BILLE WOODRUFF (reżyser)
Jako reżyser filmu pełnometrażowego zadebiutował właśnie produkcją Honey. Wcześniej zajmował się realizacją teledysków takich artystów jak Outkast, The Backstreet Boys, Usher oraz Britney Spears, między innymi.
Teledyski Woodruffa, które często rozgrywają się w przyciągających wzrok futurystycznych scenografiach, bez wątpienia pomogły artystom w ich drodze do sukcesu. Reżyser znany ze swojego wyczucia mody stworzył także wizerunki Timbaland & Magoo, Salt-N-Pepa, Dru Hill, The Tony Rich Project; Next, Joi, a także Glorii Estefan, Jody Watley i Celine Dion.
ALONZO BROWN & KIM WATSON (scenariusz)
Film Honey jest debiutem scenarzystów, którzy wcześniej współpracowali podczas realizacji projektu Liberty Street.
MARC PLATT (producent)
Pracuje w przemyśle filmowym już od ponad 20 lat. W tym okresie wziął udział w licznych bardzo różnorodnych projektach. Był szefem produkcji trzech studiów filmowych, produkował sztuki teatralne, a także prowadził interesy jednej z czołowych agencji aktorskich. Obecnie prowadzi firmę Marc Platt Productions, zajmującą się produkcją filmów, programów telewizyjnych oraz spektakli teatralnych. Firma znajduje się na terenie wytwórni Universal Studios.
Przed zrealizowaniem filmu Honey (projekt zrealizowano pod szyldem Marc Platt Productions), Platt brał udział w produkcji Legalnej blondynki 2 (Legally Blonde 2: Red, White & Blonde) – film wyreżyserowany przez Charlesa Hermana Wurmfelda (Kissing Jessica Stein) zarobił na całym świecie ponad 100 mln USD. Dla HBO, Platt zajmuje się obecnie adaptacją nagrodzonej Pulitzerem powieści Richarda Russo Empire Falls. Film wyreżyseruje Fred Schepisi (Six Degrees of Separation, Roxanne), a wystąpią w nim Ed Harris, Helen Hunt, Paul Newman, Joanne Woodward, Philip Seymour Hoffman, Robin Wright Penn, Lou Taylor Pucci i Kate Burton.
Jeśli chodzi o mały ekran, Marc Platt zgodnie z kontraktem produkuje dla Disney Touchstone Television. Zrealizował trzy piloty dla studia, a także serial MDs, który jest nadawany przez stację ABC. Platt przygotowuje obecnie serię, której scenariusz powstał w oparciu o bestsellerową powieść Davida Lipsky’ego, Absolutely American: Four Years at West Point.
Marc Platt zrealizował ostatnio musical zatytułowany Wicked, oparty na książce Gregory’ego Maguire. Sztuka Wicked, wystawiana w Curran Theatre w San Francisco w czerwcu ubiegłego roku, otrzymywała każdego wieczora stojącą owację i świetne recenzje. W październiku 2003 roku, spektakl miał premierę na Broadwayu w Gershwin Theatre. W Wicked występują Kristin Chenoweth, Idina Menzel oraz Joel Grey. Autorem muzyki i tekstów utworów wykorzystanych w tym błyskotliwym spektaklu, jest zdobywca nagrody Akademii® Stephen Schwartz (Godspell, Pippin, Książę Egiptu). Libretto napisała Winnie Holzman (Once and Again). Show wyreżyserował Joe Mantello (The Vagina Monologues, Assassins, Design For Living). Platt przygotowuje sceniczną wersję klasycznego już filmu Edward Nożycoręki (Edward Scissorhands). Muzykę skomponuje autor muzyki do filmu Danny Elfman (Batman, The Nightmare Before Christmas), a choreografią zajmie się dwukrotny zdobywca nagrody Tony choreograf Matthew Bourne (Swan Lake, Cinderella, The Car Man).
Dorobek filmowy Platta obejmuje m.in. takie filmy jak przebojowa komedia Legalna blondynka (Legally Blonde) z Reese Witherspoon, Luke Wilsonem, Selmą Blair i Jennifer Coolidge – film zarobił na świecie ponad 140 mln USD; Josie and the Pussycats z Rachel Leigh Cook, Tarą Reid, Rosario Dawson, Parkerem Posey i Alanem Cummingiem.
