DANIEL RADCLIFFE wcielał się w role tytułowe we wszystkich przebojach filmowych o Harrym Potterze opartych na bestsellerowych powieściach J.K. Rowling z serii "Harry Potter".
Obecnie Radcliffe gra J. Pierponta Fincha w broadwayowskiej inscenizacji sztuki "How to Succeed in Business Without Really Trying". Jest to jego debiut w musicalu na Broadwayu. Reżyserem i choreografem przedstawienia jest zdobywca nagrody Tony Rob Ashford.
W 2008 roku Radcliffe zadebiutował na Broadwayu w roli Alana Stranga w sztuce "Equus" Petera Shaffera, za co został wyróżniony nagrodą dla najlepszego aktora pierwszoplanowego na gali Annual Theatre Fan Choice Awards organizowanej przez Broadway World, jak również nagrodą dla najlepszego aktora pierwszoplanowego oraz nagrodą za wybitną grę aktorską podczas corocznej gali Broadway.Com Audience Awards. Za rolę we wspomnianej sztuce otrzymał też nominacje do nagród Drama League i Drama Desk. Rok wcześniej Radcliffe zdobył uznanie, kiedy po raz pierwszy zagrał Alana Stranga w londyńskim wznowieniu sztuki "Equus", tym samym debiutując w West Endzie. Obie realizacje, londyńską i broadwayowską, wyreżyserowała Thea Sharrock, a zagrał w nich zdobywca Tony Award - Richard Griffiths.
Na kinowym ekranie Radcliffe'a będzie można oglądać w niezależnym filmie grozy The Woman in Black w reżyserii Jamesa Watkinsa. Inne godne uznania sukcesy Radcliffe'a to między innymi niezależny obraz australijski December Boys: Grudniowi chłopcy, a także rola Jacka Kiplinga
w opartym na faktach filmie Mój syn Jack. Film opowiada historię 17-letniego syna Rudyarda Kiplinga i przedstawia katastrofalne skutki, jakie jego śmierć podczas pierwszej wojny światowej przyniosła jego rodzinie.
Radcliffe zadebiutował na ekranach kinowych jako młody David Copperfield w realizowanej przez BBC/PBS ekranizacji kultowej powieści Charlesa Dickensa. Później zrobił ogromną karierę dzięki roli młodego czarodzieja w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny z 2001 roku. W ciągu ostatniego dziesięciolecia wcielał się w tę postać w kolejnych filmach z tej serii: Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Jego kreacja postaci Harry'ego Pottera zakończy się w dwuczęściowym finale serii, filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci.
W telewizji Radcliffe użyczył głosu postaci tajemniczego wampira Edmunda w odcinku specjalnym The Simpsons - Treehouse of Horror XXI. Wystąpił także gościnnie jako on sam w nagradzanym serialu BBC/ HBO Statyści z Rickym Gervaisem.
RUPERT GRINT w serii filmów o Harrym Potterze gra postać Rona Weasleya, szkolnego kolegi tytułowego bohatera i zarazem jego wiernego przyjaciela.
Ubiegłej jesieni Grint zagrał w niezależnej komedii przygodowej Wild Target w reżyserii Jonathana Lynna z Billem Nighym i Emily Blunt. Grint wciela się w niej w rolę młodego ucznia mężczyzny, którego uważa za prywatnego detektywa, a który w rzeczywistości jest płatnym mordercą. Film powstał na podstawie francuskiego obrazu Czuły cel z 1993 roku.
Grint zadebiutował w świecie filmu, gdy został obsadzony w roli Rona Weasleya
w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny z 2001 roku. Za grę aktorską w tym obrazie otrzymał nominację do British Film Critics' Circle Award w kategorii najlepszy debiutant oraz Young Artist Award w kategorii najbardziej obiecujący debiutant. Następnie zagrał w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Po raz ostatni wcieli się w postać Rona w ostatniej części serii pt. Harry Potter i Insygnia Śmierci.
W roku 2006 czołowe czasopismo filmowe Empire wyróżniło Grinta, Daniela Radcliffe'a
i Emmę Watson prestiżową nagrodą Outstanding Contribution Award w uznaniu za ich pracę włożoną we wszystkie filmy o Harrym Potterze.
