DANIEL RADCLIFFE jest najbardziej znany jako odtwórca roli czarodzieja Harry'ego Pottera we wszystkich filmach opartych na bestsellerowych powieściach J.K. Rowling.
Na początku tego roku Radcliffe przyjął swą pierwszą dużą rolę teatralną, grając Alana Stranga w wielokrotnie nagradzanej sztuce Petera Shaffera "Equus". Sztukę, której na londyńskim West Endzie nie grano od ponad 30 lat, wyreżyserowała Thea Sharrock, a w jednej z głównych ról pojawił się zdobywca nagrody Tony - Richard Griffiths.
Radcliffe'a będzie można później obejrzeć w niezależnym australijskim filmie December Boys wyreżyserowanym przez Roda Hardy'ego, którego premiera ma odbyć się we wrześniu 2007 r.
Latem tego roku Radcliffe nakręci dramat dla telewizji ITV zatytułowany My Boy Jack, napisany przez Davida Haiga, który zagra w nim też jedną z głównych ról. Film ukazuje historię siedemnastoletniego syna Rudyarda Kiplinga, Jacka, który nigdy nie powrócił z frontu I wojny światowej. W rolach głównych wystąpią także Kim Cattrall i Carey Mulligan, a reżyserem będzie Brian Kirk.
W ubiegłym roku widzowie mogli zobaczyć Radcliffe'a występującego gościnnie w odcinku serialu telewizji HBO Statyści z Rickym Gervaisem w roli głównej.
RUPERT GRINT ponownie wciela się w rolę najlepszego przyjaciela Harry'ego Pottera, Rona Weasleya, którą grał we wszystkich dotychczasowych filmach z serii o młodym czarodzieju.
Aktorskim debiutem filmowym Grinta był film Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Za rolę w tym filmie zyskał sobie nie tylko dużą przychylność krytyków, ale otrzymał także nominację do nagrody British Film Critic's Circle dla najlepszego debiutanta i do nagrody Young Artist dla najbardziej obiecującego debiutanta. Ponadto wiodący brytyjski magazyn filmowy "Empire" niedawno przyznał Grintowi i jego kolegom z planu Danielowi Radcliffe'owi i Emmie Watson prestiżową nagrodę za wybitne osiągnięcia, w uznaniu ich ról we wszystkich dotychczasowych filmach o Harrym Potterze.
Po roli w pierwszym z filmów o młodym czarodzieju Grint zagrał młodego, szalonego profesora w filmie Petera Hewitta Marzenia do spełnienia wraz z Simonem Callowem, Stephenem Fryem i Paulem Giamattim. W rolę Rona Weasleya wcielił się ponownie w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia. W 2006 roku Grint zagrał wraz z Julie Walters i Laurą Linney w doskonale przyjętym niezależnym filmie Jeremy'ego Brocka Nauka jazdy.
Zanim otrzymał rolę Rona Weasleya Grint pojawiał się w teatrach szkolnych i lokalnych, w tym w przedstawieniach: "Annie", "Piotruś Pan" i "Rumpelstiltskin".
W czasie wolnym od zdjęć Grinta najczęściej można spotkać na polu golfowym.
EMMA WATSON po raz kolejny wciela się w rolę Hermiony Granger, pilnej długoletniej przyjaciółki Harry'ego Pottera i Rona Weasleya.
Rola Watson w pierwszym filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny była jej aktorskim debiutem, za który otrzymała nagrodę Young Artist w kategorii dla najlepszej młodej odtwórczyni roli głównej. Od tego czasu rola Hermiony przyniosła jej sławę na całym świecie i nagrodę AOL przez dwa kolejne lata w kategorii "Najlepsza aktorka drugoplanowa" za filmy Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Harry Potter i więzień Azkabanu. Watson zdobyła również dwie nominacje do nagrody Critics' Choice, przyznawanej przez Broadcast Film Critics Association, za występy w filmach Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia. Ponadto czytelnicy magazynu "Total Film" wybrali ją w plebiscycie na najlepszą nową aktorkę, doceniając jej pracę w filmie Harry Potter i więzień Azkabanu. Ostatnio Watson została uhonorowana przez wiodący brytyjski magazyn filmowy "Empire" wraz z Danielem Radcliffe'em i Rupertem Grintem prestiżową nagrodą za wybitne osiągnięcia, w uznaniu jej pracy przy filmach z serii Harry Potter.
Watson godzi swą karierę aktorską z nauką i zajęciami szkolnymi, a ponadto jest dobrze zapowiadającą się sportsmenką. Interesuje się podróżami, tańcem i śpiewem.
