Elmar Wepper
Zodtwórcą roli Rudiego - Elmarem Wepperem Dorris Dörrie pracowała już podczas realizacji filmu Rybak i jego żona. Jednak metamorfoza, jaką przeszedł w Hanami - Kwiat wiśni zachwyciła prasę, która zgodnie okrzyknęła jego kreację wielką. Nie tylko zdobył się na przełamanie swojego dotychczasowego wizerunku, ale także wykazał ogromną otwartością i zdolnością do eksperymentowania i poszukiwań. Co ważne - nawet w scenach, które mogłyby ocierać się o śmieszność, czy też wzbudzać uczucie skrępowania, jak wtedy, gdy Rudi przebiera się w ubrania żony, wysublimowana i oszczędna gra Weppera podkreśla zagubienie, smutek ale i godność osobistą bohatera, a także sprawia, że wielka emocjonalna przemiana, jaką przechodzi Rudi, jest autentyczna i poruszająca.
Elmar Wepper urodził się w 1944 r. w Augsburgu. Studiował literaturę niemiecką i dramaturgię.W1990 r. on i Uschi Glas otrzymali statuetkę Srebrnego Bambi, jako najbardziej ulubiona para aktorów telewizyjnych. Grał głównie role w serialach tv Polizei inspektion 1, Zwei Münchner in Hamburg, a także w filmach takich jak Die Sturmflut (reż. Jorgo Papavassiliou), w kilku odcinkach serii Tatort a także Zwei Brüder. Wśród dużych ról kinowych Weppera należy wymienić udział w filmie Lammbock (reżyseria Christian Zübert) oraz w Der Fischer und seine Frau (reż. Doris Dörrie).
Hannelore Elsner
Trudi w wykonaniu tej wybitnej niemieckiej aktorki jest kobietą tajemniczą. Czujemy, że życie, które wybrała było z jednej strony wypełnione troską o innych, a tym samym spełnione i szczęśliwe. Z drugiej strony, nagłe oznaki powściąganego temperamentu pozwalają domyślać się, że był kiedyś taki czas, kiedy Trudi marzyła o czymś innym i inaczej planowała swoje życie. Jest bardzo silną, a jednocześnie bardzo delikatną kobietą.
Hannelore Elsner przyznaje, że jej postać przypomina jej własną babkę. Ciężkie życie, opieka nad mężem i rodziną sprawiły, że pamięta ją jako kobietę silną, ale skromną. Także Trudi jest skromna, bezpretensjonalna, ale równocześnie - bardzo hojna. Postać Trudi w interpretacji tej wybitnej aktorki wymyka się wszelkim jednoznacznym próbom sklasyfikowania. Zdaje się wiedzieć najwięcej o wszystkich członkach rodziny, ale nie nadużywa tej wiedzy. Rzadko mówi o sobie i swoich pragnieniach, jest wsłuchana w pragnienia innych. Ale dumna postawa, szlachetna uroda (godna odnotowania jest odwaga aktorki, aby ukazać piękno starzejącej się twarzy bez jakiegokolwiek makijażu) każą przypuszczać, że za jej obecnością w tej małej, urokliwej ale nudnej górskiej miejscowości kryje się jakaś tajemnica.
Hannelore Elsner należy od wielu już lat do czołówki niemieckich aktorek filmowych i teatralnych. Zaskakuje publiczność i krytykę kolejnymi nowymi wcieleniami. Stworzyła wybitne kreacje w takich filmach jak: My last film Oliviera Hirschbiegla, No Place To Go Oskara Roehlera oraz w Go For Zucker Daniela Levy'ego. Poza aktywnością sceniczną i filmową Hannelore Elsner udziela się w wielu organizacjach charytatywnych. Jest członkiem Instytutu Fritza Bauera, centrum dokumentacji i badań nad historią Holokaustu, niemieckiej fundacji zajmującej się chorymi na AIDS, oraz rzecznikiem organizacji wspierającej dzieci upośledzone umysłowo.
Była wielokrotnie nagradzana - zarówno za role kinowe jak i telewizyjne. Otrzymała m.in. nagrodę Grimme, Niemiecką Nagrodę Filmową, Nagrodę Krytyków Niemieckich, Bambi, Telestar, Złotą Kamerę oraz Nagrodę Bawarskiego Festiwalu Filmowego. Wyróżniano ją i nagradzano także na wielu festiwalach zagranicznych: m. in w Monte Carlo, Chicago oraz Istambule, gdzie otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki.