Przed założeniem niezależnej firmy produkcyjnej, Platt pełnił funkcję szefa produkcji Universal Pictures w latach 1996 - 1998. Jednymi z pierwszych filmów, które wtedy wyprodukował były Patch Adams z Robinem Williamsem (scenariusz Steve’a Oedekerka) w reżyserii Toma Shadyaca; One True Thing z Meryl Streep, Williamem Hurtem i Reneé Zellweger, w reżyserii Carla Franklina; Co z oczu, to z serca (Out of Sight) w reżyserii Stevena Soderbergha z Georgem Clooneyem i Jennifer Lopez w rolach głównych; October Sky w reżyserii Joe Johnstona z Laurą Dern; Man on the Moon z Jimem Carreyem w reżyserii Milosa Formana; Mumia (The Mummy) w reżyserii Stephena Sommersa; American Pie z reżyserii Paula Weitza i Chrisa Weitza. Kontynuując długoletnią współpracę z nagrodzonym Oskarem® reżyserem Jonathanem Demme i aktorem Tomem Hanksem, Platt wprowadził także w życie kilka projektów z ich udziałem (Universal).
Przed rozpoczęciem pracy dla Universalu, Marc Platt, od lutego 1992 był szefem produkcji TriStar Pictures. Filmy, które wtedy zrealizował to nagrodzony Oskarem® Lepiej być nie może (As Good As It Gets) z Jackiem Nicholsonem i Helen Hunt w reżyserii Jamesa L. Brooksa; Mój przyjaciel się żeni (My Best Friend’s Wedding) z Julią Roberts, Cameron Diaz i Rupertem Everettem w reżyserii P.J. Hogana; Jerry Maguire z Tomem Cruise i Cubą Goodingiem, Jr. w reżyserii Camerona Crowe; Bezsenność w Seattle (Sleepless In Seattle) z Tomem Hanksem i Meg Ryan w reżyserii Nory Ephron; Philadelphia, z Tomem Hanksem i Denzelem Washingtonem w reżyserii Jonathana Demme; Wichry namiętności (Legends of the Fall) z Bradem Pittem, Anthony Hopkinsem i Julią Ormond w reżyserii Eda Zwicka; Jumanji z Robinem Williamsem i Bonnie Hunt w reżyserii Joe Johnstona; The Mirror Has Two Faces w reżyserii Barbry Streisand ze Streisand, Jeffem Bridgesem, Pierce Brosnanem i Lauren Bacall w rolach głównych.
Jesienią 1987 roku, Platt dołączył do Orion Pictures jako wiceprezydent d/s produkcji, a już w 1990 roku został awansowany na stanowisko prezydenta wytwórni. W tym czasie wziął udział w produkcji następujących tytułów – Tańczący z wilkami (Dances With Wolves), Milczenie owiec (The Silence of the Lambs), Syreny (Mermaids), Little Man Tate w reżyserii Jodie Foster; The Addams Family; Blue Sky z Jessicą Lange; oraz Bill & Ted’s Bogus Journey. Będąc szefem Orion Pictures, Platt podpisał kontrakty z takimi gwiazdami jak Jodie Foster, Alec Baldwin, Cher czy Michelle Pfeiffer.
Urodzony w Baltimore, Maryland, w kwietniu 1957 roku, Platt ukończył w 1979 roku University of Pennsylvania, gdzie angażował się w działalność organizacji studenckiej Phi Beta Kappa. W 1982 roku został absolwentem wydziału prawa New York University. Wtedy także został członkiem NYU Law Review oraz otrzymał nagrodę American Jurisprudence. W latach 80-tych, Platt wyprodukował wystawiany na off-Broadway musical Frances oraz był koproducentem produkcji broadwayowskiej Total Abandon.
Po odbyciu półtorarocznych praktyk prawniczych w Nowym Jorku, Platt rozpoczął pracę dla International Creative Management (ICM), gdzie współpracował ze znanym agentem Samem Cohn, negocjując kontrakty w imieniu takich artystów jak Woody Allen, Bob Fosse, Meryl Streep, Mike Nichols, Robert Benton, Nora Ephron, Robin Williams czy Cher. Przed objęciem stanowiska w firmie Orion Pictures, Platt pełnił funkcję szefa d/s produkcji RKO Pictures.
Platt mieszka obecnie w Los Angeles z żoną Julie, oraz dziećmi – Samanthą (19 lat); Jonahem (16); Hannah (13); Benjaminem (9) i Henry’m (4).
ANDRE HARRELL (producent)
Wszechstronnie utalentowany producent muzyczny, tworzy wizerunki gwiazd i po mistrzowsku interpretuje muzyczne i kulturowe trendy. Urodzony 26 września 1961 roku w dzielnicy Bronx w Nowym Jorku, Harrell zdobył reputację, jako jeden z najbardziej twórczych i postępowych producentów.
