PAUL GIAMATTI (Cleveland Heep). Mający na swym koncie doskonale nakręcone, nagradzane i chwalone przez krytyków role Paul Giamatti uchodzi za jednego z najbardziej wszechstronnych aktorów swego pokolenia. Jego niedawny występ w filmie Rona Howarda Człowiek ringu przyniósł mu nominacje do Oscara i Złotego Globu oraz nagrodę SAG i Broadcast Film Critics’ Award dla najlepszego aktora drugoplanowego. Giamatti został nagrodzony także za rolę w filmie Alexandra Payne’a Bezdroża, w tym nagrodą Independent Spirit dla najlepszego aktora, nagrodą nowojorskiego koła krytyków filmowych New York Film Critics Circle oraz otrzymał nominację do Złotego Globu.
Latem tego roku Giamatti użyczy swego głosu animowanemu filmowi familijnemu Johna A. Davisa Po rozum do mrówek, gdzie wystąpi obok Julii Roberts, Nicolasa Cage’a i Meryl Streep. Pojawi się także wraz z Edwardem Nortonem i Jessicą Biel w filmie The Illusionist, wyreżyserowanym przez Neila Burgera. Obecnie pracuje nad produkcją Weinstein Company zatytułowaną Niania w Nowym Jorku, będącą adaptacją bestsellerowej powieści. Film ten reżyserują Shari Springer Berman i Robert Pulcini.
Jeszcze w tym roku Giamatti rozpoczyna prace nad wakacyjnym filmem Davida Dobkina Fred Claus, z Vince’em Vaughnem i Kevinem Spacey’em w rolach głównych. Ostatnio zakończył produkcję filmu akcji Shoot ‘Em Up, którego scenarzystą i reżyserem jest Michael Davis, z udziałem Clive’a Owena i Moniki Belluci. W 2007 roku użyczy głosu jednej z głównych postaci filmu Rob Zombie Presents the Haunted World of El Superbeasto – złemu doktorowi Satanowi. Dwuwymiarowa animowana komedia, oparta na komiksie Spookshow International zatytułowanym „The Haunted World of El Superbeasto” autorstwa Zombie, jest ekranizacją przygód wypalonego zawodowo meksykańskiego zapaśnika w baśniowym świecie zwanym Monsterlandem.
Po raz pierwszy Giamatti został zauważony w hitowej komedii Betty Thomas Części intymne. Na swym koncie ma role w takich filmach, jak Człowiek z księżyca Milosa Formana, The Hawk is Dying Juliana Goldbergera, The Cradle Will Rock Tima Robbinsa, Negocjator F. Gary’ego Graya, Szeregowiec Ryan Stevena Spielberga, The Truman Show Petera Weira, Donnie Brasco Mike’a Newella, Opowiadanie Todda Solondza, Planeta małp Tima Burtona, z udziałem Gwyneth Paltrow, animowany film Roboty oraz Agent XXL, z udziałem Martina Lawrence’a. Zagrał również w filmie Jamesa Foleya Przekręt doskonały i w Zapłacie Johna Woo.
W 2004 roku Giamatti zebrał doskonałe recenzje i pochwały (nominacja do nagrody Spirit oraz National Board of Review za przełomową kreację roku) za rolę Harveya w filmie American Splendor w reżyserii Shari Springer Berman i Roberta Pulciniego.
Będący również znakomitym aktorem teatralnym Giamatti otrzymał nominację do nagrody Drama Desk za najlepszą rolę drugoplanową jako Jimmy Tomorrow w broadwayowskiej przeróbce The Iceman Cometh, wyreżyserowanej przez Kevina Spacey’ego. Wśród innych jego występów na Broadwayu należy wymienić The Three Sisters (Trzy siostry) w reżyserii Scotta Elliota, Racing Demon w reżyserii Richarda Eyre oraz Arcadię w reżyserii Trevora Nunna. Poza Broadwayem występował w doborowej obsadzie w sztuce The Resistible Rise of Arturo Ui (Kariera Arturo Ui) z Alem Pacino.
