UMA THURMAN (Panna Młoda)
Swoje imię zawdzięcza hinduskiej bogini.. Karierę rozpoczęła w wieku 16 lat jako modelka. W filmie zadebiutowała w 1987 r. rolą uwodzicielki, która wabi do siebie mężczyzn by ich potem okraść w filmie „Kiss Daddy Goodnight". Rok później została dostrzeżona po występie w „Niebezpiecznych związkach". W 1990 r. wcieliła się w postać żony Henry'ego Millera w filmie „Henry i June". Rola ta przekonała producentów i krytyków do tego, że Uma jest aktorką o dużych możliwościach. Rok 1994 r. przyniósł wiele zmian w jej karierze. Na początku zagrała w jednym z najgorszych filmów dekady „I kowbojki mogą marzyć" by zaraz potem wystąpić w fenomenalnym „Pulp Fiction", za rolę w którym otrzymała nominację do Oscara. Dała tam prawdziwy popis sztuki aktorskiej. Umą Thurman zainteresował się nawet sam Louis Malle, który chciał ją obsadzić w roli Marleny Dietrich w filmie biograficznym o tej niesamowitej aktorce. Niestety, śmierć tego wspaniałego reżysera w roku 1995 przekreśliła te plany.
W ostatnim z serii filmów o Batmanie, „Batman i Robin", Thurman wcieliła się w jeden z czarnych charakterów, podstępną Kobietę-Trujący-Bluszcz, a w filmie science-fiction „Gattaca – szok przyszłości" (1997) Andrew Niccola, z Ethanem Hawke i Judem Law, zagrała genetycznie idealną, wrażliwą piękność. W swoim dorobku filmowym ma również takie filmy jak: „Rewolwer i melonik”, „Słodki drań”, „Vatel”, „Złota”.
W 1997 roku zajęła 99 miejsce na liście "100 gwiazd filmowych wszechczasów" brytyjskiego magazynu "Empire", który zamieścił aktorkę również na 20 miejscu listy "100 najseksowniejszych gwiazd w historii kina" w 1995 roku.
DAVID CARRADINE (Bill)
Artysta, muzyk, rzeźbiarz, pisarz, kompozytor, mistrz kung fu, gwiazda kina i telewizji, powraca na ekrany ekscytującą rolą Billa.
Debiutował na Broadwayu oraz w serialu telewizyjnym „Shane”, a prawdziwą przepustką do kariery filmowej stał się udział w filmie Marina Scorsese „Boxcar Bertha” (1972).
Następnie zagrał w serialu telewizyjnym „Kung fu”, który na trzy lata uczynił z Carradina międzynarodową gwiazdę.
Aktor został uhonorowany nagrodą National Board of Film Review oraz nominacją do Złotego Globu za rolę Woody’ego Guthrie w „Bound for Glory” (1976), zyskał uznanie krytyków jako Cole Younger w „Straceńcach” (1980) Waltera Hilla oraz otrzymał drugą nominację do Złotego Globu za rolę drugoplanową w „Północ – południe”. Serial „Kung Fu” otrzymał 7 nominacji do nagrody Emmy.
Carradine zagrał również w: „Jajo węża”, „Podniebny tancerz”, „Krzyk z oddali”, „Dziedzictwo zła”, „Ucieczka jeńców”, „Oddział specjalny”, „Ptaszek na uwięzi”, „Zwierzęcy instynkt”, „Legendy kung fu”, „Strefa śmierci”, „Niebezpieczna gra”, „Outsider”.
PLUTON ŚMIERCIONOŚNYCH ŻMIJ
MICHAEL MADSEN ( Budd)
Michael Madsen lekcje aktorstwa pobierał w teatrze. Przez dwa lata związany był ze słynnym Steppenwolf Theatre w Chicago, kierowanym przez Johna Malkovicha
Przełomowym rokiem w karierze aktora był 1991. Madsen pojawił się wówczas w obsadzie dwóch znaczących filmów: „The Doors" Olivera Stone'a (rola Toma Bakera) i „Thelma i Louise" Ridleya Scotta. W drugim zagrał postać Jimmy'ego - przyjaciela tytułowej Louise, w którą wcieliła się Susan Sarandon. "Kobiecy film drogi" - jak określili „Thelmę i Louise" krytycy - przyniósł swoim twórcom statuetkę Oscara i Złoty Glob za scenariusz.