Jego niezwykła intuicja określiła trendy i założenia młodzieżowej kultury muzycznej. Jak wielu ludzi w jego wieku związanych z branżą muzyczną, Harrell zaczynał jako artysta. We wczesnych latach rozwoju hip-hopu, wspólnie z przyjacielem z dzieciństwa Alonzo Brownem (jeden ze scenarzystów Honey) założył rapujący duet Dr. Jekyll (Harrell) i Mr. Hyde (Brown). Duet trzykrotnie znalazł się w pierwszej dwudziestce list przebojów i pojawił się w kultowym, pierwszym filmie poświęconym muzyce hip-hop, Krush Groove. W 1983 roku, rozpoczął współpracę z przyjacielem i jednym z pionierów rapu, Russellem Simmonsem. Przez kolejne dwa lata zarządzał firmą Rush Artist Management.
Harrell zdał sobie w pewnym momencie sprawę, że na rynku istnieje sporo miejsca dla brzmienia alternatywnego – bardziej melodyjnego – hybrydy rapu i tradycyjnego R&B. Będąc pod wpływem kultury miejskiej, którą obserwował w czasie, gdy mieszkał na Bronxie, a także obserwując świetnie ubranych profesjonalistów w drodze do Harlemu i na Manhattan, Harrell założył w 1985 roku Uptown Records.
W 1988 roku, połączył siły z wytwórnią płytową MCA Records, przenosząc Uptown (studio nagrań takich artystów jak Al B. Sure, Heavy D. and the Boyz, Mary J. Blige i Jodeci) z Brooklynu na Manhattan. W 1992 roku, Harrell podpisał bezprecedensowy, warty 50 mln USD kontrakt ustanawiający firmę Uptown Entertainment, która posiada zajmującą się filmem i telewizją filię w Hollywood.
W tym okresie, Harrell wyprodukował romantyczną komedię Strictly Business, w której wystąpiła nagrodzona Oskarem® aktorka Halle Berry. Na potrzeby telewizji stworzył i wyprodukował dla Fox Network serial policyjny New York Undercover. To właśnie w tym serialu pokolenie hip-hop otrzymało pierwszego afro-amerykańskiego bohatera sportretowanego przez Malika Yoba. Program zwrócił uwagę widzom w całym kraju na tworzący własne trendy miejski styl.
Po spędzeniu 10 lat na przekształceniu Uptown Entertainment w szanowaną organizację, Harrell w 1995 roku sprzedał ją, aby zająć się przywracaniem do życia wytwórni płytowej Motown Records. Wtedy właśnie został sponsorem pierwszego konkursu talentów, który miał za zadanie przedstawić lokalnych artystów widzom ogólnokrajowej telewizji. Po zakończeniu współpracy z Motown w 1997 roku, jego protegowany, Sean Combs, zachęcił go do zawarcia kontraktu z Bad Boy Records.
W 2000 roku, Harrell przeniósł się do Los Angeles, i podjął się wyzwania stworzenia od samych podstaw nowej firmy nagraniowej. Firmę NUAMERICA założył wspólnie z piosenkarzem / kompozytorem / producentem Kenny “Babyface” Edmondsem.
Ostatnie dwadzieścia lat było tylko preludium do misji, jaką postawił przed sobą Andre Harrell. Postanowił wprowadzić do amerykańskiej pop-kultury muzykę, modę i styl życia środowiska muzycznego, w jakim się wychował.
BILLY HIGGINS (producent wykonawczy)
Pełnił ostatnio funkcję producenta filmów Children on Their Birthdays, New Port South oraz Simon Birch. Był także kierownikiem produkcji na planie takich tytułów jak Ali, Przeboje i podboje (High Fidelity), Prosta historia (The Straight Story), Rudy, Folks, Music Box i Betrayed. Jego dorobek obejmuje także mini-serie telewizyjne, piloty seriali, a także filmy zrealizowane dla CBS, NBC i ABC.
JOHN R. LEONETTI (zdjęcia)
Jest między innymi autorem zdjęć do przeboju kina akcji Król Skorpion (The Scorpion King), w reżyserii Chucka Russella, z gwiazdą zapasów The Rock w roli głównej. Leonetti współpracował wcześniej z Russellem podczas realizacji komedii Maska (The Mask) z Jimem Carrey. Filmowego rzemiosła nauczył się pracując intensywnie w telewizji i filmie, a zadebiutował w 1982 roku jako asystent operatora kamery w filmie One From the Heart.
