MERYL STREEP (Clarissa Vaughan)
Dwukrotnie została uhonorowana Oscarem, dwunastokrotnie była do tej nagrody nominowana.
Meryl Streep zadebiutowała w filmie fabularnym „Julia” Freda Zinnemana.
Jej druga rola filmowa, u boku Roberta De Niro w „Łowcy Jeleni” Michaela Cimino przyniosła aktorce pierwszą nominację do Oscara za rolę dziewczyny z Pensylwanii, której spokojne, monotonne życie w małym miasteczku ulega zmianie pod wpływem wojny w Wietnamie.
Wróciła na scenę, by zagrać Katarzynę w „Taming of the Shrew” u boku Raula Julii w Joseph Papp's Public Theater. Pojawiła się w Allenowskim „Manhattanie”, w „The Seduction of Joe Tynan” Jerry'ego Schatzberga i w „Sprawie Kramerów” Roberta Bentona. Rola kobiety, która próbuje odnaleźć swe miejsce w życiu, również dzięki wsparciu Dustina Hoffmana, przyniosła jej Oscara za najlepszą rolę drugoplanową.
Od tej chwili Streep pracowała z najlepszymi reżyserami branży filmowej, takimi jak: Karel Reisz („Kochanica Francuza”), Mike Nichols („Silkwood”, „Heartburn”, „Pocztówki znad krawędzi”), Alan J. Pakula („Wybór Zofii”), Fred Schepisi („A Cry in the Dark”, „Plenty”), Robert Zemeckis („Ze śmiercią jej do twarzy”), Curtis Hanson („Dzika rzeka”), Hector Babenco („Ironwood”), Sydney Pollack („Pożegnanie z Afryką”), Albert Brooks („Defending Your Life”), Bille August („Dom Duchów”).
W ciągu ostatnich lat Meryl Streep zagrała tak różnorodne postaci, jak: nieustępliwą matkę trudnego nastolatka („Pokój Marvina”), kobietę, której choroba pozwala zbliżyć się z dorosłą córką („One True Thing”), włoską imigrantkę nawiązującą romans z przyjezdnym fotografem („Co się wydarzyło w Madison County”), irlandzką starą pannę z lat 30 („Dancing at Lughnasa”), nauczycielkę muzyki w harlemowskiej szkole, Robertę Gauspari w opartym na faktach filmie „Koncert na 50 serc”. W 1997 roku Streep nominowano do nagrody Emmy za „First, Do No Harm”, sztukę telewizyjną, w której zagrała i współprodukowała. Ostatnio zakończyła zdjęcia do miniserialu HBO wg. znanej sztuki Tony'ego Kushnera „Angels in America” w reżyserii Mike'a Nicholsa.
W zeszłym roku Streep odbyła długo oczekiwany powrót na scenę, jako Pani Arkadina w „Mewie” Czechowa. Reżyserem spektaklu w doborowej obsadzie (Kevin Kline, Natalie Portman, John Goodman) w ramach New York Shakespeare Festival w Central Park był Mike Nichols.
Jest żoną rzeźbiarza, Dona Gummera. Meryl Streep ma czworo dzieci.
JULIANNE MOORE (Laura Brown)
To aktorka o szerokiej gamie możliwości, mająca na swoim koncie wyjątkowo udane role zarówno w filmach wysokobudżetowych, jak i niezależnych produkcjach. Ostatnio zagrała w „World Traveler” Barta Fruendlicha z Billym Crudupem, „Far from Heaven” Todda Haynesa z Dennisem Quaidem, „Kronikach portowych” Lasse Hallstroma
z Kevinem Spacey, Judi Dench i Cate Blanchett, a także rolę Clarice Starling w „Hannibalu” Ridley'a Scotta z Anthonym Hopkinsem, Garym Oldmanem i Ray'em Liotta.
Jako córka sędziego wojskowego i szkockiej działaczki społecznej, Moore urodzona w Fayetteville, N.C., spędziła wczesne lata swego życia w ponad 12 miejscach zamieszkania, by wreszcie osiąść w Bostonie, gdzie na tamtejszym uniwerytecie uzyskała dyplom Bachelor of Fine Arts. Przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie intensywnie pracowała w teatrach. Pojawiła się w Minneapolis w „Hamlecie” i wzięła udział w produkcji strindbergowskiej sztuki „The Father”
z Alem Pacino i „An American Daughter” Wendy Wasserstein z Meryl Streep. W latach 80. zagrała w wielu filmach TV oraz operach mydlanych „The Edge of Night” i „As the World Turns”.
