Steve Carell (Dan) jest dziś jednym z najchętniej angażowanych aktorów komediowych w Hollywood. Po raz pierwszy zdobył uznanie za pracę na planie uhonorowanego nagrodą Emmy The Daily Show with Jon Stewart. Carell trafił na ekrany telewizyjne w najlepszym czasie antenowym i z równą łatwością powtórzył ten sukces w kinie.
Pierwszym filmem pełnometrażowym w karierze aktora był obraz Czterdziestoletni prawiczek, do którego zresztą Carell napisał scenariusz wspólnie z reżyserem, Juddem Apatowem. Film okazał się przebojem box-office'u w ciągu dwóch pierwszych tygodni wyświetlania. Nieoczekiwany hit 2005 roku zarobił na świecie ponad 175 milionów dolarów i stał się numerem jeden w dwunastu krajach, w których był pokazywany. Sukces trwał nawet po zejściu filmu z ekranów, ponieważ Czterdziestoletni prawiczek przyniósł swym twórcom kolejne 100 milionów dolarów na sprzedaży DVD w samych tylko Stanach Zjednoczonych. Obraz zdobył także liczne wyróżnienia. Był uhonorowany nagrodą AFI Award (określono go mianem jednego z Dziesięciu Najwybitniejszych Filmów Roku). Otrzymał także nagrodę Critics' Choice Awards dla Najlepszej Komedii. Dla Carella i Apatowa Czterdziestoletni prawiczek zyskał ponadto nominację do nagrody za Najlepszy Scenariusz, przyznawanej przez Writers Guild Association.
Niedawno Steve Carell wystąpił w amerykańskiej wersji słynnego brytyjskiego serialu Biuro. W trzecim sezonie program nadal prowadzi w rankingach, a Carellowi przyniósł nominację do nagrody Emmy dla Najlepszego Aktora Komediowego. W roku 2006 Carell otrzymał Zloty Glob dla Najlepszego Aktora w Serialu Telewizyjnym; uhonorowano w ten sposób jego portret Michaela Scotta - pyszałkowatego, nieuczciwego szefa spółki papierniczej z Pensylwanii.
Jakiś czas temu widzowie mogli oglądać aktora w komedii w reżyserii znakomitego Mela Brooksa, zatytułowanej Dorwać Smarta, gdzie jego partnerką była Anne Hathaway.
W roku 2006 Steve Carell dołączył do zespołu realizującego Małą Miss. Obraz zdobył nominację do Oskara dla Najlepszego Filmu. Carell został również uhonorowany nagrodą SAG Award za Wybitną Rolę Filmową. Czarna komedia, w której zagrali także Greg Kinnear i Toni Collette, trafiła do kin latem 2006 roku. Wśród wcześniejszych filmów z udziałem Carella warto wymienić Legendę telewizji, Bruce'a Wszechmogącego i Czarownicę.
Urodzony w Massachusetts aktor obecnie mieszka w Los Angeles wraz ze swą żoną, aktorką Nancy Walls (Saturday Night Live, NBC), którą poznał na deskach Second City Theater Group w Chicago (oboje byli członkami zespołu). Steve Carell jest dumnym ojcem córki i syna.
Juliette Binoche (Marie) przyszła na świat w Paryżu w roku 1964 jako córka pary twórców teatralnych, zajmujących się aktorstwem, reżyserowaniem i pisaniem scenariuszy. Swą własną karierę sceniczną rozpoczęła w wieku siedemnastu lat - na podstawie jednej ze sztuk Ionesco wyreżyserowała szkolne przedstawienie i sama w nim wystąpiła. Niedługo potem Binoche rozpoczęła rownoległe studia w National Conservatory i w szkole prywatnej.
Po raz pierwszy o aktorce zrobiło się głośno w roku 1984, gdy zagrała mocno uwspółcześnioną, nastoletnią Dziewicę Maryję w kontrowersyjnym filmie Jean-Luca Godarda, zatytułowanym Zdrowaś Mario. Rok później znakomita kreacja w obrazie André Techiné Rendez-vous przyniosła Binoche wielkie uznanie na Festiwalu Filmowym w Cannes. W roku 1986 aktorka podjęła współpracę z reżyserem Leosem Caraxem na planie Złej krwi. Zagrała także w swym pierwszym filmie anglojęzycznym, Nieznośnej lekkości bytu, w reżyserii Phillipa Kaufmana. Ponownie z Caraxem spotkała się na planie Kochanków z Pont-Neuf. Po Nieznośnej lekkości bytu Juliette Binoche powróciła do paryskiego teatru, by stworzyć postać Niny w Czajce reżyserowanej przez Andrieja Konczałowskiego. Wystąpiła również w krótkometrażowym filmie pod tytułem Mara zrealizowanym dla HBO przez reżysera Mike'a Figgisax.
