MARTIN SCORSESE (Reżyseria)
Martin Scorsese wyreżyserował ponad 25 filmów, wśród których są m.in.: "Ulice nędzy", "Alicja już tu nie mieszka”, "Taksówkarz", "New York, New York", "Ostatni walc", "Wściekły byk", "Król humoru", "Po godzinach", "Kolor pieniędzy”, "Ostatnie kuszenie Chrystusa”, "Nowojorskie opowieści", "Chłopcy z ferajny", "Przylądek strachu", "Wiek niewinności”, “Kasyno”, "Kundun" i "Ciemna strona miasta".
Scorsese ukończył Uniwersytet w Nowym Jorku. Do momentu swojego reżyserskiego debiutu pracował jako montażysta. Przyciągnął uwagę Rogera Cormana, który poprosił go o wyreżyserowanie "Boxcar Bertha", ale uwagę krytyków i ogólne zainteresowanie wzbudził w 1973 roku obrazem „Ulice nędzy”.
Oprócz filmów fabularnych Scorsese interesuje się także sztuką dokumentalną. Wspólnie z Michaelem Henrym Wilsonem wyreżyserował finansowany przez Brytyjski Instytut Filmowy dokument „A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies", który miał być hołdem złożonym na stulecie kina. Zrealizował także opowieść o swoich rodzicach zatytułowaną "Italianamerican". W ubiegłym roku światło dzienne ujrzał również jego dokument “Moja podróż do Włoch”, o historii włoskiego kina.
Scorsese służy także innym filmowcom jako producent. Wśród jego producenckich dokonań są m.in.: "Naciągacze", "Dziewczyna gangstera", "Naked in New York", "Ktoś tu kręci”, "Ślepy zaułek", „W rytmie serca”, "Kicked In the Head" Matthew Harrisona, "Kraina Hi Lo” Stephena Frearsa oraz "Możesz na mnie liczyć" Kennetha Lonergana.
Sławny reżyser jest również jednym z założycieli fundacji filmowej, która zajmuje się odrestaurowywaniem filmów znajdujących się w wytwórniach i archiwach. W 1992 roku założył firmę Martin Scorsese Presents, która zajmuje się odnawianiem kopii i dystrybucją starych, klasycznych filmów.
Scorsese ostatnio otrzymał nagrodę za osiągnięcia życiowe przyznawaną przez Amerykański Instytut Filmowy. Z tej okazji Stowarzyszenie Filmowców z Centrum Lincolna zorganizowało mu uroczystą galę. Był także przewodniczącym jury na festiwalu w Cannes w 1998 roku.
JAY COCKS (Pomysł i scenariusz)
Jay Cocks poprzednio pracował z Martinem Scorsese nad scenariuszem filmowej adaptacji powieści Edith Wharton “Wiek niewinności”. Inne filmy, do których pisał scenariusze to m.in.: "Dziwne dni" i "Made In Milan". Cocks jest byłym krytykiem filmowym, pisał głównie dla magazynu „Time”.
STEVEN ZAILLIAN (Scenariusz)
Steven Zaillian zdobył statuetkę Oscara za scenariusz do filmu Stevena Spielberga „Lista Schindlera”. Wśród wielu innych stworzonych przez niego filmowych historii są m.in.: "Sokół i koka”, „Przebudzenie”, „Szachowe dzieciństwo” (który także wyreżyserował), "Jack Niedźwiadek", "Stan zagrożenia" i "Adwokat" (także przez niego reżyserowany). Ostatnio Zaillian napisał scenariusze do "Hannibala" i „Helikoptera w ogniu”.
KENNETH LONERGAN (Scenariusz)
Kenneth Lonergan był twórcą historii i reżyserem filmu "Możesz na mnie liczyć", za który przyznano mu nagrodę scenariuszową Waldo Salt Award, nagrodę za najlepszy scenariusz na festiwalu Sundance a także nagrody nowojorskich krytyków filmowych, krytyków z Los Angeles, Stowarzyszenia Pisarzy Amerykańskich i National Board of Review. Film był także nominowany do Oscara w kategorii scenariusz oryginalny.
Pisał także teksty dla teatru, jego sztuki wystawiano w Nowym Jorku, Los Angeles i Londynie.
ALBERTO GRIMALDI (Producent)
Alberto Grimaldi był producentem wielu filmowych klejnotów kina włoskiego. Wśród nich są obrazy m.in.: Federico Felliniego ("Ginger i Fred", “Casanova", „Satyricon"), Bernardo Bertolucciego ("1900", “Ostatnie tango w Paryżu”), Pier Paolo Pasoliniego ("Salo, czyli 120 dni Sodomy", "Arabskie noce", "Opowieści Kanterberyjskie", "Dekameron").
Grimaldi wyprodukował także filmy: "Podróże z Anitą", "The Context", "A Quiet Place in
the Country", "Burn" oraz "For A Few Dollars More" Sergio Leone i "The Good, the
Bad and the Ugly".
