"Granice miłości": TWÓRCY
Styl opowiadania historii, charakterystyczny dla scenarzysty i reżysera, GUILLERMO ARRIAGI, czyni z niego jednego z najbardziej oryginalnych współczesnych twórców filmowych, a GRANICE MIŁOŚĆI są jego reżyserskim debiutem. Jako scenarzysta i świeżo upieczony reżyser Arriaga tka niezwykle kunsztowne arrasy, pełne emocji i prowokacji, z których wyłaniają się obrazy ludzkiego życia pod wielką presją. Filmy na podstawie jego scenariuszy, uznane przez krytykę i wielokrotnie nagradzane, jak chociażby Babel, 21 gramów, Amores Perros, i Trzy pogrzeby Melquiadesa Estrady (ten ostatni zdobył nagrodę dla Najlepszego Scenariusza na Festiwalu Filmowym w Cannes w roku 2005) obejmują imponująco szeroki wachlarz tematów, postaci i nastrojów, lecz ich wspólnym mianownikiem jest przejmujący, często bardzo klarowny obraz kondycji człowieka.
Za swoją niezwykle wnikliwą i skłaniającą do myślenia opowieść, zawartą w scenariuszu do filmu Babel Arriaga zdobył wiele nagród, w tym nominacje do Nagrody Akademii za Najlepszy Scenariusz Oryginalny, do nagród Writers Guild of America, BAFTA i Hollywood Foreign Press Association. Film został uhonorowany 7 nominacjami do Oscara, w tym dla Najlepszego Filmu i został uznany za jeden z 10 najlepszych filmów roku przez ponad dziewięćdziesiąt organizacji i publikacji, w tym The National Board of Review, American Film Institute, The New York Times, Rolling Stone i zdobył Złoty Glob za Najlepszy Film Dramatyczny w roku 2006.
Nakręcony na trzech kontynentach w 5 językach, film Babel porusza ze wstrząsającym realizmem temat barier dzielących ludzi. Można w nim odnaleźć wiele motywów, które reżyser konsekwentnie zgłębia od 25 lat: niemożność dotarcia do drugiej osoby, wagę miłości, konsekwencje naszych działań, sprzeczności ludzkiej natury, zderzenie różnych kultur i zagadkę, jaką jest izolacja jednostki we współczesnym świecie, zarówno pod względem fizycznym jak i emocjonalnym.
Arriaga, urodzony i wychowany w Mexico City, zdobył wykształcenie na Ibero-American University, po raz pierwszy zyskał rozgłos w Meksyku jako powieściopisarz. Jego prace, wyróżniające się specyficznym poczuciem humoru i ironią, to między innymi takie tytuły jak Guillotine Squad (1991), A Sweet Smell of Death (1994) i Nocny bawół (1999) oraz kolekcja opowiadań, Retorno 201 (2003), które napisał w wieku zaledwie 24 lat. Zostały one przetłumaczone na 18 języków, a kilku krytyków uznało Arriagę za jednego z najbardziej znaczących pisarzy naszych czasów.
W roku 1985 Arriaga miał poważny wypadek samochodowy, a doświadczenie to posłużyło za kanwę trylogii, zapoczątkowanej scenariuszem do Amores Perros. Wszystkie trzy filmy trylogii wyreżyserował Alejandro González Inárritu. Film, w którym zagrali Gabriel Garcia Bernal i Adriana Barraza, bada dalekosiężne skutki jednego wypadku samochodowego, jakie dosięgają poszczególnych jego uczestników: ofiary, winnych i świadka.
Sukces filmu dał Arriadze przedsmak globalnego zasięgu kina. Obraz szybko zdobył uznanie krytyków, którzy okrzyknęli Amores Perros natychmiastowym klasykiem ekranu, a następnie otrzymał nominację do Oscara dla Najlepszego Filmu Zagranicznego i zdobył nagrodę BAFTA w tej samej kategorii w roku 2001. Niebawem został uznany za pierwszy meksykański film, który przebił się do Hollywood, otwierając drogę całemu pokoleniu filmowców, którzy tchnęli nowe życie w przemysł filmowy.
Amores Perros był jednocześnie wprowadzeniem do stylu Arriagi, oryginalnego i świeżego sposobu przeplatania emocjonalnie naładowanych historii, tworząc z nich układankę, z której wyłania się obraz ludzkiego życia. Filmem tym Arriaga przedstawił swoje ambitne cele, które konsekwentnie realizuje, traktując scenariusze jak dzieła literackie, o tak samo starannym języku, strukturze i głębi postaci co swoje powieści.