W 1992 francuska aktorka zagrała z Jeremy'ym Ironsem w Skazie Louisa Malle'a. W tym samym roku partnerowała Ralphowi Fiennesowi w nowej kinowej wersji Wichrowych wzgórz, a następnie przyjęła główną rolę w Niebieskim Krzysztofa Kieślowskiego. W 1995 roku widzowie mogli oglądać Juliette Binoche w Huzarze. Rok później nagrodzona została Osakrem za najlepszą rolę drugoplanową - w Angielskim pacjencie Anthony'ego Minghelli. Aktorka odnosiła również dalsze sukcesy po powrocie na deski teatru - wzięła udział między innymi w spektaklu Naked w londyńskim Almeida Theatre. Wkrótce potem Juliette Binoche wróciła do rodzinnej Francji i ponownie podjęła współpracę z André Techiné na planie dramatu Alice i Martin. Następnie dołączyła do obsady Wdowy Św. Piotra - ta kreacja przyniosła jej nominację do Césara w kategorii Najlepsza Aktorka.
W 1999 roku Juliette Binoche współpracowała z reżyserem Michaelem Haneke przy realizacji filmu Kod nieznany. Jeszcze w tym samym roku wystąpiła w Czekoladzie wyreżyserowanej przez Lasse Hallstroma. Do roli w tym ostatnim filmie aktorka przygotowywała się ucząc się produkcji czekoladek w popularnej paryskiej cukierni. Czekolada okazała się międzynarodowym przebojem kinowym, a Binoche otrzymała wiele nominacji do nagród dla Najlepszej Aktorki na całym świecie. Ponownie wróciła na scenę teatralną i zagrała na Broadwayu w sztuce Betrayal Pintera. W roku 2002 Juliette Binoche wystąpiła wraz z Jeanem Reno w filmie Mężczyzna moich marzeń. Była to jej pierwsza rola komediowa. Dwa lata później aktorka spotkała się z Samuelem L. Jacksonem w obrazie In My Country Johna Boormana. Podjęła również ponowną współpracę z Haneke na planie trzymającego w napięciu thrillera po tytułem Ukryte. Film zdobył wiele nagród na całym świecie, między innymi na Festiwalu Filmowym w Cannes, British Independent Film Awards oraz Los Angeles Film Critics Association Awards. W tym samym roku Juliette Binoche wystąpiła wraz z Richardem Gere'em w niezależnej produkcji zatytułowanej Sezon na słówka oraz w filmie Mara w reżyserii Abla Ferrary.
Niedawno publiczność mogla podziwiać Juliette Binoche w Zakochanym Paryżu, Kilku dniach września oraz Rozstaniach i powrotach; na planie tego ostatniego filmu aktorka ponownie spotkała się z Minghellą. Wystąpiła również w Podróży czerwonego balonika, wyreżyserowanej przez cenionego tajwańskiego twórcę, Hsiao-hsien Hou. Wśród ważnych filmów z udziałem Juliette Binoche wymienić należy także Niebo nad Paryżem Cedrica Klapisha, Disengagement Amosa Gitai, L'heure d'été Oliviera Assayasa, The Other Man Richarda Eyre, Another Kind of Silence Santiago Amigoreny, Socialisme Jean-Luca Goddarda oraz Certified Copy Abbasa Kiarustami.
Dianne Wiest (Nana) największą sławę zyskała dzięki nagrodzonej Oskarem drugoplanowej roli w obrazie Woody'ego Allena Hannah i jej siostry. Widzowie i krytycy docenili także jej występ w jego Strzałach na Broadwayu. Aktorka zagrała także wiele innych ważnych ról w filmach tego reżysera, między innymi w Złotych czasach radia, Wrześniu i Purpurowej róży z Kairu. Wiest była też nominowana do Oskara dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej za kreację w obrazie Spokojnie, tatuśku, wyreżyserowanym przez Rona Howarda. Wśród innych znaczących filmów z udziałem tej aktorki warto wymienić Edwarda Nożycorękiego Tima Burtona oraz Klatkę dla ptaków Mike'a Nicholsa. Dianne Wiest publiczność zna także z występów na deskach teatralnych, między innymi w Third Wendy Wasserstein w broadwayowskim Lincoln Center oraz w Salome Estelle Parsons (jej partnerem w tym spektaklu był Al Pacino). Inne ważne tytuły sceniczne w karierze aktorki to The Shawl, Hunting Cockroaches, After the Fall, Beyond Therapy oraz The Art of Dining.