HELENA BONHAM CARTER dołącza do obsady filmu Harry Potter i Zakon Feniksa w roli kuzynki Syriusza Blacka, śmierciożercy Bellatrix Lestrange.
Bonham Carter grała w wielu produkcjach filmowych, telewizyjnych i teatralnych, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w swej rodzinnej Anglii. Pod koniec roku zagra Panią Lovett w przygotowywanej przez Tima Burtona kinowej adaptacji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd, u boku Johnny'ego Deppa, który wcieli się w postać tytułową. Wcześniej zagrała z Deppem w przeboju familijnym Charlie i fabryka czekolady, również wyreżyserowanym przez Burtona.
Za swe dokonania w romantycznym dramacie z epoki Miłość i śmierć w Wenecji z 1997 roku, opartym na powieści Henry'ego Jamesa, Bonham Carter została uhonorowana nominacjami do Oscara, Złotego Globu, nagród BAFTA i Screen Actors Guild. Rola w tym filmie przyniosła jej także nagrody dla najlepszej aktorki od wielu organizacji krytyków, w tym od Los Angeles Film Critics, Broadcast Film Critics, National Board of Review i London Film Critics Circle.
Aktorka pomyślnie zadebiutowała na dużym ekranie w tytułowej roli w filmie biograficznym Trevora Nunna Lady Jane. Ledwo zdążyła zakończyć zdjęcia do tego filmu, a już reżyser James Ivory zaproponował jej główną rolę w filmie Pokój z widokiem, opartym na książce E.M. Forstera. Później zyskała sobie uznanie krytyków dzięki dwóm kolejnym adaptacjom powieści Forstera: Tam gdzie nie chadzają anioły Charlesa Sturridge'a i Powrót do Howards End, za który otrzymała pierwszą nominację do nagrody BAFTA.
Wśród wczesnych filmów Bonham Carter należy wymienić także Hamleta Franco Zeffirellego z Melem Gibsonem, Frankensteina w reżyserii i u boku Kennetha Branagha, Jej wysokość Afrodytę Woody'ego Allena oraz Wieczór Trzech Króli, w którym ponownie spotkała się z Trevorem Nunnem. Następnie zagrała w Podziemnym kręgu Davida Finchera z Bradem Pittem i Edwardem Nortonem, w dramacie Duża ryba oraz filmie science-fiction Planeta małp, oba w reżyserii Tima Burtona. Wystąpiła również w takich filmach niezależnych, jak: Carnivale, Nowokaina, The Heart of Me oraz Miłość mojej młodości.
W 2005 roku Bonham Carter użyczyła swego głosu w dwóch filmach animowanych: tytułowej bohaterce filmu Gnijąca panna młoda Tima Burtona oraz w Wallace i Gromit: Klątwa Królika. W tym samym roku pojawiła się w niezależnym filmie Rozmowy z innymi kobietami u boku Aarona Eckharta.
Za swój dorobek telewizyjny Bonham Carter otrzymała nominacje do nagród Emmy i Złotego Globu za role w filmie telewizyjnym Na żywo z Bagdadu oraz miniserialu Merlin, a także nominację do Złotego Globu za postać Mariny Oswald w miniserialu Pogrzebana tajemnica. Zagrała także rolę Anny Boleyn w brytyjskim miniserialu Krwawy tyran - Henryk VIII oraz matkę siedmiorga dzieci, w tym czterech autystycznych synów, w filmie telewizji BBC Siedmioro wspaniałych.
W jej dorobku teatralnym znajdziemy między innymi takie sztuki, jak "Kobieta w bieli", "The Chalk Garden", "House of Bernarda Alba" i "Trelawny of the Wells".
ROBBIE COLTRANE powraca na ekran w roli Rubeusa Hagrida, woźnego i niepełnoetatowego nauczyciela w Hogwarcie.
Coltrane jest jednym z najbardziej znanych brytyjskich aktorów filmowych i telewizyjnych. Za rolę Hagrida w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny otrzymał nominacje do nagród BAFTA i Los Angeles Film Critics Circle. W tej samej roli wystąpił ponownie w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia.
Długa lista dokonań filmowych Coltrane'a obejmuje między innymi filmy: Alex Rider: Misja Stormbreaker, Provoked: A True Story, Ocean's Twelve: Dogrywka Stevena Soderbergha, Van Helsing, Z piekła rodem braci Hughes z Johnnym Deppem, filmy z serii o Jamesie Bondzie Świat to za mało i Goldeneye, Przygody Hucka Finna Stephena Sommersa, List w butelce Luis Mandoki, Kumpel, Ten papież musi umrzeć, Uciekające zakonnice, za które zdobył nagrodę komediową im. Petera Sellersa na rozdaniu nagród filmowych Evening Standard British Film Awards, Henryk V Kennetha Branagha, Niech się dzieje co chce, Ten idiota Carla Reinera, Mona Lisa Neila Jordana, Absolutni debiutanci oraz Obrona królestwa.
