KATE HUDSON (Caroline)
Laureatka Złotego Globu, nominowana do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej® debiutowała w filmie studyjnym “200 Papierosów” /200 Cigarettes/, w którym na ekranie partnerowali jej Ben Affleck, Courtney Love, Christina Ricci, Jay Mohr, Dave Chappelle, Martha Plimpton, Paul Rudd i Gaby Hoffman. Wyreżyserowany przez Risę Bramon Garcię obraz ze znakomitą kreacją komediową Kate i akcją rozgrywającą się w nowojorskim East Village w Nowy Rok 1981 został dostrzeżony przez liczne gremia krytyków filmowych w Stanach Zjednoczonych.
Kolejnym projektem filmowym Kate był udział razem z Christiną Ricci, Casey’em Affleckiem i Brendanem Sextonem III w wyreżyserowanym przez Morgana J. Freemana filmie „Desert Blue”. Zagrała później w produkcji Warner Bros. „Gossip”, dramacie psychologicznym z udziałem Jamesa Marsdena, Normana Reedusa i Joshu’y Jacksona.
Kreacja Kate w filmie Camerona Crowe’a “U progu sławy” /Almost Famous/ zapewniła aktorce przychylność zarówno widzów, jak i krytyki na całym świecie, przynosząc jednocześnie prestiżowe nagrody Złotego Globu, nominację do Oscara® oraz jego brytyjskiego odpowiednika – BAFTA, a także liczne inne nagrody i wyróżnienia, w tym nagrodę Broadcast Film Critics’ Award za przełomową kreację aktorską. Sam film „U progu sławy” opowiadający historię świata rock and rolla lat 1970’tych również został nagrodzony Złotym Globem i przyniósł uznanie grającym w nim aktorom, w gronie których znaleźli się oprócz Kate Hudson również Billy Crudup, Frances McDormand, Patrick Fugit, Phillip Seymour Hoffman, Jason Lee, Anna Paquin i Fairuza Balk. “U progu sławy” jako jeden z najlepszych filmów roku pojawił się na ponad 115 Top listach roku, w tym listach około 30 organizacji zrzeszających krytyków, którzy obwołali go najlepszym filmem roku.
Krytycy okazali się równie zgodni jeśli chodzi o ich ocenę aktorskiego kunsztu Kate i jej przejmującej kreacji “Band Aid” Penny Lane: “Sztuka jej aktorskiego wyrazu jest delikatna, autentyczna, a zarazem niezwykle dojrzała...” (Los Angeles Times); “Fenomenalny debiut…” (Wall Street Journal); “Hudson sygnalizuje nam, za sprawą swojej znakomitej kreacji, że jest gotowa dołączyć do grona największych gwiazd filmu …” (People Magazine); oraz “Znakomicie zagrana, gwiazdorska rola …” (New York Post).
Kate zagrała następnie rolę córki Richarda Gere w wyreżyserowanym przez Roberta Altmana obrazie “Dr T. i kobiety” /Dr. T and the Women/, gdzie znalazła się w doborowej obsadzie z takimi gwiazdami jak Richard Gere, Helen Hunt, Laura Dern i Liv Tyler. Widzowie mogli ją oglądać również w komedii romantycznej “Wszystko o Adamie” /About Adam/, w którym wystąpiła jako niezbyt szczęśliwa w miłości piosenkarka/kelnerka, która zakochuje się w czarującym mężczyźnie, który z kolei hipnotyzuje całą jej rodzinę. Na ekranie partnerowali jej tym razem Stuart Townsend i Frances O’Connor, a tę komedię romantyczną produkcji Miramax napisał i wyreżyserował Gerard Stembridge.
Kate zagrała także w kostiumowym obrazie epickim “Cena honoru” /The Four Feathers/, kręconym w Londynie z udziałem Heatha Ledgera i Wesa Bentley’a pod kierunkiem reżysera Shekhara Kapura („Elizabeth”).
Kate zagrała u boku Matthew McConaughey’a w przebojowej komedii romantycznej “Jak stracić chłopaka w 10 dni” /How to Lose a Guy in 10 Days/, która w samych Stanach Zjednoczonych przyniosła wpływy w wysokości ponad 100 milionów dolarów. Kolejne projekty wielkiego ekranu z udziałem aktorki to “Alex & Emma”, w reżyserii Roba Reinera, z udziałem Luke’a Wilsona, a także komedia “Rozwód po francusku” /Le Divorce/, z udziałem międzynarodowych gwiazd Naomi Watts, Glenn Close, Stockarda Channinga, Sama Waterstona, Leslie Carona i Stephena Fry’a.