Giamatti pojawił się także w takich produkcjach telewizyjnych, jak Akta Pentagonu z Jamesem Spaderem, Winchell telewizji HBO wraz ze Stanleyem Tuccim oraz w Gdyby ściany mogły mówić 2 Jane Anderson.
BRYCE DALLAS HOWARD (Story) zadebiutowała w filmie M. Nighta Shyamalana Osada, gdzie zagrała u boku Adriena Brody’ego, Joaquina Phoenixa i Sigourney Weaver.
Howard pojawiła się ostatnio w filmie Larsa von Triera Manderlay, będącego kontynuacją Dogville. W filmie zagrali także Lauren Bacall, Chloe Sevigny, Danny Glover i Jeremy Davies, a jego premiera odbyła się na Festiwalu Filmowym w Cannes w 2005 r. W najbliższym czasie Howard zagra u boku Kevina Kline’a w reżyserowanej przez Kennetha Branagha adaptacji filmowej klasycznej sztuki Szekspira Jak wam się podoba.
Po ukończeniu programu Tisch School of the Arts na Uniwersytecie Nowojorskim, Howard od razu zaczęła grać na deskach nowojorskich teatrów. Można ją było obejrzeć w roli Marianne w broadwayowskiej produkcji Roundabout Tartuffe (Świętoszek), Rosalindy w As You Like It (Jak wam się podoba) wystawianym przez Public Theatre, Sally Platt w produkcji Manhattan Theater Club sztuki Alana Ayckbourna House/Garden, a także jako Emily w wystawianej podczas Bay Street Theater Festival sztuki Our Town.
Howard pracuje obecnie nad zdjęciami do filmu Spider-Man 3, reżyserowanego przez Sama Raimiego, gdzie zagra u boku Tobeya Maguire’a, Kirsten Dunst i Thomasa Hadena Churcha.
BOB BALABAN (Harry Farber) jest znanym aktorem, scenarzystą i reżyserem. Jest przede wszystkim pomysłodawcą filmu Robera Altmana Gosford Park, który wyprodukował i w którym zagrał jedną z głównych ról. Film ten zdobył siedem nominacji do Oscara.
Po niewielkich rolach w Nocnym kowboju i Paragrafie 22, Balaban zyskał szerszy rozgłos rolą tłumacza-kartografa w filmie Spielberga Bliskie spotkania trzeciego stopnia (później napisał pamiętnik zatytułowany Spielberg, Truffaut & Me: An Actor’s Diary, będący humorystycznym podsumowaniem jego doświadczeń na planie filmu). Balaban zaznaczył swą obecność w komediach Christophera Guesta Waiting for Guffman, Medal dla miss i A Mighty Wind.
Wśród innych filmów na jego koncie należy wymienić Odmienne stany świadomości, Księcia Wielkiego Miasta, Bez złych intencji, 2010: Odyseję kosmiczną, Alice, Złoto dla naiwnych II, Przejrzeć Harry’ego, Jakuba kłamcę, Ghost World oraz Marię i Bruce’a. Telewidzowie znają go chyba najlepiej z roli szefa NBC w serialu Kroniki Seinfelda.
Balaban zadebiutował w roli reżysera filmem Rodzice (1989), po którym nakręcił jeszcze My Boyfriend’s Back i Ostatnie dobre chwile. Niedawno zakończył zdjęcia i produkcję filmu Bernard and Doris z Ralphem Fiennesem i Susan Sarandon w rolach głównych, opowiadającego historię Doris Duke i jej kamerdynera. Dla telewizji wyreżyserował kilka odcinków Oz; SUBWAYStories: Tales from the Underground Gary, Indiana; Strangers With Candy; The Twilight Zone oraz film telewizyjny The Exonerated, oparty na hitowej sztuce pod tym samym tytułem, którą Balaban wcześniej wyprodukował i wyreżyserował w nowojorskim teatrze.
Jest także autorem serii bestsellerowych książeczek dla dzieci, zatytułowanej McGrowl, wydanej przez Scholastic.
JEFFREY WRIGHT (Pan Dury) uznawany jest za jednego z najbardziej utalentowanych i wszechstronnych aktorów swojego pokolenia. Za swą rolę drugoplanową w znanym miniserialu stacji HBO Anioły w Ameryce zdobył nagrodę Emmy, Złoty Glob i Black Reel Award. Przyznano mu także nagrodę Tony za rolę w teatralnej wersji Aniołów w Ameryce: Pieriestrojka.
