ALAN RICKMAN wraca na ekran w roli enigmatycznego nauczyciela eliksirów Severusa Snape'a, w której wystąpił we wszystkich poprzednich częściach filmu o Harrym Potterze.
Później pojawi się w roli sędziego Turpina w kinowej wersji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd, której premiera planowana jest na grudzień 2007 roku.
Rickman miał już na swoim koncie nagrody za pracę teatralną w rodzimej Anglii, gdy w 1988 roku zadebiutował w kasowym filmie akcji Szklana pułapka. Od tego czasu był wielokrotnie nagradzany za swoje kreacje kinowe i telewizyjne.
W 1992 roku zdobył nagrodę BAFTA dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę szeryfa z Nottingham w filmie Robin Hood: Książę złodziei. W tym samym roku otrzymał nagrody Evening Standard British Film Award oraz London Film Critics Circle w kategorii "Najlepszy aktor" za rolę w tym filmie oraz za Głęboko, prawdziwie, do szaleństwa Anthony'ego Minghelli oraz Z zamkniętymi oczami Stephena Poliakoffa, a także dodatkowe wyróżnienie London Film Critics Circle za występ w filmie Quigley na Antypodach. Później był nominowany do nagród BAFTA za role w Rozważnej i Romantycznej Anga Lee oraz w Michaelu Collinsie Neila Jordana.
W 1997 roku Rickman zdobył nagrody Emmy, Złoty Gob i Screen Actors Guild za tytułową rolę w filmie HBO zatytułowanym Rasputin. Niedawno otrzymał nominację do nagrody Emmy za gwiazdorską kreację w przyjętym z uznaniem filmie HBO W rękach Boga.
Rickman wystąpił ponadto w takich filmach, jak: Nobel Son, Pachnidło, Śniegowe ciastko, To właśnie miłość, Dwa w jednym, Galaxy Quest - Ko(s)miczna załoga, Dogma, Pocałunek Judasza oraz Mesmer, za rolę w którym otrzymał tytuł najlepszego aktora na Festiwalu Filmowym w Montrealu w 1994 roku.
W 1997 roku Rickman zadebiutował jako reżyser filmem Zimowy gość, w którym główną rolę zagrała Emma Thompson. Aktor napisał także wraz z Sharmanem Macdonaldem scenariusz do tego filmu na podstawie oryginalnej sztuki Macdonalda. W oficjalnym konkursie na Festiwalu Filmowym w Wenecji film otrzymał nominację do Złotego Lwa i zdobył dwie inne nagrody. Później zaś, na Festiwalu Filmowym w Chicago otrzymał tytuł najlepszego filmu. Rickman wyreżyserował także wspomnianą sztukę zarówno w teatrze West Yorkshire Playhouse, jak i w Almeida Theatre w Londynie. Ponadto wyreżyserował na West Endzie sztuki: "Wax Acts" i "My Name is Rachel Corrie". Ta druga zdobyła zresztą nagrody Theatregoers' Choice Awards w kategoriach "Najlepsza nowa sztuka" oraz "Najlepszy reżyser".
Rickman studiował w Royal Academy of Dramatic Arts, po czym podjął współpracę z Royal Shakespeare Company (RSC), która trwała przez dwa sezony. W 1985 roku wykreował rolę wicehrabiego de Valmonta w "Niebezpiecznych związkach", a w 1987 roku został nominowany do nagrody Tony, gdy ponownie wcielił się w tę rolę na Broadwayu. Ostatnio Rickman wystąpił w popularnej produkcji "Private Lives" Noela Cowarda wystawianej na West Endzie, a za swoją rolę otrzymał nagrodę Variety Club oraz nominacje do nagród Oliviera i Evening Standard w kategorii "Najlepszy aktor". Inscenizacje sztuki przeniesiono potem na Broadway, gdzie Rickman ponownie otrzymał nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora.
FIONA SHAW ponownie występuje w roli ciotki Harry'ego, Petunii Dursley, której życiowym celem jest rozpieszczanie syna Dudleya. Tę samą rolę Shaw zagrała wcześniej w filmach Harry Potter i Kamień Filozoficzny, Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Harry Potter i więzień Azkabanu.
Shaw wystąpiła na początku tego roku w dobrze przyjętym thrillerze kryminalnym Słaby punkt z Anthonym Hopkinsem i Ryanem Goslingiem. W ubiegłym roku zagrała w komedii romantycznej Catch and Release oraz w Czarnej Dalii Briana DePalmy. W najbliższym czasie będzie można ją zobaczyć w komedii przygodowej The Other Side. Ponadto Shaw ma na swoim koncie takie filmy, jak: Close Your Eyes, Triumf miłości, Ostatni wrzesień, Rewolwer i melonik, Chłopak rzeźnika, Anna Karenina, Jane Eyre, Perswazje, Trzech mężczyzna i mała dama, Góry księżycowe oraz Moja lewa stopa.
