„Namalowała” swoją rolę bardzo delikatnie/ Myślałem, że wiem już wszystko o jej aktorstwie
GRAŻYNA BŁĘCKA - KOLSKA - Natasza
Ma wiele imion: Kasia z Kogla-Mogla, Kuśtyczka z Pograbka, Weronka z Jańcia – Wodnika, Grażynka z Cudownego Miejsca, Chanutka z Historii kina Popielawach, Natasza z Jasminum. Nie spogląda z plakatu na każdym rogu ulicy, kto jednak oglądał filmy Kolskiego ten na pewno pamięta jej wyraziste role. Nagrała recital Piosenki polne i okoliczne z muzyką Piazzolli i W. Wróblewskiego do tekstów J.J. Kolskiego. Koncertowała w wielu miastach Polski, Pradze i Chicago.
Ciągle szuka swojego miejsca, własnego sposobu wyrażania. Ostatnio pracowała z J.J. Kolskim, A. Wajdą, M. Wojtyszką, R. Zatorskim, L. Wosiewiczem, K. Bielawską. Ważniejsze spektakle teatralne: Fedra, Wyspa róż, Pieśń nad pieśniami. Zagrała w ponad 25 filmach fabularnych i w wielu teatrach TV. Otrzymała nagrodę Złote Lwy za główną rolę kobiecą w filmie J. J. Kolskiego Cudowne Miejsce na festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (1994).
Po dobroć brata Zdrówko sięgaliśmy do dobroci Janusza/ po cierpliwość do cierpliwości Janusza, po mądrość do jego mądrości/ Bardzo wygodna współpraca i... wszystko pod ręką
JANUSZ GAJOS – Brat Zdrówko
Urodził się w 1939 roku w Dąbrowie Górniczej. Do szkoły teatralnej zdawał czterokrotnie, pracując w Teatrze Lalek w Będzinie pod okiem słynnego reżysera Jana Dormana. Państwową Wyższą Szkołę Teatralną i Filmową w Łodzi ukończył w roku 1965 jako jeden z najlepszych studentów. Na ekranie zadebiutował jeszcze w szkole rolą Pietrka w filmie Panienka z okienka Marii Kaniewskiej (1964). Zaraz potem otrzymał od Konrada Nałęckiego propozycję zagrania głównej roli w serialu Czterej Pancerni i pies. Był w tym czasie aktorem Teatru im. Jaracza w Łodzi. W 1970 roku przeniósł się do Warszawy. Pracował kolejno w zespołach: Teatru Komedia, Polskiego, Kwadratu, Dramatycznego i Powszechnego. Od 2003r. jest aktorem Teatru Narodowego.
Za rolę Józefa Mikuły w filmie Milioner Sylwestra Szyszki otrzymał nagrodę za najlepszą rolę męską na 4. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku. Wspaniała rola wykolejonego schizofrenika Michała Szmańdy w kameralnym dramacie psychologicznym Filipa Bajona Wahadełko, zaowocowała nagrodą za najlepszą role męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w roku 1981. Współpraca z Kazimierzem Kutzem, przyniosła kolejne wielkie role w Teatrze Telewizji: Ödön von Horvath w dramacie Christophera Hamptona Opowieści Hollywoodu (1987). Bach w Kolacja na Cztery ręce Paula Barza (1990), Podsiekalnikow w Samobójcy Mikołaja Erdmana (1989).Zagrał też wtedy dwie ciekawe role w filmach Krzysztofa Kieślowskiego - w Dekalogu IV i w Białym. Rola Cenzora w głośnym filmie Wojciecha Marczewskiego Ucieczka z kina Wolność oraz Majora Zawady w Przesłuchaniu, przyniosła mu kolejną nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
W kinie w ostatnich latach gra bardzo dużo. W komercyjno-rozrywkowym - gangsterów, oszustów, skorumpowanych policjantów i złodziei (Ekstradycja 1996, Egzekutor 1999, Fuks 1999, Ostatnia Misja 1999, To ja, złodziej 2000). W artystycznym - ludzi z problemami (wysoko oceniona i nagrodzona rola walczącego z nałogiem alkoholika w kameralnym filmie Janusza Morgensterna Żółty szalik czy Tam i z powrotem Wojciecha Wójcika.