Wright grał wcześniej Martina Luthera Kinga w produkcji HBO Bojkot, za którą to rolę otrzymał nagrodę AFI w kategorii aktor roku w filmie lub miniserialu. Ostatnio zagrał jedną z głównych ról w nominowanym do Oscara filmie Stephena Gaghana Syriana, w Broken Flowers Jima Jarmuscha, w Kandydacie Jonathana Demme’a oraz rolę fotografa Howarda Binghama w Alim Michaela Manna. Niedawno zakończył zdjęcia do The Visiting w reżyserii Olivera Hirschbiegela.
Pochodzący w Waszyngtonu Wright zadebiutował na srebrnym ekranie w tytułowej roli w filmie Basquiat. Taniec ze śmiercią, prawdziwej historii malarza graffiti, który stał się najbardziej rozchwytywanym i wpływowym malarzem Ameryki lat 80. Następnie wziął udział w filmie Anga Lee Przejażdżka z diabłem, a potem zagrał Peoplesa Hernandeza w remake’u klasycznego już filmu Shaft z 2000 roku.
W swej karierze teatralnej Wright zdobył ostatnio kolejną nominację do nagrody Tony za chwaloną przez krytyków sztukę Top Dog, Underdog. Często grywa na Nowojorskim Festiwalu Szekspirowskim, gdzie zdobył wiele pochwał za swą rolę Marka Antoniusza w produkcji Julius Caesar (Juliusz Cezar) teatru Shakespeare in the Park oraz ukończył długą i udaną serię występów na Broadwayu w nagradzanym wielokrotnie widowisku o rytmach i historii amerykańskich Murzynów Bring in da Noise, Bring in da Funk. W telewizji z kolei zagrał w miniserialu Lackawanna Blues stacji HBO, który zdobył nagrodę Emmy.
Wright jest absolwentem Amherst College w Massachusetts z tytułem licencjata nauk politycznych. Otrzymał także w 2004 roku honorowy tytuł doktora literatury humanistycznej na swej rodzimej uczelni. Obecnie mieszka w nowojorskim Brooklynie z aktorką Carmen Ejogo i ich dwójką dzieci.
SARITA CHOUDHURY (Anna) – jej debiutem filmowym była rola ukochanej Denzela Washingtona w filmie Miry Nair Mississippi Masala. Rolą Królowej w kontrowersyjnym obrazie Miry Nair Kamasutra Choudhury zwróciła na siebie uwagę wielu krytyków, którzy zauważyli jej egzotyczną urodę i głębię wyrażanych przez nią emocji.
Choudhury niedawno wprawiła w zachwyt widzów swym udziałem w sztuce Vijaya Tendulkara Sakharam Binder oraz w pozabroadwayowskiej produkcji Roar teatru The New Group, w której zagrała także Annabella Sciorra. Ostatnio na ekranie pojawiła się w nominowanym do nagrody Independent Spirit filmie z 2006 roku The War Within. Wśród innych jej filmów można wymienić Ona mnie nienawidzi Spike’a Lee, Rhythm Of The Saints, Trzecią rano Lee Davisa, Zaczyna się od pocałunku Fishera Stevensa, Wild West Davida Atwooda, Sztukę wysublimowanej fotografii Lisy Cholodenko, Dom dusz Bille’a Augusta, Glorię Sidneya Lumeta oraz Morderstwo doskonałe Andy’ego Davisa.
Na małym ekranie Choudhury grała role w Deadline, 100 Center Street oraz Homicide. Zagrała również w Law and Order, SUBWAYStories: Tales from the Underground oraz Down Came a Black Bird.
FREDDY RODRIGUEZ (Reggie) szybko okazał się być jednym z najbardziej wszechstronnych młodych aktorów Hollywoodu, zdobywając nagrodę Emmy, dwie Alma Awards, jedną Nosotros Award i dwie SAD Awards za swą rolę w serialu Sześć stóp pod ziemią, w którym zagrał pomysłowego i ambitnego pracownika domu pogrzebowego, Federico Diaza.