Coltrane jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swej roli w wielokrotnie nagradzanym i popularnym na całym świecie serialu telewizyjnym Dr Fritz, który przyczynił się także do powstania kilku filmów telewizyjnych. Najnowszy z nich pojawił się na małym ekranie jesienią 2006 roku. Za rolę twardego, dowcipnego psychologa policyjnego, doktora Eddie'ego "Fitza" Fitzgeralda Coltrane otrzymał wiele wyróżnień aktorskich, w tym trzy nagrody BAFTA z rzędu dla najlepszego aktora telewizyjnego w latach 1994, 1995 i 1996, nagrodę Broadcasting Press Guilds Award dla najlepszego aktora telewizyjnego w 1993 r., Srebrną Nimfę dla najlepszego aktora na Festiwalu Telewizyjnym w Monte Carlo w 1994 r., nagrodę Royal Television Society Award dla najlepszego aktora 1994 r., nagrodę FIPA dla najlepszego aktora oraz nagrodę Cable ACE dla najlepszego aktora grającego w filmie lub miniserialu.
Na początku lat 80. ubiegłego wieku zyskał sobie popularność rolami komediowymi w Alfresco, Kick up the Eighties, Laugh??? I nearly Paid my Licence Fee i Saturday Night Live. Później wystąpił w 13 produkcjach Comic Strip oraz wielu programach telewizyjnych, takich jak Czarna żmija III i Opowieść wigilijna Czarnej Żmii. Nominowano go do nagrody BAFTA za rolę Danny'ego McGlone'a w serialu Tutti Frutti. Wśród najnowszych dokonań telewizyjnych Coltrane'a należy wymienić: Odpływ, Alicję w krainie czarów oraz film The Planman, który Coltrane także wyprodukował. Aktor wystąpił również gościnnie w ostatnim odcinku serialu Frasier.
W 2006 roku Coltrane otrzymał Order Imperium Brytyjskiego za zasługi dla dramatu.
WARWICK DAVIS powraca w roli profesora Filiusa Flitwicka, którą zagrał również we wszystkich wcześniejszych filmach z serii o Harrym Potterze.
Ostatnio Davis pojawił się w telewizji w jednym z odcinków serialowego przeboju telewizji HBO Statyści, którego autorem scenariusza i odtwórcą głównej roli jest Ricky Gervais. W odcinku tym pojawił się zresztą nie tylko Davis, ale także Daniel Radcliffe. Na swoim koncie aktor ma także filmy: Opowieści z Narnii, Sherlock Holmes: Mroczne cmentarzysko, hołd Steve'a Cogana oddany studiom filmowym Hammer Horror zatytułowany Dr. Terrible's House of Horrible, Carrie & Barry, The Fitz, Podróże Guliwera oraz Snow White: The Fairest of Them All.
Będąc doświadczonym brytyjskim aktorem teatralnym, Davis występował już w kilku produkcjach "Królewny Śnieżki", "Piotrusia Pana" i "Aladyna".
Davis jest jednak najlepiej znany dzięki swym rolom filmowym. Karierę rozpoczął od roli Wicketa w filmie Gwiezdne wojny: Powrót Jedi, którą otrzymał po tym, jak jego babcia usłyszała w radio informacje o naborze niskich aktorów do tego filmu. Następnie można go było zobaczyć w filmie Labirynt, po którym na ekrany kin wszedł hitowy film przygodowy Willow, w którym aktor zagrał tytułową rolę napisaną specjalnie dla niego.
W niedawno pokazywanym filmie biograficznym Ray Davis wcielił się w rolę Oberona, konferansjera w klubie jazzowym, w którym debiutował Ray Charles. Wśród innych dokonań Davisa można wymienić filmy: Karzeł i pięć jego kolejnych części, Gwiezdne Wojny - Epizod 1: Mroczne widmo, Pechowy Skrzat, Skrzat i kucyk pony, Nowe przygody Pinokia oraz Autostopem przez galaktykę.
Davis obecnie pracuje nad zdjęciami do filmu Kroniki Narnii: Książę Kaspian, będącego kontynuacją przeboju Opowieści z Narni: Lew, czarownica i stara szafa.
RALPH FIENNES znów wciela się w złego Lorda Voldemorta, jedną z najbardziej przerażających postaci współczesnej literatury. Tę rolę po raz pierwszy zagrał w 2005 roku w filmie Harry Potter i Czara Ognia.