Zarówno znawcy literatury jak i krytycy dostrzegają ścisłe współistnienie wielu motywów, podstawowych kwestii i struktury, w jego powieściach oraz scenariuszach. Arriaga kontynuował zgłębianie wątków przeznaczenia i przypadku na srebrnym ekranie w drugim filmie trylogii, 21 gramów, wyreżyserowanym przez González Inárritu, z udziałem Seana Penna, Naomi Watts i Benicio Del Toro, pełniąc jednocześnie rolę współproducenta. Za scenariusz Arriaga zdobył nominację do nagrody BAFTA, zaś sam film uzyskał nominacje do Oscara dla Watts i Del Toro. W 21 gramach Arriaga wprowadza trzy wątki, które przeplatają się ze sobą za sprawą osobliwego wypadku. W konsekwencji siecią skomplikowanych emocji opleciona zostaje wyjątkowo niedobrana grupa postaci: śmiertelnie chory matematyk, matka w żałobie i nawrócony były kryminalista. Praca Arriagi przy filmie została wyróżniona w tym samym roku przez Independent Spirit Awards.
Zanim Arriaga ukończył swoją trylogię o konsekwencjach współczesnego życia, zrobił mały objazd. Udał się w ciężką, lecz poetycką podróż w krainę sprawiedliwości, lojalności i przyjaźni, scenariuszem do Trzech pogrzebów Melquiadesa Estrady. Film w reżyserii i z udziałem Tommy Lee Jonesa opowiada historię mężczyzny, który wybiera się w podróż, by pochować przyjaciela w jego rodzinnym miasteczku w Meksyku. Za scenariusz do tego obrazu Arriaga zdobył prestiżową nagrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes w roku 2005.
Oprócz pracy przy filmach fabularnych i pisaniu książek, Arriaga wyreżyserował ponadto i wyprodukował oraz napisał scenariusze do filmów krótkometrażowych, dokumentalnych, seriali i reklam telewizyjnych, a ponadto od ponad 25 lat jest wykładowcą na wyższej uczelni.
HANS ZIMMER uważany jest za jednego z najbardziej szanowanych i oryginalnych kompozytorów w branży filmowej. Za swoją imponującą pracę uhonorowano go niezliczoną ilością nagród, w tym Oscarem, 2 Złotymi Globami, 3 nagrodami Grammy i statuetką Tony. Ten niemiecki kompozytor zaczął uczyć się muzyki w dzieciństwie i pierwszy sukces odniósł jako członek zespołu, grającego alternatywnego rocka o nazwie The Buggles, którego singiel "Video Killed the Radio Star" z 1981 roku stał się światowym hitem i pozwolił zapoczątkować nową erę w rozrywce, jako pierwszy klip, który wyemitowano w MTV.
Zimmer wkroczył do świata muzyki filmowej w Londynie za sprawą wieloletniej współpracy ze słynnym kompozytorem i mentorem Stanleyem Myersem, której owocem była m.in. ścieżka dźwiękowa do filmu Moja piękna pralnia. Niedługo potem zaczął pracę nad kilkoma udanymi projektami solowymi, w tym nad uznanym przez krytykę filmem Świat na uboczu. W tym okresie Zimmer stał się pionierem łączenia starych i nowych technologii w muzyce. Osiągnięcia na tym polu sprawiły, iż uznawany jest za ojca fuzji muzyki elektronicznej z tradycyjnymi elementami orkiestrowymi. Momentem przełomowym w karierze kompozytora był rok 1988, kiedy poproszono go o napisanie ścieżki dźwiękowej do filmu Rain Man, w reżyserii Barry'ego Levinsona. Rain Man zdobył Oscara dla Najlepszego Filmu, a Zimmer swoją pierwszą nominację do Nagrody Akademii za Najlepszą Oryginalną Ścieżkę Dźwiękową. Rok później Zimmer skomponował muzykę do kolejnego zdobywcy Oscara dla Najlepszego Filmu - Wożąc panią Daisy, z Jessicą Tandy i Morganem Freemanem. Mając na swoim koncie pracę przy dwóch oskarowych produkcjach, Zimmer ugruntował swoją pozycję na początku lat dziewięćdziesiątych, nagradzanym soundtrackiem do Króla lwa, który przyniósł kompozytorowi Nagrodę Akademii dla Najlepszej Oryginalnej Ścieżki Dźwiękowej, Złoty Glob, nagrodę American Music Award, statuetkę Tony i dwie nagrody Grammy. W sumie, za swoje utwory, Zimmer był nominowany do 8 Złotych Globów, 9 nagród Grammy i 7 Oscarów za Rain Mana, Gladiatora, Króla lwa, Lepiej być nie może, Żona pastora, Cienka czerwona linia i Książę Egiptu.
