DAVID STRATHAIRN (Edward R. Murrow)
Strathairn ukończył Williams College, a następnie rozpoczął pełną sukcesów karierę filmową, występując w wielu filmach swojego szkolnego kolegi Johna Saylesa, m.in. w „Matewan,” „Spisek ośmiu” oraz „Passion Fish.”
Miał także okazję pracować z najlepszymi hollywoodzkimi reżyserami, takimi jak Mike Nichols („Silkwood”), Stephen Gyllenhaal („Dwie matki”) Sydney Pollack („Firma”), Tim Robbins („Bob Roberts”), Penny Marshall („Ich własna liga”), Taylor Hackford („Dolores”), Curtis Hanson („Tajemnice Los Angeles”) czy Philip Kaufman („Amnezja”), aby wymienić choć kilku.
W „Dzikiej rzece” zagrał u boku Meryl Streep, w „Zagubieni w Yonkers” partnerował Richardowi Dreyfussowi, „Dwóch matkach” Jessice Lange, w „Dominick i Eugene” Rayowi Liottcie oraz Jamie Lee Curtis, w „W swoim kręgu” Seanowi Pennowi oraz Christopherowi Walkenowi, w „Niebezpiecznej kobiecie” Debrze Winger, w „Simonie Birch” Ashley Judd i Oliverowi Plattowi, a w „Mapie świata” Sigourney Weaver oraz Julianne Moore. Wystąpił także w filmie „Blue Car”, zakupionym przez Miramax na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2002 roku, oraz w „Uciec przed śmiercią” u boku Andie Macdowell.
Strathairn ma w swoim dorobku również liczne role teatralne, m.in. w „Trzech siostrach” Czechowa, z Billym Crudupem i Marcią Gay Harden, „Tańcu śmierci” z Sir Ianem McKellenem i Helen Mirren oraz w „Salome” z Alem Pacino. Jest też znanym aktorem telewizyjnym – zagrał m.in. w filmach fabularnych zrealizowanych na zlecenie HBO „Przed zmierzchem” i „The James Brady Story,” oraz w filmie wyprodukowanym przez telewizję TNT „The American Clock”. Występował także regularnie w popularnym serialu „Rodzina Soprano”.
PATRICIA CLARKSON (Shirley Wershba)
Patricia Clarkson rozpoczęła swoją karierę aktorską występując jako nastolatka w szkolnych przedstawieniach. Studiowała sztukę przemawiania na Louisiana State University, później przeniosła się na Fordham University w Nowym Jorku, który ukończyła z wyróżnieniem broniąc dyplom na wydziale sztuk teatralnych. Jest również absolwentką prestiżowej Yale School of Drama, gdzie podczas studiów występowała w sztukach: „Elektra," „Pacific Overtures," „Perykles," „La Ronde," „The Lower Depths" i „Mizantrop”.
Zawodową karierę teatralną rozpoczęła na scenach Nowego Jorku, a w swoim dorobku ma między innymi rolę w sztuce „Maidens Prayer", za którą była nominowana do nagród Outer Critics Circle i Drama Desk. Na ekranie kinowym Clarkson zadebiutowała w 1987 roku grając w „Nietykalnych” Briana De Palmy. W swoim dorobku ma również występy w filmach: „Dogville," „Welcome to Collinwood," „Obietnica," „Zielona mila,” „Tajemniczy Joe” i „Wendigo." Za rolę w „Sztuce wysublimowanej fotografii” Lisy Cholodenko została nominowana do IFP Independent Spirit Award.
W 2003 roku Clarkson zagrała w dwóch filmach niezależnych, które przyniosły jej uznanie widzów i krytyków. Za rolę w „Wizycie u April” aktorka była nominowana do Oskara, Złotego Globu, SAG Award, Broadcast Film Critics Award oraz Independent Spirit Award, a za rolę w „Dróżniku” do SAG Award w kategoriach: najlepsza aktorka i cała obsada aktorska. Amerykańskie National Board of Review i National Society of Film Critics uznały ją za najlepszą aktorkę drugoplanową roku. Na Sundance Film Festival 2003 otrzymała nagrodę jury za role w filmach: „Wizyta u April”, „Dróżnik” i „All the Real Girls."
W 2002 roku Clarkson dostała nagrodę Emmy za gościnną rolę w serialu telewizyjnym „Sześć stóp pod ziemią”. Jest również laureatką nagród New York Film Critics Circle i National Society of Film Critics w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa za rolę w „Daleko od nieba” Todda Haynesa. Za występ w tym filmie nominowała ją do swojej nagrody także organizacja Chicago Film Critics.