W 2005 roku Fiennes wystąpił ogółem w sześciu filmach, w tym w Wiernym ogrodniku Fernando Meirellesa, za którą to rolę otrzymał nagrody British Independent Film Award, Evening Standard British Film Award i London Film Critics Circle, był również nominowany do nagrody BAFTA. Innymi filmami z jego udziałem, które miały swą premierę w tamtym roku, były Biała hrabina Jamesa Ivory'ego, Miłego dnia?, Chromofobia Marthy Fiennes oraz nagrodzony Oscarem film Wallace i Gromit: Klątwa królika.
Fiennes był dwukrotnie nominowany do Oscara, po raz pierwszy w 1994 roku za rolę w oscarowej Liście Schindlera Stevena Spielberga. Jego przejmujący portret nazistowskiego komendanta Amona Goetha przyniósł mu także nominację do Złotego Globu oraz nagrodę BAFTA, a także wyróżnienia dla najlepszego aktora drugoplanowego od wielu zrzeszeń krytyków filmowych, w tym od National Society of Film Critics oraz zrzeszeń krytyków z Nowego Jorku, Chicago, Bostonu i Londynu. Drugą nominację do Oscara otrzymał w 1997 roku za występ w innym oscarowym filmie - Angielski pacjent Anthony'ego Minghelli. Za tę rolę otrzymał także nominacje do Złotego Globu i nagrody BAFTA oraz dwie nominacje do nagród Screen Actors Guild - jedną dla najlepszego aktora, a drugą dla całej obsady.
Ostatnio Fiennes zakończył prace na planie zdjęciowym filmu In Bruges. Na swoim koncie aktor ma również takie filmy, jak: Czerwony smok, Koniec romansu i Podwójny blef Neila Jordana, Pająk Davida Cronenberga, Oniegin Marthy Fiennes, który także wyprodukował, Kropla słońca Istvana Szabo, Pokojówka na Manhattanie z Jennifer Lopez, animowany musical Książę Egiptu, Rewolwer i melonik, Oskar i Lucinda, Dziwne dni, Quiz Show Roberta Redforda oraz Wichrowe wzgórza, w którym zadebiutował jako aktor filmowy.
Fiennes, absolwent Royal Academy of Dramatic Arts, rozpoczął swą karierę na scenie londyńskiego teatru. Dołączył do zespołu Michaela Rudmana w Royal National Theatre, a później spędził dwa sezony w Royal Shakespeare Company (RSC). W 1994 roku Fiennes pojawił się w roli Hamleta w sztuce wyprodukowanej przez Jonathana Kenta. Za tę rolę otrzymał później nagrodę Tony, gdy produkcję zaczęto wystawiać na Broadwayu. Ponownie spotkał się z Kentem podczas londyńskiej produkcji sztuki Antoniego Czechowa "Iwanow". W 2000 roku Fiennes powrócił na deski londyńskiego teatru w tytułowych rolach w sztukach "Ryszard II" i "Koriolan". W 2002 roku pokazał się w roli Carla Junga w sztuce "The Talking Cure" Christophera Hamptona w Royal National Theatre, a w kolejnym roku grał tytułową rolę w sztuce "Brand" Ibsena w RSC. Fiennes zagrał w 2005 roku tytułowego bohatera w produkcji Debory Warner "Juliusz Cezar". Ostatnio znów podjął współpracę z reżyserem Jonathanem Kentem nad sztuką Briana Friela "Faith Healer", która przed pokazem na Broadwayu miała swą premierę w dublińskim Gate Theatre. Za swój występ w sztuce Fiennes otrzymał nominację do nagrody Tony.
MICHAEL GAMBON powraca na ekran w roli Albusa Dumbledore'a, mądrego i szanowanego dyrektora szkoły w Hogwarcie. Aktor wystąpił również w filmach Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia.
Za swoją pracę teatralną, kinową i telewizyjną Gambon był wielokrotnie nagradzany w czasie całej swej kariery zawodowej, która trwa już od ponad 40 lat. Jako członek obsady otrzymał również nagrody Screen Actors Guild i Critics' Choice za udział w filmie Gosford Park Roberta Altmana. Zdobył też cztery nagrody telewizyjne BAFTA za role w projektach pełnometrażowych Perfect Strangers, Długość geograficzna, Żony i córki, za które otrzymał również nagrodę Royal Television Society (RTS), a także za The Singing Detective, za rolę tytułową w którym otrzymał nagrody RTS i Broadcast Press Guild. Gambon został też wyróżniony nominacjami do nagród Emmy i Złotego Globu za postać prezydenta Lyndona Bainesa Johnsona, w którą wcielił się w filmie telewizji HBO Na ścieżce wojennej. W 1998 roku otrzymał tytuł szlachecki od królowej Elżbiety II za służbę na rzecz teatru.