Shaw, znana aktorka teatralna, zdobyła niedawno nagrodę Evening Standard za rolę w londyńskiej inscenizacji "Medei". Gdy wraz z produkcją przeniosła się do Nowego Jorku, tam za tę samą rolę została uhonorowana nagrodą Obie i nominacją do nagrody Tony. Wcześniej za rolę Rosalindy w sztuce "Jak wam się podoba" otrzymała nagrodę Oliviera, nagrody Oliviera i London Critics Circle za role w "Dobrym człowieku z Seczuanu" i "Elektrze", nagrodę London Critics Circle Award za tytułową rolę w "Heddzie Gabler", nagrody dramatyczne Oliviera i Evening Standard za "Machinal" Stepherna Daldry'ego oraz nagrodę New York Critics Award za genialną kreację w "Ziemi jałowej" T.S. Elliota.
Shaw występowała także w Royal National Theatre i współpracowała z Royal Shakespeare Company. Greła również na deskach teatrów w rodzimej Irlandii. Ponadto w ramach światowego tournee występowała w sztuce "Ziemia jałowa".
Shaw powróciła do swych ról w "Ziemi jałowej, "Heddzie Gabler" i "Ryszardzie II" dla telewizji BBC. Wśród dokonań telewizyjnych na swoim koncie zapisała niedawny miniserial stacji ABC Cesarstwo, a także Siódmy strumień, Mind Games, Gormenghast, Obywatel Welles, Seascape oraz For the Greater Good Danny'ego Boyle'a.
W 2000 roku Shaw otrzymała we Francji tytuł Officier des Arts et des Lettres, a w kolejnym roku została damą Orderu Komandora Imperium Brytyjskiego (CBE).
MAGGIE SMITH spotykamy ponownie w roli wykładającej w Hogwarcie profesor Minerwy McGonagall, pojawiającej się we wszystkich dotychczasowych filmach o Harrym Potterze.
Jako jedna z najbardziej szanowanych aktorek w branży rozrywkowej Smith była wielokrotnie nagradzana za swoją pracę sceniczną, kinową i telewizyjną. Smith - dwukrotna zdobywczyni Oscara - otrzymała pierwszą nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej za niezapomnianą kreację w tytułowej roli w filmie Pełnia życia panny Brodie z 1969 roku, za którą została także uhonorowana nagrodą BAFTA i nominacją do Złotego Globu. Dziesięć lat później otrzymała drugiego Oscara, Złoty Glob i nagrodę Evening Standard, a także nominację do nagrody BAFTA za rolę w filmie Suita kalifornijska. Ostatnio Smith doczekała się nominacji do Oscara, Złotego Globu i nagrody BAFTA za występ w filmie Gosford Park Roberta Altmana, za który wraz z pozostałymi aktorami otrzymała nagrody Screen Actors Guild i Critics' Choice.
Wśród niezliczonych wyróżnień aktorskich przyznanych Smith znajdziemy także nominacje do Oscara za Otella, Podróże z moją ciotką i Pokój z widokiem, za który ponadto otrzymała nagrodę BAFTA i Złoty Glob, a także nagrody BAFTA za Prywatne zajęcia oraz Samotną pasję Judith Hearne. Za tę ostatnią rolę otrzymała także nagrodę filmową Evening Standard. Ostatnio nagrodzono ją statuetką Emmy za kreację w filmie HBO Mój dom w Umbrii.
Smith po raz pierwszy wystąpiła na scenie Oxford University Drama Society w roku 1952, a jej debiut zawodowy miał miejsce w Nowym Jorku w "The New Faces 1956 Revue". Trzy lata później dołączyła do zespołu Old Vic Company, z którym w 1962 roku zdobyła nagrodę Evening Standard dla najlepszej aktorki za role Doreen w "The Private Ear" i Belindy w "The Public Eye". Rok później zaczęła współpracę z The National Theatre, gdzie u boku Laurence'a Oliviera zagrała Desdemonę w "Otellu". Kolejne sukcesy w National Theatre to "Black Comedy", "Panna Julia", "The Country Wife", "The Beaux Stratagem", "Wiele hałasu o nic" i "Hedda Gabler".