W swoim aktorskim dorobku Grint ma też film Marzenia do spełnienia Petera Hewitta z Simonem Callowem, Stephenem Fryem i Paulem Giamattim, film Jeremy'ego Brocka Nauka jazdy z Julie Walters i Laurą Linney oraz niezależny obraz Cherrybomb, który otrzymał pochlebne recenzje na festiwalach filmowych w Wielkiej Brytanii i Europie.
EMMA WATSON w każdym filmie o Harrym Potterze wciela się w postać Hermiony Granger, oddanej przyjaciółki Harry'ego i Rona Weasleya. Po raz ostatni powraca w tej roli w obrazie Harry Potter i Insygnia Śmierci.
Wkrótce będzie można oglądać Watson w filmie Simona Curtisa My Week with Marilyn z Michelle Williams oraz filmie niezależnym Perks of Being a Wallflower. Wcześniej zagrała z Victorią Wood, Richardem Griffthsem i Emilią Fox w roli Pauline Fossil w filmie telewizyjnym stacji BBC Zaczarowane baletki, a w 2008 roku użyczyła głosu Księżniczce Pei, bohaterce animowanego filmu przygodowego pt. Dzielny Despero.
Jako profesjonalna aktorka Watson zadebiutowała w pierwszym filmie o Harrym Potterze - Harry Potter i Kamień Filozoficzny, za co otrzymała nagrodę Young Artist Award dla najlepszej młodej odtwórczyni roli głównej. Została także dwukrotnie nominowana do Critics' Choice Award przez Broadcast Film Critics Association za pracę przy filmach Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia. Za rolę w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi otrzymała nominację do nagrody MTV Movie Award.
Ponadto Watson dwa razy z rzędu otrzymała nagrodę AOL Award dla najlepszej aktorki drugoplanowej - pierwszą za film Harry Potter i Komnata Tajemnic, drugą za film - Harry Potter i więzień Azkabanu. Czytelnicy czasopisma Total Film głosowali na nią jako najlepszą nową aktorkę za rolę w tym właśnie obrazie. W roku 2006 czołowe brytyjskie czasopismo filmowe Empire wyróżniło Watson, Daniela Radcliffe'a i Ruperta Grinta nagrodą Outstanding Contribution Award w uznaniu za ich wspólną pracę w serii filmów o Harrym Potterze.
Oprócz gry w filmach, Watson pasjonuje się modą. Nawiązała bliską współpracę z Fair Trade i producentem odzieży organicznej People Tree, którym pomagała w stworzeniu nowej kolekcji odzieży dla nastolatków. Była także twarzą firmy Burberry w kampanii jesień/zima 2009 i lato/wiosna 2010.
HELENA BONHAM CARTER powróciła jako Śmierciożerczyni i oddana zwolenniczka fanatycznego Lorda Voldemorta Bellatrix Lestrange. Po raz pierwszy pojawiła się w tej roli w hicie z 2007 roku Harry Potter i Zakon Feniksa, później powróciła w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część 1.
Bonham Carter była dwukrotnie nominowana do Oscara, ostatnio za rolę w wyróżnionym licznymi nagrodami dramacie z 2010 roku Jak zostać królem w reżyserii Toma Hoopera. Rola Elżbiety, żony króla Jerzego VI, przyniosła jej również nominacje do Złotego Globu i nagrody SAG, a także nagrodę BAFTA i nagrodę British Independent Film Awards. Ponadto obsada filmu Jak zostać królem została wyróżniona nagrodą SAG dla wybitnej obsady.
Ostatnio Bonham Carter otrzymała nominację do Złotego Globu oraz nagrodę Evening Standard British Film Award dla najlepszej aktorki za rolę Pani Lovett w reżyserowanej przez Tima Burtona filmowej adaptacji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street, z Johnnym Deppem w tytułowej roli. W 2010 roku ponownie podjęła współpracę z Burtonem i Deppem przy niezwykłym filmie przygodowym Alicja w Krainie Czarów.
Pierwsze nominacje do Oscara, Złotego Globu, nagrody BAFTA i nagrody SAG otrzymała za rolę w dramacie kostiumowym z 1997 roku Miłość i śmierć w Wenecji, powstałym na podstawie powieści Henry'ego Jamesa. Ta rola przyniosła jej również nagrody dla najlepszej aktorki od wielu stowarzyszeń krytyków, między innymi krytyków z Los Angeles Film Critics, Broadcast Film Critics, Narional Board of Review i London Film Critics Circle.
