Amanda Woods (Cameron Diaz), właścicielka dobrze prosperującej agencji reklamowej przygotowującej zwiastuny filmowe, mieszka w Południowej Kalifornii. Iris Simpkins (Kate Winslet) pisze do popularnej kolumny ślubnej dla londyńskiego Daily Telegraph i mieszka w uroczym domu na angielskiej wsi.
Chociaż Iris i Amanda mieszkają w odległości 4 000 kilometrów, znajdują się dokładnie w tym samym miejscu w życiu. Tuż przed Bożym Narodzeniem, Iris i Amanda decydują się na odpocząć od łamiących ich serca mężczyzn (w tych rolach Edward Burns i Rufus Sewell) — i żadna z nich nie ma nastroju na wysłuchiwanie nostalgicznych świątecznych melodii.
Amanda, mając zamiar wyjechać z miasta na święta, loguje się na stronie internetowej, która specjalizuje się w zamianie domów i okazuje się, że angielski domek Iris może być idealnym antidotum na jej kłopoty. Powodowane impulsem, Amanda i Iris decydują się na wyprawę za ocean i spędzenie w swoich domach dwóch świątecznych tygodni.
Iris ląduje w Los Angeles wyjątkowo pięknego dnia i wkrótce po przyjeździe do domu Amandy w Brentwood, zaprzyjaźnia się z Arthurem (Eli Wallach), znanym scenarzystą Złotej Ery Hollywood oraz Milesem (Jack Black), kompozytorem muzyki filmowej pracującym z byłym narzeczonym Amandy.
W Anglii, kiedy Amanda właśnie rozgaszcza się w przytulnej, pokrytej śniegiem Rose Hill Cottage, do drzwi domku puka przystojny brat Iris, Graham (Jude Law).
Podczas niespodziewanego obrotu wydarzeń, obie kobiety odkrywają, że najlepsze podróże to te, podczas których zostawiamy za sobą swój życiowy bagaż.
„Potrzebuję spokoju i ciszy... lub jakiegokolwiek miejsca, do którego wyjeżdżają ludzie.”
- Amanda (Cameron Diaz)
Pomysł na nową komedię romantyczną, Holiday, powstał kilka lat temu, kiedy scenarzystka / reżyser Nancy Meyers planowała wakacje i trafiła na stronę internetową proponującą zamianę domów na terenie różnych miast, krajów czy kontynentów. „Nie miałam pojęcia, że coś takiego w ogóle istnieje,” wyznaje. „Na tej stronie przeczytałam o fantastycznych domach. W końcu, jednak zdałam sobie sprawę, że aby móc zamieszkać w którymś z nich, muszę udostępnić swój własny.”
Jednak pomysł zamiany domów przez cały czas ją intrygował. „Pomyślałam, że mógłby to być idealny punkt wyjścia dla historii dwóch kobiet, które przed czymś uciekają,” mówi Meyers. „Amanda i Iris mają chandrę i zdają sobie sprawę, że muszą coś z tym zrobić. Zamiana domów stała się pierwszym krokiem w kierunku odzyskania dawnego życia.”
Amanda Woods (Cameron Diaz) prowadzi z sukcesem firmę marketingową w Los Angeles, ma jednak mniej szczęścia jeśli chodzi o miłość. „Ostatnia porażka w związku zupełnie zbija ją z tropu,” mówi Diaz. „Decyduje się jakoś sobie z tym poradzić - a spojrzenie na to z dystansu może jej pomóc.”
W międzyczasie, po drugiej stronie Atlantyku, Iris Simpkins (Kate Winslet) właśnie dowiaduje się, że mężczyzna, którego kocha właśnie ma poślubić inną. „To jak potężny cios w twarz,” mówi czterokrotnie nominowana do Oskara® aktorka. „Iris jest wrażliwa i naiwna, jeśli chodzi o miłość i potrzebuje sposobu na to, aby zapomnieć o człowieku, który ją zawiódł.”
W głębi duszy, obie kobiety zdają sobie sprawę, że problem z jakim się borykają to coś więcej niż tylko ostatnie rozczarowania. „Wg mnie, Amanda i Iris mają nadzieję, że zamiana pomoże im naprawić coś w samych sobie. Pomoże im z problemami, z którymi zmagają się już od dawna. A całkowita zmiana środowiska może być na to idealnym sposobem.”
„Mam klasyczny męski problem. Absolutnie nigdy nie pamiętam o tym, aby zadzwonić po randce - ale ponieważ to nie była randka, rozumiem, że nie mam się czym przejmować.”
— Graham (Jude Law)
„Holiday opowiada o pozostawieniu za sobą bagażu życiowego, otworzeniu oczu na to, co przed nami i na to, co tak naprawdę czujemy,” obserwuje Jude Law grający Grahama, brata Iris.
