SAM NEILL ( Dr Alan Grant)
Urodził się w Irlandii, wychował w Nowej Zelandii. Do najbardziej znanych filmów z jego udziałem należą: „Człowiek Przyszłości” /Bicentennial Man/, „Zaklinacz koni”/ The Horse Whisperer/ z Robertem Redfordem i Kristen Scott Thomas; „Children of the Revolution” z Judy Davis oraz w „Restauracjia”/Restoration/ gdzie zagrał u boku Roberta Downeya Jr, Meg Ryan i Hugh Granta. Ostatnio wystąpił u boku Granta w filmie „Sirens” kontrowersyjnego australijskiego twórcy Normana Lindsaya. Rok 1993 przyniósł mu rolę w „Jurrassic Park” Stevena Spielberga i „Fortepianie”/The Piano/ Jane Campion. „Fortepian” zdobył Złotą Palmę podczas Festiwalu w Cannes oraz nagrodę Australijskiego Instytutu Filmowego /A.F.I./. W 1993 roku Neil został uhonorowany Orderem Brytyjskiego Imperium.
Do jego filmografii należą również filmy ”Polowanie na Czerwony Październik” /The Hunt for Red October/ z Seanem Connery; „Martwa cisza”/ Dead Calm/, gdzie był partnerem Nicole Kidman oraz „My Brilliant Career” z Judy Davis. U boku Meryl Streep wystąpił dwa razy w filmach Freda Schepisi: „A Cry in the Dark” oraz „Plenty”. Drugi z tych filmów przyniósł aktorowi nagrodę A.F.I. dla Najlepszego Aktora. Ostatnio Neill brał udział w filmie „My Mother Frank”, zdobywając nominację do nagrody A.F.I. W filmie animowanym „ The Magic Pudding” użyczył swojego głosu.
Neill dwukrotnie był nominowany do Złotego Globu za pracę w telewizji i oba Złote Globy otrzymał. W 1998 roku dostał nominację do nagrody Emmy za rolę w miniserialu „Merlin”. Odtwarzał postać Thomasa Jeffersona w serialu “Sally Hemings: An American Scandal”, występował również w “Reilly: Ace of Spies”, “Kane and Abel”, “Amerika” and “One Against the Wind”.
WILLIAM H. MACY (Paul Kirby)
Otrzymał nominację Akademii Filmowej oraz nagrodę Independent Spirit dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Jerrego Lundegaarda w filmie braci Cohen „Fargo”. Rola ta przyniosła mu również nominację do nagrody American Comedy oraz nagrody Chicago Film Critics.
Do filmografii Williama Macy należą min.: “Fargo”, „House of Games”; „Things change”; „Homicide”; „Oleanna”; „Mr.Holland’s Opus”; “Dni radia”/Radio Days/; „Cień i mgła”/Shadows and Fog”; „Benny and Joon”; “ Searching for Bobby Fischer”; „Klient”/The Client/; “Nagi peryskop”/Down Periscope/. Po sukcesie filmu braci Cohen Macy zagrał w filmach: “Fakty i Akty”/Wag the Dog/; „Air Force One”;„Adwokat”/Civil Action/; “Super bohaterowie”/Mystery Man/; „Ghosts of Mississippi”; “Happy Texas”; “Miasteczko Pleasantville”/Pleasantville/; ”Jerry & Tom”; “Psychol”/Psycho/; oraz w filmach nominowanych do Oscara: “Boogie Nights” i “Magnolia” w reżyserii Paula Thomasa Andersona. Macy zagrał ostatnio w czarnej komedii Davida Mameta „Panic” u boku Donalda Sutherlanda, Tracey Ullman oraz Neve Campbell. Macy wystąpił w dwóch projektach telewizyjnych Davida Mameta „The Water Engine” oraz „Texan”. Pierwszą nominację do nagrody Emmy przyniosła mu rola Dr. Davida Morgansterna w przebojowym serialu „Ostry dyżur”/ER/, drugą nominację otrzymał za rolę w komedii „Sportsnight”. Macy zagrał w filmach telewizyjnych „A Murderous Affair”; „Hearts of Justice”; „Standoff at Marion”; ”The Writing on the Wall” oraz “Andersonville” oraz w miniserialach ”The Murder of Mary Phagan”; “The Awakening Land”.