Jej aktorskim debiutem była rola w historycznym filmie biograficznym Trevora Nunna z 1986 roku Lady Jane. Krótko po zakończeniu zdjęć reżyser James Ivory zaproponował jej główną rolę w filmie Pokój z widokiem, adaptacji powieści E. M. Forstera. Później zyskała uznanie, występując w dwóch kolejnych adaptacjach powieści Forstera: Tam, gdzie nie chadzają anioły Charlesa Sturridge'a i Powrót do Howards End Jamesa Ivory'ego, za który otrzymała swoją pierwszą nominację do nagrody BAFTA.
Wcześniejsze filmowe dokonania Bonham Carter to między innymi film Hamlet Franco Zeffirelliego, w którym zagrała u boku Mela Gibsona, Frankenstein w reżyserii Kennetha Branagha, Jej wysokość Afrodyta Woody'ego Allena oraz Wieczór Trzech Króli, w którym ponownie współpracowała z Trevorem Nunnem.
Później zagrała w filmie Davida Finchera Podziemny krąg, u boku Brada Pitta i Edwarda Nortona, filmach Duża ryba, Planeta małp oraz Charlie i fabryka czekolady w reżyserii Tima Burtona,
a także w filmie akcji Terminator Ocalenie, którego reżyserem był McG. Ponadto wystąpiła w filmach niezależnych takich jak Nowokaina, The Heart of Me, Miłość mojej młodości oraz Rozmowy z innymi kobietami. Użyczyła głosu w filmach animowanych: Carnivale, Gnijąca panna młoda Tima Burtona, w którym wcieliła się w tytułową postać, oraz w nagrodzonym Oscarem filmie Wallace i Gromit: Klątwa królika.
Za pracę dla telewizji Bonham Carter otrzymała nominacje do nagrody Emmy i Złotego Globu za rolę w filmie telewizyjnym Na żywo z Bagdadu i miniserialu Merlin, a także nominację do Złotego Globu za postać Mariny Oswald w miniserialu Pogrzebana tajemnica. Poza tym wcieliła się w postać Anny Boleyn w brytyjskim miniserialu Krwawy tyran - Henryk VIII i zagrała matkę siedmiorga dzieci, w tym czterech autystycznych chłopców, w filmie telewizyjnym BBC Siedmioro wspaniałych. Ostatnio zagrała w filmie biograficznym stacji BBC Enid, w roli znanej autorki książek dla dzieci Enid Blyton.
Spośród teatralnych dokonań Bonham Carter warto wymienić sztuki "Kobieta w bieli", "The Chalk Garden", "Dom Bernardy Alby" i "Trelawny of the Wells".
ROBBIE COLTRANE wcielił się w rolę uwielbianego opiekuna Hogwartu, Rubeusa Hagrida, którego zagrał we wszystkich filmach z tej serii. Za rolę w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny otrzymał nominacje do nagrody BAFTA i Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles. Ponownie wcielił się w tę rolę w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Po raz ostatni zagra Hagrida w dwóch częściach filmu Harry Potter i Insygnia Śmierci.
W bogatym filmowym dorobku Coltrane'a znalazły się między innymi filmy Bracia Bloom, Ocean's Twelve: Dogrywka w reżyserii Stevena Soderbergha, filmy Stephena Sommersa Van Helsing
i Przygody Hucka Finna, film braci Hughesów Z piekła rodem, filmy o przygodach Jamesa Bonda Świat to za mało i GoldenEye, List w butelce Luisa Mandokiego, Kumpel, Ten papież musi umrzeć, Uciekające zakonnice, za który otrzymał nagrodę imienia Petera Sellersa podczas ceremonii Evening Standard British Film Awards w 1991 roku, Henryk V Kennetha Branagha, Niech się dzieje co chce, Ten idiota Bert Rigby Carla Reinera, Mona Lisa w reżyserii Neila Jordana, Absolutni debiutanci oraz Obrona królestwa.