Szersza publiczność poznała ją jednak dopiero w 1969 roku, dzięki oscarowej roli w filmie Pełnia życia panny Brodie. Dziś widzowie znają Smith głównie z roli w filmach z serii Harry Potter, a także dzięki kreacjom w takich filmach, jak: Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya, Zmowa pierwszych żon, Zakonnica w przebraniu, Tajemniczy ogród i Hook Stevena Spielberga. Ponadto Smith wystąpiła między innymi w Zakochanej Jane, Lawendowym wzgórzu, Ostatnim wrześniu, Placu Waszyngtona, Ryszardzie III, Misjonarzu, Śmierci na Nilu, Zabitym na śmierć i Garncu miodu.
Smith nadal występuje na deskach teatrów londyńskich i nowojorskich. Za rolę w sztuce "Lettice and Lovage" otrzymała nagrodę Tony, a wcześniej była dwukrotnie do niej nominowana za kreacje sceniczne w "Night and Day" oraz "Private Lives". Z kolei nagrody dramatyczne Evening Standard przyznano jej za role w "Virginii" i "Trzech wysokich kobietach".
Za swoje występy na małym ekranie Smith została uhonorowana nominacjami do nagród Emmy za role w Nagle, zeszłego lata i Davidzie Copperfieldzie, za który to film otrzymała także nominację do nagrody telewizyjnej BAFTA. Ponadto nominacje do telewizyjnych nagród BAFTA przyniosły jej również filmy Memento Mori i Mrs. Silly, a także miniserial Talking Heads, za który otrzymała nagrodę Royal Television Society.
Tytuł damy Orderu Imperium Brytyjskiego otrzymała w 1990 roku. Jest członkiem zarządu Brytyjskiego Instytutu Filmowego, a w 1993 roku otrzymała srebrną nagrodę BAFTA za całokształt pracy twórczej.
IMELDA STAUNTON dołącza do obsady filmu w roli nowej nauczycielki obrony przed czarną magią w Hogwarcie, bezwzględnie ambitnej Dolores Umbridge.
W 2004 roku Staunton wcieliła się w tytułową rolę w dramacie Vera Drake Mike'a Leigh, którą zdobyła sobie rozgłos wśród krytyków filmowych i widzów. Za swe dokonania filmowe Staunton otrzymała wiele wyróżnień w kategorii "Najlepsza aktorka", w tym nominacje do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej, Złotego Globu i nagrody Screen Actors Guild (SAG). Otrzymała także nagrody BAFTA, Evening Standard British Film Award, British Independent Film Award, European Film Award oraz nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2004 roku. Ponadto Staunton otrzymała tytuł najlepszej aktorki roku od wielu szanowanych stowarzyszeń krytyków, w tym między innymi od New York Critics Circle, Los Angeles Film Critics, London Critics Circle, Toronto Film Critics, Chicago Film Critics oraz National Society of Film Critics.
Niedawno Staunton zagrała w opartym na faktach dramacie Richarda LaGravenese Wolność słowa wraz z Hilary Swank oraz w komedii fantasy Niania z Emmą Thompson. Wśród jej dokonań filmowych znajdziemy role w Bright Young Things Stephena Fry'a, Wpadce Johna McKaya z Andie MacDowell, oscarowym Zakochanym Szekspirze Johna Maddena, za który otrzymała nagrodę SAG dla wybitnej obsady, Wieczorze Trzech Króli Trevora Nunna, Rozważnej i Romantycznej Anga Lee, Przyjaciołach Petera i Wiele hałasu o nic Kennetha Branagha oraz w Antonii i Jane Beeban Kidron. Użyczyła także swego głosu w kilku filmach animowanych, z których najbardziej znanym są Uciekające kurczaki.
W uznaniu dokonań na deskach londyńskich teatrów Staunton otrzymała trzy nagrody Oliviera za role w "Loży szyderców", "The Corn is Green" i "Into the Woods". Ponadto była trzykrotnie nominowana do nagrody Oliviera za kreacje aktorskie w "Wujaszku Wani", "Czarnoksiężniku z Krainy Oz" oraz "Guys and Dolls". W jej szerokim repertuarze teatralnym znalazły się również takie sztuki, jak "There Came a Gypsy Riding", "Calico", "Opera żebracza", "The Fair Maid of the West", "Czyż nie dobija się koni?", "Habeas Corpus", "Travesties", "Elektra", "A Little Night Music", "Mack and Mabel" oraz "She Stoops to Conquer".
Staunton jest także doskonale znana brytyjskim widzom telewizyjnym z ról w takich produkcjach, jak: Cranford Chronicles, The Wind in the Willows, My Family and Other Animals, Sen nocy letniej, Złodziejka, Cambridge Spies, David Copperfield, Obywatel X oraz The Singing Detective. Wystąpiła również gościnnie w kilku serialach, ostatnio w Małej Brytanii.
W 2006 roku Staunton otrzymała Order Imperium Brytyjskiego.
