Nick Cassavetes (reżyser)
Reżyser Nick Cassavetes nakręcił ostatnio film Jak jej nie kochać, w którym wystąpili Sean Penn, Robin Wright i John Travolta, jedyny obraz, jaki w trakcie festiwalu filmowego w Cannes w 1997 roku zdobył dwie nagrody, w tym nagrodę dla najlepszego aktora, przyznaną Seanowi Pennowi i nagrodę za najlepszy film. Reżyserskim debiutem Cassavetesa był cieszący się dużym uznaniem widzów i publiczności film Unhook the Stars, z udziałem Marisy Tomei, Gerarda Depardieu i Geny Rowlands.
Cassavetes studiował aktorstwo w American Academy of Dramatic Arts. Wystąpił u boku Eddiego Murphy'ego w filmie z 1999 pod tytułem Życie, wraz z Johnnym Deppem i Charlize Theron w Żonie astronauty i wraz z Williamem H. Macy'em w filmie Panic. Zagrał także w filmie Johna Woo Bez twarzy, w wyreżyserowanym przez Alana Rudolpha filmie Mrs. Parker and the Vicious Circle, w The Doors Oliviera Stone'a i w Masce Petera Bogdanovicha. Występował także w filmach Just Like Dad, Ślepa furia, Quiet Cool, The Wraith i Twogether. W najbliższej przyszłości Cassavetes pojawi się na ekranach kin w filmach Blow, The Godforsaken i Unless That Someone is You.
Mark Burg (producent)
Mark Burg był producentem i producentem wykonawczym wielu filmów, wśród nich Bull Durham, z Kevinem Costnerem; Can't Buy Me Love, z udziałem Patricka Dempsey'a; Airheads; The Cure; Toy Soldiers; The Sandlot; Eddie, w którym wystąpiła Whoopi Goldberg; Don't be a Menace, z udziałem Seana i Marlon Wayansów; i B.A.P.S, w którym role główne zagrali Halle Berry i Martin Landau. Był także producentem filmu The Gingerbread Man, opartego na opowiadaniu Johna Grishama, którego reżyserem był Robert Altan. W rolach głównych w tym filmie wystąpili Kenneth Branagh, Embeth Davidtz, Robert Downey, Jr., Daryl Hannah, Famke Janssen, Tom Berenger i Robert Duvall.
Burg był ostatnio producentem filmów: Czarne i białe, wyreżyserowanego przez Jima Tobacka, z udziałem Bena Stillera, Roberta Downey'a Jr., Jareda Leto, Brooke Shields, Elijiaha Woodsa i Mike'a Tysona; Lockdown, w reżyserii Johna Luessenhopa; a także Good Advice, którego reżyserem był Steve Rash, w którym udział wzięli Charlie Sheen, Denise Richards, Angie Harmon, Jon Lovitz i Rosanna Arquette.
Burg, wraz z Orenem Koulesem, założył w październiku 1998 roku firmę Evolution Entertainment, która zajmuje się reprezentowaniem aktorów, scenarzystów i reżyserów oraz produkowaniem filmów. Firma posiada umowę z firmą DreamWorks SKG, na mocy której realizuje jej przedsięwzięcia telewizyjne.
Oren Koules (producent)
Oren Koules jest współzałożycielem firmy Evolution Entertainment, zajmującej się reprezentowaniem interesów aktorów, scenarzystów i reżyserów, a także produkcją filmową. Koules wraz z Markiem Burgiem wyprodukował filmy, takie jak: Czarne i białe i Good Advice, jak również Run Ronnie Run!, w którym udział wzięli David Cross i Bob Odenkirk, a który niebawem wejdzie na ekrany kin.
Przed założeniem Evolution Entertainment, Koules pracował jako starszy wiceprezes do spraw produkcji w firmie Paramount Pictures, gdzie wyprodukował Set it Off, w reżyserii F. Gary Gray, i Mrs. Winterbourne z udziałem Shirley MacClaine, Rickiego Lake'a i Brendana Frasera.
Koules rozpoczął swą karierę w przemyśle filmowym w roku 1992, wraz z Dale Pollack założył trzy lata później firmę Peak Productions. W ciągu półtora roku przedsiębiorstwo to wyprodukowało dwa filmy fabularne.
Avram Butch Kaplan (producent wykonawczy)
Avram Butch Kaplan urodził się w Nowym Jorku, gdzie otrzymał klasyczne wykształcenie w szkole Lycee Francais. W wieku 15 lat przeprowadził się do Izraela, gdzie uczęszczał do wyższej szkoły rolniczej. Wstąpił później do izraelskiej armii, w której przez trzy lata służył w jednostkach spadochronowych.
W roku 1982 Kaplan rozpoczął karierę w przemyśle filmowym, został izraelskim dystrybutorem firmy CIC (reprezentującej w Izraelu interesy firm Paramount i Universal). W roku 1987 powrócił do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął pracę nad produkcją programów telewizyjnych, wśród nich: Red Shoe Diaries, Strangers, Allies i Beyond Belief.
Kaplan był także producentem filmów fabularnych: Patriota, w reżyserii Deana Semlera; Kosiarz umysłów 2, wyreżyserowanego przez Farhada Manna i Lake Consequence. Kaplan był także producentem filmu Buffalo 66, wyreżyserowanego przez Vincenta Gallo dla Lion's Gate Films. Kontakt z reżyserem Johna Q., Nickiem Cassavetesem, nawiązał podczas produkcji filmu Jak jej nie kochać, z udziałem Johna Travolty i Seana Penna.