Coltrane jest zapewne najbardziej znany z niezwykle popularnego i wyróżnionego licznymi nagrodami serialu telewizyjnego Dr Fitz, na podstawie którego powstało kilka filmów telewizyjnych, ostatni z nich ukazał się jesienią 2006 roku. Kreacja psychologa policyjnego o ciętym języku Doktora Eddiego "Fitza" Fitzgeralda przyniosła Coltrane'owi liczne wyróżnienia, między innymi trzy nagrody BAFTA dla najlepszego aktora telewizyjnego w roku 1994, 1995 i 1996, nagrodę Broadcasting Press Guilds Award dla najlepszego aktora telewizyjnego w 1993 roku, nagrodę Silver Nymph Award dla najlepszego aktora podczas Festiwalu Telewizyjnego w Monte Carlo w 1994 roku, nagrodę Royal Television Society dla najlepszego aktora w 1994 roku, nagrodę FIPA dla najlepszego aktora, oraz nagrodę Cable ACE Award dla najlepszego aktora filmowego lub miniserialowego.
Coltrane po raz pierwszy zdobył popularność na początku lat osiemdziesiątych jako komik w programach Alfresco, Kick Up the Eighties, Laugh??? I Nearly Paid My Licence Fee i Sobotnia noc na żywo. Później wystąpił w trzynastu odcinkach programu Comic Strip oraz w wielu produkcjach telewizyjnych, takich jak Czarna Żmija 3 i Opowieść wigilijna Czarnej Żmii. Coltrane otrzymał nominację do nagrody BAFTA za rolę Danny'ego McGlone'a w serialu Tutti Frutti. Wśród jego dokonań telewizyjnych warto wymienić miniserial ITV Murderland oraz filmy telewizyjne Odpływ, Alicja w krainie czarów i The Planman, którego był również producentem wykonawczym.
W 2006 roku Coltrane znalazł się na liście osób wyróżnionych honorowym Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi na rzecz teatru.
RALPH FIENNES powrócił jako mroczny Lord Voldemort, jeden z najbardziej przerażających i bezlitosnych czarnych charakterów współczesnej literatury i kinematografii. Po raz pierwszy pojawił się w roli Voldemorta w filmie z 2005 roku Harry Potter i Czara Ognia. Powrócił do tej roli w roku 2007
w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa, a ostatnio pojawił się w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.
W 2010 roku Fiennes po raz pierwszy wyreżyserował film pełnometrażowy, współczesną wizję szekspirowskiego thrillera politycznego Coriolanus, w którym zagrał u boku Gerarda Butlera
i Vanessy Redgrave. W tym samym roku zagrał w filmach Nanny McPhee Returns, z Emmą Thompson, oraz Starcie Tytanów, z Liamem Neesonem i Samem Worthingtonem. Obecnie pracuje nad filmem Starcie Tytanów 2.
Fiennes był dwukrotnie nominowany do Oscara, pierwszą nominację otrzymał za rolę w nagrodzonej Oscarem dla najlepszego filmu produkcji Stevena Spielberga z 1994 roku Lista Schindlera. Rola mrożącego krew w żyłach nazistowskiego komendanta Amona Goetha przyniosła mu także Złoty Glob i nominację do nagrody BAFTA, a także liczne wyróżnienia od stowarzyszeń krytyków dla najlepszego aktora drugoplanowego, w tym od National Society of Film Critics oraz od stowarzyszeń krytyków filmowych z Nowego Jorku, Chicago, Bostonu i Londynu. Cztery lata później Fiennes otrzymał drugą nominację do Oscara dla najlepszego aktora w nagrodzonym Oscarem dla najlepszego filmu obrazie Anthony'ego Minghelli Angielski pacjent. Otrzymał też nominacje do Złotego Globu i nagrody BAFTA oraz dwie nominacje do nagrody Screen Actors Guild Award (SAG), jedną dla najlepszego aktora oraz drugą zbiorową dla obsady.
Ponadto Fiennes zdobył nagrodę British Independent Film Award, nagrodę Evening Standard British Film Award, nagrodę od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz nominację do nagrody BAFTA za rolę w dramacie Fernando Meirellesa z 2005 roku Wierny ogrodnik. W 2008 roku zdobył podwójną nominację do nagrody British Independent Film Award dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę w filmie Księżna, który przyniósł mu również nominację do Złotego Globu, oraz w filmie Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj. Ponadto przyznano mu nominacje do nagrody Emmy, Złotego Globu i nagrody SAG za pracę u boku Susan Sarandon w filmie stacji HBO Bernard i Doris.