Moore zadebiutowała w roku 1990 w „Tales From the Darkside: The Movie”, przyjmując następnie role drugoplanowe w „The Hand That Rocks the Cradle”, „The Gun in Betty Lou's Handbag” i „Ścigany”. Przełomem w jej karierze okazał się film Roberta Altmana „Na skróty” Film „Boggioe Nights” przyniósł jej nominację do Oscara za najlepszą drugoplanową rolę żeńską. Była również nominowana do Independent Spirit Awards za „Na skróty” i „Safe”.
W 1999 roku Moore otrzymała nominacje do Oscara, Złotego Globu i Screen Actors Guild, a również szereg wyróżnień krytyków za rolę w filmie „Koniec romansu” Neila Jordana u boku Ralpha Fiennesa.
Kolejną nominację do Złotego Globu przyniósł jej film „Idealny mąż”.
Wśród tytułow filmów, w któych zagrała, warto wymienić: „Magnolię”, „Big Lebowski”, „The Myth of Fingerprints”, „Park Jurajski: Zaginiony świat”, „Kto zabił ciotką Cookie? „, „Vanya on 42nd St”., „Picasso: Twórca i niszczyciel” (w roli Dory Maar), „Benny and Joon”, „9 miesięcy”, „Zabójcy”, „A Map of the World”, „Ewolucja”, a także remake „Psychozy” w reżyserii Gusa Van Santa.
NICOLE KIDMAN (Virginia Woolf)
Wystąpiła w dwóch przebojach kasowych roku 2001” „Inni” oraz „Moulin Rouge”, otrzymując nominację do Oscara i nagrodę dla najlepszej aktorki London Film Critics Circle za rolę w tym ostatnim, a także podwójną nominację do Złotych Globów za oba tytuły. „Inni” przynieśli jej również nominację do Nagrody BAFTA. Po zakończeniu zdjęć do „Godzin” Kidman zagrała w „Dogville” Larsa Von Triera, „The Human Stain” Roberta Bentona i „Cold Mountain” Anthony'ego Minghelli.
Urodzona w Honolulu Kidman wychowała się w Sydney, skąd pochodzą jej rodzice. Zaczęła grać w filmach jako nastolatka, debiutując w kinie w australijskim „Bush Christmas” w wieku lat 14. Łącząc obowiązki szkolne z przygodą ekranową wystąpiła w „Winners” i miniserialu „Five-Mile Creek”. Uczęszczała do Australian Theater for Young People w Sydney i Philip Street Theater.
W 1985 roku cieszący się powodzeniem miniserial „Vietnam” Kennedy'ego i Millera sprawił, że z dnia na dzień stała się gwiazdą. Mając 17 lat została wybrana Aktorką Roku przez publiczność i Australian Film Institute, co spowodowało zainteresowanie reżyserów. Wśród najważniejszych australijskich ról aktorki należy wymienić: „Emerald City”, „Flirting”, miniserial „Bangkok Hilton”, która przyniosły jej kolejne nagrody i uznanie publiczności. Pojawiła się na scenie w „Stalowych Magnoliach” w Sydney Seymour Center i „Spring Awakening” w Australian Theater for Young People.
Kidman dała się poznać międzynarodowej publiczności dzięki roli w thrillerze „Dead Calm” Philipa Noyce'a z roku 1989. Za rolę w filmie Gusa Van Santa „To Die For” dostała Złoty Glob, nagrody dla najlepszej aktorki Boston Film Critics, National Broadcast Film Critics, London Film Critics i Seattle Film Festival oraz nominację do nagrody BAFTA.
Kidman z powodzeniem zadebiutowała na scenie w Londynie w roku 1998, grając wraz z Lainem Glenem w „The Blue Room”, adaptacji „La Ronde” Schnitzlera dokonanej przez Davida Hare'a w reżyserii Sama Mendesa. Londyński Evening Standard nagrodził ją „za wyjątkowy i znaczący wkład w rozwój teatru”, nominowano ją także jako najlepszą aktorkę do Laurence Olivier Award. Przedstawienie przeniesiono też na Broadway, gdzie grano je od listopada 1998 do marca 1999.