„Kiedy Amanda spotyka Grahama właśnie usiłuje się zrelaksować i przewartościować swoje życie,” mówi Diaz. „I nagle okazuje się, że jak grom z jasnego nieba spada na nią uczucie.”
W domu Amandy w Brentwood, Iris zaprzyjaźnia się z jednym z jej sąsiadów, Arthurem (Eli Wallach), scenarzystą z czasów Złotej Ery Hollywood. To właśnie rodzaj przyjaźni, jakiego w danej chwili potrzebuje - Arthur jest kimś, kto jest nią szczerze zainteresowany. „Jest świetnym towarzyszem, a jego opowieści o życiu scenarzysty w Hollywood, fascynują Iris,” mówi Winslet.
Na przyjęciu z okazji święta Hanuka, które Iris wydaje dla Arthura i jego najbliższych przyjaciół (w tych rolach Bill Macy i Shelley Berman), kobieta poznaje kompozytora, Milesa (Jack Black). Mężczyzna ma w tym czasie własne problemy miłosne z dziewczyną Maggie, graną przez Shannyn Sossamon. „Miles jest dla Maggie zabawką,” obserwuje Black. „Ten facet zawsze zakochuje się w dziewczynach, które łamią mu serce. Chce dzielić z nią swoją miłość do muzyki, ale ona nie jest zaangażowana w jego świat. I to właśnie Iris staje się tą osobą, która interesuje się wszystkim tym, co Maggie zawsze ignorowała.”
Muzyka staje się tym elementem, poprzez który Miles wyraża swoje rosnące uczucie do Iris. Wykonuje dla niej utwór, który specjalnie skomponował, a który, jak twierdzi, brzmi dokładnie jak ona. „To była chyba moja ulubiona scena,” wspomina Black. „Po prostu siedziałem przy fortepianie, grałem i wspólnie zaczęliśmy śpiewać. To niezwykle romantyczny pomysł, który sprawił nam sporo frajdy.”
Meyers zwykle słucha muzyki podczas pisania scenariuszy i często stwarza na planie odpowiedni nastrój puszczając piosenki, których słuchała pracując nad daną sceną. W przypadku Holiday, aktorzy i ekipa wysłuchali bardzo różnorodnych utworów.
Efekt muzyczny był szczególnie wyraźny, kiedy realizowano scenę z udziałem Amandy i Grahama biorących udział w formalnym przyjęciu w ogrodzie na angielskiej wsi. „Jestem fanką Claude’a Leloucha,” mówi Meyers, „i nakręciłam scenę w stylu lat 60-tych. Cały dzień improwizowaliśmy. Padało. Więc kiedy tylko deszcz ustawał wybiegaliśmy na zewnątrz, kręciliśmy ujęcie i wracaliśmy do namiotu, aby poczekać na ponowne rozpogodzenie się. To był naprawdę pamiętny dzień.”
„To wiatr... to on sprawia, że o tej porze roku jest tak ciepło. Legenda mówi, że kiedy wieje Santa Anas wszystko może się zdarzyć”
— Miles (Jack Black)
W filmie Holiday, Meyers zgromadziła na planie niezwykły zespół aktorski kojarząc dwie świetne aktorki - Cameron Diaz i Kate Winslet z dwoma równie charyzmatycznymi aktorami - Judem Law i Jackiem Black, i wspierającymi ich Elim Wallachem, Edwardem Burnsem, Rufusem Sewellem i Shannyn Sossamon.
Diaz wcieliła się w postać Amandy Woods. „Cameron ma niezwykły talent komediowy. Potrafi sprawiać, że wybucham śmiechem,” mówi Meyers. „Czasami przypomina mi Goldie Hawn, którą uwielbiam. Ma podobny instynkt komediowy.” (Hawn zagrała w jednym z wczesnych filmów Meyers - Szeregowiec Benjamin).
Dla partnera Cameron, Jude’a Law, praca z nią była czystą rozkoszą. „Cameron świetnie czuje ten rodzaj filmów,” mówi aktor. „Wiele się od niej nauczyłem tylko ją obserwując.”
Dla Law i Winslet gatunek komedii romantycznej jest nowym doświadczeniem. „To dosyć ciężka praca,” mówi nominowany do Oskara® za role w filmach Wzgórze nadziei (Cold Mountain) i Utalentowany pan Ropley (The Talented Mr. Ripley) aktor. „Ale Nancy sprawia, że wszystko wygląda na lekkie, łatwe i przyjemne.”
Dla Kate Winslet Holiday był długo oczekiwaną odmianą. „Spędziłam mnóstwo czasu na planach filmowych nosząc ciasne gorsety i jestem dumna z tego, że jestem częścią współczesnej komedii i gram Angielkę,” mówi czterokrotnie nominowana do nagrody Akademii® aktorka (ostatnio za rolę w filmie Zakochany bez pamięci).