W 2005 roku Clarkson zagrała w filmie „Wszyscy ludzie króla” oraz dwóch niezależnych produkcjach: „The Dying Gaul" i „The Woods." Wcześniej wystąpiła jeszcze między innymi w filmie „Cud w Lake Placid” oraz powróciła na scenę teatralną grając w sztuce „Tramwaj zwany pożądaniem” Tennessee Williamsa.
JEFF DANIELS (Sigfried “Sig” Mickelson)
Po studiach na Central Michigan University, Jeff Daniels dołączył do grupy teatralnej Circle Repertory Company w Nowym Jorku, w której razem z Christopherem Reevem i Williamem Hurtem zagrał w sztuce Corinne Jacker „My Life”.
Uznanie przyniosła mu jednak dopiero rola Jeda Jenkinsa w wystawianym w Nowym Jorku przedstawieniu Lanforda Wilsona „Fifth of July”. Za ten występ otrzymał nominację do nagrody Drama Desk w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy. Daniels zagrał również później w telewizyjnej adaptacji tej sztuki. W 1993 dostał nagrodę OBIE za rolę w monodramie „Johnny poszedł na wojnę” na podstawie powieści Daltona Trumbo, której akcja toczy się w czasie pierwszej wojny światowej.
Daniels zadebiutował na ekranie kinowym w filmie „Ragtime” Milosa Formana, a większą popularność uzyskał dzięki roli męża-kobieciarza Debry Winger w „Czułych słówkach”. Później zagrał dwie znaczące role w „Purpurowej róży z Kairu” Woody’ego Allena. Aktor ma również w swoim dorobku występy w filmach „Zgaga” Mike’a Nicholsa, „Dzika namiętność” Jonathana Demme’a, „Złote czasy radia” Woody’ego Allena, „Pająki”, „Speed: Niebezpieczna szybkość”, „Głupi i głupszy”, „Miasteczko Pleasantville, „Krwawa profesja” Clinta Eastwooda i „Godziny”.
Daniels zagrał także w filmach telewizyjnych „The Caine Mutiny Court Martial” Roberta Altmana, „Przeprawa”, remake’u „Dziewczyny na pożegnanie” Neila Simona oraz w „Pięciu osobach, które spotkamy w niebie” na podstawie powieści Mitcha Alboma.
W 1991 roku Daniels założył Purple Rose Theatre Company, niekomercyjny teatr, w którym pracują aktorzy, reżyserzy, dramatopisarze i scenografowie ze środkowego wschodu Stanów Zjednoczonych. Sam jest autorem kilku sztuk napisanych dla tego teatru. Jego pierwsze przedstawienie „Shoe Man” otrzymało nagrodę Detroit News 1990-91 w kategorii najlepsza nowa sztuka sezonu. Otwierająca sezon 2002-03 w teatrze Purple Rose sztuka Danielsa „Across the Way” była nominowana w tej samej kategorii przez American Theatre Critics Association. Jego najnowsza komedia „Norma & Wanda” pobiła rekord kasowy teatru.
Ostatnio Daniels zagrał w filmie „The Squid and The Whale” z Laurą Linney, a w 2006 roku zobaczymy go w „Infamous” z Tobym Jonesem, Danielem Craigiem i Sandrą Bullock.
ROBERT DOWNEY Jr. (Joe Wershba)
Robert Downey Jr. jest obecnie jednym z najbardziej cenionych aktorów swojego pokolenia. W wieku czterdziestu lat może pochwalić się imponującym dorobkiem filmowym; jednocześnie udało mu się zachować oryginalność i świeżość rzadko spotykaną po trzydziestu latach pracy w show biznesie. W 1992 roku Downey otrzymał nominację do Oskara oraz nagrodę BAFTA (brytyjskiego Oskara) dla najlepszego aktora za tytułową rolę w filmie „Chaplin."
W 1970 roku Downey Jr. zadebiutował w filmie „Pound” w reżyserii swojego ojca, Roberta Downeya seniora. Później wystąpił m.in. w „The Last Party," „Babka z zakalcem," „Air America," „Wszystko jest możliwe," „Samotny w obliczu prawa," „Bądź dobry Johnny," „1969," „Mniej niż zero," „Podrywacz artysta," „Powrót do szkoły," „Tuff Turf," „Dziewczyna z komputera" oraz „Firstborn".
