W Jedwabnej opowieści delikatność przeobraża się w ogromną siłę, jak najdalszą od sentymentalizmu.
Telerama
Eléonore Faucher zbudowała Jedwabną opowieść, tak jak ptak wije gniazdo - dobierając okruchy codzienności, skrawki smutku i źdźbła marzeń. Ze znakomitym wyczuciem materii stworzyła splot zarazem szorstki i puszysty, mocny i delikatny.
Le Nouvel Observateur
Ujmujący, delikatny debiut.
L'Express
W Jedwabnej opowieści [Eléonore Faucher] opowiedziała jedną z tych historii, którymi zachwycał Eric Rohmer. Zwykłe spotkanie dziewczyny, która zaszła w ciążę, i znacznie starszej kobiety, która straciła w wypadku syna. Bohaterki różne, a jednak podobne - może najbardziej w dystansie wobec świata wyrażającym żal, wstyd, złość, kompleksy i tłumione marzenia. W tym pięknym filmie liczą się niezauważalne szczegóły, spojrzenia i muśnięcia, zmysłowe ślady, z których rodzi się przyjaźń.
Paweł T. Felis, „Gazeta Wyborcza”
Autorka Jedwabnej opowieści Eléonore Faucher naznaczyła swą debiutancką opowieść delikatnym, zmysłowym dotknięciem. Oto na francuskiej prowincji dwie kobiety, którym świat usunął się spod nóg, zawiązują nić porozumienia za sprawą... misternych haftów, które stają się nie tylko pasją i sposobem na życie, ale i sekretnym językiem. (...) rzuca nas na kolana niepozorny obrazek, którego autorka nie kokietuje swoją osobą, a jednak przez cały czas czujemy jej obecność.
Anita Piotrowska, „Tygodnik Powszechny”
Delikatne, pastelami malowane studium niełatwej przyjaźni dwóch kobiet (...). Wszystko w tym filmie jest na swoim miejscu: każdy detal, każdy ruch, promień światła, nuta znakomitej muzyki Michaela Galasso. Nadto wspaniałą rudowłosą Lolę Neymark obwołać należy aktorskim odkryciem tego roku.”
Bartosz Żurawiecki, „Film”