Kolejnym, nowym doświadczeniem dla aktorki było to, że miała być zabawna. „Dla mnie największą nagrodą podczas pracy nad realizacją tego filmu było to, że zdarzało się, że w środku którejś ze scen słyszałam, jak ekipa wpatruje się w monitory i wybucha śmiechem,” mówi Winslet.
Aby odpowiednio dobrać ekranowych partnerów tych dwóch niezwykłych aktorek, Meyers dokładnie się do tego przygotowała. „Chciałam, aby Graham był skomplikowanym facetem, ale nie w zwyczajny, codzienny sposób,” mówi. „Jude bardzo dobrze się do tego nadawał. Poza tym świetnie pasował do Cameron, a jego rola zasadniczo różniła się od tych, w jakich mogliśmy go wcześniej widzieć.”
Wybór Jacka Blacka do roli Milesa był od początku do końca przemyślanym wyborem reżyserki. Tak mówi o tym Meyers, „Kiedy zobaczyłam Jacka w Szkole rocka (School of Rock), zakochałam się w nim i napisałam tę rolę specjalnie dla niego. Nigdy jednak nie przypuszczałam, że się zgodzi. To zupełnie inny rodzaj roli, niż te, które do tej pory grywał - to historia miłosna.”
Black rzeczywiście był zdziwiony, kiedy się do niego zwrócono. „Kiedy usłyszałem, że Nancy napisała rolę z myślą o mnie pomyślałam - naprawdę? Czy ona słyszała mój zespół Tenacious D?”, śmieje się aktor. „Ale Nancy powiedziała, że wie, co robię i bardzo jej się to podoba. Dlatego się zgodziłem. A poza tym nie mogłem uwierzyć, że płaci mi się za to, żebym patrzył z bliska na Kate Winslet i jej powalające aktorstwo.”
Z podobną starannością Meyers obsadziła role byłych narzeczonych Amandy i Iris - Edwarda Burnsa jako Ethana i Rufusa Sewella jako Jaspera. Interesujące, że wcześniej Burns reżyserował i grał wspólnie z Diaz w romantycznej komedii She’s the One. W filmie Holiday, ich stosunki są dużo mniej serdeczne. „Cameron dwukrotnie zadaje mi potężny cios,” śmieje się Burns. „Aby grać w komedii romantycznej trzeba mieć naprawdę dobrą kondycję.”
Diaz bardzo podobała się możliwość pracy z Jude’m Law w roli, która wymagała od niego zupełnej zmiany emploi i tempa gry aktorskiej. „Zwykle oglądaliśmy bardziej dramatyczną stronę Jude’a. Zresztą do roli Grahama też wnosi on pewien swój własny ciężar gatunkowy. Ale też sporo humoru. Jest zabawny i niewiarygodnie czarujący”.
Chociaż Winslet i Sewell od ponad dziesięciu lat są przyjaciółmi, nie grali razem do chwili, kiedy Meyers obsadziła Sewella w roli Jaspera. Granie obok długoletniej przyjaciółki było wszystkim czego aktor oczekiwał. „Jednym z najlepszych aspektów roli Jaspera było to, że miałem wszystkie sceny z Kate,” mówi Sewell. „Wszystko, co trzeba było robić to patrzeć na nią - i scena gotowa.”
Jedną z najważniejszych ról drugoplanowych w filmie jest rola Arthura, znanego scenarzysty Hollywood. Każdy, kto go spotyka odnosi się do niego z dużym szacunkiem — i to dotyczyło także aktora, który wcielił się w jego postać - Eliego Wallacha - uznanego zawodowca mającego w swoim dorobku role m.in. w takich filmach jak Skłóceni z życiem (The Misfits).
Poza tym, że Wallach był idealnym wyborem do roli Arthura Abbotta, jego anegdoty dotyczące ponad 60-letniego doświadczenia zawodowego były inspiracją zarówno dla pozostałych członków obsady, jak i ekipy. Law szczególnie docenił pomoc legendarnego aktora podczas przygotowań do sceny, w której jego bohater się upija. Wallach dał mu kilka rad, jakich jemu samemu udzielił John Huston, kiedy grał pijanego kolegę Clarka Gable w filmie Skłóceni z życiem (The Misfits).
„Związki na odległość, mogą się sprawdzić.”
— Graham
„Naprawdę? Mój się nie sprawdził nawet wtedy, kiedy mieszkałam z kimś pod jednym dachem.”