Ostatnio aktor pojawił się w filmie The Good Night Jake'a Paltrowa, którego premiera odbyła się w 2007 roku na festiwalu Sundance, oraz w dramacie Roberta De Niro zatytułowanym Dobry agent, z udziałem Matta Damona i Angeliny Jolie. Najbliższymi filmami z jego udziałem są Znowu w Brideshead oraz My Boy.
Pochodzący z Irlandii Gambon rozpoczął swą karierę na deskach Edwards-MacLiammoir Gate Theatre w Dublinie. W 1963 roku był jednym z pierwszych członków National Theatre Company w Old Vic pod kierownictwem Laurence'a Oliviera. Później dołączył do Birmingham Rep, gdzie zagrał Otella. Na liście swoich dokonań teatralnych Gambon ma wiele produkcji wystawianych na londyńskim West Endzie, w tym między innymi sztukę Simona Graya "Otherwise Engaged", londyńskie premiery trzech sztuk Alana Ayckbourna: "The Norman Conquests", "Just Between Ourselves" oraz "Man of the Moment", "Alice's Boys", "Dawne czasy" Harolda Pintera; tytułową rolę w "Wujaszku Wani" i "Veterans Day" z Jackiem Lemmonem. W 1987 roku był wielokrotnie nagradzany, w tym nagrodą Olivier Award dla najlepszego aktora, za swoją rolę w londyńskiej produkcji "Widoku z mostu" Arthura Millera.
Grając w Royal National Theatre (RNT), Gambon odtwarzał główne role w premierowych przedstawieniach sztuk Harolda Pintera "Zdrada" i "Górski język", w "Close of Play" Simona Graya, w "Opowieściach z Hollywood" Christophera Hamptona, w trzech kolejnych sztukach Alana Ayckbourna: "Sisterly Feelings", "A Chorus of Disapproval", za którą zdobył nagrodę Olivier Award, oraz "A Small Family Business", a także "Skylight" Davida Hare'a, która była wystawiana na West Endzie i Broadwayu. Także w RNT Gambon wystąpił w sztuce "Endgame" z Lee Evansem, grał też Falstaffa w pierwszej i drugiej części "Henryka IV". Wśród ostatnich zrealizowanych przez niego produkcji teatralnych należy wymienić główne role w sztuce "Volpone albo lis", za którą otrzymał nagrodę Evening Standard, w dramacie "Cressida" Nicholasa Hytnera w teatrze Almeida, w wystawianym na West Endzie przedstawieniu "Dozorcy" w reżyserii Patricka Marbera oraz w "A Number" Stephena Daldry'ego w Royal Court Theatre
Z kolei spośród pozycji kinowych Gambon na ma swoim koncie między innymi remake filmu Omen, Podwójne życie ze Stevem Zissou Wesa Andersona, filmy: Sky Kapitan i świat jutra, Sylvia, Bezprawie, Informator, Jeździec bez głowy Tima Burtona, Ostatni wrzesień, Taniec ulotnych marzeń, Gracz, Miłość i śmierć w Wenecji oraz Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek. Wystąpił również w nagrodzonym miniserialu telewizji HBO Anioły w Ameryce, wyreżyserowanym przez Mike'a Nicholsa.
BRENDAN GLEESON znów występuje w roli Alastora "Szalonookiego" Moody'ego, w której po raz pierwszy pojawił się w filmie Harry Potter i Czara Ognia.
Dotychczas widzowie mogli obejrzeć Gleesona w ponad 40 filmach od czasu jego debiutu w filmie Pole, w reżyserii Jima Sheridana. Następnie grywał niewielkie role w takich filmach jak Na zachód Mike'a Newella czy Za horyzontem Rona Howarda, zanim otrzymał rolę Hamisha w nagrodzonym Oscarem filmie Mela Gibsona Waleczne serce. Później zagrał w filmach Neila Jordana Michael Collins i Chłopak rzeźnika. Pojawił się również w jednej z głównych ról w filmie Angela Mooney znowu umiera, którego producentem wykonawczym był John Boorman.
