OLGIERD ŁUKASZEWICZ (gen. August Emil Fieldorf "Nil")
Jeden z najwybitniejszych polskich aktorów sceny oraz ekranu. Urodził się w 1946 roku. W roku 1968 ukończył krakowską PWST. Z kinem zetknął się jeszcze w trakcie studiów debiutując w filmie Jana Batorego "Dancing w kwaterze Hitlera".
Do dziś zagrał na ekranie ponad dziewięćdziesiąt ról, wśród których najważniejsze to chociażby: Gabriel Basista z "Soli ziemi czarnej" (1969) - śląskiego fresku w reżyserii Kazimierza Kutza. Niedługo potem aktor zanotował też pierwsze spotkanie z Andrzejem Wajdą podczas realizacji "Brzeziny" (1970). Powrócił również w osobliwej kontynuacji śląskiej epopei Kutza, pod tytułem "Perła w koronie" (1972). Tym razem zagrał tam postać o imieniu Jaś. Tymczasem u Wajdy pojawił się jeszcze w "Weselu" (1972), gdzie zagrał Widmo i niedawno w "Katyniu" (2007).
Olgierd Łukaszewicz uświetniał swoim uczestnictwem produkcje takich twórców kina, jak na przykład Walerian Borowczyk, u którego wystąpił w "Dziejach grzechu". Z Januszem Majewskim współpracował przy "Lekcjach martwego języka" (1979) oraz przebojowej komedii koszarowej "C.K. Dezerterzy" (1985). W "Gorączce" (1980) zagrał z kolei u Agnieszki Holland. Wreszcie zaangażował go także Ryszard Bugajski do swego legendarnego "Przesłuchania" (1982). Łukaszewicz grał również u samego Siergieja Bondarczuka, kiedy ten kręcił wielkiego "Borysa Godunowa" (1986). Jednak popularność oraz sympatię widzów przyniosła mu dopiero rola Alberta Starskiego - "Albercika" z "Seksmisji" (1983) Juliusza Machulskiego.
Mimo ogromnego sukcesu filmu, Olgierd Łukaszewicz dalej częściej wcielał się w postacie o zabarwieniu zdecydowanie dramatycznym, aniżeli komediowym. Współpracował między innymi z Krzysztofem Kieślowskim - "Krótki film o zabijaniu" (1987), Filipem Bajonem - "Magnat" (1986), Barbarą Sass - "Pokuszenie" (1995) czy Janem Jakubem Kolskim - "Jańcio Wodnik" (1993) i "Daleko od ona" (2000). Z czasem kino przynosiło mu coraz więc odsłon lżejszego formatu. Grał w "Bajlandzie" (2000) Henryka Dederki, "Wiedźminie" (2001) Marka Brodzkiego, a także "Karierze Nikosia Dyzmy" (2002) Jacka Bromskiego. Ostatnio, na szczęście, znów trafiają mu się duże oraz ważne propozycje. Wystarczy wspomnieć kapelana z "Katynia" Wajdy, czy generała Emila Fieldorfa w "Generale Nilu" oraz twórcę gdyńskiego portu, inżyniera Wendę w powstającym właśnie filmie "Miasto z morza" w reżyserii Andrzeja Kotkowskiego.
Aktor jest laureatem między innymi Nagrody im. Zbigniewa Cybulskiego za wybitne osiągnięcia aktorskie z roku 1970. Ponadto otrzymał wyróżnienie za rolę Billy'ego w "Locie nad kukułczym gniazdem" na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w 1979. W tym samym roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Otrzymał także dwie nagrody za rolę Franza w "Pułapce" autorstwa Tadeusza Różewicza. Pierwszą na XXIV FPSW we Wrocławiu (1984), drugą od prezydenta miasta Warszawy (1985). Do jego rąk trafiła również nagroda na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora za "Psalmy Dawida" (1986). W roku 2000 odebrał z rąk prezydenta RP Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W latach 2002-2005 był prezesem ZASP-u.