Obecnie Rodriguez pracuje nad wspólnym projektem, który realizuje z Quentinem Tarantino, Grind House, a niedawno zakończył zdjęcia do filmu fabularnego Bobby, którego scenarzystą i reżyserem jest Emilio Estevez. Na koncie ma tak znane filmy, jak Posejdon, Harsh Times, Wyścig marzeń, Spustoszenie, Spacer w chmurach, Martwi prezydenci, Szkodnik, Papi i dziewczyny, Godzina zemsty oraz Miłość lub ojczyzna. Historia Artura Sandovala.
Rodriguez urodził się i wychował w Chicago; karierę aktorską rozpoczął jako nastolatek. Otrzymał dwuletnie stypendium, które pozwoliło mu wziąć udział w letnim programie artystycznym w chicagowskim centrum młodych talentów (Chicago Center for the Gifted), po czym w swym rodzinnym mieście wystąpił w ponad 20 produkcjach teatralnych. Pomiędzy kolejnymi projektami spędza czas, wspierając różne organizacje walczące o utrzymanie zajęć artystycznych w szkołach państwowych.
BILL IRWIN (Pan Leeds) ostatnio pojawił się na Broadwayu w roli George’a w przeróbce sztuki Edwarda Albee Who’s Afraid of Virginia Woolf? (Kto się boi Virginii Woolf?) u boku Kathleen Turner. Rola ta przyniosła mu w 2005 roku nagrodę Tony dla najlepszego aktora. Irwin zagrał także wraz z Sally Field w innej sztuce Albee, nagrodzonej Tony Award w 2002 roku The Goat or Who is Sylvia.
W latach 2003–2004 The Signature Theatre poświęcił cały swój jeden sezon wyłącznie oryginalnym sztukom Irwina – był autorem tekstów, reżyserem i gwiazdą tych przedstawień. Irwin początkowo należał do grupy Kraken, spółki teatralnej kierowanej przez Herberta Blaua, a także członkiem Pickle Family Circus of San Francisco, gdzie pracował z Larrym Pisonim i Geoffem Hoylem. Gościnnie pojawił się w ODC Dance Company of San Francisco, która jako pierwsza zdecydowała się wyprodukować jego sztuki teatralne. Wśród dramatów Irwina, często pisanych wspólnie z Dougiem Skinnerem i Michaelem O’Connerem, należy wymienić Not Quite/New York, The Courtroom and Regard of Flight (pokazywaną także w programie Great Performances telewizji PBS).
Na Broadwayu sztuka Irwina zatytułowana Largely New York zdobyła pięć nominacji do nagrody Tony, a wygrała nagrody Drama Desk, Outer Critics Circle, New York Dance and Performance. Wraz z Davidem Shinerem Irwin zagrał w hitowym przedstawieniu Fool Moon, do którego opracował także choreografię. Irwin zagrał także wraz ze Stevem Martinem, Robinem Williamsem i F. Murrayem Abrahamem w Waiting For Godot (Czekając na Godota) w Lincoln Center, Texsts For Nothing (Teksty po nic) w reżyserii Joe Chaikina w Public Theatre oraz w The Tempest (Burzy) wyprodukowanej przez George’a Wolfe’a. Inne jego produkcje broadwayowskie to Accidental Death of an Anarchist (Przypadkowa śmierć anarchisty) oraz 5-6-7-8 Dance!
Irwin pojawił się w wielu programach telewizyjnych, w tym w Ceremonii zakończenia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atlancie, gdzie był jednym z aktorów oraz choreografem, a także w Przystanek Alaska, Saturday Night Live, The Tonight Show, Bill Cosby Show, Bette Midler: Mondo Beyondo telewizji HBO, Great Performances 20th Anniversary Special telewizji PBS, Ulicy Sezamkowej oraz w teledysku Mary Chapin Carpenter Let Me Into Your Heart.