W 1994 roku Oliver Stone powierzył mu jedną z głównych ról w swoim filmie „Urodzeni mordercy," u boku Woody’ego Harrelsona i Juliette Lewis. W 1997 Downey pojawił się obok Kennetha Branagha w „Fałszywej ofierze” Roberta Altmana, następnie obok Seana Penna w „Hugo Pool” w reżyserii swojego ojca Roberta Downeya Sr., wreszcie w filmie Mike’a Figgisa „Ta jedna noc”, w którym partnerowali mu Wesley Snipes i Nastassja Kinski.
W 2001 roku Downey Jr. zadebiutował w telewizji Fox-TV w popularnym serialu „Ally McBeal”. Za rolę prawnika romansującego z główną bohaterką zdobył nagrodę Złotego Globu w kategorii najlepsza drugoplanowa rola męska w serialu oraz nagrodę Screen Actors Guild za najlepszą rolę męską w serialu komediowym. Kolejnym wyróżnieniem była nominacja do nagrody Emmy w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy w serialu komediowym.
W październiku 2003 roku Downey Jr. wystąpił w dwóch skrajnie różnych filmach: „Śpiewający detektyw,” remake’u popularnej produkcji BBC pod tym samym tytułem, oraz w thrillerze wytwórni Warner Bros. „Gothika”, w którym partnerowały mu Halle Berry oraz Penelope Cruz.
Robert Downey Jr. dał się także poznać jako utalentowany piosenkarz. 23 listopada 2004 roku ukazała się jego debiutancka płyta, wydana przez Sony Classics i zatytułowana „The Futurist”, zawierająca osiem oryginalnych piosenek jego autorstwa oraz dwa covery.
Ostatnie filmowe projekty Downeya Jr. to „Kiss Kiss, Bang Bang,” komedia sensacyjna w reżyserii Shane’a Blacka z Valem Kilmerem w roli głównej oraz animowany thriller science fiction „Przez ciemne zwierciadło” Richarda Linklatera z Keanu Reevesem, Winoną Ryder oraz Woodym Harrelsonem.
FRANK LANGELLA (William Paley)
Frank Langella studiował aktorstwo na Uniwerystecie Syracuse, a następnie dołączył do grupy teatralnej Lincoln Center Repertory jako etatowy aktor. Przez kolejną dekadę występował na scenie, m.in. w wyróżnionych nagrodą OBIE spektaklach „The Old Glory," „Good Day" oraz „Biała diablica." W filmie zadebiutował w 1970 roku, grając w „Pamiętniku szalonej gospodyni" Franka Perry'ego. Później wystąpił u Mela Brooksa w „The Twelve Chairs"; National Board of Review doceniła jego role w obu tych filmach przyznając mu nagrodę dla najlepszego aktora drugoplanowego.
Debiut na Broadwayu w nagrodzonej Pulitzerem sztuce „Seascape" Edwarda Albeego przyniósł mu nagrodę Tony. Był też nominowany do tej nagrody za „Drakulę". Broadway był także miejscem jego reżyserskiego debiutu – w 1980 roku Langella zrealizował tam sztukę „Passione" Alberta Innaurato. W latach osiemdziesiątych sporo występował na scenie, m.in. u Sir Petera Halla w „Amadeuszu", u boku Jill Clayburgh w „Design for Living" Noela Cowarda, oraz w wystawionym w 1985 roku „Hurlyburly" MIke’a Nicholsa.
W latach dziewięćdziesiątych Langella wystąpił m.in. w filmach „Dave" (Warner Bros.), „Działo zagłady" (HBO) oraz „Junior" (Universal). Zagrał w „Wyspie piratów" u boku Geeny Davis i u Ridleya Scotta w „1492: Wyprawa do raju". Wcielił się także w postać Quilty’ego w remake’u „Lolity" w reżyserii Adriana Lyne'a. Na małym ekranie pojawił się w filmie „Moses" (TNT) oraz miniserialu telewizji NBC „Jazon i Argonauci."
W 2005 roku Langella powrócił w wielkim stylu dzięki przejmującej roli w serialu telewizji HBO „Unscripted", wyprodukowanym przez George’a Clooneya i Stevena Soderbergha. Wkrótce będzie go można zobaczyć w roli Perry’ego White’a, wydawcy „Daily Planet”, w reżyserowanym przez Bryana Singera filmie „Superman: Powrót".
