Na pierwszym spotkaniu z Plattem i Woodruffem, projektantka kostiumów Susan Matheson została zapytana o proponowany przez nią wizerunek głównych bohaterów, który “chciałaby skopiować każda z oglądających film kobiet.” Matheson wspomina, “Powiedziałam, że chodzi głównie o używanie farby w sprayu i tatuaże. Na ubraniach widać tatuaże, Jessica ma na spodniach obraz Boriqua, a na jej dżinsowej kurtce znajduje się wykonany sprayem wizerunek Matki Boskiej. Na ramieniu kurtki dziewczyna ma przepiękne róże, które wyglądają jak tatuaż zrobiony na ubraniu. Tatuaże są wszędzie!”
Konsultant d/s kostiumów i stylista O’Neal McKnight dodaje, “Honey ubiera się zgodnie z tzw. ‘miejską’ modą. Tak właśnie ubierają się np. Mary J. Blige, Eve… ‘Miejski’ styl, to styl dziewcząt z miasta, które są piękne, świadome siebie i swojej wartości.”
Aby stworzyć odpowiedni wizerunek całego filmu, Matteson i McKnight pojechali na przesłuchania tancerzy do Nowego Jorku i Los Angeles. “Głównym tematem filmu jest taniec, dlatego chcieliśmy, żeby kostiumy były jak najbardziej autentyczne,” mówi Matheson. “Dzięki przesłuchaniom dokładnie przyjrzeliśmy się strojom tancerzy i wykorzystaliśmy tę wiedzę w Honey.”
Departament kostiumografii przygotował tysiące kostiumów dla Alby i 70 tancerzy biorących udział w produkcji. Matheson wyjaśnia, “Tancerze mają specjalne wymagania, ponieważ zawsze muszą być w stanie swobodnie się poruszać. Jeśli chodzi o kostiumy Honey, to jest ona bardzo niezależna, nie podąża za tłumem i jej stroje muszą odzwierciedlać te jej cechy.”
Kostiumy były ręcznie malowane, materiały łączone w formie kolażu, a portrety Ricka Jamesa i Diany Ross wydrukowane na podkoszulkach. Poszukiwania Matheson zawiodły ją do Harlemu, gdzie zauważyła wiele kobiet noszących duże złote kolczyki. “Znaleźliśmy w sąsiedztwie jubilera, który wykonał taką parę dla Honey, a także pierścionek z wygrawerowanym jej imieniem. Nasza bohaterka nosi go przez cały czas.”
Matheson zdaje sobie sprawę z tego, że ludzie często nie przyznają się do tego, że tak wiele pracy wkładają w to, żeby dobrze wyglądać. “Przejmują się kolorem butów, koszulek i czy to wszystko do siebie pasuje,” komentuje projektantka.
Tak mówi o tym McKnight, “W środowisku miejskim bardzo ważne są określone stroje. Dres musi pasować do trampek, a czapka baseballowa do dresu.” Kontakty McKnight z kilkoma nowojorskimi firmami produkującymi ubrania były bardzo ważne, aby zdobyć wsparcie dla projektu takich marek, jak Phat Farm, Sean John, Rock Well czy Snooze People.
Projektantka kostiumów wspomina szczególnie scenę przesłuchania, “Właśnie w tej scenie wszyscy nasi bohaterowie są w odpowiednich strojach, mają buty do tańca na wysokich obcasach. Bille zdecydował się na 40 dodatkowych tancerek i tancerzy. Mieliśmy około 40 minut, żeby objechać całe Toronto i znaleźć 40 kapeluszy – musiały wyglądać na stare – i 40 par butów. Ludzie chodzili po sklepach szukając kapeluszy i butów, a ekspedienci powtarzali, ‘Nie mamy nic takiego – ludzie z filmu Honey wszystko wykupili.’”