ALICJA JACHIEWICZ (Janina Fieldorf)
Z pochodzenia Olsztynianka, gdzie urodziła się 26 października 1948 roku. Studiowała w
Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, którą ukończyła w roku 1972. Pierwsze kroki na zawodowej scenie stawiała w koszalińskim Teatrze Bałtyckim (1971-1973). Później powróciła do Krakowa angażując się kolejno na deskach Teatru Bagatela (1973-1974) oraz Ludowym w Nowej Hucie (1974-1977). Raz jeszcze zjawiła się w Koszalinie, tym razem w Teatrze im. Stefana Żeromskiego, w którym grała w latach 1978 - 1982. Wreszcie przyjechała też do Warszawy, zaczynając od Teatru Na Woli (1982-1988). Dziś jest aktorką Teatru Powszechnego.
Poza licznymi rolami teatralnymi Alicja Jachiewicz ma w swym artystycznym dorobku niemałą liczbę występów przed kamerą. W sumie ponad sześćdziesiąt. Zaczęła od tragicznej postaci "Niteczki" w kultowym serialu Janusza Morgensterna "Kolumbowie". Rok później (1971) była już członkiem obsady u Tadeusza Konwickiego w jego "Jak daleko stąd, jak blisko". Tymczasem Janusz Morgenstern zatrudnił ją raz jeszcze w filmie "Trzeba zabić tę miłość" z roku 1972. Pierwsza naprawdę główna rola kinowa, przypadła jej w obrazie pod tytułem "Ciemna rzeka" (1973) w reżyserii Sylwestra Szyszko. Później wystąpiła między innymi u boku Ryszardy Hanin, grając jej ekranową córkę w filmie Ryszarda Czekała "Zofia". Pojawiła się również w serialach "Kariera Nikodema Dyzmy" - Rena, dama do towarzystwa i "Królowej Bonie", jako królewna Zofia, córka Bony i Zygmunta Starego. Także Jerzy Hoffman zaproponował jej udział w "Wedle wyroków twoich" (1983). Na początku lat dziewięćdziesiątych zagrała w najgłośniejszym debiucie tego okresu czyli w "Krollu" Władysława Pasikowskiego, wcielając się w chorą na serce matkę głównego bohatera. Z kolei pod koniec ostatniego dziesięciolecia XX wieku, znalazła się w obsadzie skandalizującej "Szamanki" Andrzeja Żuławskiego.
W roku 1975 uhonorowano Alicję Jachiewicz medalem okolicznościowym "Za zasługi dla miasta Koszalina" na IV Koszalińskich Spotkaniach Filmowych "Młodzi i Film" w Koszalinie. Razem z mężem, Stefan Szmidtem, została również wyróżniona nagrodą "Pro Publico Bono" za działalność Fundacji Kresy 2000, w roku 2003.
ANNA CIEŚLAK (Maria Fieldorf)
Od 2005 roku aktorka krakowskiego Teatru im. Juliusza Słowackiego. Urodziła się 17 września 1980 roku w Szczecinie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Zanim zadebiutowała na dużym ekranie, główną rolą w gorzkim obrazie Franco de Pe?a pod tytułem "Masz na imię Justine", poznali ją widzowie telewizyjni. Wystąpiła między innymi w serialu Władysława Pasikowskiego "Glina", a także w "Egzaminie z życia" oraz "Pensjonacie pod Różą". Tymczasem za rolę Marioli w filmie de Pe?a, Anna Cieślak otrzymała nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w belgijskim Mons oraz na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej "Prowincjonalia" we Wrześni. Prezydent Gdyni nagrodził ją z kolei za najlepszy debiut aktorski 2005 roku.
W międzyczasie młoda aktorka pojawiła się też w słynnym obrazie poświęconym życiu Jana Pawła II pod tytułem "Karol. Człowiek, który został papieżem". Sukcesem frekwencyjnym okazała się natomiast komedia romantyczna "Dlaczego nie!", z udziałem między innymi Macieja Zakościelnego i w reżyserii Ryszarda Zatorskiego ("Tylko mnie kochaj"). W tym roku premierę miała kolejna komediowa propozycja w filmografii Cieślak, a mianowicie film "Jak żyć?" autorstwa debiutanta Szymona Jakubowskiego. W sezonie 2006/2007 powróciła też na ekrany telewizorów. Tym razem dołączyła do ekipy jednego z najpopularniejszych polskich seriali czyli "Na dobre i na złe", wcielając się w doktor Alicję Siedlecką.