W roku 2000 Zimmer napisał ścieżkę dźwiękową do Gladiatora, za którą otrzymał nominację do Oscara oraz Złoty Glob i nagrodę Broadcast Film Critics. Muzyka do filmu sprzedała się w ponad trzech milionach egzemplarzy. Zimmer napisał też muzykę do Mission Impossible II, Droga do El Dorado, Co za tupet! w reżyserii Barry'ego Levinsona, do Pearl Harbor; The Ring; 4 filmów w reżyserii Ridley'a Scotta, Naciągacze, Hannibal, Helikopter w ogniu oraz Thelma i Louise; Chłopaki mojego życia, Ich własna liga; Prawdziwy romans i Szybki jak błyskawica Tony'ego Scotta; Łzy słońca; Ognisty podmuch Rona Howarda; Biały labirynt oraz filmu animowanego Mustang z Dzikiej Doliny, do którego wspólnie z Brianem Adamsem napisał cztery piosenki, w tym nominowaną do Złotego Globu "Here I Am".
W roku 2003, Zimmer skomponował ścieżkę dźwiękową do setnego filmu, Ostatni Samuraj, z Tomem Cruisem, za który otrzymał zarówno Złoty Glob jak i nominację do nagrody Broadcast Film Critics. Wśród innych wyróżnień i nagród Zimmera warto wspomnieć o prestiżowej Nagrodzie za Całokształt Twórczości (Lifetime Achievement Award in Film Composition from the National Board of Review) oraz Frederick Loewe Award w roku 2003 na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Palm Springs. Kompozytor zdobył też nagrodę imienia Henry Manciniego za całokształt twórczości.
Jego nowsze projekty to ścieżki dźwiękowe do wielkiego przeboju animowanego Kung Fu Panda; hiszpańskojęzycznego filmu Casi Divas; Batman-początek Chrisa Nolana oraz kontynuacji serii, czyli Mrocznego rycerza; The Weather Man i Kod Da Vinci; komedii romantycznej Nancy Meyers The Holiday; kinowego przeboju lata Piraci z Karaibów: Skrzynia umarlaka i Piraci z Karaibów: Na krańcu świata; Simpsonowie - wersja kinowa, Madagaskar 2, Frost/Nixon Rona Howarda i prequela do Kodu Da Vinci, pt. Anioły i demony.
Autor zdjęć ROBERT ELSWIT posiada ponad dwudziestoletnie doświadczenie w zawodzie. Ostatnio nagrodzono jego talent statuetką Oscara za zdjęcia do filmu Aż poleje się krew, Paula Thomasa Andersona, uznaną przez krytyków adaptacją powieści Uptona Sinclaira, z Danielem Day-Lewisem w roli głównej. Za ten sam film, Elswit otrzymał nagrodę American Society of Cinematographers (ASC), National Society of Film Critics (NSFC) oraz New York Film Critics Circle (NYFCC), a także nominacje do wielu innych.
Jego najnowsze projekty to ponowna współpraca z Davidem Mametem, tym razem przy filmie Mistrz oraz seria filmów z George'm Clooney'em - Michael Clayton, w reżyserii Tony Gilroy'a, Syriana, w reżyserii Stephena Gaghana oraz Good Night, and Good Luck, drugiego podejścia Clooney'a do reżyserii, docenionego przez krytykę na całym świecie.
Elswit pracował z największymi nazwiskami w branży filmowej: z Curtisem Hansonem przy Dzikiej rzece z Meryl Streep, Ręka nad kołyską z Rebeccą De Mornay oraz Zły wpływ z Robem Lowe i Jamesem Spaderem, a także z Paulem Thomasem Andersonem przy Lewym sercowym, Magnolii, Boogie Nights, i Sydney.
Elswit jest ponadto autorem zdjęć do następujących filmów: Ława przysięgłych z Johnem Cusackiem, Gene'm Hackmanem i Dustinem Hoffmanem; Skok Davida Mameta; Osiem milimetrów Joela Schumachera, z Nicolasem Cage'm; kolejnej części przygód Jamesa Bonda Jutro nie umiera nigdy; Grace i Chuck Mike'a Newella, Pewna sprawa Roba Reinera; Chłopcy z Winoną Ryder; Desert Hearts, Żałobnik oraz wielu innych. Elswit pracował też jako operator przy filmie Gra dla dwojga w reżyserii Tony'ego Gilroy'a. Jest to zmysłowy thriller szpiegowski, w którym główne role zagrali Julia Roberts i Clive Owen.