Ostatnio Kate Hudson zagrała tytułową rolę w filmie Garry’ego Marshalla „Mama na obcasach” /Raising Helen/, dla wytwórni Disney’a.
Od czasu swojego debiutu w “200 Papierosów” /200 Cigarettes/, Kate regularnie umieszczana jest na listach Magazynu People prezentujących “50 Najpiękniejszych Ludzi Świata”, a także widnieje na wielu okładkach prestiżowych magazynów mody, w tym Vanity Fair, Vogue’a, Rolling Stone, Harper’s Bazaar, Jane, Interview, InStyle, Cosmopolitan i wielu, wielu innych na całym świecie.
Jako nastolatka Kate brała udział w prestiżowym Williamstown Theatre Festival w Pennsylvanii.
GENA ROWLANDS (Violet)
Jest niewątpliwie wybitną postacią świata filmu. Od wielu lat związana ze sceną teatralną, filmową i małym ekranem, ma w swoim dorobku wyjątkowe osiągnięcia, a jednocześnie jest aktorką, której obecność na ekranie gwarantuje sukces tego przedsięwzięcia.
Ostatnio zagrała w cieszącym się ogromną popularnością filmie “Pamiętnik” /The Notebook/, produkcji New Line Cinema wyreżyserowanej przez Nicka Cassavetesa. Otrzymała również Nagrodę Emmy (2003) za Najlepszą Drugoplanową Rolę Żeńską w Miniserialu za kreację w produkcji HBO’s “Histeryczna ślepota” /Hysterical Blindness/. Do nagrody tej nominowana była także za obraz stacji Showtime “Szaleństwa Iris” /Wild Iris/. Artystyczne konto Rowlands wzbogaciło się w ostatnim czasie również o takie tytuły jak: “The Incredible Mrs. Richie” dla New Line oraz “Talizman szczęścia” /Charms for the Easy Life/ stacji Showtime.
Wcześniej ta wybitna artystka nominowana była do nagrody Emmy za rolę w filmie “Kolor miłości” /The Color of Love: Jacey’s Story/, a także zagrała w takich projektach małego ekranu jak: “Weekend” /The Weekend/, dla Strand Releasing, “Grace & Glorie” dla Hallmark’s Hall of Fame, “Potężny i szlachetny” /The Mighty/, “Gra w serca” /Playing by Heart/, “Ulotna nadzieja” /Hope Floats/ i “ Paulie – gadający ptak” /Paulie/.
Jest laureatką doktoratu sztuk, przyznanego jej przez Amerykański Instytut Filmowy, a także licznych wyróżnień doceniających wkład Rowlands w rozwój sztuki filmowej, jak chociażby nagroda przyznana jej przez American Cinematheque oraz specjalne wyróżnienie Festiwalu Filmowego w Sundance - Piper-Heidseick Award. W październiku 2002 roku aktorka odebrała również honorową statuetkę na Festiwalu Filmowym w Montrealu.
Wcześniejsze osiągnięcia artystki związane były w dużej mierze ze współpracą z nieżyjącym już mężem Rowlands, reżyserem i aktorem Johnem Cassavetesem. To właśnie tandem Rowlands-Cassavetes stworzył takie obrazy jak: “Dziecko czeka” /A Child Is Waiting/, “Twarze” /Faces/, “Kobieta pod presją” /A Woman Under the Influence/ (Złoty Glob dla najlepszej aktorki, nominacja do Oscara®, nagroda National Board of Review, nagroda na Festiwalu Filmowym w San Sebastian), “Gloria” (nominacja do Oscara® dla najlepszej aktorki, nominacja do Złotego Globu, Złoty Lew na Festiwalu Filmowym w Wenecji), “Premiera” /Opening Night/ (Srebrny Niedźwiedź na Festiwalu Filmowym w Berlinie) oraz “Strumienie miłości” /Love Streams/ (nagroda na Festiwalu Filmowym w Taorminie). W swoim bogatym dorobku artystycznym Rowlands ma również takie tytuły jak: “Ostatni kowboj” /Lonely Are the Brave/, obraz Woody’ego Allena “Inna kobieta” /Another Woman/ oraz “Burzę” / The Tempest/.