Współpraca z Andrzejem Wajdą przyniosła wspaniałe role: Mateusza Bigdy w Bigda idzie oraz Cześnika Raptusiewicza w filmowej Zemście.
W teatrach: Powszechnym, Na Woli, Dramatycznym i Narodowym stworzył wielkie role w repertuarze klasycznym i współczesnym: On w Ławeczce N. Erdmana, Koczkariew w Ożenku Gogola, Jan w Mszy za miasto Arras wg Szczypiorskiego, Swidrygajłow w Swidrygajłowie wg Zbrodni i kary Dostojewskiego, Carter w Simpatico S.Sheparda, Kapitan w Play Strindberg Durrenmatta, Horodniczy w Rewizorze Gogola, Willy Loman w Śmierci Komiwojażera Millera czy Ksiądz Kubala w Nartach Ojca Świętego Pilcha.
Ważniejsze nagrody: (1977) nagroda aktorska za rolę w filmie Milioner na 4. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, (1981) nagroda aktorska za rolę w filmie Wahadełko na 7. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, (1986) Złoty Ekran za rolę w filmie Bing-bang oraz za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Telewizji (Zapomniany diabeł, Mgiełka, Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna), (1989) Złota Kaczka za kreację w filmie Przesłuchanie, (1990) nagroda aktorska za role w filmach Przesłuchanie i Ucieczka z kina Wolność na 15. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, (1992) nagroda za drugoplanowe role w filmach Kiedy rozum śpi i Szwadron na 17. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, (1993) główna Nagroda Aktorska na 33. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, za rolę Roberta w Nawróconym w Jaffie Marka Hłaski w Teatrze Polskim w Poznaniu,(1995) nagroda aktorska na 35. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Koczkariewa w Ożenku Gogola w Teatrze Powszechnym w Warszawie, (1996) nagroda aktorska na 21. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za rolę Nosa w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie, (1999) nagroda za najlepszą rolę drugoplanową w filmie Fuks na 24. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, (2000) nagroda Specjalna Canal+ za rolę w filmie Żółty szalik na 25. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, (2000) Feliks Warszawski za rolę tytułową w spektaklu Swidrygajłow wg Zbrodni i kary Dostojewskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie (2001) Orzeł - Polska Nagroda Filmowa za najlepszą rolę drugoplanową w filmie To ja złodziej (2001) - Grand Prix za rolę tytułową w spektaklu telewizyjnym Bigda idzie na festiwalu Dwa Teatry w Sopocie, (2005) nagroda Fundacji Kultury Polskiej Złote Berło.
Piorun kulisty talentów. Nieludzka ilość uroku. Zjawisko
WIKTORIA GOSIEWSKA – Gienia
Urodziła się 11 marca 1999 roku. W wieku trzech lat zadebiutowała w reklamie Plus GSM, wzięła również udział w sesji zdjęciowej do kampanii billboardowej. W 2004 została Małą Miss Ustki. Potem zagrała również w reklamach, m.in. Delicji Wedla, Toyoty, Skok Stefczyka, ser Campina, płyn Skrzat. Rola Gieni w Jasminum jest jej pierwszą rolą filmową. Wiktoria jest bardzo zdolnym dzieckiem, bardzo szybko uczy się roli i bez trudu potrafi zagrać swoją postać. Mimo młodego wieku interesuje się tańcem i teatrem. Jej hobby to muzyka, jazda na łyżwach, podróże. W przyszłości chciałaby zostać aktorką, w tej chwili marzy o piesku, najlepiej Yorku i białym rumaku. Ma dziewięcioletniego brata Matuesza i nowo narodzoną siostrę Nikolę.
Wcielona dobroć i pogoda. Spotkania z nim czynią mnie lepszym/ Mógłby grać w każdym moim filmie
ADAM FERENCY – Ojciec Kleofas
Ukończył PWST w Warszawie, jest Aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie. Wystąpił m.in. w filmach: Akcja pod Arsenałem, Aktorzy prowincjonalni, Gorączka, Przypadek, Człowiek z żelaza, Przesłuchanie, Matka Królów, Bez końca, Nadzór, Jezioro Bodeńskie, Pożegnanie jesieni, Pułkownik Kwiatkowski, Ogniem i mieczem, Złoto dezerterów, Pornografia, Jasminum i Palimpsest oraz serialach TV: Złotopolscy, Boża podszewka, Ekstradycja III, Przeprowadzki, Na dobre i na złe, Boża podszewka 2, Kryminalni i Niania.