W 1998 roku Boorman reżyserował Gleesona w roli autentycznego bohatera ludu irlandzkiego Martina Cahilla w uznanym filmie biograficznym zatytułowanym Generał. Za swoją rolę Gleeson otrzymał kilka aktorskich wyróżnień, w tym nagrodę London Film Critics Circle dla najlepszego aktora. Od tego czasu wspólnie z Boormanem nakręcił Krawca z Panamy, Country of My Skull oraz The Tiger's Tail
Ponadto Gleeson ma na swoim koncie role w filmach Mission: Impossible 2 Johna Woo, Uciec przed śmiercią, Wild About Harry, A.I. Sztuczna inteligencja Stevena Spielberga, 28 dni później Danny'ego Boyle'a, Gangi Nowego Jorku Martina Scorsese, Wzgórze nadziei Anthony'ego Minghelli, Troja Wolfganga Petersena, Osada M. Nighta Shyamalana, Królestwo niebieskie Ridleya Scotta, Śniadanie na plutonie Neila Jordana oraz Black Irish.
Gleeson użyczy także swego głosu w animowanym filmie Beowulf reżyserowanym przez Roberta Zemeckisa, którego premiera ma odbyć się w listopadzie 2007 roku. Wśród nadchodzących filmów z dziełem tego aktora należy wspomnieć In Bruges reżyserowany przez Martina McDonagha, w którym gra z Colinem Farrelem i Ralphem Fiennesem. Na małym ekranie zagra tytułową rolę w filmie telewizji HBO Churchill at War dla reżysera Thaddeusa O'Sullivana.
Urodzony w Irlandii Gleeson zaczynał karierę zawodową jako nauczyciel, jednak porzucił to zajęcie dla aktorstwa, gdy dostał angaż do irlandzkiego teatru Passion Machine. Na deskach teatru Gleeson zagrał w wielu produkcjach, między innymi w: "King of the Castle", "The Plough and the Stars", "Prayers of Sherkin", "Wiśniowym sadzie" i w sztuce "The Paycock" w Gaiety Theatre, która wystawiana była także na festiwalu teatralnym w Chicago. W 2001 roku powrócił na scenę dublińskiego Peacock Theatre w sztuce Billy'ego Roche'a "On Such As We", w reżyserii Wilsona Milama.
RICHARD GRIFFITHS ponownie wciela się w postać mugolskiego wuja Harry'ego, Vernona Dursleya, którego grał wcześniej w filmach Harry Potter i Kamień Filozoficzny, Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Harry Potter i więzień Azkabanu.
Griffiths zagrał ostatnio wraz z Danielem Radcliffe'em w odświeżonej i wielokrotnie nagradzanej sztuce Petera Shaffera "Equus" na West Endzie. W ubiegłym roku Griffiths zdobył nominację do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora za rolę Hectora w filmowej adaptacji Męskiej historii Nicholasa Hytnera. Aktor po raz pierwszy zagrał tę rolę w Londynie w produkcji Teatru Narodowego, co zresztą przyniosło mu nagrodę Olivier Award w kategorii "Najlepszy aktor". Griffiths później grywał Hectora podczas regionalnych i międzynarodowych tras teatralnych, również na Broadwayu, gdzie otrzymał nagrodę Tony dla najlepszego odtwórcy roli głównej w sztuce.
Griffiths zagrał między innymi w takich filmach, jak: Venus Rogera Michella, Królowa sceny Richarda Eyre, Vatel Rolanda Joffe'go, Jeździec bez głowy Tima Burtona, Umrzeć ze śmiechu Petera Chelsoma, Rycerz pierwszej damy, Weneckie Qui Pro, Naga broń 21, Król Ralph, Withnail i ja, Prywatne zajęcia, Greystoke: Legenda Tarzana władcy małp Hugh Hudsona, Park Gorkiego Michaela Apteda, Gandhi Richarda Attenborough, Ragtime Milosa Formana, Kochanica Francuza Karela Reisza oraz w oscarowym filmie Rydwany ognia Hugh Hudsona.
Widzowie brytyjskiej telewizji zapewne najlepiej znają Griffithsa z ról w serialach telewizji BBC Pie in the Sky oraz Hope & Glory. Innymi ważnymi filmami, w których zagrał Griffits, są: Bleak House, The Brides in the Bath, Gormenghast, In the Red, Ted & Ralph, Inspector Morse, Mr. Wakefield's Crusade, Goldeneye: The Secret Life of Ian Fleming, Marksman, Casanova, The Cleopatras, Bird of Prey oraz serial Nobody's Perfect.
Jako doświadczony aktor teatralny Griffiths niedawno zagrał w wystawianej na West Endzie produkcji "Heroes". Wraz z Royal Shakespeare Company wystąpił w sztukach: "The White Guard", "Once in a Lifetime", "Henryk VIII", "Volpone" i "Red Star". Wśród większych ról teatralnych Griffithsa warto także wymienić produkcje takie jak: "Luther", "Heartbreak House", "Galileo", "Rules of the Game", "Art", "Katherine Howard" oraz "The Man Who Came to Dinner".