Razem ze Stevenem Schachterem napisał scenariusz do jednego epizodu serialu realizowanego dla HBO “Above Suspicion” oraz scenariusz do filmu „The Con” dla USA Network. Kolejnym wspólnym przedsięwzięciem był scenariusz do filmów „A Slight Case of Murder” i „Door to Door” stacji TNT. Macy urodził się w Miami, dzieciństwo spędził w Atlancie, następnie przeprowadził się z rodzicami do Cumberland w Marylandzie. W Goddard College w Vermont rozpoczął swoją współpracę z Davidem Mametem, który był tam profesorem. W 1972 roku Macy, Mamet i Schachter przeprowadzili się do Chicago i rozpoczęli działalność w St. Nicholas Theater. Macy grał w wielu przedstawieniach Mameta min w:
„ American Buffalo”; „The Water Engine”
W 1980 roku Macy przeprowadził się do Nowego Yorku, gdzie grał w wielu off-broadway- owskich przedstawieniach: „Baby with Bathwater”,”The Dining Room”, Life During Wartime”, ”M.Gogol and Mr. Preen”, ”Bodies Rest and Motion”; w sztukach Mameta: ”Prairie du Chien”, ”Oh, Hell”, „Oleanna”. Ostatnio występował w przedstawieniu „American Buffalo” w Atlantic Theatre in Chelsea oraz w Londynie na deskach Donmar Warehouse.
Macy jest również reżyserem teatralnym i telewizyjnym. W 1997 roku w Atlantic wyreżyserował dramat „The Joy of Going Somewhere Definite” jak również “Boys Life” w Lincoln Centre oraz “Oleannę” w Los Angeles.
TEA LEONI (Amanda Kirby)
Tea Leoni wystąpiła ostatnio u boku Nicolasa Cage’a w filmie „The Family Man” w reżyserii Bretta Ratnera. Zakończyła również pracę nad dwoma innymi projektami ekranowymi - dramatem „People I Know” z Al Pacino i Kim Basinger oraz nowym przedsięwzięciem reżyserskim Woody Allena z udziałem Debry Messing. Miłośnicy filmowych seriali z pewnością pamiętają ją ze znakomitej kreacji Nory Wilde, fotografika brukowej gazety, w produkcji „The Naked Truth”. Wcześniej zagrała również jako Alicia w serialu komediowym „Flying Blind” oraz filmach „The Counterfeit Contessa” z D.W Mofett i Holland Tylor, „Frasier”. Spośród grupy około tysiąca aktorek wybrana została do jednej z głównych ról w produkcji „Angels ‘88”, telewizyjnej kontynuacji niezwykle popularnych „Aniołków Charliego”.
W 1998 roku Leoni zagrała u boku Morgana Freemana i Vanessy Redgrave w obrazie science-fiction „Dzień zagłady”/Deep Impact/. Ten przebój kinowy wyreżyserowany został przez Mimi Leder, kierownictwo produkcji objął Steven Spielberg. Kolejnym przedsięwzięciem w karierze aktorki była komedia Davida O. Russella „Flirting with Disaster” z udziałem Bena Stillera, Patricii Arquette, Mary Tyler Moore i George’a Segala. Filmografia Leoni to również takie tytuły jak: „Bad Boys”, „Wyatt Earp”, „Ich własna liga” /A League of Their Own/, „Indian Love Story” i „Switch”.
Urodzona w Nowym Yorku, Leoni od dzieciństwa uwielbiała występować przed publicznością. Z uwagi na swoje melodramatyczne uzdolnienia, określona została mianem Sarhy Bernhardt. Studiowała antropologię i psychologię w Sarah Lawrence College. Tea Leoni dużo czasu poświęca na fascynujące ją podróże do różnych zakątków świata. Jeszcze w czasach szkolnych mieszkała przez pewien czas w Japonii (Tokio), we Włoszech i na wyspie Świętego Krzyża.
