Zobaczcie koniecznie!
"Time Out New York" *****
Rozkoszna uczta dla zmysłów .
"The Times" *****
Patrzenie na Tildę Switnon to czysta przyjemność.
"Daily Telegraph" *****
D.H. Lawrence przeniesiony na ekran przez Luchino Viscontiego.
"The Independent Information"
Elektryzujący, pełen emocji i wizualnie porażający
"The Independent on Sunday"
Całkowite zaskoczenie. Ta rodzinna saga z Mediolanu przykuła mnie do ekranu już od napisów początkowych. Ten cudowny obraz, łącząc precyzję Antonioniego z wizualnym bogactwem Viscontiego, zabiera widza w nowe rejony filmowej intensywności.
Jonathan Romney, "Sight and Sound"
Arcydzieło.
"Sunday Times Style"
Jestem miłością jest zdumiewającym osiągnięciem pod każdym względem.
Jay Weissberg, "Variety"
Przepięknie nakręcony, wciągający i poruszający film.
"Vogue"
Elegancko i precyzyjnie opowiedziany film, pulsujący podskórną seksualnością.
Wendy Ide, "The Times"
Lekko prowokacyjny i niesamowicie intensywny.
"Easy Living"
Pomimo całego luksusu ukazanego we włoskim Jestem miłością - żyrandoli, gobelinów, boazerii, obrazów, rzeźb i służących w białych rękawiczkach - nic nie przykuwa uwagi mocniej od alabastrowej twarzy Tildy Swinton. Pod koniec tego przepięknego melodramatu, (...), oblicze Emmy przeobraża się w ruinę. Nadal jest jednak pełne witalności uzyskawszy, podobnie jak posąg Pigmaliona, tchnienie życia. Jestem miłością wyreżyserowane przez Lukę Guadagnino, ukazuje tę metamorfozę za pomocą wzniosłej, natarczywej muzyki Johna Adamsa i soczystego stylu wizualnego, który można nazwać postklasycznym hollywoodzkim barokiem. Od premiery filmu w zeszłym roku na festiwalu w Wenecji, nieustannie przywoływane jest w jego kontekście nazwisko Luchino Viscontiego, włoskiego reżysera historii o europejskiej arystokracji - m.in. "Lamparta". Choć jednak reżyser Jestem miłością z pewnością przyswoił sobie styl Viscontiego, to zarazem równie biegle porusza się na polu thrillerów Alfreda Hitchcocka i melodramatów Douglasa Sirka.
Manohla Dargis, "The New York Times"