DAVID THEWLIS ponownie pojawia się w filmie jako były nauczyciel obrony przed czarną magią Remus Lupin.
Thewlis zyskał światową sławę po swoim występie w dramacie Mike'a Leigh Nadzy. Za tę fascynującą kreację otrzymał tytuł najlepszego aktora na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1993 roku i wyróżnienia w tej samej kategorii od londyńskiego i nowojorskiego zrzeszenia krytyków oraz nagrodę filmową Evening Standard. Wcześniej współpracował już z Leigh przy filmie Życie jest słodkie oraz projekcie telewizyjnym Krótkie i kręcone.
Przez ostatnie 20 lat Thewlis wystąpił w ponad 30 filmach, również w takich, jak: Vroom Beeban Kidron, Resurrected Paula Greengrassa, Skaza Louisa Malle'a, Proces Davida Jonesa, Czarny książę Caroline Thompson, Całkowite zaćmienie Agnieszki Holland, Czas przemian Mike'a Hoffmana, Ostatni smok Roba Cohena, Wyspa doktora Moreau Johna Frankenheimera, Siedem lat w Tybecie Jeana-Jacquesa Annauda, Big Lebowski braci Coen, Rzymska opowieść Bernardo Bertolucciego, Co się przydarzyło Haroldowi S.? Petera Hewitta, Linia czasu Richarda Donnera, Królestwo niebieskie Ridleya Scotta, część Wszystkich niewidzialnych dzieci wyreżyserowana przez Jordana Scotta, Podróż do Nowej Ziemi Terrence'a Malika, Nagi instynkt 2 Michaela Catona-Jonesa oraz najnowszy remake filmu Omen Johna Moore'a.
Niedawno zakończył zdjęcia do niezależnego filmu The Inner Life of Martin Frost, w którym wystąpił w roli tytułowej, a obecnie uczestniczy w zdjęciach do filmu The Boy in the Striped Pyjamas, reżyserowanego przez Marka Hermana i produkowanego przez Davida Heymana.
Poza pracą aktorską Thewlis zadebiutował jako reżyser i scenarzysta w krótkim filmie Hello, Hello, Hello, za który otrzymał nominację do nagrody BAFTA w kategorii "Najlepszy film krótkometrażowy". Niedawno napisał i wyreżyserował niezależny film Cheeky (2003), w którym zagrał także jedną z ról.
W telewizji widzowie mogli obejrzeć Thewlisa w serialu Dinotopia, Endgame, Dandelion Dead, nagradzanym Prime Suspect 3, Black and Blue, Journey to Knock, Oranges Are Not the Only Fruit, Skulduggery oraz w Śpiewającym detektywie. Aktor występował też gościnnie w serialu A Bit of Do.
Poza pracą filmową i telewizyjną Thewlis pojawił się także w kilku sztukach teatralnych, między innymi w "The Sea", w reżyserii Sama Mendesa wystawionej w Royal National Theatre, "Ice Cream" pokazywanej w Royal Court. "Buddy Holly" w teatrze Regal w Greenwich, "Ruffian on the Stairs/The Woolley" w Farnham oraz w "The Lady and the Clarinet" w Kings Head.
EMMA THOMPSON powraca do serii o Harrym Potterze w roli Sybilli Trelawney, postaci, którą po raz pierwszy zagrała w filmie Harry Potter i więzień Azkabanu.
Thompson ostatnio zagrała w doskonale ocenianym dramacie komediowym Przypadek Harolda Cricka. Była praktycznie nie do rozpoznania w tytułowej roli w filmie familijnym Niania, do którego napisała także scenariusz. Obecnie pracuje nad kolejną częścią Niani. Thompson kręci ponadto zdjęcia do filmu Znowu w Brideshead, w którym gra wspólnie z Michaelem Gambonem, po czym pojawi się w dramacie romantycznym Last Chance Harvey, u boku Dustina Hoffmana.
Thompson jest jedną z najczęściej nagradzanych aktorek i scenarzystek. W 1993 roku za rolę w filmie Merchanta Ivory'ego Powrót do Howards End otrzymała Oscara, Złoty Glob, nagrody BAFTA i Evening Standard, a ponadto zrzeszenia krytyków filmowych z Nowego Jorku i Los Angeles oraz National Society of Film Critics i National Board of Review przyznały jej nagrody dla najlepszej aktorki. W kolejnym roku Thompson zdobyła podwójne nominacje do Oscara i Złotego Globu: dla najlepszej aktorki w filmie Jamesa Ivory'ego Okruchy dnia, za który otrzymała również nominację do nagrody BAFTA, oraz dla najlepszej aktorki drugoplanowej w filmie Jima Sheridana W imię ojca. Otrzymała też nagrodę filmową Evening Standard za swoją pracę zarówno w Okruchach dnia, jak i w filmie Wiele hałasu o nic Kennetha Branagha.