Rogier Stoffers (zdjęcia)
Rogier Stoffers pochodzi z Holandii, jest autorem zdjęć do filmu Character Mike'a van Diema, który zdobył Oskara dla najlepszego filmu zagranicznego w roku 1993, a także trzy nagrody na festiwalach filmowych w USA, Polsce i w Hiszpanii. Stoffers ukończył niedawno pracę nad filmem Quills, w reżyserii Philipa Kaufmana. Jest także autorem zdjęć do 1999 Marta Dominicusa, noweli filmowej Ilse Somers Sancta Mortale, filmu Anette Apon One Man and His Dog, Mama's Proefkonun Monique van de Duren, Ici Et Maintenant Roberta Steyna i filmu Alaska Mike'a van Diema, który zdobył Oskara dla najlepszego filmu studenckiego w roku 1990.
Stefania Cella (kierownik produkcji)
Stefania Cella pochodzi z Włoch, gdzie pracowała nad filmami Papa Dice Messa i Amati Matti (który pokazywano na festiwalu filmowym w Wenecji). Po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych była kierownikiem produkcji noweli filmowej Jill Mazursky Fallen Bride, a wcześniej The Son of Man Johna Briley'a. Była też kierownikiem artystycznym filmu Dangerous Beauty, w reżyserii Marshalla Herskovitza.
Cella pracowała także dla telewizji, w tym nad ośmioma odcinkami serialu Once and Again i przy okazji realizacji odcinka pilotowego The Castle, reżyserowanego przez Marshalla Herskovitza. Cella pracowała też przy realizacji teledysków i reklamówek telewizyjnych, współpracując przy tej okazji z reżyserami tej miary, co Woody Allen, Fabrice Carazo, Michael Grasso, Edward Zwick i Mark Piznarski.
Ostatnim filmem, przy którego realizacji brała udział, jest Assassination Tango wyreżyserowany przez Roberta Duvalla, a wyprodukowany przez Francisa Forda Coppolę.
Beatrix Auruna Pasztor (projektantka kostiumów)
Dzieła Beatrix Arurny Pasztor oglądaliśmy ostatnio w filmach Cudowni chłopcy, w którym wziął udział Michael Douglas, Monkey Bone z Brendanem Fraserem i A Dog of Flanders. Projektowała kostiumy do wyreżyserowanego przez Nicka Cassavetesa filmu Jak jej nie kochać. Pasztor pracuje często z Gusem Van Santem, współpracowała z nim na planach filmów Drugstore Cowboy, My Own Private Idaho, I kowbojki mogą marzyć, Za wszelką cenę, Good Will Hunting i Psycho, w którym wystąpili Anne Heche i Vince Vaughn.
Projektantka pracowała też na planie The Fisher King, U-Turn Oliviera Stone'a i Excess Baggage Marca Brambilla, a także Niemoralnej propozycji, American Heart i The Bloodhounds of Broadway, w którym wystąpiła Madonna.
Dede Allen (montaż)
Wśród licznych filmów, nad którymi pracowała znana montażystka Dede Allen, znajdują się takie tytuły, jak: The Hustler, Ameryka, Ameryka, Bonnie i Clyde, Rachel, Rachel, Alice's Restaurant, Mały wielki człowiek, Rzeźnia numer 5, Serpico, Dog Day Afternoon, Night Moves, The Missouri Breaks, Slapshot, The Wiz, Reds (którego była także producentem wykonawczym), The Breakfast Club, The Milagro Beanfield War, Henry and June, Rodzina Addamsów i, ostatnio, Cudowni chłopcy.
Allen zajęła się montażem filmów w roku 1950 w Nowym Jorku (wcześniej przez krótki okres zajmowała się realizacją reklam dla telewizji), jej pierwszym filmem był Odds Against Tomorrow, wyreżyserowany przez Roberta Wise'a. Współpracowała później z wieloma znanymi reżyserami, w tym z Arthurem Pennem (sześć filmów), Sidney'em Lumetem (trzy filmy), Georgem Roy'em Hollem (dwa filmy), Paulem Newmanem (dwa filmy) i z Elią Kazanem i Robertem Rossenem. Montując Bonnie and Clyde, Allen po raz pierwszy wykorzystała nowatorskie wtedy, a do dziś wykorzystywane techniki, takie jak dźwięk wyprzedzający obraz - ścieżka dźwiękowa danej sceny rozpoczynała się jeszcze przed jej rozpoczęciem. Zastosowała też krzywe cięcia, zanikający obraz i kilka innych technik. Była pierwszym przedstawicielem swego fachu, którego nazwisko znalazło się w napisach czołowych, wraz z nazwiskami operatora zdjęć, scenarzysty i reżysera.
W 1992, Allen powróciła do Los Angeles, gdzie objęła stanowisko starszego kierownika produkcji w firmie Warner Brothers. Nadzorowała powstawanie filmów od wczesnych faz przedprodukcyjnych aż do ich postprodukcji. Trzy lata temu Allen porzuciła obowiązki kierownicze i wróciła do swego ulubionego zajęcia, zmontowała wtedy film Cudowni chłopcy. Montażystka otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia, w tym Women in Film Crystal Award w 1982, nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej w roku 1975 za Dog Day Afternoon, nominację do Oskara za Dog Day Afternoon i Reds, tytuł doktora honoris causa sztuk pięknych Amerykańskiego Instytutu Filmowego, A.C.E. Lifetime Achievement Award, Hollywood Film Festival Career Achievement Award w 1999 roku, Los Angeles Film Critics Lifetime Achievement Award w roku 2000 i w roku następnym New York Women in Film and Television Muse Award.
