnie, jako wyimaginowana postać w umyśle chorego na schizofrenię naukowca granego przez Russella Crowe’a, w uhonorowanym Oscarem® filmie „Piękny umysł” /A Beautiful Mind/. Obraz, w którym zagrali również Ed Harris i Jennifer Connelly wyreżyserowany był przez Rona Howarda. Kreacja Bettany’ego została doceniona przez londyńskich krytyków filmowych, którzy uhonorowali aktora swoją nagrodę.
Bettany zagrał również niedawno w filmie “Pan i władca: Na końcu świata” /Master and Commander: The Far Side of the World/, z Russellem Crowem, w reżyserii Petera Weira. Rola pokładowego chirurga przyniosła aktorowi wiele wyróżnień, w tym nominację do BAFTA i Broadcast Film Critics Association, a także nagrodę Evening Standard i London Film Critics za drugoplanową rolę (filmy “Pan i władca: Na końcu świata” i „The Heart of Me”); nagrodę Elle Style przyniosły mu dwa filmy „Pan i władca” oraz „Dogville”.
Filmografia aktora to także: “The Heart of Me”, z Heleną Bonham-Carter i Olivią Williams, w reżyserii Thaddeus O’Sullivan; ”Wimbledon” z Kirsten Dunst, “The Reckoning”, “Gangster” i “Dogville” z udziałem Nicole Kidman, w reżyserii Larsa von Triera oraz thriller „Firewall” z Harrisonem Fordem i Virginią Madsen.
Bettany dzieli swój zawodowy czas pomiędzy Londyn i Nowy Jork, gdzie mieszka z synem i żoną, Jennifer Connelly.
Jean Reno – Bézu Fache
Jean Reno jest jednym z najbardziej utalentowanych i utytułowanych aktorów francuskich. Uznanie zdobył sobie również za Oceanem, gdzie przekonał do siebie widzów niezapomnianymi kreacjami w filmach „Mission: Impossible” Briana DePalmy, z Tomem Cruisem, „Godzilla” Rolanda Emmericha, „Leon zawodowiec” /The Professional/ Luca Bessona z niezapomnianą rolą nastoletniej Natalie Portman oraz „Ronin” Johna Frankenheimera, z udziałem Robert De Niro. Reno zagrał ostatnio u boku Steve’a Martina w “Różowej panterze” /The Pink Panther/, która szturmem weszła na listy box office’ów.
Aktor ma w planach kolejną produkcję wielkiego ekranu, będzie to tym razem epicki obraz wojenny “Flyboys” z udziałem Jamesa Franco i w reżyserii Tony’ego Billa. Nedawno zakończył pracę nad najnowszym obrazem Kennetha Lonergana „Margaret” z udziałem Marka Ruffalo, Matta Damona i Anny Paquin.
W 1993 roku zagrał w komedii, Jean -Marie Poire'a "Goście, goście", z udziałem Gérarda Depardieu. Miała ona najlepsze otwarcie w historii francuskiego kina. Sukces ten został powtórzony w sequelu, "Goście, goście II", a potem w amerykańskiej wersji filmu "Goście w Ameryce".
Aktor od wielu lat z powodzeniem współpracuje z uznanym francuskim reżyserem Lucem Bessonem. Oprócz wspomnianego wcześniej „Leona zawodowca”, nakręcili razem “Le Dernier Combat”, „Subway” z Christopherem Lambertem i Isabelle Adjani, „Wielki błękit” /The Big Blue” oraz thriller „Nikita” /La Femme Nikita/ z Anne Parillaud. Obaj panowie pracowali także przy produkcji filmu “Wasabi”.
Reno urodził się w Casablance, w rodzinie hiszpańskiej. Po odbyciu służby wojskowej w Niemczech zaczął myśleć o karierze aktorskiej. W tym celu dołączył do teatralnej grupy objazdowej Didiera Flamanda i objechał z nią całą Francję. Pierwszą znaczącą rolę filmową otrzymał w 1979 roku, w filmie Costa Gavrasa "Claire de Femme". Następnym jego filmem był "Le Dernier" Luca Bessona, który zapoczątkował wspomnianą wcześniej wieloletnią współpracę z tym reżyserem.
Inne europejskie filmy, w których wystąpił Reno to: "Pardela les Nuages" Michelangelo Antonioniego, "Le Jaguar" Francisa Vebera, "L'Operation Corned Beef" Jean Marie Poire'a, "L'Homme Au Masque D'Or" Erica Durera, "I Love You" Marco Ferreriego, "Notre Historie" Bertranda Bliera i "Signes Exterieurs de Richesse" Jacquesa Monneta. Kolejne anglojęzyczne produkcje to z kolei "Rollerball", „For Roseanna” oraz “Francuski pocałunek” /French Kiss/ Lawrence’a Kasdana z udziałem Kevina Kline’a i Meg Ryan.
Reno, który do wieku lat 11 mówił jedynie w swoim ojczystym języku – hiszpańskim, obecnie płynnie posługuje się francuskim włoskim, angielskim i japońskim. Swój czas dzieli między Francję, Korsykę, Nowy Jork I Los Angeles.
