Robert Duvall
Robert Duvall jest jednym z najbardziej cenionych i nagradzanych aktorów.
Mimo, iż od najmłodszych lat przejawiał zdolności aktorskie, początkowo planował karierę sportową. Dopiero w szkole średniej jeden z profesorów zauważył jego talent namówił do kształcenia się w tej dziedzinie.
Robert Duvall wystąpił w ponad 70 filmach. Jednak początki jego kariery aktorskiej nie były łatwe. Mimo pochlebnych recenzji, między innymi za rolę w przedstawieniu "A View From The Bridge", które było wystawiane na Broadway’u, aktor musiał imać się różnych zajęć by zarobić na życie.
Na dużym ekranie zadebiutował dopiero w 1962 roku rolą w głośnej ekranizacji powieści Harper Lee "Zabić drozda". Tą kreacją zwrócił na siebie uwagę krytyków i rozpoczął trwającą do dzisiaj spektakularną karierę. W 1969 roku wystąpił u boku Johna Wayne'a w obrazie "True Grit". Rola ta przyniosła mu uznanie krytyków i popularność wśród publiczności. Trzy lata później stworzył doskonałą kreację w głośnym filmie "Ojciec chrzestny", u boku Marlona Brando i Ala Pacino. Za tą rolę został nominowany do Oscara w kategorii „Najlepszy aktor drugoplanowy”. W 1979 roku Duvall zagrał w kolejnym głośnym filmie - "Czas Apokalipsy" Francisa Forda Coppoli. Rola, którą tam stworzył przyniosła mu Złoty Glob oraz nominację do Oscara, a jego najsłynniejsza kwestia "kocham zapach napalmu o poranku" przeszła do historii kina. Najważniejszym filmem w jego karierze jest dramat „Pod czułą opieką” (1983) z Ellen Barkin. Za tę rolę zdobył statuetkę Oscara za pierwszoplanową rolę męską oraz Złoty Glob dla najlepszego aktora dramatycznego. Robert Duvall był sześciokrotnie nominowany do Oscara.
Mira Sorvino
Jest córką znanego aktora Paula Sorvino i jedną z najzdolniejszych aktorek młodego pokolenia. Zadebiutowała w 1992 roku rolą w serialu telewizyjnym "The Guiding Light". Rok później dostrzegł ją Robert Redford i zaangażował do swojego filmu "Quiz Show".
Kariera aktorska Miry Sorvino zaczęła się od udziału w filmie „Barcelona”, w którym wcieliła się w postać Marty Ferrer. Jej kreacja została bardzo dobrze przyjęta przez krytyków. Jednak przełomem w karierze okazała się rola w komedii Woody Allena "Jej wysokość Afrodyta" (1995), za która otrzymała nagrodę Oscara i Złoty Glob. Od tej pory dobra passa nie opuszcza jej. Z bardzo dobrym przyjęciem widzów i krytyków spotkała się jej rola w serialu telewizyjnym "The Buccaneers" (1995) oraz w dramacie „Lulu na moście” (1998), w którym wystąpiła u boku Harveya Keitel’a. Jej ostatnim kinowym filmem byli „Generałowie” Ronalda F. Maxwella.