Inne filmy z jego udziałem to: Lektor z Kate Winslet, nagrodzony Oscarem The Hurt Locker. W pułapce wojny Kathryn Bigelow, Biała hrabina Jamesa Ivory'ego, nagrodzony Oscarem film animowany studia Aardman Wallace i Gromit: Klątwa królika, Czerwony smok, filmy w reżyserii Neila Jordana Koniec romansu i Podwójny blef, Pająk Davida Cronenberga, Chromofobia
i Onegin Marthy Fiennes, Kropla słońca Istvana Szabó, Pokojówka na Manhattanie, film animowany Książę Egiptu, Rewolwer i melonik, Oskar i Lucinda, Dziwne dni Kathryn Bigelow, Quiz Show Roberta Redforda, oraz film, w którym zadebiutował Wichrowe wzgórza.
Fiennes ukończył Królewską Akademię Sztuki Dramatycznej, rozpoczynał karierę na deskach londyńskich teatrów i przez dwa sezony pracował w Królewskim Towarzystwie Szekspirowskim (ang. Royal Shakespeare Company). W 1995 roku Fiennes zadebiutował w roli Hamleta w inscenizacji sztuki Szekspira w reżyserii Jonathana Kenta. Kiedy sztuka przeniosła się na Broadway, Fiennes otrzymał nagrodę Tony. Późniejsze teatralne dokonania Fiennesa to między innymi spektakl "Iwanow", również w reżyserii Kenta, tytułowe role w sztukach Szekspira "Ryszard II" i "Coriolanus", sztuka "The Talking Cure" Christophera Hamptona, w której stworzył postać Carla Junga, tytułowa rola w sztuce "Brand" Ibsena realizowanej przez Królewskie Towarzystwo Szekspirowskie, oraz rola Marka Antoniusza w sztuce "Juliusz Cezar".
W 2006 roku Fiennes ponownie podjął współpracę z Jonathanem Kentem, występując w sztuce "Uzdrowiciel" Briana Friela, której premiera odbyła się w Dublinie. Kiedy sztuka została przeniesiona na Broadway, Fiennes otrzymał za swoją rolę nominację do nagrody Tony. W 2008 roku Fiennes wystąpił w westendowskim debiucie sztuki Yasminy Rezy "Bóg mordu", a później tego samego roku wystąpił w reżyserowanym przez Kenta spektaklu "Edyp" w Teatrze Narodowym.
CIARÁN HINDS dołączył do obsady w roli Aberfortha Dumbledore'a, brata zmarłego dyrektora Hogwartu, Albusa Dumbledore'a.
Wcześniej tego roku Hinds zagrał u boku Anthony'ego Hopkinsa w thrillerze psychologicznym Rytuał. Filmy z jego udziałem, które mają się wkrótce ukazać, to nowa wersja filmu Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg, thriller The Woman in Black, film akcji Ghost Rider: Spirit of Vengeance oraz film animowany John Carter of Mars.
W 2009 roku podczas festiwalu Tribeca Film Festival Hinds otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora za rolę w filmie The Eclipse. Wśród jego niedawnych dokonań warto też wymienić filmy Życie z wojną w tle, Góra czarownic, Stop-Loss, Niezwykły dzień Panny Pettigrew, Aż poleje się krew, Margot jedzie na ślub, Narodzenie i Głos wolności. Współpracował także z Erikiem Baną i Danielem Craigiem przy kontrowersyjnym dramacie Stephena Spielberga Monachium. Ponadto Hinds zagrał w serialu stacji BBC Rzym, w którym za rolę Juliusza Cezara otrzymał irlandzką nagrodę Irish Film and Television Award dla najlepszego aktora.
Wcześniejsze filmy z jego udziałem to Dziewczyny z kalendarza, Lara Croft Tomb Raider: Kolebka życia, Veronica Guerin, Droga do zatracenia, Suma wszystkich strachów, Titanic Town, Oskar i Lucinda, Spirala przemocy, W kręgu przyjaciół oraz epicki obraz powracający do legendy o królu Arturze Excalibur, który był filmowym debiutem Hindsa.
Hinds rozpoczął karierę aktorską na scenach rodzimej Irlandii Północnej i intensywnie współpracował z teatrem Citizens' Theatre w Glasgow. Później został członkiem królewskiego Towarzystwa Szekspirowskiego i zagrał w takich sztukach jak "Ostatnie dni Don Juana", "Troilus i Kresyda", "Edward II" oraz "Ryszard III", w której zagrał tytułową postać.