W 1996 roku Thompson ponownie otrzymała podwójne nominacje do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej: za rolę w Rozważnej i Romantycznej Anga Lee oraz zakończoną Oscarem nominację za scenariusz będący adaptacją książki Jane Austen. Dzięki temu jest jedyną osobą, która otrzymała Oscary zarówno w kategorii "Najlepszy aktor", jak i "Najlepszy scenariusz". Ponadto nagrody za najlepszy scenariusz przyznały jej takie organizacje, jak Writers Guild of America, Writers Guilds of Great Britain oraz zrzeszenia krytyków filmowych z Nowego Jorku, Los Angeles, Bostonu, Londynu i zrzeszenie Broadcast Film Critics. Zdobyła też Złoty Glob i nagrodę Evening Standard oraz nominację do nagrody BAFTA. Za swoją rolę w tym filmie otrzymała nagrody BAFTA i National Board of Review oraz była nominowana do Złotego Globu i nagrody Screen Actors Guild.
Wśród jej nieco nowszych zdobyczy znajdziemy nagrody Evening Standard, Empire Award oraz London Film Critics Circle za To właśnie miłość Richarda Curtisa, za którą to rolę była także po raz kolejny nominowana do nagrody BAFTA. Na małym ekranie Thompson doczekała się nagród Emmy i SAG za wiele ról w miniserialu Anioły w Ameryce z 2003 roku, wyprodukowanym przez telewizję HBO, w reżyserii Mike'a Nicholsa. Wcześniej Thompson pracowała wspólnie z Nicholsem przy filmie HBO zatytułowanym Dowcip, w którym pod jego kierunkiem zagrała jedną z głównych ról. Oboje wspólnie napisali scenariusz do tego filmu, oparty na sztuce Margaret Edson, za który otrzymali nagrodę Humanitis Prize i wspólną nominację do nagrody Emmy. Thompson została też wyróżniona nominacjami do nagród Emmy, Złotego Globu i SAG za swoją rolę w tym dramacie. Wcześniej zdobyła Emmy za przezabawną kreację gościnną w sitcomie Ellen.
Thompson dosłownie urodziła się do pracy w showbiznesie - jej ojciec, Eric Thompson, był bowiem reżyserem teatralnym i pisarzem, a jej matka, Phyllida Law, aktorką. Podczas studiów na filologii angielskiej w Cambridge została zaangażowana do uczelnianej grupy komediowej Footlights. Była współreżyserem pierwszego wyłącznie kobiecego przeglądu teatralnego w Cambridge, nazwanego "Women's Hour". Będąc jeszcze na studiach, zadebiutowała w telewizji BBC w programie Friday Night, Saturday Morning.
W latach 80. Thompson często pojawiała się w brytyjskiej telewizji, między innymi w filmie The Crystal Cube oraz gościnnie w serialu Alfresco. W obu z nich występowała u boku Hugh Laurie'ego. W 1985 roku stacja Channel 4 zaproponowała Thompson poprowadzenie własnego programu telewizyjnego Up for Grabs, a w 1988 roku aktorka napisała scenariusz do własnego serialu Thompson nadawanego przez stację BBC, w którym zagrała również jedną z ról.
Wciąż aktywnie udzielając się w teatrze, Thompson wystąpiła podczas trasy teatralnej po całej Anglii w sztuce "A Sense of Nonsense", w napisanej przez siebie sztuce "Short Vehicle" na Festiwalu w Edynburgu w 1983 roku, w sztuce "Me and My Girl", granej najpierw w Leicester, a następnie na londyńskim West Endzie w 1985 roku oraz w "Look Back in Anger" w Lyric Theatre w 1989 roku.
W 1989 zadebiutowała na dużym ekranie w komedii The Tall Guy i wcieliła się w rolę Katherine w debiucie reżyserskim Kennetha Branagha zatytułowanym Henryk V. Na swym koncie ma także Umrzeć powtórnie i Przyjaciele Petera nakręcone przez Branagha, Juniora Ivana Reitmana, Carringtona Christophera Hamptona, Zimowego gościa Alana Rickmana oraz Barwy kampanii Mike'a Nicholsa.
JULIE WALTERS powraca w roli troskliwej pani Weasley, którą zagrała wcześniej w filmach Harry Potter i Kamień Filozoficzny, Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Harry Potter i więzień Azkabanu.
Walters będzie można także obejrzeć jesienią tego roku w niezależnym filmie Zakochana Jane. Później zagra wraz z Meryl Streep w filmowej wersji musicalu Mamma Mia!.