ALESSANDRO NIVOLA (Billy Brennan)
Alessandro Nivola rozpoczynał swoja karierę aktorską po ukończeniu w 1994 roku nauki na prestiżowym Uniwersytecie Yale (wydział literatury angielskiej). Początkowo swoją uwagę skoncentrował na doskonaleniu sztuki dramatycznej, współpracował w tym czasie z wieloma scenami teatralnymi w Anglii i Stanach Zjednoczonych. W 1995 roku za swój broadwayowski debiut - sztukę „Miesiąc na wsi” Turgieniewa, otrzymał nominację do nagrody Drama Desk. Na deski teatralne powrócił latem 1999 roku znakomitą kreacją w „Jak wam się podoba” Szekspira z udziałem Gwyneth Paltrow, sztuką wystawianą na Williamstown Theater Festival.
Sukcesom na scenie dramatycznej towarzyszyły pierwsze próby zaistnienia na dużym ekranie. Pierwszą znaczącą rolą Nivoli była postać brata paranoicznego kryminalisty-geniusza, granego przez Nicolasa Cage’a w wyreżyserowanym przez Johna Woo przeboju kina akcji - „Bez twarzy” /Face/Off/. Kreacja ta przyniosła aktorowi znakomite recenzje, jak również nominację do nagrody Blockbuster Entertainment. Od tamtego czasu aktor powiększył swój dorobek o takie tytuły jak „Stracone zachody miłości”, musicalową adaptację sztuki Williama Szekspira w reżyserii Kennetha Branagha, jak również filmową adaptację powieści Jane Austen „Mansfield Park”. Zagrał także jedną z głównych ról w rewolucyjnym pod względem techniki cyfrowej filmie Mike’a Figgisa „Time Code 2000” z Holly Hunter, Salmą Hayek i Jeanne Tripplehorn oraz „Best Laid Plans” z Reese Witherspoon. Filmografia aktora to również: „Inventing the Abbotts” Pata O’Connora z udziałem Rachel Weisz, thriller Michaela Winterbottoma „I Want You”, pierwszoplanowa rola w „Reach the Rock” oraz serial telewizyjny „The Ring” z Nastassią Kinski.
TREVOR MORGAN (Eric Kirby)
Trevor Morgan znalazł się w obsadzie filmu „Jurassic Park III” po tym jak Steven Spielberg zwrócił uwagę na jego brawurową kreację syna Mela Gibsona w filmie „Patriota” /The Patriot/. Rola ta znalazła uznanie nie tylko w oczach znakomitego reżysera, ale również krytyki, czego wyrazem była nominacja do nagrody Hollywood Reporter Young Star Award. Inne projekty filmowe z udziałem młodej gwiazdy to thriller „Glass House” oraz „Rookie” z Dennisem Quaidem w roli baseballisty Jima Morrisa. W tym ostatnim filmie Morgan gra młodego Morrisa. Filmografia aktora to również: „Szósty zmysł” /The Sixth Sense/, „I’ll Remember April” i „A Rumor of Angels”.
Morgan otrzymał kolejną nominację do nagrody młodych artystów - Young Artist Award, za rolę w telewizyjnym obrazie „Genius”. Zagrał również chorego na raka Scotta Anspaugha w wyświetlanych w sezonie 1997-98 odcinkach serialu „Ostry dyżur” /ER/. Zbiorowo obsada serialu uhonorowana została nagrodą Gildii Aktorów - Screen Actors Guild Ensemble Award, indywidualnie Morgan ponownie nominowany był do Young Artist Award.
MICHAEL JETER (Udesky)
Michael Jeter dzięki osiągnięciom w sztuce aktorskiej zebrał w swojej karierze wiele prestiżowych nagród, w tym Emmy i Tony. Za drugoplanową rolę asystenta trenera drużyny footballowej Hermana Stilesa w sitcomie „Evening Shade”, Jeter otrzymał Emmy w 1992 roku, jak również dwie dodatkowe nominacje. Czwartą z nominacji do Emmy w kategorii występu gościnnego przyniosła mu w 1993 roku rola w filmie Davida Kelley’a „Picket Fences”. W tej samej kategorii wyróżniony został nominacją w 1995 roku za „Chicago Hope”.