Kolejna rola dała Madsenowi jeszcze większą popularność. W 1992 roku zagrał we „Wściekłych psach" Quentina Tarantino u boku m. in. Harveya Keitela i Tima Rotha. Na tyle spodobał się w roli gangstera, że w 1997 reżyser Mike Newell zaangażował go do nakręconego na podstawie pamiętników Joe Pistone'a „Donnie'go Brasco" (z udziałem Ala Pacino i Johnny'ego Deppa).
Michael Madsen obsadzany jest zazwyczaj w rolach silnych, twardych mężczyzn (np. wynajęty zabójca - Press w „Gatunku" Rogera Donaldsona). Okazją do zagrania nieco innej postaci był film „Uwolnić orkę". W tej familijnej opowieści aktor wcielił się w postać ojca głównego bohatera. Rok później reżyser Lawrence Kasdan zaproponował Madsenowi rolę Virgila Earpa, brata tytułowego bohatera westernu „Wyatt Earp". W filmie zagrali: Kevin Costner, Gene Hackman i Dennis Quaid.
Z ostatnich filmów z jego udziałem warto wymienić „Ostatnią ofiarę” (2000) i „Śmierć nadejdzie jutro” (2002).
DARYL HANNAH (Elle Driver)
Zadebiutowała w roku 1978 w filmie Briana De Palmy „Furia", ale pierwszym sukcesem aktorki wśród fanów i krytyki jest jej niezapomniana rola Pris w klasycznym już filmie science-fiction, „Łowca androidów" (1982) Ridleya Scotta. W 1984 roku Hannah wystąpiła w dwóch dobrze przyjętych filmach, romantycznym „Reckless" Jamesa Foleya u boku debiutującego Aidana Quinna i komedii „Plusk" Rona Howarda, gdzie uwodziła Toma Hanksa jako powabna syrena. W drugiej połowie lat 80. mogliśmy docenić aktorkę w znacznie poważniejszych produkcjach, w „Wall Street" (1987) Olivera Stone'a, u boku Michaela Douglasa i Charlie Sheena, mignęła także w „Zbrodnie i wykroczenia" (1989) Woody Allena i wzruszała w nietypowej roli nieśmiałej fryzjerki w „Stalowych magnoliach" (1989) Herberta Rossa. Niecodzienną rolę dostała także w filmie o życiu jaskiniowców, „Klan Niedźwiedzia Jaskiniowego” (1986) Michaela Chapmana. W udanej komedii romantycznej „Roxanne" (1987) uwspółcześnionej wersji opowieści o Cyrano de Bergerac, partnerowała Steve'owi Martinowi.
W latach 90. Daryl Hannah występowała głównie w komediach, między innymi w „Crazy People" (1990) z Dudleyem Moorem, w „Dwóch zgryźliwych tetrykach" (1993) i jego sequelu, „Jeszcze bardziej zgryźliwych tetrykach" (1995), jako córka Jacka Lemmona, Melanie.
Pod koniec lat 90. Daryl Hannah coraz częściej pojawiała się w filmach niezależnych. Między innymi, zagrała tytułową "prawdziwą" blondynkę w ironicznym filmie Toma DiCillo „Blondynka" (1997), ponadto w „Hi-Life” i „Wildflowers”. . Rola Hannah w kinie niezależnym nie ogranicza się tylko do aktorstwa: na międzynarodowym festiwalu filmowym w Berlinie przyznano Daryl Hannah nagrodę Jury za najlepszy film krótkometrażowy 1994 roku, „The Last Supper", którego była reżyserką, scenarzystką i producentką.
LUCY LIU (O-Ren Ishii)
Jej kariera aktorska nabrała ogromnego tempa po wystąpieniu z Cameron Diaz i Drew Barrymore w „Aniołkach Charliego”. Mogliśmy ją zobaczyć także w rólce w „Chicago”.