W 1983 roku Irwin otrzymał stypendium choreograficzne od fundacji National Endowment for the Arts, a w 1984 roku otrzymał tytuł stypendysty Guggenheima oraz pięcioletnie stypendium MacArthur Fellowship. W 1997 roku wyreżyserował swoją adaptację sztuki Scapin w Roundabout Theatre, w której także zagrał, a w 1998 roku wyreżyserował A Flea in Her Ear w tym samym teatrze. Jesienią 2000 roku Irwin wyreżyserował i wykonał własną adaptację niedramatycznego tekstu Samuela Becketta Texsts For Nothing (Teksty po nic) w Classic Stage Company, za którą otrzymał nominację do nagrody Outer Critics Circle za wybitny występ solowy.
Irwin zagrał w takich filmach fabularnych, jak: Love Conquers All!, Ucieczka od życia, The Laramie Project dla HBO, Grinch: świąt nie będzie z Jimem Carreyem, Illuminata Johna Turturro, Scalpers z Andym Garcią, a także Sen nocy letniej Mike’a Hoffmana z Michelle Pfeiffer, Kevinem Kleinem i Rupertem Everettem, Moje błękitne niebo, Scenes From A Mall, Popeye, Zacząć od nowa, Spisek ośmiu, Stepping Out, Hot Shots i Silent Tongue. Stacja PBS nadała ostatnio specjalny program Bill Irwin, Clown Prince w ramach swej serii Great Performances.
Będący artystą, którego dynamizmowi scenicznemu jest w stanie dorównać jedynie jego osobista charyzma, JARED HARRIS (Goatee Smoker) jest jednym z najbardziej znanych aktorów swojego pokolenia.
Harris w ostatnim czasie zagrał w wielu filmach, w tym w The Notorious Betty Mary Harron, I Love Your Work, Sylvia Adama Goldberga z Gwyneth Paltrow oraz w Brzuchomówcy z Adrienem Brodym i Millą Jovovich. W 1996 roku zyskał sobie uznanie krytyków pasjonującym wcieleniem Andy’ego Warhola w głośnym filmie I Shot Andy Warhol.
Sławę aktora grającego zróżnicowane i wyjątkowe postacie potwierdza na przykład rola upośledzonego umysłowo zamiatacza ulic w filmie Dym Wayne’a Wanga i Paula Austera, a także Brooklyn Boogie, rola zadziornego trapera w Truposzu Jima Jarmuscha, lubiącego popić brata-nieudacznika Toma Cruise’a w filmie Za horyzontem, czy też podejrzanego rosyjskiego taksówkarza w Happiness Todda Solondza, za którą to rolę otrzymał wspólnie z pozostałymi aktorami nagrodę dla najlepszej obsady National Board of Review. Innymi jego ważnymi filmami są: Niedziela Jonathana Nossitera, która zdobyła nagrodę jury w kategorii „najlepszy film” i „najlepszy scenariusz” na Festiwalu Filmowym w Sundance, Ucieczka od życia Burra Steersa oraz Inna Beatrycze Michaela Radforda.
Pierwszą filmową rolę Harris zagrał w 1989 r. w filmie The Rachel Papers, który był debiutem reżyserskim jego brata Damiana. Szczególnie przychylne recenzje otrzymał potem za rolę Henryka VIII w zaimprowizowanej produkcji The Other Boleyn Girl dla telewizji BBC2 i Johna Lennona (obok Paula McCartneya granego przez Aidana Quinna) w Ich dwóch Michaela Lindsaya-Hogga. Ponadto Harris zagrał w trzyodcinkowym miniserialu telewizji BBC Na koniec świata.
Jared, syn znanego irlandzkiego aktora Richarda Harrisa, urodził się w Londynie i studiował w Duke University, gdzie specjalizował się w dramaturgii i literaturze. Po ukończeniu szkoły wstąpił do grupy teatralnej Royal Shakespeare Company. Grał w najsłynniejszych zespołach teatralnych Nowego Jorku, w tym New York Shakespeare, New Group, New Jersey Shakespeare Company, Vineyard Theater oraz Manhattan Theater Club. Na początku tego roku zyskał sobie uznanie za rolę we wznowionym przedstawieniu na podstawie sztuki Tennessee Williamsa A Period of Adjustment (Okres przystosowania) w słynnym londyńskim Almeida Theatre.