Filmografia telewizyjna aktora to również takie tytuły jak: seriale „Pins and Needles”, „Hothouse”, filmy „The Ransom of Red Chief”, „Love Kills”, „Stąd do wieczności” /From Here to Eternity/, „Sentimental Journey” oraz „The Boys Next Door” (rola, przeniesiona na ekran z produkcji teatralnej). Jeter debiutował na Broadwayu w 1978 roku, występując w sztuce „Once in a Lifetime”. Kolejny rok przyniósł mu nagrodę Theatre World za rolę Straw w „G.R.Point”. Za znakomita kreację umierającego urzędnika, który po raz ostatni pragnie odwiedzić Berlin, w brodwayowskim musicalu „Grand Hotel” w reżyserii i z choreografią Tommy’ego Tune’a, Jeter obsypany został prestiżowymi nagrodami teatralnymi - Tony, Outer Circle Critics, Drama Desk oraz Clerence Derwent Award. Z Tunem miał okazję ponownie współpracować przy produkcji „Cloud 9”, zagrał również w wielu off-broadwayowskich inscenizacjach, w tym między innymi „Greater Tuna”, „Only Kidding”, „Mistrz i Małgorzata”, „The Boys Next Door”. Przez ponad rok współpracował gościnnie z zespołem teatralnym Arena Stage w Waszyngtonie, gdzie otrzymał rolę w „Accidental Death of An Anarchist”.
Na dużym ekranie widzowie mogli ostatnio oglądać aktora w nominowanej do nagrody Amerykańskiej Akademii produkcji „Zielona mila” /The Green Mile/. Duże uznanie przyniosła mu również rola śpiewaka kabaretowego w „Fisher King” /The Fisher King/ Terry Gillliama. Z reżyserem tym miał okazję współpracować również przy „Las Vegas Parano” /Fear and Loathing in Las Vegas/. Filmografia wielkoekranowa Jetera to również: „The Gift”, „Tru Crime”, „Air Bud”, „Polowanie na mysz” /Mouse Hunt/, „Wodny świat” /Waterworld/, „Strefa zrzutu”/Drop Zone/, „Zack & Reba”, „Miller’s Crossing”, „Ragtime”, „Zakonnica w przebraniu 2” /Sister Act 2: Back in the Habit/, „Tango & Cash”, „Dead-Bang”, „Patch Adams” oraz „Jakub Kłamca” /Jacob the Liar/.
Urodzony w Lawrenceburgu w stanie Tennessee, Jeter początkowo swoje zainteresowania skierował w stronę medycyny. Po zakończeniu nauki na Uniwersytecie Stanowym w Memphis przeniósł się do Nowego Yorku, gdzie otrzymał swoją pierwszą niewielką rolę w musicalu „Hair” Milosa Formana.
JOHN DIEHL (Cooper)
Miłośnikom telewizyjnego serialu „Policjanci z Miami” /Miami Vice/ John Diehl znany jest z roli porucznika Larry’ego Zito, którą grał przez dwa sezony u boku Dona Johnsona i Edwarda Jamesa Olmosa. Urodzony w Cincinnati Diehl początkowo rozważał możliwość kariery misjonarskiej. Po krótkim epizodzie w Xavier College w Ohio rozpoczął swoją prywatną odyseję, która wiodąc między innymi przez Nowy York, Meksyk, Europę zaprowadziła go ostatecznie do Los Angeles. Tam związał się z jedną z undergroundowych scen teatralnych, wykonując wiele ról dramatycznych. To doświadczenie pozwoliło mu z czasem zaistnieć na ekranie - debiutował jako Cruiser w klasycznej komedii Ivana Reitmana „Stripes”.
Aktor wystąpił w roli G. Gordona Liddy’ego w filmie Olivera Stone’a „Nixon”. Jako współczesny kowboj pojawił się w „Krainie Hi-Lo” /The Hi-Lo Country/, zagrał również w „Anywhere But Here”, „Końcu przemocy” /The End of Violence/, „Monument Avenue”, „Mo Money”, „Motorama”, „Madhouse”, „Three Wishes” oraz trzech filmach wyreżyserowanych przez Joela Schumachera - „Czas zabijania” /A Time to Kill/, „Klient” /The Client/ i „Falling Down”.
Widzowie małego ekranu pamiętają go z telewizyjnych produkcji miniserialu „Gettysburg”, filmów „Purgatory”, „The Grave”, „Glitz” „The Ambush Murders” oraz wielokrotnie nagradzanego „The Rat Pack”, w którym zagrał legendarnego baseballlistę Joego DiMaggio.