JASON ISAACS po raz kolejny odgrywa rolę śmierciożercy Lucjusza Malfoya, w którą po raz pierwszy wcielił się w drugiej części filmu Harry Potter i Komnata Tajemnic, a następnie w filmie Harry Potter i Czara Ognia. Isaacs zagrał ostatnio wraz z Catherine Keener, Jennifer Aniston, Joan Cusack i Frances McDormand w komedii Przyjaciele z kasą, której premiera odbyła się w 2006 roku na festiwalu Sundance.
Jesienią 2006 roku Isaacs zagrał w trzech prestiżowych projektach i trzech zupełnie odmiennych rolach. W sześcioodcinkowym thrillerze telewizji BBC The State Within wcielił się w postać Sir Marka Brydona, oblężonego ambasadora brytyjskiego w Waszyngtonie. Z kolei w przeboju serialowym stacji Showtime Brotherhood Isaacs zagrał amerykańskiego gangstera Michaela Caffee o irlandzkim pochodzeniu. Natomiast w filmie telewizji Channel 4 Scars napisanym i wyreżyserowanym przez Leo Regana wystąpił w głównej roli zniszczonego i niebezpiecznego londyńczyka o imieniu Chris. Film ukazuje przyczyny i skutki przemocy poprzez wirtualny monolog zaczerpnięty z zapisanych wywiadów.
Rok wcześniej Isaacs pojawił się w podobnie zróżnicowanych rolach - od wzruszającego romantyka w nagrodzonym filmie Rodrigo Garcii Nine Lives u boku Robin Wright Penn, aż po represjonowanego ojca z przedmieścia w filmie Miłego dnia?. Pokazy premierowe obu filmów odbyły się w 2005 roku na festiwalu Sundance. Przybrał także postać homofobicznego gwiazdora kinowego w niezależnej komedii Tennis Anyone?, zaś w telewizji sportretował cynicznego fotoreportera, występując gościnie w serialu NBC Prezydencki poker.
Od czasu swojej roli okrutnego pułkownika Williama Travingtona, którą zagrał w 2000 roku w filmie Patriota wraz z Melem Gibsonem, Isaacs pracuje bez przerwy. Jego fantastyczne aktorstwo w tym filmie zaowocowało nominacją do nagrody London Film Critics' Circle dla najlepszego aktora drugoplanowego. W kolejnym roku Isaacs wystąpił w ozdobionym cekinami, pozbawionym paska szlafroku w remake'u dramatu romantycznego Słodki listopad wraz z Keanu Reevesem i Charlize Theron, po czym zmienił się praktycznie nie do poznania, wcielając się w postać upartego kapitana Mike'a Steele'a w słynnym dramacie wojennym Ridleya Scotta Helikopter w ogniu. Potem Isaacs zagrał w dramacie wojennym Johna Woo Szyfry wojny z Nicolasem Cage'em, w słodko-gorzkiej komedii romantycznej Passionada oraz w komedii akcji Smoking z Jackie'em Chanem. W 2003 roku Isaacs zagrał podwójną rolę Kapitana Hooka i Pana Darlinga w filmie Piotruś Pan w reżyserii P.J. Hogana.
Isaacs nakręcił także kilka filmów ze swoim kolegą, reżyserem Paulem Andersonem, włączając w to thriller science-fiction Ukryty wymiar, Żołnierz przyszłości oraz kultowy film brytyjski Zakupy "crash and carry". Widzowie o sokolim wzroku mogą go zauważyć w niewymienionych w czołówce rolach epizodycznych w Resident Evil Andersona, Elektrze Roba Bowmana, w filmie eksperymentalnym Hotel Mike'a Figgisa, a ostatnio w obrazie Grindhouse. Wśród innych filmów na koncie Isaacsa znajdziemy: Koniec romansu, przebój kasowy Armageddon, Ostatniego smoka, Grę słów, musical Ostatnia chwila oraz The Tall Guy, w którym aktor zadebiutował.
Urodzony w angielskim Liverpoolu Isaacs edukację pobierał w Bristol University, gdzie - studiując prawo - jako aktor i/lub reżyser przyczynił się do realizacji ponad dwudziestu produkcji teatralnych. Po ukończeniu prestiżowej londyńskiej szkoły Central School of Speech and Drama Isaacs przez dwa sezony grał w brytyjskim przeboju serialowym Capital City, a później wystąpił w kontrowersyjnym filmie Lyndy LaPlante Civvies nakręconym dla telewizji BBC.