Anna Cieślak to także, a może przede wszystkim, aktorka teatralna. Na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego występowała już w spektaklach: "Miarka za miarkę", "Mewa", "Elektra", "Kordian", "Pułapka", "Bliżej" oraz w "Biesach" Teatru STU. Jest także laureatką nagrody im. Leona Schillera z 2007 roku.
MAGDALENA EMILIANOWICZ (Krystyna Fieldorf)
Aktorka i dziennikarka, przede wszystkim radiowa. Uczęszczała do Studia Aktorskiego i Telewizyjnego przy Starym Teatrze w Krakowie. Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez trzy lata współpracowała z redakcją publicystyki programu III Polskiego Radia. Rok spędziła w redakcji młodzieżowej Radia Bis. Współpracuję również z Teatrem Polskiego Radia. W jej ekranowym dorobku są przede wszystkim seriale. Zaczęła od "Klanu", potem był "Sukces", "Twarze i maski", "Samo życie", "Zaginiona", "Kryminalni", "Oficer", "Stacyjka", Egzamin z życia" czy "Faceci do wzięcia". W fabule pojawiła się w obrazie z cyklu "Święta polskie" zatytułowanym "Noc świętego Mikołaja" w reżyserii Janusza Kondratiuka.
ZBIGNIEW STRYJ (mjr Stefan Bajer)
Aktor filmowy i teatralny, występuje na deskach Teatru Nowego w Zabrzu. Laureat śląskiej "Złotej Maski" za rolę Alfreda w "Mężu i żonie" Fredry na scenie Teatru Nowego w Zabrzu. Za rolę Albina Musiała w spektaklu "Wampir" Wojciecha Tomczyka otrzymał nagrodę na III Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu, a także w X Ogólnopolskim Konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej w Warszawie. Jest także reżyserem - w 2006 roku odbyła się premiera jego sztuki dla dzieci, zatytułowanej "Draka w tropikach ptaka i słonika".
Wystąpił m.in. w filmach "Drzazgi", "Co słonko widziało", "Gorący czwartek", "Święta polskie - Barbórka" oraz serialach "Kryminalni", "Glina", "Twarzą w twarz", "Oficer", "Święta wojna". Znany również z roli w popularnym serialu telewizyjnym "Na Wspólnej", gdzie wciela się w postać prawnika Adama Roztockiego. W 2007 roku za rolę w filmie "Benek" Roberta Glińskiego został uhonorowany nagrodą dla najlepszego aktora drugoplanowego na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni.
MACIEJ RADEL (Michał)
Ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Aktualnie pracuje w Teatrze Polskim im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Aktor urodził się 14 listopada 1984 w Bielsku Podlaskim. W roku 2005 został laureatem Finału Przeglądu Piosenki Aktorskiej w Koszalinie, a rok później Indywidualnej Nagrody im. J. Słowikowskiego na Przeglądzie Piosenki Poetyckiej Canticum Poeticum w Łodzi. "Generał Nil" jest jego drugą produkcją kinową. Niemal równocześnie zagrał w obrazie "Stary człowiek i pies" Witolda Leszczyńskiego, którego po śmierci zastąpił na reżyserskim stołku Andrzej Kostenko. Telewidzowie znają Macieja Radela z występu w popularnym serialu "Na dobre i na złe".