Dwukrotnie nominowana do Oscara Walters zdobyła swoją pierwszą nominację w 1984 roku za debiut filmowy w tytułowej roli w filmie Edukacja Rity, za którą otrzymała także nagrodę BAFTA i Złoty Glob. Drugą nominację do Oscara otrzymała za kreację w filmie Billy Elliot Stephena Daldry'ego. Rola nauczycielki baletu w tym filmie przyniosła jej także nagrody BAFTA, Empire, Evening Standard i London Film Critics Circle, a oprócz tego nominacje do Złotego Globu i nagrody European Film Award oraz dwie nominacje do nagrody Screen Actors Guild, jedną w kategorii "Najlepsza aktorka drugoplanowa", a drugą w kategorii "Wybitna obsada". Walters była również nominowana do nagród BAFTA za role w filmach Personal Services i Stepping Out. Za rolę w tym ostatnim otrzymała nagrodę Variety Club Award.
Walters ma na swoim filmowym koncie takie filmy, jak: Nauka jazdy z jej filmowym synem Rupertem Grintem, Wah-Wah, Dziewczyny z kalendarza, Zanim odejdziesz, Titanic Town Rogera Michella, Babski wieczór, Intimate Relations, Siostro, moja siostro, Być kobietą, Buster oraz Nadstaw uszu Stephena Frearsa.
Walters aktywnie pracowała także przy brytyjskich produkcjach telewizyjnych, a ostatnio zdobyła trzy kolejne nagrody telewizyjne BAFTA w latach 2002, 2003 i 2004 za role w Strange Relations, za film Murder, za który otrzymała również Royal Television Society Award, a także za The Canterbury Tales, które przyniosły jej nagrodę Broadcasting Press Guild Award. Wcześniej była czterokrotnie nominowana do telewizyjnych nagród BAFTA: w 1983 roku za miniserial Boys From the Blackstuff, w 1987 roku za serial Victoria Wood: As Seen on TV, w 1994 za film telewizyjny The Wedding Gift oraz w 1999 za serial Dinnerladies. W swoim dorobku filmowym ma ponadto między innymi: The Ruby in the Smoke, Ostatnie wyzwanie, The Return, Olivera Twista, Jake's Progress, Pat i Margaret, The Summer House, Julie Walters and Friends, Talking Heads oraz The Birthday Party.
Jako doświadczona aktorka teatralna Walters otrzymała nagrodę Oliviera w 2001 roku za rolę w sztuce "Wszyscy moi synowie" Arthura Millera, a wcześniej była nominowana do tej samej nagrody za dokonania w inscenizacji sztuki "Fool for Love" Sama Sheparda. Na deskach londyńskiego teatru zadebiutowała w sztuce "Edukacja Rity", kreując rolę, którą później miała odtworzyć na dużym ekranie. Wśród jej osiągnięć teatralnych należy wymienić takie produkcje, jak: "Jumpers", "Having a Ball", "Frankie and Johnny in the Clair de Lune", "When I was a Girl I Used to Scream and Shout", "Tatuowana róża" Tennessee Williamsa oraz musical "Acorn Antiques". Poza zajęciami typowo aktorskimi Walters opublikowała także w 2006 roku swoją pierwszą powieść "Maggie's Tree".
ROBERT HARDY ponownie wciela się w rolę Korneliusza Knota, Ministra Magii, którego zagrał także w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia.
Hardy jest jednym z najbardziej cenionych aktorów brytyjskich, o ponad sześćdziesięcioletnim doświadczeniu zawodowym, posiadającym w swym dorobku wiele ról kinowych, telewizyjnych i teatralnych. Ostatnio zagrał w filmie familijnym Lassie, lecz w swym dorobku ma wiele innych filmów: Zgromadzenie, Pretendent Davida Yatesa, Mąż idealny, Pani Dalloway, Rozważna i Romantyczna Anga Lee, Frankenstein Kennetha Branagha, Paryż nocą Davida Hare'a, Polowanie, Yellow Dog, Młody Winston Richarda Attenborough, klasyczny thriller Szpieg, który przyszedł z zimnej strefy Martina Ritta oraz kilka filmów francuskich.