Na scenie wystąpił m.in. w spektaklach: Leonce i Lena, Woyzec, Do piachu, Amadeusz, Sen nocy letniej, Ślub, Człowiek-Słoń, Trzy siostry, Mistrz i Małgorzata, Pocałunek kobiety pająka, Don Juan, Miłość na Krymie, Szkarłatna wyspa, Czekając na Godota, Wesele, Wymazywanie, Uroczystość, Mewa, Morderstwo, Burza, Obsługiwałem angielskiego króla i Złośnica.
Otrzymał następujące nagrody: (1988) nagroda komitetu ds. PR i TV za kreacje aktorskie w spektaklach telewizyjnych Pasjans, Postępowanie wyjaśniające, Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna, Choroba młodości, (1991) Gdańsk – Złote Lwy Gdańskie za najlepszą rolę w filmie Tomasza Wiszniewskiego Kanalia, (2000) Wielki Splendor – nagroda Teatru Polskiego Radia za wybitne kreacje aktorskie w spektaklach radiowych, (2003) nagroda aktorska za rolę w słuchowisku Noc Walpurgii albo Kroki Komandora na III Krajowym Festiwalu Teatru Polskiego Radia i T. TV „DWA TEATRY”. Od 2005 roku można podziwiać jego odcisk dłoni na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.
Gdyby chciał, to by lewitował samodzielnie/ Prawdopodobnie święty. Wielka tajemnica
KRZYSZTOF PIECZYŃSKI – Brat Czeremcha
Ukończył w 1980 roku PWST w Krakowie. Zaraz po studiach związał się z Teatrem Powszechnym w Warszawie, gdzie grał do 1986 r. Zagrał m.in. w filmach: Dom, Wielki bieg, Bieg pokoju, Krzyk, Życie Kamila Kuranta, Dzień czwarty, Idol, Tanie pieniądze, Jezioro Bodeńskie. Kiedy był u szczytu sławy, jeszcze przed otrzymaniem nagrody w Gdańsku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, do Chicago. Zagrał tam w czterech filmach, m.in. w Reakcji Łańcuchowej u boku Morgana Freemana. W 1995 roku powrócił i ponownie zaczął grać w polskich filmach: Grający z talerza, Pokuszenie, Prowokator, Jak narkotyk, Daleko od okna, Reich, Boże Skrawki, Józef Piłsudzki, Ta z Hamburga, Jutro będzie niebo, Przeprowadzki, Pianista, Poza zasięgiem (Out of reach), Jasminum i Jan Paweł II (Pope John Paul II) oraz serialu Na dobre i na złe.
Na scenie wystąpił m.in. w spektaklach: Kordian, Maria, Antygona, Mniszki, Upadek, Iwona, księżniczka Burgunda, Mefisto, Notatki z podziemia, Wrogowie, Wydział, Noc jest matką dnia, i w Chicago: Hunting Crockroachers, Mary Stuart, Gone Hunting, You can’t take it with you, Elektra, Czarny śnieg, The notes of Leonardo da Vinci, Mad Forest.
Otrzymał następujące nagrody: (1986) Złote Lwy na FPFF w Gdyni za najlepszą, pierwszoplanową rolę męską w filmie Wielki bieg Jerzego Domaradzkiego i Jezioro Bodeńskie Jerzego Zaorskiego, (2000) nagroda za drugoplanową rolę męską w Daleko od okna na Festiwalu w Gdyni, (2001) nagroda dla najlepszego aktora na FPFF w Gdyni za Jutro będzie niebo.
Gdyby miał do przejścia dystans jaki ma wobec siebie/ prawdopodobnie szedłby kilka lat. Lubi lubić ludzi
GRZEGORZ DAMIĘCKI – brat Śliwa
Ukończył w 1991 roku PWST w Warszawie. Jest aktorem Teatru Ateneum w Warszawie. Wystąpił m.in. w filmach: Żywot człowieka rozbrojonego, Lista Schindlera, Horror w Wesołych Bagniskach, Chopin – pragnienie miłości, Daleko od okna, Pornografia. Na scenie wystąpił m.in. w spektaklach: Korowód, Opowieści Lasku Wiedeńskiego i Zaświadczenie o inteligencji. Ostatnio użyczył swego głosu w polskiej wersji Opowieści z Narnii.
