Październik 1921 roku. Wragby Hall na ziemiach Chatterley, serce górniczej Anglii.
Constance, pani Chatterley oraz Clifford, jej mąż, mieszkają we Wragby już dwa lata.
Cztery lata wcześniej, kilka miesięcy po ich ślubie, Clifford, który był porucznikiem armii brytyjskiej, powrócił z frontu we Flandrii. Powrócił w jednym kawałku lecz sparaliżowany na zawsze od pasa w dół.
Przychodzi zima. Constance, zamknięta w swym poprawnym życiu, małżeństwie i poczuciu obowiązku, spędza monotonne dni w smutku i obojętności tracąc powoli chęć do życia.
Przybywa jej siostra Hilda, która prosi Clifforda, by ten sprowadził pielęgniarkę, która odciąży Constance od obowiązków związanych z jego stanem. Pani Bolton zamieszkuje w zamku. Rozpoczyna się nowe życie.
Wkrótce nadchodzi wiosna. Natura się budzi ze snu, a pierwsze tego oznaki towarzyszą Constance w jej wycieczkach do lasu. Ale las to także terytorium łowczego Parkina. Parkin świadomie wybrał samotne życie w domu położonym w środku lasu.
Film jest ich historią. To opowieść o pojawieniu się Parkina w lesie Wragby i jego wtargnięciu w życie Constance. O ich spotkaniu, trudnym procesie poznania, długiej drodze Constance ku ponownemu odkryciu uczuć i o powrocie Parkina do życia.
Lecz od pierwszego kontaktu do prawdziwej miłości prowadzi długa droga. Tym bardziej, że oboje będą musieli odkryć świat na nowo.
Lawrence i trzy wersje Kochanka Lady Chatterley
D.H. Lawrence napisał trzy wersje "Kochanka Lady Chatterley".
Powieść znana pod tym tytułem jest trzecią wersją, uznaną przez Lawrence'a za ostateczną. W marcu 1928 roku, na kilka miesięcy przed swoją śmiercią, autor osobiście sprawował pieczę nad jej wydaniem.
Istnienie trzech wersji powieści nie jest samo w sobie czymś niezwyczajnym. Niezwykła w historii literatury była natomiast metoda pracy nad nimi. Po sporządzeniu manuskryptu Lawrence porzucał projekt na kilka miesięcy i zajmował się czymś innym. Kiedy powracał do projektu, nie poprawiał poprzedniej wersji, ale pisał powieść jeszcze raz od początku. Podobnie było z trzecią wersją.
W rezultacie historia i wątki są we wszystkich trzech wersjach takie same, ale żaden ich fragment, czy dialog. Cztery centralne postaci powieści - Lady Chatterley, jej mąż Clifford, łowczy, którego imię się zmienia oraz pielęgniarka pani Bolton - mocno ewoluują z każdą kolejną wersją.
Otrzymujemy więc trzy autonomiczne wersje, które są spójne od pierwszej strony po ostatnią.
"Całkiem niedawno odkryłam "Kochanka Lady Chatterley". Zafascynowały mnie pewne elementy tej książki, ale wydała mi się ona bardzo trudna do przeniesienia na ekran. Chyba, że adaptacja byłaby bardzo luźna, ale nie miałam odwagi o takiej pomyśleć.
Trzeba powiedzieć, że trzecia wersja "Kochanka..." jest bardzo rozgadana, ale książka w tym obszarze zupełnie się nie postarzała. To tak jakby Lawrence, przewidując kontrowersje wokół książki, czuł potrzebę wyrażenia poprzez swoje postaci centralnego tematu tej powieści: miłość silniejsza, niż wszelkie bariery społeczne.
Później dowiedziałam się, że istnieją jeszcze dwie wersje, i że druga została wydana przez Gallimarda pod tytułem "John Thomas and Lady Jane".
Ta wersja jest prostsza, bardziej bezpośrednia jeśli chodzi o główny temat, mniej niespokojna. Jest raczej skoncentrowana na związku Constance z łowczym Parkinem, a ich postaci są wystarczająco różne. Na przykład Parkin jest tu prostym człowiekiem, który powinien był zostać górnikiem, ale wybrał zajęcie łowczego, by uciec przed życiem w grupie. (W "Kochanku Lady Chatterley" Parkin jest byłym oficerem armii indyjskiej, który wybiera życie eremity. Ale jego obycie i pochodzenie sprawiają, że jego związek z Lady Chatterley jest tu mniej skandaliczny. Intelektualnie pochodzą z tego samego świata, co sprawia, że oboje mogą komentować to, co im się przytrafia.) Tutaj bohaterowie nie analizują zdarzeń, oni ich doświadczają." Pascale Ferran