JASON ISAACS ponownie występuje jako Lucjusz Malfoy, niegdyś butny Śmierciożerca, który stracił władzę i pozycję. Isaacs zagrał tę rolę w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.
Najnowszy film z jego udziałem to thriller Abduction z Taylorem Lautnerem, w reżyserii Johna Singletona. Poza tym Isaacs użyczył swego głosu w filmie Auta 2 oraz filmie video Green Lantern: Emerald Knights.
Isaacs zagrał ostatnio z Mattem Damonem i Paulem Greengrassem w thrillerze akcji Green Zone,
a także wystąpił w filmie niezależnym Skeletons. Poza tym pojawił się w dramacie z nazistowskimi motywami Good, którego był również producentem wykonawczym. Za tę rolę otrzymał od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych nagrodę dla najlepszego aktora drugoplanowego. Jego najnowsze wyróżnienia za osiągnięcia aktorskie to nominacja do Złotego Globu dla najlepszego aktora za pracę w miniserialu BBC Stan wyjątkowy oraz nominacja do nagrody BAFTA TV dla najlepszego aktora za rolę w filmie telewizyjnym BBC The Curse of Steptoe.
Isaacs zdobył sławę w 2010 roku, wcielając się w rolę okrutnego pułkownika Williama Tavingtona w dramacie w reżyserii Rolanda Emmericha Patriota, którego akcja rozgrywa się w czasach wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Za tę rolę Isaacs otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz nagrodę dla najlepszego odtwórcy roli czarnego charakteru Blockbuster Award. W 2001 roku zagrał drag queen w przeróbce filmu Słodki listopad, widzowie pamiętają go również z roli upartego Kapitana Mike'a Steele'a w dramacie wojennym Ridleya Scotta Helikopter w ogniu. Później wystąpił
w dramacie, którego akcja rozgrywa się w czasach II wojny światowej, Szyfry wojny, komedii romantycznej Passionada, oraz w komedii akcji Smoking, u boku Jackie'ego Chana. W 2003 roku Isaacs zagrał podwójną rolę Kapitana Hooka i Pana Darlinga w filmie Piotruś Pan, w reżyserii P.J. Hogana.
Issacs wystąpił również w kilku filmach swego przyjaciela, reżysera Paula Andersona, takich jak Ukryty wymiar, Galaktyczny wojownik i Zakupy 'cash and carry', a także zagrał epizodyczną rolę
w filmie Resident Evil. Inne filmy z jego udziałem to: Koniec romansu, Armageddon, Ostatni smok, filmy niezależne Przyjaciele z kasą, Gra o wszystko, Miłego dnia?, Nine Lives, Hotel, Ostatnia chwila i Gra słów.
W telewizji Isaacs występował przez trzy sezony w wyróżnionym nagrodą Peabody Award serialu stacji Showtime Braterstwo, w którym gra irlandzko-amerykańskiego gangstera, Michaela Caffee. Za tę rolę otrzymał nominację do nagrody Satellite Award. Inne telewizyjne osiągnięcia Isaacsa to role w filmie telewizyjnym stacji Channel 4 Scars oraz serialu NBC Prezydencki poker, a także gościnny występ w serialu Ekipa. Na początku kariery przez dwa sezony grał w popularnym brytyjskim serialu Capital City i można go było oglądać w kontrowersyjnym miniserialu BBC Civvies. Obecnie pracuje przy miniserialu stacji BBC Case Histories, opartym na motywach bestsellerowych powieści kryminalnych Kate Atkinson, w którym gra ironicznego detektywa Jacksona Brodie'ego.
Isaacs urodził się w Anglii, w Liverpoolu, był studentem Uniwersytetu w Brystolu i wyreżyserował tam ponad 20 sztuk teatralnych, w których również grywał. Ukończył prestiżową londyńską Centralną Szkołę Mowy i Dramatu (ang. Central School of Speech and Drama).