Ważniejsze role w spektaklach telewizyjnych:: Moralność pani Dulskiej, Mała Szwarcenkopf, Lato w Nohant i Diabelskie nasienie.
Otrzymał wyróżnienie jury IX Przeglądu Przedstawień Dyplomowych Szkół Teatralnych (1991) za rolę "Michała" we Fredraszkach.
Wielokrotny mistrz Polski w rzucie dyskiem. Ze swoimi rezultatami/ sprzed 20 lat, jeszcze dzisiaj stawałby na podium/ Mistrz świata w prostolinijności i pogodzie ducha
DARIUSZ JUZYSZYN – brat Czereśnia
Urodził się 29.03.1957 r. we Wrocławiu. Ukończył Wrocławską Akademię Wychowania Fizycznego. W latach 1973 –1993 uprawiał wyczynowo rzut dyskiem. Jest zdobywcą 17 tytułów Mistrza Polski , Wicemistrza Świata i ustanowił wiele Rekordów Polski, które nie zostały do dziś pobite.
Po zakończeniu kariery sportowej, przez rok pracował jako trener Kadry Narodowej Danii w rzutach . Po powrocie do kraju założył istniejące do dziś Biuro Usług Specjalnych „ FIRMA ” . Firma prowadziła kolejno : kantory wymiany walut , handel barterowy z Ukrainą , przez około 10 lat zajmowała się windykacją należności a obecnie zajmuje się sprzedażą kawy , niemieckiej marki Alois Dallmayr . W latach 1999 - 2003 piastował stanowisko Prezesa Zrzeszenia Sportowego Niepełnosprawnych „ START ” we Wrocławiu .
Od kilku lat gra w filmach fabularnych i serialach. Zagrał m.in. Krotona w Quo Vadis (2000), Brata Dużego w Karierze Nikosia Dyzmy (2001), Siłacza w Cudzie w Krakowie (2002), Jarla Sigvalda w Starej Baśni (2003). Wśród jego ról telewizyjnych nie sposób pominąć kreacji w serialach: Dziki (2004), Gliny (2005), Warto kochać (2005-2006). Juzyszyn wystąpił również na deskach Teatru Muzycznego Capitol w przedstawieniu West Side Story.
Istnienie Franka jest jednym z głównych/ dowodów na istnienie Pana Boga
FRANCISZEK PIECZKA - Święty Roch
Zaczynał jako aktor teatru dolnośląskiego w Jeleniej Górze skąd przeniósł się do krakowskiego Teatru Starego. Od początku lat 70tych w Warszawie, najpierw w Teatrze Dramatycznym, a od ponad ćwierć wieku w Teatrze Powszechnym.
Na dużym ekranie zadebiutował w Pokoleniu Andrzeja Wajdy. Wielką popularność przyniosła mu rola Gustlika w serialu Czterej Pancerni i Pies. Dokonał nie lada wyczynu, nie dał się zaszufladkować. Zagrał w ponad 100 filmach zarówno polskich jak i zagranicznych, z równym powodzeniem „Bożych szaleńców” jak i okrutnych despotów. Grywał czarne charaktery w niemieckich filmach z przełomu lat 60. i 70.
Miarą jego sukcesu są bez wątpienia liczne prestiżowe nagrody i wyróżnienia, ale przede wszystkim sympatia i uznanie widzów i to kilku już pokoleń. Znalazł się w pierwszej dziesiątce plebiscytu Polityki na najważniejszych, polskich aktorów XX w.
Ma swoją gwiazdę na Piotrkowskiej w Łodzi, jako jeden z pierwszych odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.
Ulubiony święty Jana Jakuba Kolskiego.
Energia w stanie czystym. Otwarta książka do czytania w podróży
MONIKA DRYL - Patrycja
Ukończyła w 2002 Akademię Teatralną w Warszawie, jest aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Uczennica Szkoły Muzycznej II st. w Warszawie. Wystąpiła m.in. w filmach: Jasminum Jana Jakuba Kolskiego; serialach: Na Wspólnej, Plebania, Okazja, Egazmin z zycia, Rodzina zastępcza, Oko Boga. Przez trzy lata brała udział w Kabarecie Olgi Lipińskiej. Zagrała w teatrze telewizji: Bracia Rojek. Na scenie wystąpiła m.in. w spektaklach: Sen nocy letniej, Love, Romeo i Julia (Niemcy), Żaby, Kurka Wodna, 2 maja, Kopciuch, Happy End.
