Rok 1953. Telewizja jest jeszcze w powijakach, gdy ceniony dziennikarz Edward R. Murrow (DAVID STRATHAIRN) prowadzi w stacji CBS popularny dokumentalny program informacyjny „See it Now”, prezentujący wydarzenia mijającego dnia. Murrow odpowiada za niego wspólnie z producentem Fredem Friendlym (GEORGE CLOONEY); jest także gospodarzem talk showu „Person to Person”.
Murrow ma do dyspozycji zespół oddanych swojej pracy reporterów, którzy poszukują kontrowersyjnych tematów: Dona Hewitta (GRANT HESLOV), Joe Wershby’ego (ROBERT DOWNEY JR.), Palmera Williamsa (TOM MCCARTHY), Jesse’a Zousmera (TATE DONOVAN), Johna Aarona (REED DIAMOND), Charliego Macka (ROBERT JOHN BURKE) i Eddiego Scotta (MATT ROSS). Wszyscy oni będą kiedyś gwiazdami telewizyjnymi, ale na razie rozpoczynają dopiero swoje kariery zawodowe.
Murrow z zespołem wywołują burzę historią pilota Milo Radulovicha, który został zwolniony ze służby w marynarce wojennej, ponieważ rzekomo stanowił „zagrożenie dla bezpieczeństwa kraju”. Uznano go winnym bez przeprowadzenia procesu. Okazuje się, że Radulovich odmówił oskarżenia swojego ojca i siostry, co było warunkiem pozostania na służbie. Wszystkie zarzuty przeciwko pilotowi okryte są tajemnicą. Murrow decyduje się ujawnić całą sprawę w swoim programie, pomimo sprzeciwu szefa - Siga Mickelsona (JEFF DANIELS). Murrow i Friendly decydują się zaryzykować i zrealizować program. Musza jednak pokryć z własnych kieszeni straty powstałe w wyniku wycofania sponsorów emisji.
W tym samym czasie niezwykle wpływową postacią staje się Joseph McCarthy, senator z Wisconsin, przewodniczący Komisji do Spraw Działalności Antyamerykańskiej. Senator prowadzi osobliwą kampanię mającą na celu oczyszczenie kraju z komunistów. Jego nieustanne poszukiwania osób mających, w jego mniemaniu, powiązania z partią komunistyczną, wywołują prawdziwą paranoję w świadomości społecznej. Zakres władzy McCarthy’ego jest tak duży, że w wyniku jego oskarżeń są zwalniani z pracy i zmuszani do emigracji znane osobistości ze świata polityki i kultury.
Murrow podejrzewa, że senator może mieć coś wspólnego ze zwolnieniem Radulovicha i obawia się, że organizowane przez McCarthy’ego zamknięte przesłuchania mają ukryć fakt, że brakuje mu rzeczywistych dowodów. Program o Radulovichu zostaje wyemitowany. Jego autorzy nie muszą długo czekać na reakcję McCarthy’ego. Z powodu swojej dociekliwości i dziennikarskiej nieustępliwości Murrow zostaje uznany za sympatyka komunistów. Prezenter czuje, że to kłamliwe oskarżenie ma zastraszyć jego ekipę.
Atak mobilizuje tylko dziennikarzy do dalszych działań. Po spotkaniu z popierającym go szefem CBS Williamem Paleyem (FRANK LANGELLA), Murrow decyduje się na otwarte starcie i informuje o wszystkich nieprawidłowościach i oszustwach dokonywanych podczas przesłuchań McCarthy’ego. Dziennikarz jest teraz zdany tylko na siebie, a stawka jest bardzo wysoka – istnienie jego stacji telewizyjnej. Murrow musi być zawsze stuprocentowo wiarygodny; istotne jest także to, aby żaden z członków jego ekipy nie miał żadnych powiązań z komunistami.
Program o McCarthym zostaje wyemitowany. Udaje mu się przekazać najważniejsze kwestie związane z przesłuchaniami prowadzonymi przez senatora, a mianowicie różnicę pomiędzy przesłuchaniem a „prześladowaniem” oraz to, że odmienna opinia nie jest nielojalnością, oskarżenie nie jest dowodem, wydanie wyroku musi opierać się na dowodach i procedurach prawnych, wreszcie to, że będąc obrońcą wolności na świecie Stany Zjednoczone nie mogą jej ograniczać swoim własnym obywatelom. McCarthy ani razu nie jest bezpośrednio atakowany, cytowane są tylko jego opinie ilustrujące wszystkie przedstawione w odcinku problemy. Recenzenci uznają program za wzór dziennikarstwa interwencyjnego i odpowiedzialności zawodowej, nieczęsto spotykany w telewizji. Wiedza o taktyce McCarthy’ego staje się własnością publiczną.
Wreszcie Murrow zaprasza McCarthy’ego do swojego programu. Senator przyjmuje zaproszenie, chcąc odeprzeć zarzuty, ale potrzebuje trochę czasu na nagranie swojego wystąpienia. W końcu zostaje ono wyemitowane. Jak można było przewidzieć, McCarthy ponownie oskarża Murrowa o związki z komunistami, nie podając jednak żadnych konkretnych dowodów. Oczywistym jest, że gdyby senator polemizował z przedstawionymi w programie faktami, musiałby sam sobie zaprzeczać. Murrow udowadnia to w kolejnym odcinku programu i ponownie dementuje oskarżenia, jakoby był w jakikolwiek sposób związany z partią komunistyczną. Jest przekonany, że poszukiwanie prawdy warte jest każdej ceny, nawet jeśli mają nią być prześladowania ze strony McCarthy’ego. Senator ponownie dostaje się pod krytyczny ostrzał dziennikarzy, a sondaże opinii publicznej przechylają się na korzyść Murrowa. Wynika z nich, że program wykazał mściwość McCarthy’ego, szczególnie widoczną poprzez jego podstępne taktyki śledcze. Mając to na uwadze, Senat oficjalnie krytykuje politykę senatora i odwołuje go ze stanowiska przewodniczącego komisji.
Nowatorski program Murrowa i aktywność jego ekipy, współtworzącej wiadomości, są dla stacji CBS powodami do dumy. Problemy dziennikarza jednak się nie kończą.
Niezależnie od tego, czego dotyczy podejmowany temat: segregacji rasowej czy wyzyskiwania w pracy imigrantów, można być pewnym, że słynny konflikt pomiędzy Murrowem a senatorem Joe McCarthym będzie miał wpływ na przyszłe pokolenia dziennikarzy.