Na małym ekranie Gena Rowlands zagrała między innymi w takich produkcjach jak: “Thursday’s Child”, “A Question of Love”, “Strangers: The Story of a Mother and Daughter” (z Bette Davis), “An Early Frost” (nominacje dla aktorki do nagród Złotego Globu i Emmy), “The Betty Ford Story” (nagroda Emmy za najlepszą rolę żeńską w miniserialu, Złoty Glob), “Face of a Stranger” (kolejna nagroda Emmy) oraz “Szalona w miłości” /Crazy in Love/ (nominacja do Złotego Globu).
Na Broadway’u debiutowała w inscenizacji “The Middle of the Night”, z udziałem Edwarda G. Robinsona. Po kilku latach wróciła na scenę w wyreżyserowanej przez Cassavetesa sztuce “Love Streams”, a później “The Third Day Comes” oraz “Woman of Mystery”. Razem z Benem Gazzarą zagrała w sztuce A.R. Gurney’a “Love Letters”, występując na scenie przy pełnej widowni przez trzy miesiące. Później zagrała także w “The Substance of Fire” wystawianym przez Mark Taper Forum.
Gena Rowland urodziła się w Cambrii, w stanie Wisconsin. Uczęszczała do American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku, gdzie dostrzegł ją przyszły mąż Cassavetes, jeszcze na początku swojej kariery. Wkrótce potem pobrali się. Cassavetes zmarł w lutym 1989 roku. Małżeństwo Rowland-Cassavetes doczekało się trójki dzieci: Nicolasa, aktora/scenarzysty/reżysera; Alexandry i Zoe.
W jednym z napisanych i wyreżyserowanych przez syna Nicholasa filmie aktorka również zagrała. Był to “Unhook the Stars”. Epizodyczną rolę miała także w „Jak jej nie kochać?” /She’s So Lovely/.
PETER SARSGAARD (Luke)
Aktor znany ze swojej wyjątkowej umiejętności dostrzegania tego, co może dziać się pod powierzchnią fasady skomplikowanych postaci, które grywa, do swojego artystycznego dorobku dorzuci wkrótce kilka nowych projektów, które mają wejść na ekrany już w przyszłym roku.
Ostatnio zakończył prace nad „Jarhead”, wyreżyserowanej przez Sama Mendesa adaptacji pamiętników z czasu Wojny w Zatoce Perskiej autorstwa Anthony’ego Swofforda. Sarsgaard gra w filmie Troy’a, dowódcę sił powietrznych, który zaprzyjaźnia się i opowiada wiele historii pisarzowi Swoffowi. W filmie na ekranie zobaczymy również Jake’a Gyllenhaala i Jamie Foxxa. „Jarhead”, produkcja Universal Pictures, ma wejść na ekrany kin jesienią tego roku.
Wcześniej aktor zrealizował inny projekt, psychologiczny thriller “The Dying Gaul”, na podstawie scenariusza i w reżyserii Craiga Lucasa, z udziałem Patricii Clarkson i Campbella Scotta. Sarsgaard gra w nim rolę początkującego scenarzysty zaangażowanego w skomplikowany trójkąt uczuciowy, z udziałem kierownika produkcji i jego pięknej żony. „The Dying Gaul” miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Sundance w tym roku.
Sarsgaard zakończył ostatnio prace nad koprodukcją Disney/Imagine Entertainment, thrillerem “Flightplan”, z udziałem Jodie Foster. Wyreżyserowany przez Roberta Schwentke obraz opowiada historię agenta FBI, który pomaga pewnej kobiecie odnaleźć córkę, która w tajemniczych okolicznościach zaginęła podczas lotu samolotem.
Sarsgaard pojawił się także na ekranie w uznanym przez krytykę obrazie „Kinsey”. Ten napisany i wyreżyserowany przez Billa Condona (“Gods and Monsters”) film z udziałem Liama Neesona, w roli legendarnego badacza seksu i Laury Linney, jako jego żony Clary, w którym Sarsgaard zagrał młodego protegowanego Kinsey’a, przyniósł aktorowi nominacje do nagród Critics’ Choice i Independent Spirit, za rolę drugoplanową.
W 2004 roku Sarsgaard wystąpił w cieszącej się dużą popularnością niezależnej produkcji Zacha Braffa „Powrót do Garden State” /Garden State/. W filmie zagrała również Natalie Portman, a trzeba wspomnieć, że sam obraz był jednym z faworytów na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2004 roku. Wcześniejsze osiągnięcia filmowe aktora związane są z takimi produkcjami jak: “Pierwsza strona” /Shattered Glass/, za którą aktor uhonorowany był przez gremia krytyków w Bostonie, San Francisco, St. Louis, Toronto i przez National Society of Film Critics, jak również nominowany do Złotego Globu i Spirit Award.