Hardy jest chyba jednak najbardziej znany ze swych dokonań telewizyjnych, w tym z siedmiu edycji serialu Wszystkie zwierzęta duże i małe, za który otrzymał nominację do nagrody telewizyjnej BAFTA. Podobną nominację do telewizyjnej nagrody BAFTA oraz nagrodę Broadcasting Press Guild Award otrzymał za postać Winstona Churchilla w miniserialu Churchill w niełasce. W 1988 roku dwukrotnie wcielał się w postać Churchilla w miniserialu Wojna i pamięć oraz w filmie telewizyjnym Kobieta, którą kochał. Ostatnio znów wrócił do roli Churchilla w filmie telewizyjnym z 2006 roku zatytułowanym Panna Marple: Tajemnica Sittaford. Pośród ponad 80 produkcji telewizyjnych z jego udziałem warto wymienić choćby Death in Holy Orders, Jima szczęściarza, The Falklands Play, Bertie i Elizabeth, Shackleton, Zaginiony świat, Dziesiąte królestwo, Podróże Guliwera, Prywatną wojnę Jenny, Dalekie pawilony, Edward the King, Wzbierającą burzę, Elizabeth R oraz seriale Hot Metal i Mogul.
Hardy rozpoczął swoją karierę aktorską w roku 1949 w teatrze Shakespeare Memorial Theatre w Stratford-upon-Avon. W swej wybitnej karierze scenicznej Hardy może poszczycić się takimi tytułami, jak: "Wiele hałasu o nic", "The River Line", "Camino Real", "The Rehearsal", "A Severed Head", "The Constant Couple", "Habeas Corpus", "Dear Liar", "Body and Soul" oraz rolą Winstona Churchilla we francuskiej produkcji "The Man Who Said No" w paryskim Palais des Congres.
Hardy napisał także scenariusz do filmu telewizyjnego The Picardy Affair, który także współreżyserował, do słuchowiska radiowego "The Leopard and the Lilies" oraz dwóch filmów dokumentalnych do cyklu "Chronicle" telewizji BBC. Ponadto opublikował dwie książki na temat średniowiecznej sztuki wojennej, zatytułowane "Longbow" oraz "The Great War-Bow".
DAVID BRADLEY ponownie występuje w roli woźnego w Howarcie, Argusa Filcha, w którą wcielał się we wszystkich dotychczasowych filmach o Harrym Potterze.
Bradley, jeden z najbardziej cenionych brytyjskich aktorów, od dawna jest członkiem zespołów aktorskich Royal Shakespeare Company (RSC) i National Theatre. W 1991 roku otrzymał nagrodę Oliviera za kreację Błazna w "Królu Learze" w National Theatre. W 1993 roku zdobył z kolei nagrodę Clarence Derwent Award za role Poloniusza w "Hamlecie" i Shallowa w "Henryku IV, część II" w RSC; za tę drugą rolę otrzymał nominację do nagrody Oliviera. Niedawno był ponownie nominowany do nagrody Oliviera w 2006 roku za tytułową rolę w sztuce "Henryk IV, części I i II" w National Theatre.
Wraz z RSC brał udział między innymi w inscenizacjach sztuk: "Tytus Andronikus", "Burza", "Juliusz Cezar", "The Alchemist", "Doktor Faustus", "Cymbelin", "Trzy siostry", "Dwunasta noc", "Świętoszek" oraz "Kupiec wenecki". Równie bogato przedstawia się jego repertuar w National Theatre, obejmujący między innymi sztuki: "The Night Season", "The Mysteries", "The Homecoming", "Matka Courage", "Ryszard III", "Miarka za miarkę", "Wiśniowy sad", "`Tis Pity She's a Whore" oraz "The Front Page". Widzowie na West Endzie mogli obejrzeć Bradleya w takich sztukach, jak "Wujaszek Wania", "Britannicus", "Fedra" i "Funny Peculiar".
Na srebrnym ekranie Bradley pojawił się w filmach Hot Fuzz - Ostre psy, Red Mercury, Egzorcysta: Początek, Nicholas Nickleby, The Intended, This is Not a Love Song, Gabriel & Me, Dwa w jednym, Król żyje, Zaczarowany ogród Tomka oraz Bagaż życia.
Jego twarz jest znana brytyjskim telewidzom, choćby dlatego, że wcześniej Bradley współpracował z Davidem Yatesem nad miniserialem Czasy, w których przyszło nam żyć. Widzowie mogli podziwiać go także w serialach i filmach, takich jak Sweeney Todd, Klasa Pana Harveya, Blue Dove, The Last King, Burmistrz Casterbridge, Prawo Murphy'ego, Sweet Dreams, Vanity Fair, Nasz wspólny przyjaciel, Reckless, Our Friends in the North oraz Martin Chuzzlewit. Bradley wiele razy występował gościnnie w serialach, a stałą rolę gościnną grał w serialu A Family at War.
MARK WILLIAMS powraca w roli Artura Weasleya, patriarchy rodu Weasleyów, w której występował poprzednio w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia.
Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Oksfordzkim Williams dał się poznać widzom, występując w produkcjach kinowych, telewizyjnych i teatralnych. W swoim dorobku ma między innymi takie filmy, jak: Tristram Shandy - wielka bujda Michaela Winterbottoma, Anita i ja Metina Huseyina, Pożyczalscy Petera Hewitta, 101 Dalmatyńczyków Stephena Hereka, Fever Karen Adler, Książę Jutlandii Gabriela Axela, Pełnia sezonu Clare Peploe, Out of Order Brytyjskiego Instytutu Filmowego oraz Uprzywilejowany Michaela Hoffmana.
Williams najbardziej znany jest w Wielkiej Brytanii z regularnych występów w serialu Parada humoru, w którym grał przez cztery sezony i dodatkowo w specjalnych odcinkach świątecznych. Najnowszymi produkcjami telewizyjnymi z udziałem Williamsa są: serial Carrie & Barry oraz filmy The Rotters Club i Viva Blackpool. Kolejnym jego filmem będzie miniserialowa adaptacja Rozważnej i Romantycznej Jane Austen. Williams uczestniczył również w takich projektach, jak: Czerwony Karzeł, Stuff, Bottom, Harry Enfield, Tumbledown, Making Out, Kinsey, Bad Company, Hunting Venus oraz Happy Birthday Shakespeare. Był także gospodarzem drużyny w programie Jumpers for Goalposts.
W 2002 roku Williams poprowadził złożony z 10 odcinków cykl filmów dla Discovery Channel, zatytułowany Industrial Revelations with Mark Williams, po którym w 2004 telewizja nadała cykl On the Rails with Mark Williams, a następnie w 2005 roku - More Industrial Revelations with Mark Williams. Ostatnim filmem dokumentalnym był zrealizowany przez Williamsa czteroodcinkowy cykl Mark Williams' Big Bangs dla telewizji Sky One. Ponadto Williams wyreżyserował dla stacji Channel 4 sitcom zatytułowany Festival i koprodukował inny sitcom tej samej stacji - In Exile.
Williams spędził także trzy lata na wąskiej łodzi na tournee z grupą teatralną Mikron Theatre Company. Wśród dokonań scenicznych aktora należy wspomnieć o roli tytułowej w "Williamie" podczas Festiwalu Młodych Twórców w Royal Court Theatre, "Fanshen" w National Theatre, "Doctor of Honour" dla Cheek by Jowl Theatre Company, "The City Wives Confederacy" w Greenwich Theatre, "Moscow Gold", "Singer", "A Dream of People" oraz "Jak wam się podoba" dla Royal Shakespeare Company, "Art" na West Endzie, a także "Toast" w Royal Court Theatre. W 1988 roku występował w szalenie popularnym przedstawieniu "The Fast Show Live on Stage". W 2002 roku wielki sukces w Wielkiej Brytanii odniosła sztuka "The Fast Show Live on Tour".
TOM FELTON powraca w roli arcywroga Harry'ego Pottera, należącego do domu Slytherin Draco Malfoya, do której przywykł już przez wszystkie pięć filmów z cyklu o Harrym Potterze.
Po raz pierwszy pojawił się na dużym ekranie w roku 1996, gdy zagrał rolę Peagreena Clocka w filmie fantasy Pożyczalscy, w reżyserii Petera Hewitta. W 1999 roku wystąpił u boku Jodie Foster w roli jej syna, Louisa, w filmie Anna i Król.
Tom występował także w brytyjskich serialach telewizyjnych: Na podsłuchu, w którym grał rolę Jamesa, i w Drugiej Stronie Rzeczywistości, gdzie występował u boku Clive'a Owena. Wystąpił także w dwóch audycjach stacji BBC Radio 4: w "The Wizard of Earthsea" i "Here's to Everyone".
Felton zawodowo zajmuje się aktorstwem od ósmego roku życia. Po raz pierwszy dał się zauważyć w 1995 roku, gdy wystąpił w wielu reklamach telewizyjnych. Kiedy akurat nie pracuje na planie, poświęca czas wędkowaniu.
MATTHEW LEWIS gra wiernego przyjaciela Harry'ego Pottera, Neville'a Longbottoma, postać, w którą wcielał się dotychczas we wszystkich filmach z serii o młodym czarodzieju.
Lewis gra od piątego roku życia, kiedy to zapisał się do amatorskiego klubu aktorskiego. Rolę Neville'a zaproponowano mu po otwartym castingu, który odbył się w jego rodzinnym mieście Leeds. Oprócz filmów z cyku Harry Potter Lewis wystąpił w kilku brytyjskich serialach telewizyjnych, między innymi w Heart Beat, City Central, Where the Heart Is, Sharpe, Dalziel and Pascoe oraz Some Kind Of Life.
W czasie wolnym od zdjęć filmowych zajmuje się czytaniem i pisaniem opowiadań, interesuje się także filmoznawstwem.