Liu zagrała u boku Jackie Chana w „Shanghai Noon” i zapadła w pamięć widzów jako seksowna tyranka Mela Gibsona w przeboju „Godzina zemsty”. Ciekawe role zagrała też z Antonio Banderasem w „Kumpel do bicia” i w „Hotelu”.Ostatnio można ją było oglądać w „Ballistic” i „ Aniołkach Charliego II”.
W telewizji Lucy grała przez cztery sezony w serialu „Ally McBeal”, za co otrzymała nominację do nagrody Emmy. Pokazała się też, w serialu „Seks w wielkim mieście”.
VIVICA A. FOX (Vernita Green)
Debiutowała w serialu NBC „Out All Night”, a następnie występowała w serialach ABC „Arsenio” i FOX TV „Getting Personal”. Potem zagrała u boku Willa Smitha w „Dniu Niepodległości” (1996), a uznanie krytyki zdobyła rolą w komedii „Why do Fools Fall in Love” (1998). Ostatnio mogliśmy podziwiać jej talent komediowy w „Statku miłości”, „Grze dla dwojga” i „Juwannie Mann”. Zagrała też w „Jedź lub znikaj” (2003) i „Ella Enchanted” (2004).
TEKSAS
MICHAEL PARKS (Szeryf)
Zadebiutował w 1965 roku w filmie „The Wild Seed”. Kolejne role w „Bus Riley’s Back in Town” (1965), “Biblii” (1966) i “The Happening” (1968) uczyniły go popularnym. Przedłużeniem roli z „Wild Seed” stał się serial „Then Came Bronson” emitowany w 1969 roku. Parkas można podziwiać w takich filmach, jak: „Steiner – Żelazny krzyż” (1979), „Miasteczko Twin Peaks” (1990), „Hitman” (1991), „Od zmierzchu do świtu 1, 3” (1996 i 2000)
JAPONIA
SONNY CHIBA (Hattori Hanzo)
Tarantino nazwał go „największym aktorem filmów sztuki walki”.
Obecny na ekranach od 40 lat, jest jedną z najpopularniejszych japońskich gwiazd filmowych kina i telewizji. Pierwszym większym hitem kinowym Chiby był „The Bodyguard” (1970). Wniósł do scen walki zwierzęcą dzikość, która przyćmiła nawet osiągnięcia Bruce’a Lee.
Międzynarodową sławę zdobył filmem „The Streetfighter” (1975). W Stanach Zjednoczonych film ten szybko stał się kultowym obrazem sztuk walki, do znudzenia wyświetlanym przez kina samochodowe i kina pokazujące filmy klasy C (grindhouse). To jeden z pierwszych filmów z ograniczeniem „X”, z powodu przemocy.
Do lat 80. specjalizował się w rolach amoralnych specjalistów od przemocy: „Gambler Cop”, „Golgo 13, „Lone Wolf Gambler”. Wziął też udział w japońskim odpowiedniku „Gwiezdnych wojen” – „Message From Space” (1978).
Później filmowy wizerunek Sonny’ego znacznie złagodniał. Zagrał w „Shogun’s Ninja”, „Dragon Princess”, “Legend of the Eight Samurai”.
Chiba zagrał w ponad 125 filmach wyprodukowanych w Toei Studios i zdobył liczne japońskie nagrody.
GORDON LIU (Johnny Mo i “białobrewy” Pei Mei)
Jedna z najsłynniejszych gwiazd tradycyjnych filmów sztuki walki w stylu Shaolin, produkowanych w Hong Kongu przez Shaw Brothers.
W przemyśle filmowym debiutował w latach 60. jako kaskader i specjalista od sztuk walki. Pierwszą większą rolę otrzymał w roku 1974 w „Shaolin Martial Arts” Chang Chena. Następnie zagrał w „The Challenge of the Masters” (1976), “Shaolin Challenges Ninja” (1978), “Legendary Weapons of China” (1981) “The 36th Chamber” – wszystkich wyprodukowanych przez Shaw Brothers.
Po zakończeniu współpracy z Shaw Brothers kontynuował karierę w filmach realizowanych w Hong Kongu: „Peacock King” (1988), „Tiger on the Beat” (1988), „Last Hero in China” (1993), „Generation Pendragon” (1999).
Ostatnio zakończył pracę nad nowym filmem sztuk walki zrealizowanym przez Shaw Brothers: „Drunken Monkey”.
