Po intensywnie cielesnej Intymności, ten film również skupia się na fizyczności ludzkiego ciała. Chéreau nazywa go "martwą naturą". Nie ma w nim na pewno uładzonych przemilczeń filmów z gatunku "choroba tygodnia" czy szpitalnych oper mydlanych. Reżyser bezlitośnie kreśli obraz nudy zrodzonej przez przedłużającą się hospitalizację, stopniowe marnienie Thomasa i emocjonalne żądania wysuwane pod adresem Luca (te trzy elementy splatają się w najtrudniejszej scenie filmu, w której Luc czeka z boku, podczas gdy pielęgniarki golą owłosienie jego brata). Akcja Jego brata właściwie nie posuwa się naprzód - Chéreau swobodnie przeskakuje parę miesięcy w przód czy w tył. Nie jest to łatwa do przełknięcia pigułka.
SIGHT AND SOUND 4/2003
Najlepszą francuską premierą pokazaną podczas festiwalu w Berlinie był "Jego brat" Patrice’a Chéreau. Filmy tego reżysera ujawniają duże zainteresowanie światem ciał i fizyczności i Jego brat nie jest wyjątkiem, choć udaje się w innym, bardziej intymnym kierunku, zbliżonym do tego, który obrały filmy Philippe’a Garrela (tą aluzję podkreśla obecność w filmie Garrela seniora). Za pomocą obsesyjnego skupienia na skórze, oznakach rozkładu, na powierzchni ciał i przestrzeniach, które one zajmują, Chéreau udaje się dokonać rzeczy niełatwej - wytworzyć intymną atmosferę jednocześnie nie zaniedbując emocjonalnych wymogów tej opowieści o powolnej stracie.
FILM COMMENT 5/6 2003
Nie stroniący od historii opowiadających o napiętych stosunkach międzyludzkich, reżyser Patrice Chéreau prezentuje szczegółowy i osobisty opis zawiłych relacji rodzinnych.
Oparty na powieści Philippe’a Bessona "Son frère", śmiały i bezkompromisowy film pod tym samym tytułem, opowiada o związkach pomiędzy dwójką wyalienowanych braci, którzy odnajdują siebie na nowo po tym, jak u jednego z nich wykryta zostaje potencjalnie śmiertelna choroba krwi.
Unikając sztuczności, Chéreau kładzie nacisk na to, aby wszystkie obrazy były niezwykle realistyczne. Sekwencja, w której przed operacją pielęgniarki golą Thomasowi cały tors pokazana jest z niezwykłą precyzją w czasie rzeczywistym.
Życie wewnętrzne postaci zostało poddane równie dokładnej i szczegółowej analizie. Dwaj główni bohaterowie poddają się temu zabiegowi i rezultaty są doskonałe.
Michael Rechtshaffen, THE HOLLYWOOD REPORTER