Na scenie stworzył niezapomnianą kreację Louisa w przedstawieniu Royal National Theatre, zatytułowanym "Angels in America - parts 1 & 2", występował również przy pełnej widowni w Royal Court Theatre, Almeida Theatre, King's Head oraz na festiwalu teatralnym w Edynburgu. Ostatnio powrócił na deski teatru, by zagrać na West Endzie wraz z Lee Evansem w odświeżonej sztuce Harolda Pintera Samoobsługa, wystawianej w Trafalgar Studios w lutym i marcu 2007 roku i zbierającej pochwały krytyków.
GARY OLDMAN znów pojawia się w roli ojca chrzestnego Harry'ego, Syriusza Blacka, postaci, w którą po raz pierwszy wcielił się z filmie Harry Potter i więzień Azkabanu, a potem kontynuował w obrazie Harry Potter i Czara Ognia.
Oldman obecnie kręci zdjęcia do nowego filmu o Batmanie zatytułowanego The Dark Knight, w którym ponownie występuję w roli porucznika Jamesa Gordona, bohatera, którego widzowie po raz pierwszy ujrzeli w przeboju kasowym Batman - Początek.
Oldman rozpoczął swoją karierę w roku 1979, kiedy to podjął pracę w londyńskich teatrach. W latach 1985-1989 występował wyłącznie w teatrze London's Royal Court. W roku 1985 londyński magazyn "Time Out" przyznał mu nagrodę dla najlepszego debiutanta za rolę w sztuce "The Pope's Wedding". W tym samym roku zrzeszenie krytyków londyńskich London Critic's Circle uhonorowało go nagrodą dla najlepszego aktora, którą przyznano mu wraz z Sir Anthonym Hopkinsem.
W 1986 roku Oldman zadebiutował w filmie Sid i Nancy, zdobywając nagrodę Evening Standard British Film Award dla najbardziej obiecującego debiutanta za rolę punkrockowej legendy Sida Viciousa. W następnym roku zagrał w filmie Stephena Frearsa Nadstaw uszu i tym razem również został uhonorowany nagrodą dla najlepszego aktora przez London Film Critics Circle za rolę przegranego brytyjskiego dramaturga Joe Ortona.
Od tego czasu Oldman stał się jednym z najbardziej szanowanych i wszechstronnych aktorów, grającym zarówno w kasowych przebojach, jak i w uznanych filmach niezależnych. W początkach swej kariery wystąpił w takich filmach, jak: Tor 29 Nicolasa Roega, Prawo i sprawiedliwość, Chattahoochee, Rosencrantz i Guildenstern nie żyją Toma Stopparda, za występ w którym otrzymał nominację do nagrody Independent Spirit dla najlepszego aktora, Stan łaski, Henry i June, JFK Olivera Stone'a, w którym wcielił się w rolę Lee Harveya Oswalda, oraz wystąpił w tytułowej roli w filmie Dracula Francisa Forda Coppoli.
Kolejne dokonania filmowe Oldmana to niezapomniana rola w filmie Prawdziwy romans Tony'ego Scotta, Krwawy Romeo, filmy Luca Bessona Leon zawodowiec i Piąty element, Wieczna miłość, Morderstwo pierwszego stopnia, Szkarłatna litera Rolanda Joffe'a, Basquiat - Taniec ze śmiercią Juliana Schnabela, Air Force One Wolfganga Petersena, kinowa wersja Zaginionych w kosmosie oraz Hannibal Ridleya Scotta.
W 1995 roku Oldman i jego manager/wspólnik produkcyjny Douglas Urbanski powołali do życia spółkę produkcyjną The SE8 Group, która wyprodukowała debiut reżyserski Oldmana Nic doustnie, do którego Oldman napisał także scenariusz. Film pokazano w 1997 roku na otwarciu 50. Festiwalu Filmowego w Cannes w głównym konkursie, w którym Kathy Burke zdobyła ze swoją rolę nagrodę dla najlepszej aktorki. Ponadto Oldman zdobył dwie nagrody BAFTA za najlepszy film brytyjski i najlepszy scenariusz, nagrodę reżyserską Channel 4 podczas Festiwalu Filmowego w Edynburgu w 1997 roku oraz Empire Award za najlepszy film debiutanta. Oldman był także producentem wykonawczym i odtwórcą głównej roli w filmie SE8 Group Ukryta prawda, który otrzymał dwie nominacje do Oscara i zapewnił Oldmanowi nominację do nagrody Screen Actors Guild w kategorii "Najlepszy aktor drugoplanowy".
Należy także wspomnieć, że za gościnną rolę aktora-alkoholika w telewizyjnym przeboju komediowym Przyjaciele Oldman otrzymał nominację do nagrody Emmy. Wcześniej zaś nakręcił dla telewizji między innymi film Meantime w reżyserii Mike'a Leigh oraz The Firm w reżyserii Alana Clarke'a.