W 1999 roku Kidman wystąpiła w ostatnim filmie Stanleya Kubricka „Oczy szeroko zamknięte”. W 1998 pojawiła się w komedii romantycznej w reż.Griffin Dunne „Totalna magia”, a rok wcześniej w „Peacemaker” w reż. Mimi Leder. Rok 1996 to kostiumowa rola w „Portrecie damy”, ekranizacji powieści Henry'ego Jamesa w reż. Jane Campion. Wśród pozostałych tytułów warto wymienić: „Billy Bathgate”, „Malice”, „My life”, „Za horyzontem”, „Batman Forever”
i „Dziewczyna na urodziny”.
ED HARRIS (Richard)
Zdobył nominację do Oscara w kategorii najlepszy aktor za film „Pollock”, którym debiutował jako reżyser, grając malarza, twórcę kierunku abstrakcji ekspresyjnej, Jacksona Pollocka. Zyskał uznanie portretując tajemniczego agenta rządowego w „Pięknym umyśle” Rona Howarda i Briana Grazera. Wystąpił również obok Jude'a Law we „Wrogu u bram” Jeana-Jacquesa Annauda i wraz z Joaquinem Phoenixem w niezależnym obrazie „Buffalo Soldiers”. Najnowsze tytuły to: „Masked and Anonymous”, „Radio”, „The Human Stain”.
Harris wystąpił obok Anne Heche w „Trzecim cudzie” Agnieszki Holland, partnerował Julii Roberts i Susan Sarandon w „Stepmom” w reż. Chrisa Columbusa. Za tę rolę, jak i postać, jaką wykreował w „Truman Show” Petera Weira został nagrodzony w 1998 roku National Board of Review Award dla najlepszego aktora, jak również otrzymał Złoty Glob i nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugiego planu.
Harris wystąpił obok Seana Connery'ego i Nicolasa Cage'a w kasowym przeboju Simpsona i Bruckheimera „The Rock” w reż. Michaela Bay'a i pojawił się u boku Clinta Eastwooda w jego filmie „Władza absolutna”. Sportretował Gene'a Kranza w „Apollo 13” Rona Howarda, co przyniosło mu Screen Actors Guild Award dla najlepszego aktora drugiego planu oraz nominacje do Oscara i Złotego Globu.
Wśród pozostałych tytułów warto wymienić: „Borderline”, „Knightriders”, „The Right Stuff”, „Firma”, „W słusznej sprawie”, „Glengarry Glen Rose”, State of Grace”, „Otchłań”, „Jacknife”, „Zabić księdza”, „Walker”, „Sweet Dreams”, „Alamo Bay”, „A Flash of Green”, „Swing Shift” i „Under Fire”.
TONI COLLETTE (Kitty)
Urodzona w Sydney, zdobyła międzynarodową sławę dzięki roli w „Weselu Muriel” P.J. Hogana z 1994 roku, za którą otrzymała nominację do Złotego Globu oraz nagrody za najlepszą rolę żeńską od Australian Film Institute i Film Critics Circle of Australia.
Ostatnio można ją było zobaczyć u boku Hugh Granta w „Był sobie chłopiec” i w „Changing Lanes” z Benem Affleckiem i Samuelem L. Jacksonem. Z tym ostatnim wystąpiła też w thrillerze „Shaft”, a niedługo potem zadebiutowała na scenie Nowego Jorku w musicalu „The Wild Party” Michaela Johna LaChusa i Georga C. Wolfa, za który dostała nominację do nagrody Tony.
Zaistniała w amerykańskim kinie dzięki roli w „Szóstym zmyśle”„ M. Night Shyamalana, w którym zagrała matkę Haley'a Joela Osmenta, co przyniosło jej nominację do Oscara za najlepszą drugoplanową rolę żeńską.
Debiutowała u boku Anthony Hopkinsa w „Spotswood” Marka Joffe'a. Wśród jej ważniejszych filmów warto wymienić: „Cosi`”, „Historia Liliany”, „Emma”, „The Pallbearer”, „The James Gang”, „The Boys”, „Hotel Splendid”, „Clockwatchers”, „Velvet Goldmine”, „Osiem i pół kobiety”.
CLAIRE DANES (Julia)
Niedawno ukończyła zdjęcia do „Terminatora 3” Jonathana Mostowa, a wcześniej zagrała wraz z Kieranem Culkinem, Susan Sarandon, Jeffem Goldblumem i Ryan Philippe wy „Igby Goes Down” Burra Steersa, który spotkał się z uznaniem krytyki.