Emily Blunt (Ruthie Draper) wkroczyła przebojem do świata filmu kreując główną rolą w wielokrotnie nagradzanym brytyjskim obrazie Lato miłości, wyreżyserowanym przez Pawła Pawlikowskiego. "Harper's Bazaar" nazwał kreację Emily "robiącym największe wrażenie debiutem aktorskim od czasu występu Kate Winslet w Niebiańskich stworzeniach". Emily Blunt zdobyła w 2004 roku nagrodę Evening Standard Film Awards dla Najbardziej Obiecującej Debiutantki. W tej samej kategorii nominowana była do British Independent Film Awards, a Lato miłości zostało uhonorowane nagrodą BAFTA dla Najlepszego Filmu Brytyjskiego rok później.
Bardzo dobrze przez krytyków został przyjęty także obraz Gideon's Daughter, w którym Emily Blunt wystąpiła u boku Billa Nighy i Mirandy Richardson. Reżyserem filmu był Stephen Poliakoff, a wyświetlano go w BBC ONE i BBC AMERICA w roku 2006. Rok później Emily Blunt za swą kreację w Gideon's Daughter uhonorowana została Złotym Globem dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej.
Następnym projektem z jej udziałem był niezwykle popularny obraz Diabeł ubiera się u Prady. Film wyreżyserowany przez Davida Frankla jest adaptacją bestsellerowej powieści Lauren Weisberger i zagrały w nim takie znakomitości, jak Anne Hathaway, Meryl Streep i Stanley Tucci. Diabeł ubiera się u Prady błyskawicznie zdobył ogromną popularność w Stanach Zjednoczonych, a po premierze w czerwcu 2006 roku zarobił więcej niż ktokolwiek mógł oczekiwać - ponad 125 milionów dolarów.
Krytycy przyłączyli się do pełnych uwielbienia głosów widzów, chwaląc zarówno sam film, jak i rolę Emily Blunt. "New York Times" ocenił jej kreację jako "szczyt zręczności w uśmiechaniu się do wroga", "LA Times" pisało o "przejmowaniu sceny", "Washington Post" nazwało aktorkę "prawdziwym komediowym klejnotem", a "New York Magazine" donosił, że "Błyskotliwa brytyjska aktorka, Emily Blunt, w cudowny sposób łączy przerażenie z wyniosłością.". Brytyjscy krytycy byli nie mniej entuzjastyczni. "Observer" nazwał aktorkę "wspaniałą", "Telegraph" opisywał jej rolę jako "piorunującą" i dającą "wyjątkową przyjemność", a w "Daily Mail" ujęto to następująco: "Było by wielką niesprawiedliwością, gdyby niesamowita kreacja Emily Blunt nie doczekała się licznych nagród. Ta robiąca nieprawdopodobne wrażenie młoda aktorka byłaby chlubą każdej produkcji." Emily Blunt była w 2006 roku nominowana do nagrody Teen Choice Awards za rolę kobiecą, została też uhonorowana w tym samym roku nagrodą Movieline Young Hollywood Awards. Ponadto za swą kreację zdobyła nominację do Złotego Globu i nagrody BAFTA w kategorii Najlepsza Aktorka Drugoplanowa.
W roku 2005 Emily Blunt przeprowadziła się z Nowego Jorku do Kanady, by dołączyć do realizatorów Mroźnego wiatru, producentów, George'a Clooneya i Stevena Soderbergha oraz reżysera, Grega Jacobsa. Rok później rozpoczęła pracę na planie The Great Buck Howard. Autorem scenariusza i reżyserem był Sean McGinly, a partnerami ekranowymi Emily - Tom Hanks, John Malkovich i Colin Hanks. Kolejnym ważnym filmem w karierze aktorki był obraz Ja cię kocham, a ty z nim, ze Steve'em Carellem, Juliette Binoche i Dane'em Cookiem w rolach głównych.
Wśród innych znaczących produkcji z udziałem Emily Blunt warto wymienić następujące tytuły: Rozważni i romantyczni - klub miłośników Jane Austen (partnerami Emily byli Maria Bello, Frances McDormand, Kevin Zegers i Hugh Dancy. Następnie aktorka zagrała w Sunshine Cleaning (z Amy Adams i Alanem Arkinem) oraz w Wojnie Charliego Wilsona Mike'a Nicholsa (z Tomem Hanksem, Julią Roberts i Philipem Seymorem Hoffmanem). Wśród ostatnich projektów Emily Blunt znajduje się między innymi biograficzny film Martina Scorsese, Młoda Wiktoria, w którym aktorka wcieliła się w rolę słynnej brytyjskiej królowej. W roku 2007 Emily Blunt była nominowana do nagrody BAFTA w kategorii Wschodząca Gwiazda.