— Amanda
Zdjęcia do Holiday rozpoczęły się w Los Angeles, potem ekipa realizacyjna przeniosła się do Anglii na miesiąc, aby następnie ukończyć produkcję w Kalifornii. Kalifornijska część film jest zielona i tętniąca życiem. Dla kontrastu angielskie plenery są białe - jest zima, śnieg i pozbawione liści drzewa. Jeśli chodzi o wnętrza jest dokładnie przeciwnie. Dom Iris jest pełen ciepłych kolorów, podczas, gdy dom Amandy jest lśniący i nowoczesny - cienie i światła z niewielką ilością barw.
Zarówno Iris jak i Amanda są zachwycone nowym otoczeniem. Styl i współczesny wystrój domu Amandy natychmiast podnosi Iris na duchu. Jej dotychczasowym środowiskiem była bowiem cicha angielska wieś, której założenie datowano na XI wiek.
Pierwszy klaps wykonano na cichej uliczce w Brentwood w zachodniej części Los Angeles. Wiatr Santa Ana sprawił, że Meyers i jej zespół mogli cieszyć się pięknym zimowym, kalifornijskim dniem dokładnie w sposób, w jaki reżyserka ujęła to w swoim scenariuszu. Na pobliskich trawnikach ciągle stały figurki Mikołajów, elfów i reniferów, co przypominało każdemu, że w Południowej Kalifornii styczeń właśnie tak może wyglądać.
Chociaż dom Amandy był w Brentwood, jego zewnętrzną część zagrała w filmie okolica San Marino, ekskluzywnego przedmieścia w pobliżu Pasadena. Słynny kalifornijski architekt Wallace Neff, którego dziełem był między innymi legendarny dom Mary Pickford i Douglasa Fairbanksa w Beverly Hills, zbudował posiadłość Mission Revival dla swojej rodziny w 1928 roku. Wnętrza domu Amandy wybudowano w halach zdjęciowych Sony Studios w Culver City.
Scenograf Jon Hutman przez stosunkowo długi czas szukał odpowiedniego miejsca na dom Iris. „Przyjechaliśmy do Shere w Surrey (na południu Anglii) dosyć przypadkowo,” mówi Hutman. „Kiedy już znaleźliśmy idealne miejsce, zdjęcia rozpoczęły się na wzgórzu przy kościele St. James i na drodze prowadzącej z szesnastowiecznej tawerny White Horse.” Wnętrze domu Iris także wybudowano w hali zdjęciowej na terenie Culver City.
Jednymi z ważniejszych obiektów zdjęciowych były także - znajdujący się w Los Angeles dom Arthura Abbotta, który lśnił blaskiem dawnego Hollywood oraz dom Milesa zaprojektowany przez Richarda Neutra, pochodzącego z Wiednia mistrza kalifornijskiego modernizmu i mieszczący się w Neutra Place na obszarze Silverlake w pobliżu centrum Los Angeles.
Wspaniała jadalnia, w której Amanda i Graham spędzają czas w mroczne angielskie popołudnia znajdowała się tak naprawdę w Greystone Mansion w Beverly Hills, chociaż zewnętrzne sceny montażowe zrealizowano w Anglii, w wiejskim gregoriańskim domu - Cornwell Manor.
„Powiedzmy, że mężczyzna i kobieta potrzebują czegoś do spania i oboje udają się do tego samego działu piżam. Mężczyzna powie do sprzedawcy, ‘Potrzebuję dołu,’ kobieta powie, ‘Ja potrzebuję tylko góry’. Spojrzą na siebie i to będzie właśnie ‘to spotkanie.’”
— Arthur
Meyers zawsze delektowała się procesem kreowania postaci poprzez jej kostium. „Omawianie strojów i ich przymiarki to naprawdę świetny sposób na rozmowę z aktorem o postaci,” obserwuje. „Właśnie wtedy powstaje między nami nić porozumienia i film nabiera kształtów. Pamiętam, że pierwsza przymiarka kostiumów z Jackiem Nicholsonem podczas realizacji filmu Lepiej późno niż później (Something’s Gotta Give) trwała sześć godzin, a on przymierzył tylko jedną parę spodni”.
Kostiumograf Marlene Stewart podziwia zaangażowanie reżyserki w to, co mają nosić bohaterowie jej filmów. „Nancy wykorzystuje ubrania, aby opowiedzieć historię,” mówi Stewart.
Stewart wyjątkowo dobrze współpracowało się z Diaz. „Cameron uwielbia eksperymentować z ubraniami i je przymierzać,” mówi Stewart. „Grana przez nią postać to pewna siebie, pracująca kobieta. Jej wygląd jest kobiecy i seksowny. Kostiumy we współczesnych filmach z akcją rozgrywającą się w Los Angeles są bardzo często zorientowane na młodych. My jednak zdecydowaliśmy się na bardziej klasyczne smaki. Wykorzystaliśmy między innymi stroje Diora, Balenciagi, Yvesa Saint Laurenta, Narciso Rodrigueza i Dolce & Gabbany.”