Aktor nie zaniedbuje występów w produkcjach teatralnych. W swojej karierze zgromadził wiele imponujących ról dramatycznych. Zagrał między innymi w „A Lie of the Mind” Sama Sheparda z udziałem Holly Hunter i Jamesa Gammona, „Action”, „Simpatico” na deskach Florida Shakespeare Theater, inscenizacjach sztuk Sartra i Becketta, dramatach „Śmierć i dziewczyna” Ariela Dorfmana, „Kariera Artura Ui” Brechta, komedii „Mandragora” Machiaqvellego.
BRUCE A. YOUNG (Nash)
Bruce Young studiował na Uniwersytecie St. Edward’s w Teksasie, dyplom ukończenia studiów otrzymał na Uniwersytecie Stanu Illinois. Będąc studentem drugiej z wymienionych uczelni, uhonorowany został nagrodą im. Irene Ryan za perfekcję sztuki dramatycznej, przyznawaną na festiwalu Midwest Regional America College Theatre Festival. Po tych pierwszych doświadczeniach aktorskich Young rozpoczynał karierę profesjonalną współpracując z Organic Theatre Company pod kierownictwem Stuarta Gordona. To właśnie w trakcie współpracy z Organic, Young został kolejno autorem i współautorem dwóch pokazywanych przez wiele miesięcy hitów teatralnych - „Dungeon Master” i „Ostry Dyżur” /E/R/, sztuki rozgrywającej się w środowisku lekarzy szpitalnych, która miała swoją kontynuację na małym ekranie, przeradzając się w niezwykle popularny serial z udziałem takich gwiazd jak Elliott Gould, Jason Alexander i George Clooney. W Chicago aktor wystąpił także w światowej premierze „Elliot Loves” w reżyserii Mike’a Nicholsa. Young był współinicjatorem powołania do życia sceny Chicago Shakespeare Repertory i do dziś dnie pozostaje jednym z jej doradców.
Równie bogaty jak teatralny jest dorobek filmowy aktora. Young zagrał świetnie przyjęte role w „Trespass” (handlarz bronią), „Blink” (sceptyczny porucznik policji) i „Risky Business” (transwestyta). Jego filmografia to również: „Nagi instynkt” /Basic Instinct/, „The Color of Money”, „An Innocent Man”, „Naga broń 33 1/3” /Naked Guns 33 1/3/, „The Tie That Binds”, „The War”, „Hot Shots” i „Phenomenon”. Na małym ekranie wystąpił między innymi w: „What Ever Happened to Baby Jane” z udziałem sióstr Redgrave, „The Father Clements Story”, „Howard Beach: Making A Case for Murder, „In the Line of Duty: The Price of Vengeance”, „Santa and Pete”, „She Woke Up” oraz serialach „Hooperman”, „Max Monroe: Loose Cannon”, „Lady Blue” i „Pointman”. Ostatnio można go było oglądać w roli kapitana policji w „The Sentinel”.
Jako wykładowca na Chicago Roosevelt University, Young prowadził zajęcia ze sztuki improwizacji scenicznej. Jego firma producencka Flatline Entertainment wypuściła ostatnio „Farenheit 452: The Art Police” dla galaxyonline.com. Young napisał, współreżyserował i wystąpił w komedii „Shorts”.
MARK HARELIK (Ben Hildebrand)
Mark Harelik wystąpił w jednej z głównych ról nominowanej do Oscara komedii „Election”. Ostatnio można go było również oglądać w filmie Stana Winstona „The Adventures of a Gnome Named Gnorm”.
Harelik zgromadził na swoim koncie wiele ciekawych ról telewizyjnych. Wystąpił między innymi w: „Barbarians at the Gate” jako Peter Atkins, „Hefner: Unauthorized” (rola Mike’a Wallace’a), „Unspeakable Acts”, „Come On”, „Get Happy: The Partridge Family Story” oraz „My Brothers Keeper”. Seriale z jego udziałem to: „The Single Guy”, „Grace Under Fire”, „Wings”, „Almost Perfect”, „Veronica’s Closet”, „Boy Meets World” i „Hearts Afire”.