MACIEJ MIKOŁAJCZYK (Wiesiek)
Urodzony, rocznik 1984, w Łapach niedaleko Białegostoku, absolwent Warszawskiej Akademii Teatralnej, jeszcze w przedszkolu wygrał konkurs recytatorski "O złotą różdżkę dobrej wróżki". Zanim poszedł na studia był członkiem Teatru w swoim rodzinnym mieście i kabaretu "Widelec". Pierwsze ekranowe doświadczenia zdobywał na planie serialu "Kryminalni". Później były też m.in. seriale: "Na Wspólnej", "Egzamin z życia", "Twarzą w twarz", "Ranczo Wilkowyje", dwie części "Gliny", a także "M jak miłość" czy "Magda M" oraz "Pogoda na piątek". Obecnie gra również w "Trzecim oficerze" Macieja Dejczera i "Czasie honoru" Michała Kwiecińskiego. Na dużym ekranie pojawiał się ostatnio, epizodycznie, w "Katyniu" Andrzeja Wajdy oraz w fabularnych retrospekcjach dokumentalnego obrazu "My, Cichociemni" Pawła Kędzierskiego. Na premierę czeka obecnie najnowszy film Janusza Morgensterna pod tytułem "Mniejsze zło".
JACEK ROZENEK (płk Józef Różański)
Warszawianin z urodzenia - rocznik 1969. Aktualnie aktor Teatru Współczesnego w Warszawie. Ukończył warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w roku 1995. Na dużym ekranie pierwszy raz pojawił się w "Szczurze" (1994) Jana Łomnickiego, chociaż nie występuje w napisach końcowych. Rok później była już "Ekstradycja", a dwa lata potem "Klan". Rozenek użyczył także głosu Aleksandrowi Domagarowi, dubbingując go w "Ogniem i mieczem" (1999) Jerzego Hoffmana. Kolejny film kinowy z jego udziałem, to zaskakująco udany debiut tria: Konecki, Saramonowicz, Madejski, czyli "Pół serio" z roku 2000. Aktor zagrał również w "Chopinie. Pragnieniu miłości" (2002) w reżyserii Jerzego Antczaka. Leszek Wosiewicz powierzył mu z kolei dwie ważne role w swoim wstrząsającym "Rozdrożu Cafe" i eksperymentalnym "Z miłości".
Jacek Rozenek jest ponadto wykonawcą wielu ról serialowych, do których należą między innymi: "Samo życie", "Kryminalni", "Na dobre i na złe", "Pensjonat pod różą", "Ale się kręci", "Złotopolscy", "Mamuśki", a ostatnio także "Na kocią łapę".
STEFAN SZMIDT (gen. Tadeusz "Bór" Komorowski)
Urodzony 11 sierpnia 1943 r. w Biłgoraju, aktor filmowy, teatralny, a także malarz. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie w roku 1965. Zadebiutował na deskach Teatru Klasycznego, w którym występował w latach 1965-1971. Później był również Teatr Rozmaitości i Teatr Polski. Jedną z najbardziej rozpoznawalnych ról Szmidta jest Kostek Bawolik z serialu Jana Łomnickiego "Dom". Do swoich filmów zatrudniał go kilkakrotnie również Jerzy Hoffman. Tak było w przypadku "Potopu", gdzie pojawił się jako Tyzenhauz, "Ogniem i mieczem" jako wachmistrz Skrzetuskiego i "Starej baśni", w której zagrał Mściwoja. W żołnierza Września, kapitana Józefa Grabińskiego (w rzeczywistości Grabowskiego) ps. "Pomian", wcielił się natomiast u Bogdana Poręby w słynnym "Hubalu".
Stefan Szmidt ma na swoim koncie również udział w serialu Jana Rybkowskiego pt. "Chłopi", grając w nim Jacka, brata dziedzica. W 1988 wystąpił w demaskatorskiej komedii "Piłkarski poker" Janusza Zaorskiego, jako trener "Powiśla". U Andrzeja Wajdy zagrał z kolei Bartka Prusaka w "Panu Tadeuszu". W sumie pojawił się w ponad 80 produkcjach filmowych.
W roku 1997 razem z żoną Alicją Jachiewicz założył Fundację Kresy 2000, której założeniem jest działanie na rzecz kultury i sztuki współczesnych kresów Rzeczypospolitej. Za swoją działalność, wspólnie z żoną otrzymał w roku 2003 nagrodę "Pro Publico Bono".