Prawdopodobnie widzowie pamiętają go najbardziej z roli w filmie Kimberly Pierce „Nie czas na łzy” /Boys Don’t Cry/. Wystąpił w nim na ekranie u boku takich gwiazd jak Hilary Swank i Chloë Sevigny, zdobywając sobie rolą zagubionego, brutalnego chłopaka uznanie widzów i krytyki.
Inne znaczące obrazy w filmografii aktora to: “K-19” /K-19: The Widomaker/, z Harrisonem Fordem i Liamem Neesonem; wyreżyserowany przez D.J. Caruso „Jezioro Salton” /The Salton Sea/ z Valem Kilmerem; „Empire”, z udziałem Johna Leguizamo; oraz kontrowersyjny obraz Wayne’a Wanga „Centrum świata” /The Center of the World/, z Molly Parker. Sarsgaard po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę rolą przeciwnika Leonardo DiCaprio’s i syna Johna Malkovicha w filmie „Człowiek w żelaznej masce” /The Man in the Iron Mask/. Mniejsze role zagrał także w filmie Larry’ego Clarka “Następny dzień w raju” /Another Day in Paradise/ oraz Tima Robbinsa „Przed egzekucją” /Dead Man Walking/, z Seanem Pennem i Susan Sarandon.
Aktor jest członkiem nowojorskiej trupy teatralnej Douglasa Cartera Beane’a - The Drama Department. Zagrał w kilku offowych produkcjach, w tym między innymi “Kingdom of the Earth”, z Cynthią Nixon, w reżyserii Johna Camerona Mitchella. Wystąpił także w 2003 roku we wznowieniu “Burn This”, na deskach Signature Theatre Company.
Sarsgaard uczęszczał na program Actors’ Studio przy Washington University w St. Louis, w stanie Missouri. Po zakończeniu nauki zagrał pierwszą swoją rolę w offowej sztuce Hortona Foote’a „Laura Dennis”, wystawianej przez Signature Theatre Company.
JOY BRYANT (Jill)
Uznawana obecnie za jedną z najbardziej utalentowanych aktorek młodego pokolenia, trafiła na duży ekran właściwie z wybiegu dla modelek. W 2002 roku zagrała dobrze przyjętą przez widzów i krytykę rolę w debiucie reżyserskim Denzela Washingtona „Antwone Fisher”.
Do najnowszych projektów aktorki, oprócz prezentowanego właśnie „Klucza do koszmaru” zaliczyć należy niezależną produkcję „London”, wyreżyserowaną przez Huntera Richardsa. W obsadzie filmu znaleźli się oprócz Bryant, Jessica Biel, Jason Statham i Chris Evans. Aktorka wkrótce rozpocznie prace nad długo oczekiwanym, najnowszym filmem Jima Sheridana “Locked and Loaded”.
W 2004 roku Bryant zagrała w produkcji El Camino Pictures, przygodowym filmie “Haven”; w którym partnerowała na ekranie Billowi Paxtonowi i Orlando Bloomowi. „Haven” miał swoja premierę na Festiwalu Filmowym w Toronto w 2004 roku. W tym samym roku aktorka zakończyła pracę nad produkcją “3 kierunek” /Three Way Split/; w reżyserii Scotta Ziehla, nakręconym w oparciu o powieść klasy B Gila Brewera z 1963 roku - Wild to Possess, o morderstwach, zdradzie, porwaniach i szantażu. Bryant wcześniej wystąpiła w produkcjach: “Badasssss!” (znakomicie ocenionym na Festiwalu Filmowym w Sundance (2004)), „Honey” i wspomnianym już “Antwone Fisher”.
Aktorka debiutowała na dużym ekranie w produkcji MTV: “Carmen: A Hip Hopera”, z udziałem Beyonce Knowles i Mekhi Phifer. Po tej produkcji przyszła rola w komedii Warner Bros. Pt. „Showtime”, z udziałem Eddiego Murphy i Roberta DeNiro. Będąc studentką na prestiżowym Uniwersytecie Yale, Bryant zauważona została przez świat mody i rozpoczęła trwającą kilka lat karierę modelki. Pracowała w tym czasie między innymi w Paryżu, a następnie podpisała kontrakt z firmą Tommy Hilfiger. Nadal sporadycznie występuje w sesjach reklamowych, m.in. dla Victoria’s Secret i GAP’a.
