"Inny": PIERWSZE WRAŻENIE

"Oskar i ja uczyliśmy się razem i oglądaliśmy wspólnie te same filmy. Czasami podziwialiśmy tych samy reżyserów, czasami nie zgadzaliśmy się ze sobą (co było doświadczeniem bardzo zabawnym i wzbogacającym nas) i odbywaliśmy długie debaty po obejrzeniu filmu. Oskar należy do pokolenia wychowanego na telewizji i na opowiadaniu historii za pomocą obrazów. Oskar stara się mówić poprzez obraz, nie tylko poprzez dialog i jest odważnym, kompetentnym narratorem. Inną jego cechą, której nigdy za wiele w tym zawodzie, jest etyka pracy. Gotowość do zanurzenia się w temacie i pracy bez ustanku, aż do samego końca. To maniak pracy. Jako producent czułem się całkowicie wyluzowany, wiedząc, że mam do czynienia z kimś takim, jak on."

Alejandro Amenábar

"Oskar jest bardzo skromny, wręcz chorobliwie unika pochwał, mimo, że posiada ogromny talent i jest niezwykle pracowity. Chciałbym móc już zawsze pracować z takimi reżyserami jak on. Jest przedstawicielem pokolenia wychowanego na filmach, które niekoniecznie musiały być bardzo intelektualne. Są fanatykami kina, widzieli wszystko i wiedzą o filmach wszystko na pamięć, zwłaszcza o tych najnowszych, w których warstwa wizualna i audiowizualna mają szczególne znaczenie. Mówię o Alejandro Amenábarze, Oskarze, Danielu Sánchezie Arévalo, czy o Eugenio Mira. Kino to ich specjalizacja, cała ta wiedza jest polem, po którym się swobodnie poruszają. I mają niemal wrodzoną zdolność do wcześniejszego zwizualizowania sobie całego filmu i wybrania odpowiedniego ustawienia kamery do każdej sceny. Są świadomi wszystkich najdrobniejszych elementów, o które trzeba zadbać, aby zbudowały scenę filmu. Długość sceny, gestykulacja aktorów, ich interpretacja roli, ton, rytm, muzyka, która posłuży ilustracji... nieustannie ogarniają całość. To przekłada się na jakość filmu. I jest to chyba jedyny sposób, żeby robić film dobrze - bez ogólnej idei całości ciężko jest osiągnąć cokolwiek. Oskar pewnie powiedziałby, że przesadzam porównując go do Amenábara, ale podoba mi się, że obaj potrafią zawrzeć w filmach swój własny punkt widzenia, a jednocześnie nawiązać nić porozumienia z publicznością. Myślę, że niewielu reżyserów posiada ten talent."

Eduardo Noriega

"Nie należy generalizować, kiedy mówi się o reżyserach debiutantach. Oskar to Oskar. Ludzie posiadają cechy, które nie zmieniają się przez całe życie. Sądzę, że w przypadku Oskara jest to entuzjazm, który występuje u niego w tym samym czasie, co zwątpienie. Entuzjazm zdaje się być po prostu radością, jaką czerpie człowiek, który robi to, co lubi, ale jeśli chodzi o Oskara, to jego entuzjazm jest zbudowany na niezwykle ciężkie pracy przygotowawczej do filmu. Co oznacza, że na każdą wątpliwość jaka się pojawi, ma każdą nieprzewidzianą sytuację znajdzie rozwiązanie i nigdy nie przeprowadzi tego w sposób nie znoszący sprzeciwu. To bardzo cecha reżysera: prowadzić historię tak, jak chce się, żeby przebiegała, ale być jednocześnie otwartym na pomysły innych. Jeżeli zgadza się na jakąś zmianę, to ma przekonanie, że jest to zmiana na lepsze. Może to cecha dzisiejszych debiutantów, którzy spędzają tak wiele czasu na przygotowaniach do swojego pierwszego projektu. Niektórzy nie chcą zmian, inni pragną, by projekt dojrzewał."

Belén Rueda

"Za każdym razem, gdy spierał się o swoja koncepcję z producentami, podkreślał, że najważniejszą rzeczą w tym filmie są emocje, bo choć jest to thriller, to jeśli aspekt ludzki w filmie będzie mało wiarygodny, padnie wszystko. To chciałbym najmocniej podkreślić, bo byłem bardzo zaskoczony tym, że ktoś tak młody, może tak dojrzale zrozumieć istotę tej historii. Oskar jest bardzo dokładny i wymagający, a mimo to (albo może dzięki temu) na planie udało mu się zbudować bardzo komfortową atmosferę. Każdy był dumny ze swoje pracy, co jest nie lada osiągnięciem przy tak zróżnicowanej grupie ludzi."

Fernando Bovaira