Na teatralnej scenie wcielił się w postać Louisa w inscenizacji wyróżnionej nagrodą Pulitzera sztuki "Anioły w Ameryce - część I i II", w wykonaniu Królewskiego Teatru Narodowego. Pojawił się na pięciu Festiwalach Edynburskich oraz w Londynie w teatrach Royal Court, Almeida oraz King's Head. Ostatnio Isaacs wystąpił u boku Lee Evansa we wznowieniu sztuki "Samoobsługa" Harolda Pintera na West Endzie.
ALAN RICKMAN wcielił się w rolę tajemniczego Severusa Snape'a, byłego profesora zajmującego się miksturami, który został dyrektorem Hogwartu. Po raz pierwszy wcielił się w tę rolę w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny i zagrał ją kolejno we wszystkich częściach serii.
W roku 1988, kiedy Rickman debiutował w filmie fabularnym Szklana pułapka, był już cenionym w rodzimej Anglii aktorem teatralnym. Od tego czasu otrzymał liczne wyróżnienia za pracę w filmach
i telewizji.
W 1992 roku zdobył nagrodę BAFTA dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Szeryfa Nottinghama w filmie Robin Hood: Książę złodziei, a także nominację do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora za rolę w filmie Anthony'ego Minghelli Głęboko, prawdziwie, do szaleństwa. W tym samym roku otrzymał nagrodę Evening Standard British Film Award i nagrodę Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych za pracę nad wymienionymi filmami, a także nad filmem Stephena Poliakoffa Z zamkniętymi oczami, oraz dodatkowo za film Quigley na Antypodach od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych. Później otrzymał nominacje do nagrody BAFTA za role w filmach Rozważna i Romantyczna Anga Lee oraz Michael Collins Neila Jordana.
Rickmanowi przyznano nagrodę Emmy, Zloty Glob, oraz nagrodę SAG za tytułową rolę w filmie HBO Rasputin. Otrzymał również kolejną nominację do nagrody Emmy za rolę w filmie stacji HBO z 2004 roku W rękach Boga. W ubiegłym roku zagrał z Emmą Thompson w filmie telewizyjnym stacji BBC The Song of Lunch.
Ostatnio Rickman zagrał Sędziego Trupina w ekranizacji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street, w reżyserii Tima Burtona. Ponownie podjął współpracę
z Burtonem, udzielając głosu Niebieskiej gąsienicy w hicie fantasy Alicja w Krainie Czarów z 2010 roku. Inne filmy z jego udziałem to: Wino na medal, za który otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora podczas Festiwalu Filmowego w Seattle w 2008 roku, Porwany, Pachnidło: Historia mordercy, Śniegowe ciastko,
To właśnie miłość, Dwa w jednym, Kosmiczna załoga, Dogma, Pocałunek Judasza oraz film Mesmer, za który przyznano mu miano najlepszego aktora podczas Festiwalu Filmowego w Montrealu w 1994 roku. Ostatnio ponownie podjął współpracę z Emmą Thompson w filmie telewizyjnym stacji BBC The Song of Lunch.
W 1997 roku Rickman zadebiutował w filmie fabularnym rolą w obrazie Zimowy gość, z Emmą Thompson. Wspólnie z Sharman Macdonald stworzył scenariusz do tego filmu, opartego na sztuce Macdonald. Oficjalnie wybrany podczas Festiwalu Filmowego w Wenecji, film był nominowany do Złotego Lwa i otrzymał trzy inne nagrody. Później, podczas Festiwalu Filmowego w Chicago w 1997 roku zyskał miano najlepszego filmu. Rickman był również reżyserem teatralnej wersji filmu Zimowy gość na deskach brytyjskiego teatru. Ponadto był reżyserem spektaklu "Nazywam się Rachel Corrie" wystawianego na West Endzie, wyróżnionego przed przeniesieniem do Nowego Jorku nagrodą dla najlepszej nowej sztuki oraz dla najlepszego reżysera przez Theatregoers' Choice Awards. Ostatnio pracował jako reżyser przy inscenizacji sztuki Augusta Strindberga "Creditors" w londyńskim teatrze Donmar Warehouse, sztukę zaprezentowano również w akademii muzycznej Brooklyn Academy of Music w kwietniu 2010 roku.