Urodzona i wychowana w Bronxie, Bryant uczęszczała do Westminster High School w Connecticut. Naukę umożliwiło jej przyznane stypendium, stąd też aktorka jest aktywna działaczką na rzecz równych szans mniejszości. Działa między innymi przy Fieldston Enrichment Program, umożliwiającym dzieciom z biednych rodzin podjęcie nauki akademickiej.
Bryant dzieli swój czas między Los Angeles i Nowy Jork, podróżując z ukochanym pitbullem, Naną.
JOHN HURT (Ben)
Urodzony w 1940 roku, syn Arnolda Herberta (anglikańskiego pastora) i Phyllis Massey (inżyniera, uprawiającej amatorsko aktorstwo), uczęszczał do szkół w Kent i w Lincoln. W Lincoln Repertory pracował jako pomocnik techniczny, studiując jednocześnie Sztukę w słynnej St. Martin’s School, w Londynie. Otrzymał następnie stypendium do Royal Academy of Dramatic Arts.
John Hurt jest jednym z najbardziej znanych i szanowanych aktorów brytyjskich, charakteryzujących się jednocześnie dużą wszechstronnością artystyczną. Debiutował na West Endzie w 1962 roku, a już w następnym sezonie artystycznym otrzymał nagrodę Krytyków Teatralnych dla Najbardziej Obiecującego Aktora. Nagrodę tę przyniosła mu rola w sztuce Harolda Pintera „The Dwarfs”. Na deskach scenicznych grywał także w innej sztuce Pintera „The Caretaker”, dramacie Seana O' Casey'a „Shadow of a Gunman”, sztuce Toma Stopparda „Travesties” dla RSC oraz dramacie Iwana Turgieniewa „Miesiąc na wsi”. W 2000 roku można go było oglądać w znakomitej inscenizacji sztuki Samuela Becketta „Ostatnia Taśma Krappa” /Krapp’s Last Tape/, wystawianej na londyńskim West Endzie.
Imponująca lista osiągnięć telewizyjnych Hurta zawiera między innymi takie role jak: Kaligula w „Ja, Klaudiusz” /I, Claudius/, Raskolnikow w „Zbrodni i karze” oraz Quentin Crisp w „The Naked Civil Servant”, za którą otrzymał Nagrodę Emmy dla najlepszego aktora oraz BAFTĘ.
Wspaniałe kreacje na dużym ekranie - Maxa w „Midnight Express” (1978) i Johna Merricka w „Człowieku słoniu” /The Elephant Man/ (1980) od razu zwróciły na niego uwagę międzynarodowej publiczności i krytyki, która doceniła je nominacjami do Oscara® (najlepsza drugoplanowa rola męska). W dorobku fabularnym aktora są również takie tytuły jak: „1984”, “The Hit” i „Champions”, które przyniosły mu w 1984 roku nagrodę Evening Standard Award dla Najlepszego Aktora, a także „Oto jest głowa zdrajcy” /A Man For All Seasons/, “Obcy” /Alien/, “Brama nieba” /Heaven’s Gate/, “Biała gorączka” /White Mischief/, „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” /Harry Potter and the Sorcerer’s Stone/, „The Field”, „Scandal”, „Dogville”, „Rob Roy”, „Kapitan Corelli” /Captain Corelli's Mandolin/ oraz wysoko oceniona przez krytykę rola Richarda Kwietniowskiego w „Miłość i śmierć na Long Island” /Love and Death on Long Island/.
W 1999 roku John wystąpił w filmowej adaptacji wspomnianej sztuki Becketta „Ostatnia Taśma Krappa” /Krapp’s Last Tape/, w reżyserii Atoma Egoyana, oraz „Tabloid TV”, w reżyserii Davida Blaira.
W 2002 roku otrzymał nagrodę Variety Club Award za Wyjątkowe Osiągnięcia Sceniczne (wraz z Penelope Wilton) za kreacje aktorskie w sztuce Briana Friela „Afterplay”. Kolejnym projektem aktorskim był występ w filmie “Hellboy”, w reżyserii Guillermo del Toro dla Revolution Studios oraz “The Alan Clark Diaries” dla BBC, obrazie znakomicie ocenionym przez widzów i krytykę. Ostatnio aktor zakończył prace nad filmami “Shooting Dogs” w reżyserii Michaela Caton-Jonesa, a także „The Proposition” Johna Hilcote’a.