Ważniejsze tytuły filmów z jej udziałem to: „Broakdown Palace” Jonathana Kaplana, „Wybrzeże moskitów „ Scotta Silvera, „Nędznicy” Billiego Augusta, „The Polish Wedding” Theresy Connelly, „The Rainmaker” Francisa Forda Coppoli, „U -Turn” Olivera Stone'a, „Romeo i Julia” Baza Luhrmana, „I Love You, I Love You Not” Billy'ego Hopkinsa, „Home for the Hollidays” Judie Foster, „How to Make an American Quilt” Jocelyn Moorehouse, czy „Małe kobietki” Gillian Armstrong.
Ważną jej rolą była postać Angeli Chase w serialu ABC „My So-Called Life”, za którą była nominowana do Emmy i dostała Złoty Glob.
JEFF DANIELS (Louis)
Ma za sobą ciekawą karierą w filmie, telewizji i teatrze zarówno jako aktor, pisarz, producent, ja i reżyser. Wychowany w Chelsea, w Michigan, studiował na Central Michigan University. Aktorstwo zawiodło go do Nowego Jorku, a ekranowym debiutem jest „Ragtime” Milosa Formana z 1981 roku. Jako członek Circle Repertory Company pojawił się w licznych sztukach, otrzymując nominacje Drama Desk za „The Fifth of July” i „Lemon Sky” i Obie za „Johnny Got His Gun”
W 1983 roku zagrał męża Debry Winger w „Czułych słówkach” Alberta Brooksa. Wystąpił w „Purpurowej Róży z Kairu” Woody'ego Allena, „Zgadze” Mike'a Nicholsa, „Something Wild” Jonathana Demme'a, „The House on Carroll Street” Petera Yates'a, „Speed” Jana De Bonta,
a także „Miasteczko Pleasantville” oraz „101 dalmatyńczyków”.
STEPHEN DILLANE (Leonard Woolf)
Pracował w teatrach Bristol, Coventry, Chester, a następnie w National Theatre, gdzie wystąpił w „The Beaux Stratagem”, „Dancing at Lughnasa”, „Long Day's Journey Into Night”, czy „Angels in America”. W the Royal Court zagrał w „Hush”, w the Gielgud Theatre tytułową rolę w „Hamlecie”, a w the Old Vic w „Wujaszku Wani”. Za „The Real Thing” Toma Stopparda w the Donmar Warehouse na Broadway'u dostał Tony Award za najlepszą rolę męską. Obecnie święci tryumfy w spektaklu tego samego autora „Coasts of Utopia” w the Royal National Theatre.
W brytyjskiej telewizji można było go zobaczyć między innymi w produkcji Davida Hare'a „Heading Home”, czy „Kingd in Grass Castles”, za co został wyróżniony przez Australian Film Institute.
Do filmów kinowych, w których wystąpił, należą: „Aleja Snajperów”, „Firelight”, „Zawód: Szpieg”, „The Darkest Light”, „Hamlet” Franco Zeffirellego oraz „The Truth About Charlie” Jonathana Demme'a.
ALLISON JANNEY (Sally)
Znana jest międzynarodowej publiczności dzięki roli sekretarki prasowej Białego Domu, C.J. Cregg z serialu telewizyjnego „The West Wing”, za którą trzykrotnie wyróżniono ją nagrodą Emmy. Wśród filmów kinowych, w których wystąpiła, znalazły się: „Siostra Betty”, „American Beauty”, „Big Night”, „Barwy kampanii”, „Sześć dni, siedem nocy”, czy „Celebrity”.
JOHN C. REILLY (Dan Brown)
Zagrał ostatnio w „Gniew oceanu”, „The Anniversary Party”
i „The Good Girl”. Jego najnowsze filmy, oprócz „Godzin”, to długo oczekiwany obraz Martina Scorsese „The Gangs of New Jork” i rola Amosa Harta w musicalu „Chicago”.
Reilly oczarował publiczność w „Boogie Nights” Paula Thomasa Andersona, który obsadził go również w swym debiucie „Hard Eight” u boku Gwyneth Paltrow. Wystąpił również w takich filmach, jak: „Magnolia”, „For Love of the Game”, „Cienka, czerwona linia”, „Georgia”, „Co gryzie Gilberta Grape'a?”, „Dzika rzeka”, czy „Hoffa”.
