"Hannah Montana": NASHVILLE TO JA
Miley Cyrus przekonywała, że w przypadku tego filmu fikcja niezwykle ściśle splata się z rzeczywistością. Jej losy bardzo przecież przypominają perypetie Hannah Montany. A jej miłość do rodzinnych stron jest równie wielka jak fikcyjnej bohaterki.
Nashville to ja - śmiało to mogę powiedzieć. Nashville mnie ukształtowało, tam się wychowałam i tam zawsze wracam - tłumaczyła. - Mam nadzieję, że wychodząc po seansie, ludzie będą mieli wrażenie, że byli u mnie z wizytą w domu. Dla jej ojca, Billy'ego, powrót na czas zdjęć na rodzinną farmę był wręcz wzruszający. Tu mieszkał przecież wraz z Miley do czasu, gdy ukończyła 13 rok życia. Po skończonej pracy łaziła po drzewach, jeździła konno. Jak w nie tak jeszcze dawnych czasach - wspominał rozrzewniony tata. - Jestem z niej bardzo dumny, i to nie tylko jako tata, ale i jako autor piosenek, który potrafi docenić jakość tego, co ona pisze. W dodatku rozwija się aktorsko. Zaczynała jako artystka komediowa w stylu Lucille Ball, teraz widzę w jej grze większą subtelność i głębię. Myślę, że może być przykładem dla wielu dzieciaków, które uporem i pracą naprawdę są w stanie spełnić swe marzenia.
Miley wspominała, że praca nad filmem wiązała się jednak ze sporym stresem. Znała doskonale swą postać, ale konieczne były inne środki wyrazu, co uświadamiał jej skutecznie reżyser. Peter Chelsom mówił mi często: w porządku, w to wierzę, a ja zastanawiałam się, co to znaczy. Potem zrozumiałam. Serial był w porównaniu z filmem mniej realistyczny. To był przecież sitcom skierowany do dzieciaków, dlatego Peter zwracał mi uwagę: graj mniej, wcale nie potrzebujesz tyle ekspresji. Miał z reguły rację - wspominała młoda aktorka.