Jest laureatką wielu nagród, między innymi, nagrody im. Agnieszki Osieckiej na 22. Przeglądzie Piosenki Autorskiej we Wrocławiu (2001); wyróżnienia na Festiwalu Piosenki Francuskiej w Lubiniu; pierwszej nagrody na Festiwalu Sztuki Estradowej w kategorii kabaret, z kwartetem MAMM w Warszawie (2002); drugiej nagrody na Festiwalu im. Anny German w Zielonej Gorze; trzeciej nagrody na 23. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu; Grand Prix oraz Nagroda Pani Prezydentowej Jolanty Kwaśniewskiej na festiwalu "Pamietajmy o Osieckiej" w Warszawie (2003); wyróżnienia na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie z zespołem "themonika quintet", którego jest założycielką (2004); trzeciej nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Zamościu. Brała udział w nagraniu płyty "Herbaciane nonsensy".
Delikatny jak dziecko. Zakłopotany. Onieśmiela mnie
BOGUSŁAW LINDA - Zeman
Wybitny aktor filmowy i telewizyjny. Urodzony w Toruniu w 1952 roku. Absolwent wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie z 1975 roku.
Po złożeniu dyplomu członek zespołów teatralnych Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, Teatru Polskiego we Wrocławiu oraz stołecznych: Współczesnego i Studio.
Czołowy aktor nurtu kina moralnego niepokoju, w ramach którego zagrał między innymi w: Gorączce Agnieszki Holland, Człowieku z żelaza Andrzeja Wajdy, Dreszczach Wojciecha Marczewskiego, Przypadek Krzysztofa Kieślowskiego.
Zagrał w ponad 70 filmach współpracując z tak znamienitymi reżyserami, jak Stanisław Różewicz, Feliks Falk, Krzysztof Zanussi, Filip Bajon, Jacek Bromski, Jan Jakub Kolski, Andrzej Żuławski.
Dwukrotnie do tej pory stawał po drugiej stronie kamery reżyserując filmy Seszele/debiut/ i Sezon na leszcza.
Na początku lat 90 ubiegłego stulecia rozpoczęła się jego współpraca z Władysławem Pasikowskim. Zaowocowała ona wkrótce nowym emploi aktora i uczyniła z niego ikonę pokolenia Polski postsocjalistycznej.
Pośród siedmiu wspólnych filmów znajdują się min. Kroll, Psy, Psy 2. Ostatnia krew, Słodko Gorzki, Demony Wojny wg Goi, Operacja Samum, Reich.
Laureat wielu prestiżowych nagród w kraju i zagranicą: (1981) nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską, Gorączka na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, (1987) nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską, Magnat i Przypadek na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, (1988) nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską, Kobieta samotna na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, (1988) Nagroda przewodniczącego Komitetu Kinematografii za rolę w filmie Zabij mnie, glino, (1991) Nagroda na Festiwalu Młodości w Kijowie za In flagranti, (1991) Nagroda Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za role w filmach In flagranti, Kroll, Kanalia, (1992) nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, Psy, (1994) nagroda aktorska na Festiwalu Kina Akcji i Przygody w Valenciennes, Psy, (1995) nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Tato.
O Krzysztofie nie da się jednym zdaniem/ W nim jest rozległość, powietrzność i gotowość do dawania/ Krzysztof jest krakowsko – polski i piekielnie zdolny. No, Globisz po prostu
KRZYSZTOF GLOBISZ - Burmistrz
Ukończył w 1980 roku PWST w Krakowie. Jest aktorem Starego Teatru w Krakowie. Wystąpił m.in. w filmach: Kanton, Krótki film o zabijaniu, Wszystko co najważniejsze, Balanga, Tylko strach, Pułkownik Kwiatkowski, Jak narkotyk, Córy szczęścia, Samum, Weiser, Pan Tadeusz, Przedwiośnie, To ja złodziej, Samo niebo, Eukaliptus, Anioł w Krakowie, Kariera Nikosia Dyzmy, Superprodukcja, Powiedz to Gabi, Pornografia, Pogoda na jutro, Skazany na Bluesa, Wróżby Kumaka, Długi weekend, Zakochany Anioł, Jasminum oraz w serialach TV: Z biegiem lat, z biegiem dni, Modrzejewska, Oficer.