Pierwszym asystentem operatora Leonetti był na planie takich filmów jak Poltergeist, Fast Times at Ridgemont High, Commando, Weird Science, Extreme Prejudice oraz Hard to Kill, między innymi. Zdjęcia jego autorstwa można oglądać natomiast w Child’s Play 3, Hot Shots! Part Deux, Spy Hard i Detroit Rock City. Wspólnie z reżyserem Johnem Frankenheimerem pracował podczas realizacji dwóch świetnie przyjętych filmów HBO - Against the Wall oraz The Burning Season. Leonetti zrealizował zdjęcia do filmu Mortal Kombat, wyreżyserował sequel przeboju - Mortal Kombat 2 oraz kilka odcinków seriali Providence i Sons of Thunder. Filmem, do którego autorem zdjęć jest także Leonetti jest The Adventures of Joe Dirt.
JASNA STEFANOVICH (scenografia)
Zaprojektowała scenografię do filmu Universalu Josie and the Pussycats, wyprodukowanego przez Marca Platta. Jej autorstwa jest także scenografia do debiutu fabularnego Sofii Coppoli Virgin Suicides, którego akcja rozgrywa się w 1975 roku. Jej praca do kultowego filmu Vincenzo Natali z 1996 roku Cube została nominowana do nagrody Genie. Od tego czasu Stefanovich jeszcze dwukrotnie współpracowała z Natali - Cypher z Lucy Liu i Jeremy’m Northamem oraz Nothing. Jasna zaprojektowała ponadto scenografię do pilota serialu telewizyjnego - Witchblade, a także produkcji Two of Us, Universal Soldier II: Brothers in Arms, Love and Murder, The Scream Team i The Day Reagan Was Shot. Jej pracę można będzie także zobaczyć we wkrótce wchodzącej na ekrany komedii Nia Vardalos pt. Connie and Carla.
MARK HELFRICH, A.C.E. (montaż)
Pracował ostatnio podczas realizacji przeboju wytwórni Universal z 2002 roku Czerwony smok (Red Dragon) prequela thrillera Milczenie owiec (The Silence of the Lambs). Inne filmy w jego dorobku to Godziny szczytu 2 (Rush Hour 2), The Family Man, Godzina szczytu (Rush Hour), Kasa mowa (Money Talks), Straszny film (Scary Movie), Predator, Striking Distance, Showgirls, Nowhere to Run, The Last Boy Scout, Action Jackson, Rambo: First Blood II oraz Jumpin’ Jack Flash. Helfrich montował ponadto liczne filmy telewizyjne oraz teledyski, m.in. nagrodzony w 1999 roku teledysk do piosenki Madonny “Beautiful Stranger.”
EMMA E. HICKOX, A.C.E. (montaż)
Urodziła się w Londynie w rodzinie znanych filmowców (jej matka to montażystka Anne Coates, a ojciec – reżyser Douglas Hickox). Ostatnio wzięła udział w realizacji przeboju lata 2002 roku - Blue Crush, oraz filmu z Mandy Moore - A Walk to Remember. Jej dorobek obejmuje też takie pozycje jak Tangled; The Breed; On the Borderline; The Brylcreem Boys; This World, Then the Fireworks; The Crew; i Miracle Beach. Jako drugi montażysta Emma pracowała przy filmie Skrawki życia (How To Make an American Quilt), a jako montażysta nadzorujący przy French Exit. Wkrótce na ekrany kin wejdzie kolejny jej film Modigliani.
SUSAN MATHESON (kostiumy) przygotowała garderobę do filmów Johna Stockwella Blue Crush i crazy/beautiful. Jej dorobek obejmuje także filmy Dancer, Texas Pop. 81, Best Laid Plans, Panic, Highway, Max Keeble’s Big Move oraz A Piece of My Heart.
Matheson studiowała dramat w Vassar, gdzie zainteresowała się kostiumami filmowymi. Przed przeniesieniem się do Los Angeles – absolwentka wydziału projektowania Otis Parsons Institute of Design - studiowała w Japonii. W 1992 roku otrzymała nagrody Nike i Boba Mackie oraz została uhonorowana tytułem Projektanta Roku przyznawanym przez Otis Parsons Institute of Design. Po roku prowadzenia wykładów z ilustracji i projektowania w Otis, rozpoczęła pracę w firmie Mattel projektując lalki Barbie. Przygotowywała też zabawki dla Disneya.