Reilly jest również znanym aktorem teatralnym. Na Broadway'u wystąpił w „Gronach gniewu” Steppenwolfa, a w Chicago w wyreżyserowanym przez tego samego twórcę „Tramwaju zwanym pożądaniem”. Za rolę w „True West” Sama Sheparda na Broadway'u otrzymał nominację do Tony Award.
MIRANDA RICHARDSON (Vanessa Bell)
Zaczynała karierę w lokalnym teatrze i telewizji. Jej filmowy debiut w „Dance With a Stranger” Mike'a Newella zwrócił uwagę Stevena Spielberga, który powierzył jej rolę w „Imperium słońca”.
Aktorka potwierdziła swe umiejętności i wszechstronność w „Enchanted April” Mike'a Newella, „Gra pozorów” Neila Jordana, za który dostała Złoty Glob i „Skazie” Louisa Malle'a, który przyniósł jej nominację do Oscara.
W „Tom and Viv” zagrała pierwszą żonę poety T.S. Eliota, uzyskując nominacje do Złotego Globu, Oscara i the National Board of Review Best Actress Award. Wśród tytułów z jej udziałem warto pamiętać o: „Apostoł”, „Evening Star”, „Kansas City”, „The Innocent”, „Sleepy Hollow”, „Get Carter”. Niedługo zobaczymy ją w filmach „Spider” Davida Cronenberga oraz „The Actors” Conora McPhersona.
EILEEN ATKINS (Barbara)
Urodziła się w Londynie i uczęszczała do Guildhall School of Music and Drama. Debiutowała na scenie w „Straconych zachodach miłości” Roberta Atkinsa. Dwa lata spędziła w Royal Shakespeare Company w Stratford-upon-Avon i zagrała szereg ról szekspirowskich w Old Vic, w tym Mirandę i Violę.
Ma na swoim koncie rolę u boku Laurence'a Oliviera oraz Aleca Guinnessa w „Coctail Party” T. S. Eliota..
W 1989 roku z sukcesem zrealizowała monodram „A Room of One's Own”, w którym sportretowała Virginię Woolf. Po sukcesach off-broadway'owskiego spektaklu nagrała go dla telewizji brytyjskiej w Girton College w Cambridge, w którym Virginia Woolf prowadziła wykłady. Powróciła do roli w 1992 roku spektaklem „Vita i Virginia”, który napisała i w którym grała (wraz z Penelope Wilton, jako Vitą Sackville-West w wersji brytyjskiej i Vanessą Redgrave, w amerykańskiej).
Wraz z Jean Marsh współtworzyła klasyczny serial telewizyjny „Upstairs Downstairs”. Za scenariusz „Pani Dalloway” Virginii Woolf, sfilmowany przez Marleen Gorris z Vanessą Redgrave zdobyła nagrodę the Evening Standard za najlepszy scenariusz.
Atkins wystąpiła również w: „Equus” Sidney'a Lumeta, „The Dresser” Petera Yates'a, „Let Him Have It” Petera Medaka, „Wolf” Mike'a Nicholsa, czy „Gosford Park” Roberta Altmana. Ostatnio ukończyła zdjęcia do „Cold Mountain” Anthony'ego Minghelli.
LINDA BASSETT (Nelly)
Zdobyła szereg nagród za rolę w filmie „East is East” Damiena O'Donnella. Zagrała również w: „Oscar and Lucinda”, „Beautiful People”, „Leave to Remain”, „Mary Reilly”. Jej role telewizyjne to: „Mała Steinberg”, „Our Mutual Friend”, „Far From the Madding Crowd”, „Luvved Up”, „No Bananas”. Pojawia się na scenach Royal Shakespeare Company, the National Theatre, the Royal Court, gdzie zagrała między innymi w „Far Away” w reż. Stephena Daldry.
JACK ROVELLO (Richie Brown)
Urodził się w Nowym Jorku w 1994 roku, a ma już na swoim koncie sporo ról. Pojawił się jako Andrew w „Placenta”. W telewizji wystąpił jako Hank
w serialu HBO „Sex & The City”. Na scenie zagrał Lwa w nowojorskiej produkcji Alcott School „Czarnoksiężnik z krainy Oz” i Węża w produkcji Dows Lane School „The Kapok Tree”.