Na scenie wystąpił m.in. w spektaklach: Ameryka, Garbus, Hamlet, Mord w katedrze, Życie jest snem, Antygona, Don Juan, Przed sklepem jubilera, Fantazy, Wesele, Sen nocy letniej, Mizantrop, Peer Gynt, Faust, Noc listopadowa, Szkoła żon, Nie-Boska komedia, Pieszo, Tango Gombrowicz, Makbet, Sto lat Kabaretu, Auto da fe’.
Otrzymał następujące nagrody: (1986) Wrocław – XXV FPSW – nagroda aktorska za rolę Mefistofelesa w sztuce Wzorzec dowodów metafizycznych, (1987) nagroda im. Schillera, (1988) Kalisz – XXVIII KST – nagroda za rolę tytułową w przedstawieniu Kaspar Handkego, (1988) nagroda im. Wyspiańskiego II stopnia za osiągnięcia aktorskie w Starym Teatrze, (1988) stypendium Funduszu Arnolda Szyfmana, (1991) Kalisz XXXI KST – nagroda indywidualna za rolę w sztuce Księżniczka Turandot, (1994) Opole – XIX OKT nagroda indywidualna aktorska za rolę Jemenki w Śnie srebrnym Salomei Słowackiego w Starym Teatrze w Krakowie, (1996) Nagroda Aktorska w II Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za rolę w spektaklu Grzebanie w Starym Teatrze w Krakowie, (1996) został wyróżniony odznaczeniem dla zasłużonego Działacza Kultury, (1997) Kalisz – XXXVII KST – nagroda aktorska za rolę tytułową w Peer Gyncie w Starym Teatrze w Krakowie, (1999) nagroda na XXIV ogólnopolskich konfrontacjach Teatralnych Klasyka polska ‘99 za rolę Natana w spektaklu Sędziowie w Teatrze Narodowym, (2002) nagroda dla najlepszego aktora na Festiwalu Prowincjonalna we Wrześni za rolę w Anioł z Krakowa, od 2003 roku można podziwiać jego odcisk dłoni na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.
Czarnowłosa, czarnooka, czarnobrewa. Piękna i nadwrażliwa/ W kontakcie ze światem nie używa skóry, więc ciągle chodzi ze złamanym sercem
PATRYCJA SOLIMAN – Jasminum
Urodziła się 3 grudnia 1981 roku w Kairze. Od 2002 roku studiuje na Akademii Teatralnej w Warszawie. Pierwszy raz na planie zdjęciowym znalazła się jako statystka w Pianiście Romana Polańskiego. Następnie na planie Dnia Świra Marka Koterskiego.
Już na drugim roku grała mniejsze i większe role w serialach TV.
Zagrała w kilku telewizyjnych serialach: Martę w Glinie Władysława Pasikowskiego, Kalinę w Pensjonacie pod różą, w Na dobre i na złe zagrała Ankę, a w odcinkach Bożej podszewki 2 Izabeli Cywińskiej dostała epizod szkolnej koleżanki Gieni.
W teatrze zadebiutowała na trzecim roku Akademii Teatralnej rolą Kopciucha w sztuce Janusza Głowackiego Kopciuch w reżyserii Willa Pomerantza w Teatrze Narodowym w Warszawie. Później została Sonią w pierwszej wersji Wujaszka Wani Antoniego Czechowa pod tytułem I tyle miłości w reżyserii Andrzeja Domalika w Teatrze Ateneum w Warszawie.
Filmowy dorobek to Wisława, debiut filmowy, w filmie Karol-człowiek który został papieżem w reżyserii Giacomo Battiato, oraz Ania w filmie Łódka Michała Szcześniaka.
Obecnie jest po pierwszym dyplomie z profesorem Janem Englertem Bezimienne Dzieło Stanisława Ignacego Witkiewicza w którym gra Klaudestynę. Gra też Emilkę w spektaklu Agnieszki Glińskiej Nasze Miasto Thorntona Wildera. W próbach jest Jej ostatni dyplom, z premierą w marcu; Trzy siostry Antoniego Czechowa w reżyserii Agnieszki Glińskiej gra tam Maszę i Irine. Wszystkie te przedstawienia można obejrzeć w Teatrze Collegium Nobilium .