MERVYN WARREN (kompozytor)
Jest uznanym kompozytorem muzyki filmowej, producentem nagrań, autorem tekstów, aranżerem, pianistą i wokalistą. Warren jest pięciokrotnym zdobywcą nagrody Grammy (z 10 nominacjami) i siedmiokrotnym laureatem nagrody Dove (z 10 nominacjami).
Prace Warrena obejmują bardzo różnorodne gatunki muzyczne - pop, R&B, hip-hop, muzyka klasyczna, jazz, country i gospel. Jego klienci (od Barbry Streisand po zespół DMX) oraz filmy, do których skomponował muzykę (od komedii do dramatów i kina akcji) mówią same za siebie.
Warren był członkiem zespołu Take 6, który zawojował cały świat w 1988 roku. Artysta śpiewał z Take 6 w latach 1980 - 1991 i nagrał z grupą dwa albumy – platynowy i złoty. Wyprodukował, zaaranżował i był współautorem większości nagrodzonych utworów umieszczonych na płytach. Zespół zdobył cztery nagrody Grammy, sześć nagród Dove, dwie - Stellar i nagrodę Soul Train.
Sam Warren otrzymał Grammy za nagranie Handel’s Messiah: A Soulful Celebration, a także pięć dodatkowych nominacji do Grammy, nagrodę Dove (przy dwóch nominacjach) i dwie nagrody przyznawane przez Gospel Music Workshop of America.
Warren wspólnie z Babyface wyprodukował przebój R&B (Billboard No. 1) “Last Night”; przebój Whitney Houston “I Believe In You & Me” (wersja filmowa) zawarty na nominowanym do Grammy, multi-platynowym albumie z muzyką do filmu The Preacher’s Wife; oraz skomponował przebój taneczny (Billboard No. 2) w wykonaniu Donny Summer “The Power of One.”
Artysta przygotował liczne aranżacje dla swoich mentorów Quincy Jonesa i Davida Fostera - Back on the Block, Q’s Jook Joint, a także nagrania filmowe takich artystów jak Celine Dion, Brandy, LeAnn Rimes i wielu innych.
Warren dzieli obecnie swój czas między produkowanie nagrań, a komponowanie dla potrzeb przemysłu filmowego – Powiedz: tak (The Wedding Planner), A Walk to Remember i Marci X.
RODNEY JERKINS (kierownictwo muzyczne)
Jest nagrodzonym Grammy producentem, którego dorobek obejmuje współpracę z takimi artystami jak Brandy, Britney Spears, Mary J. Blige, Whitney Houston, Monica, Babyface i Jennifer Lopez, między innymi. W 2000 roku otrzymał Grammy za przebój Destiny’s Child “Say My Name.”
Jerkins zaczął pobierać lekcje gry na fortepianie w wieku 5 lat. Mając lat 12, zdecydował się na wykonywanie głównie jazzu i gospel. Jego klasyczne wykształcenie muzyczne słychać nawet w komponowanych przez niego utworach R&B.
Jerkins wyprodukował utwory zawarte na najnowszych płytach TLC, Monici i Carlosa Santany. W 2002 roku, założył firmę nagraniową Darkchild, której produkcje będą dystrybuowane przez Cash Money/Universal Records.
LAURIEANN GIBSON (choreografia)
Jest obecnie jednym z najbardziej popularnych choreografów w przemyśle rozrywkowym. Mająca na swoim koncie ponad trzydzieści teledysków i programów telewizyjnych, Gibson przyczyniła się do rozwoju kariery wielu współczesnych artystów. Jej pracę widać w telewizji, na trasach koncertowych, ceremoniach wręczenia nagród, w teledyskach i licznych filmach. To jej oddanie pracy, unikalny styl i umiejętności pomogły w tworzeniu wizerunku takich gwiazd jak Puffy, Mary J. Blige czy Brandy.
Gibson urodziła się w Toronto w Kanadzie, gdzie uczęszczała do Performing Arts High School. Inspiracją dla niej byli Charlie Atkins i Debbie Allen (do której jest porównywana), co sprawiło, że zaczęła uczyć się tańca klasycznego w National Ballet of Canada. W wieku 17 lat, mając w kieszeni kwotę wystarczająca na jeden miesięczny czynsz, wyruszyła do Nowego Jorku. To właśnie tam, przez sześć lat doskonaliła swoje umiejętności w legendarnym Alvin Ailey Dance Theater, z zespołem, którego wystąpiła w świetnie przyjętych produkcjach Cats i A Chorus Line (off-Broadway).
Laurieann gra także Katrinę, która jako choreograf usiłuje zająć miejsce Honey .
