Wieś Argostolion na wyspie Kefalinia, 1940 rok. W trakcie corocznego święta Gerasimosa, Velisarios (PEDRO SARUBBI) strzela z działa, niechcący raniąc przystojnego, młodego rybaka Mandrasa (CHRISTIAN BALE), którego następnie zabiera do lekarza. Tak wychodzi na jaw zażyłość Mandrasa z córką doktora Pelagią (PENÉLOPE CRUZ). Po skończonym zabiegu doktor udaje się do kawiarni, aby przedyskutować z przyjaciółmi wiadomości o wojnie. Jak na razie konflikt wydaje się odległy, ale radio donosi o włoskiej inwazji na Albanię. W ciągu kilku tygodni związek między Pelagią i Mandrasem pogłębia się aż do formalnych zaręczyn. Następnego dnia chłopak wyjeżdża na front, aby walczyć z Włochami na albańskiej granicy, pozostawiając we łzach narzeczoną i swoją matkę Drosoulę (IRENE PAPAS).
Mijają miesiące, listy Pelagii do Mandrasa pozostają bez odpowiedzi. Nieoczekiwanie kończy się wojna w Albanii, ale greckie zwycięstwo jest krótkie, bowiem z pomocą Włochom przychodzą ich sojusznicy, Niemcy. W kwietniu Grecja musi się poddać, Niemcy okupują Peloponez, Włosi zajmują wyspy na Morzu Jońskim. W maju na Kefalinii pojawiają się włoskie siły okupacyjne, jak też grupa niemieckich obserwatorów pod dowództwem kapitana Guntera Webera (DAVID MORRISSEY). Doktor Iannis odmawia przyjęcia pod swój dach włoskiego oficera, ale musi ustąpić wobec groźby pozbawienia go prawa wykonywania zawodu. Tak w domu doktora zjawia się kapitan Antonio Corelli (NICOLAS CAGE) - miłośnik muzyki i mandolinista, pod którego komendą zawiązuje się niecodzienny chór śpiewaków, nazywający siebie „La Scala”.
Wkrótce Corelli i „La Scala” podbijają serca mieszkańców Kefalinii. Na razie okupacja wydaje się im czymś w rodzaju wakacji. Ale pojawiają się pewne zagrożenia, jedno z nich zawiera się w rosnącej wzajemnej fascynacji między Corellim i Pelagią. Kiedy ranny Mandras wraca z wojny, jest przekonany, że okupant odbił mu dziewczynę, rozczarowany wstępuje w szeregi partyzantki.
Rok 1943. Po upadku Mussoliniego panuje chaos i zamieszanie. Włoscy żołnierze na Kefalinii świętują, oczekując powrotu do domu. Kiedy rząd włoski kapituluje przed aliantami Włosi muszą złożyć broń, by móc wrócić do domu. Corelli i jego żołnierze zostają podstępnie otoczeni przez Niemców i rozbrojeni. Dochodzi do pojedynku między włoskim dowódcą, generałem Gandinim (ROBERTO CITRAN) i jego niemieckim partnerem, pułkownikiem Barge (PATRICK MALAHIDE). Corelli i jego ludzie rozumieją, że muszą przeciwstawić się niemieckiemu przegrupowaniu na wyspie, toteż przekazują swoją broń partyzantom i gotują się do wspólnego oporu. W przeddzień bitwy Corelli i Pelagia żegnają się, nie wiedząc, czy jeszcze kiedykolwiek się zobaczą.
Nadchodzi dzień bitwy. Wobec przeważających sił wroga wspartych lotnictwem włoska obrona musi ulec. Żołnierze Corellego dzielnie bronią Argostolionu, ale zostają otoczeni. Jedynie Corellemu udaje się uniknąć rozstrzelania. Na pobojowisku odnajduje go Mandras i przekazuje doktorowi Iannisowi. Lekarz wraz z córką używają strun mandoliny do usztywnienia zgruchotanej klatki piersiowej kapitana. Pod okiem Pelagii Corelli wraca do zdrowia, ale jest załamany, czuje się winny śmierci swoich żołnierzy, obawia się też o życie ukrywających go Iannisa i Pelagii. Kiedy w sąsiednim domu Niemcy znajdują innego włoskiego żołnierza, Pelagia postanawia wyekspediować kapitana z wyspy. Pomaga jej w tym Mandras, licząc na to, że w ten sposób odzyska miłość Pelagii. Ale dziewczyna czuje, że kocha tylko Corellego - nawet jeśli rozstają się na zawsze.
Rok 1947. Wojna się skończyła. Doktor Iannis i Pelagia opiekują się osieroconym dzieckiem ich sąsiadów, a dziewczyna rozpoczyna studia medyczne. Pewnego dnia dostaje pocztą płytę gramofonową z muzyką Corellego. Pelagia nie wie, jak się zachować, ale jej ojciec postanawia napisać do Włocha. Kiedy kończy list, potężne trzęsienie ziemi wstrząsa wyspą. Pelagia odnajduje ojca wśród ruin ich domu. Podczas kolejnego święta świętego Gerasimosa powraca Corelli. Ich miłość rodzi się na nowo.