Urodzony w Hamilton w stanie Teksas, Harelik otrzymał wykształcenie muzyczne na Uniwersytecie Stanu Teksas. Po ukończeniu nauki dołączył do zespołu aktorskiego American Conservatory Theatre (A.C.T.) w San Francisco. Na deskach A.C.T zagrał w swoich własnych sztukach „The Immigrant” i „The Legacy”. Współpracując z L.A Mark Taper Forum wystąpił w inscenizacjach „Temptation”, „Wild Oats”, „Moby Dick Rehearsed”, „The American Clock” oraz kolejnej sztuce własnego autorstwa - „Lost Highway: The Music and Legend of Frank Williams”.
Aktora często można oglądać na deskach San Diego Old Globe Theater w produkcjach reżyserskich Jacka O’Briena oraz La Jolla Playhouse, gdzie współpracuje z reżyserem Desem McAnuffem.
LAURA DERN (Ellie Sattler)
Laura Dern już po raz kolejny powraca do świata jurajskiego jako koleżanka po fachu Dr Granta, paleobotanik Ellie Sattler. Prezentowana obecnie produkcja to kolejna okazja dla aktorki, aby spotkać się na planie filmowym z Samem Neillem i reżyserem Joe Johnstonem, z którym współpracowała przy „Dosięgnać kosmos”/October Sky/.
Na dużym ekranie Dern debiutowała już w wieku siedmiu lat w filmie Martina Scorsese „Alicja już tu nie mieszka” /Alice Doesn’t Live Here Anymore/. Za rolę w tym filmie matka Dern nominowana była do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej. Swoje własne już, pierwsze nominacje do prestiżowych nagród: Oscara i Złotego Globu Laura zdobyła za tytułową rolę w filmie „Rambling Rose”. Kolejne nominacje przyniosły jej kreacje w „Afterburn” (Złoty Glob, Emmy, CableAce) oraz produkcja telewizyjna „The Baby Dance” (nominacja do Złotego Globu).
Na Światowym Festiwalu Filmowym w Montrealu uhonorowana została nagrodą dla najlepszej aktorki za role w filmach „Citizen Ruth” i „Rambling Rose”. Jest laureatką nagrody Los Angeles Film Critics’ New Generation Award za „Smooth Talk”. Nominowana była do Independent Spirit Award za ten sam obraz i „Blue Velvet” Davida Lyncha. Laura Dern zagrała w jeszcze jednej produkcji Lyncha - „Dzikości Serca” /Wild at Heart/, nagrodzonej Złota Palmą na Festiwalu Filmowym W Cannes (1990). Jej filmografia to również: „Doktor T i kobiety” /Dr. Tand and the Women/, „Maska” /Mask/, „Fat Man and Little Boy”, „Doskonały świat”/A Perfect World/ oraz wcześniejsze role w „Teachers”, „Haunted Summer” i „Foxes”. Aktorkę można będzie wkrótce oglądać w nowych produkcjach: „Focus”, „Novocaine”, „Daddy and Them”, „Damaged Care” i „Their Last Chance”. Dern była narratorem reżyserskiego debiutu Anjeliki Huston „Bastard Out of Carolina”. Sama również stanęła za reżyserskim sterem, kręcąc w 1994 roku krótkometrażowy obraz „The Gift”. Za gościnny występ w filmie „Ellen” aktorka nominowana była po raz kolejny do nagrody Emmy, zaś serial telewizyjny w konwencji film noir - „Fallen Angels” przyniósł jej trzecią nominację do tej prestiżowej nagrody. Gościnnie Dern wystąpiła w „Frasier” oraz „The Larry Sanders Show”. Filmografia małego ekranu to: „A Season for Miracles”, „Ruby Ridge: An American Tragedy” oraz „Down Came A Blackbird”.
Urodzona w Los Angeles, Dern rozpoczynała naukę sztuki dramatycznej w prestiżowym Lee Strasberg Institute. Studiowała także w londyńskiej Royal Academy of Dramatic Arts i kalifornijskim UCLA (University California Los Angeles). W 1999 roku na Festiwalu Filmowym Sundance za niezależność wizji twórczej Laura Dern uhonorowana została nagrodą Sundance Institute’s Piper-Heidseick Award.