Rickman studiował na Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej i przez dwa sezony pracował w Królewskim Towarzystwie Szekspirowskim. W 1985 roku wykreował postać Vicomte'a de Valmonta w sztuce "Niebezpieczne związki", a w roku 1987, kiedy ponownie wcielił się w tę rolę na Broadwayu, otrzymał nominację do nagrody Tony. W roku 2001 i 2002 Rickman zagrał w westendowskiej inscenizacji sztuki Noela Cowarda "Private Lives", za którą otrzymał nagrodę Variety Club Award oraz nominacje do Oliviera i nagrody Evening Standard Award dla najlepszego aktora. Kiedy przeniesiono sztukę na Broadway, Rickman otrzymał drugą nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora. Powrócił na teatralną scenę w sztuce Ibsena "Jan Gabriel Borkman", której premiera odbyła się w teatrze Abbey Theatre w Dublinie, a następnie została przeniesiona do Nowego Jorku na Brooklyn Academy.
MAGGIE SMITH powraca w roli profesorki z Hogwartu, Minervy McGonagall.
Smith była wielokrotnie wyróżniona za pracę w teatrze, kinie i telewizji. Jest dwukrotną laureatką Oscara. Pierwszą nagrodę otrzymała w 1969 roku za tytułową rolę w filmie Pełnia życia panny Brodie. Za tę rolę przyznano jej także nagrodę BAFTA i nominację do Złotego Globu. Dziesięć lat później otrzymała drugiego Oscara, Złoty Glob, nagrodę Evening Standard British Film Award oraz nominację do nagrody BAFTA za rolę w filmie Suita kalifornijska. Ostatnią, szóstą nominację do Oscara Smith otrzymała za rolę w filmie Roberta Altmana Gosford Park, za którą otrzymała też nominacje do Złotego Globu, nagrody BAFTA, nagrody SAG oraz nagrody Critics' Choice Award dla obsady.
Wśród licznych wyróżnień aktorskich Smith warto również wspomnieć nominacje do Oscara za role w filmach Otello, Podróże z moją ciotką oraz Pokój z widokiem. Za ten ostatni otrzymała nagrodę BAFTA i Złoty Glob. Poza tym przyznano jej nagrody BAFTA za filmy Herbatka z Mussolinim i Prywatne zajęcia, nagrodę BAFTA i Evening Standard British Film Award za film Samotna pasja Judith Hearne, a także nagrodę Evening Standard British Film Award za film Kwartet.
Smith po raz pierwszy pojawiła się w roli profesor McGonagall w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny i wystąpiła w niej ponownie w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. W swoim aktorskim dorobku ma także filmy Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya, Zmowa pierwszych żon, Zakonnica w przebraniu, Tajemniczy ogród, Hook, Zakochana Jane, Lawendowe wzgórze, Ostatni wrzesień, Plac Waszyngtona, Ryszard III, Misjonarz, Śmierć na Nilu, Zabity na Śmierć i Garniec miodu.
W telewizji występuje w serialu stacji ITV Downtown Abbey, który jest emitowany w USA za pośrednictwem PBS. Wcześniej otrzymała nagrodę Emmy za rolę w filmie telewizji HBO z 2003 roku Mój dom w Umbrii. W 2010 roku przyznano jej czwartą nominację do nagrody Emmy za rolę w filmie stacji HBO Opowieść Mary. Wcześniej otrzymała nominacje do Emmy za role w filmach telewizyjnych Nagle, zeszłego lata oraz David Copperfield. Ten ostatni przyniósł jej także nominację do nagrody BAFTA TV. Poza tym otrzymała też nominacje do nagrody BAFTA TV za role w filmach Memento Mori, Mrs. Silly i serialu Takling Heads, który przyniósł jej także nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (ang. Royal Television Society Award).
Smith zaczęła występować w teatrze w 1952 roku z towarzystwem teatralnym Uniwersytetu Oksfordzkiego i zadebiutowała jako aktorka w Nowym Jorku w musicalu "The New Faces of 1956". Trzy lata później dołączyła do towarzystwa teatralnego Old Vic Company, w którym otrzymała nagrodę Evening Standard dla najlepszej aktorki w 1962 roku za rolę w sztukach "The Private Ear" i "The Public Eye". W 1963 roku dołączyła do Teatru Narodowego i zagrała Desdemonę w sztuce "Otello" Laurence'a Oliviera. Inne ważne sztuki Teatru Narodowego, w których zagrała, to "Czarna komedia", "Namiętność panny Julity", "The Country Wife", "The Beaux Stratagem", "Wiele hałasu o nic"