HARVEY WEINSTEIN (Producent)
Harvey Weinstein jest współwłaścicielem wytwórni Miramax Films, którą w 1979 roku założył wraz ze swoim bratem Bobem i nazwał na cześć swoich rodziców - Miriam i Maxa. Firma dystrybuowała kilka z najlepiej przyjętych przez krytykę i najlepiej sprzedających się niezależnych filmów ostatnich 20 lat. Były to m.in.: “Za drzwiami sypialni”, "Czekolada", "Wbrew regułom", "Zakochany Szekspir”, „Życie jest piękne”, „Buntownik z wyboru”, "Angielski Pacjent", "Pulp Fiction", "Fortepian", "Gra pozorów", “Moja lewa stopa”, „Seks, kłamstwa i kasety wideo” i wiele innych.
Podczas 14-letniej znajomości z Martinem Scorsese pracowali razem przy takich filmach jak: “Naciągacze”, „Piękność dnia”, “A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies”, “Moja podróż do Włoch”.
MICHAEL BALLHAUS (Zdjęcia)
Wybitny operator Michael Ballhaus przy okazji "Gangów Nowego Jorku” pracował z Martinem Scorsese już po raz szósty. Poprzednio robili razem filmy: "Po godzinach", "Kolor pieniędzy", "Ostatnie kuszenie Chrystusa", "Chłopcy z ferajny" i "Wiek niewinności".
Ballhaus, z pochodzenia Niemiec, miał długą i zróżnicowaną karierę w swoim rodzimym kraju, zarówno w kinie jak i w telewizji. Robił zdjęcia do wszystkich ostatnich piętnastu filmów Rainera Wernera Fassbindera. Ballhaus zadebiutował w USA jako operator w 1983 przy obrazie Johna Saylesa "Baby, It's You". Inne jego prace z tego okresu to: "Zakazana miłość", "Szklana menażeria", „Telepasja” Jamesa L. Brooksa, (za te zdjęcia był nominowany do Oscara) i „Pracująca dziewczyna” Mike’a Nicholsa.
Ballhaus był również operatorem przy takich produkcjach jak: "The House on Carroll Street", "Parszywe dranie", "Wspaniali Baker Boys" Steve’a Klovesa (za swoją pracę był nominowany do Oscara), „Pocztówki znad krawędzi” Mike’a Nicholsa, “Co z tym Bobem?”, „Czarna lista Hollywood”, „Drakula” Francisa Forda Coppoli, „Królowie Mambo” i "Quiz Show" Roberta Redforda.
W ostatnich latach robił zdjęcia do takich filmach jak: do: "I'll Do Anything" Jamesa L. Brooksa, „Epidemia”, „Uśpieni” Barry’ego Levinsona, "Air Force One", „Barwy kampanii” Mike’a Nicholsa, „Bardzo dziki Zachód”, „Nazywał się Bagger Vance" i "Gone Underground".
DANTE FERRETTI (Scenografia)
Dla Dante Ferrettiego “Gangi Nowego Jorku” były piątym filmem zrobionym wspólnie z Martinem Scorsese. Wcześniej pracowali przy obrazach: "Wiek niewinności", "Kasyno", "Kundun" i "Ciemna strona miasta”.
Ferretti współpracował z wieloma znanymi reżyserami. Byli wśród nich: Julie Taymor ("Tytus Andronikus"), Martin Brest ("Joe Black"), Neil Jordan ("Wywiad z wampirem"), Franco Zeffirelli ("Hamlet"), Terry Gilliam („Przygody Barona Munchausena"), Jean-Jacques Annaud ("Imię róży"), Ettore Scola ("Noc w Varennes").
Zrobił także pięć filmów z Pier Paolo Pasolinim ("Salo, czyli 120 dni Sodomy", "Arabskie noce", "Opowieści Kanterberyjskie", "Dekameron" i "Medea"), a także kilka obrazów z Federico Fellinim ("La Voce Della Luna”, "Ginger i Fred", "E la nave va", "Miasto kobiet" i "Orchestra Rehearsal").
Pięciokrotnie był nominowany do Oscara, za: "Kundun", "Wywiad z wampirem", "Wiek niewinności”, "Hamleta" i "Przygody Barona Munchausena". Zdobył dwie nagrody BAFTA – za "Wywiad z wampirem" i "Przygody Barona Munchausena”.
Ferretti robi scenografię także dla oper, m.in. mediolańskiej La Scali, Teatro Colon z Buenos Aires, Teatro Roma Opera i paryskiej Bastille Opera House.
SANDY POWELL (Kostiumy)
Sandy Powell została uhonorowana Oscarem za kostiumy do filmu “Zakochany Szekspir”. W tym samym roku nominowano ją także za pracę przy „Idolu".
Zaczynała przy trzech filmach Dereka Jarmana: "Caravaggio", "Aria" i "The Last of England". W 1991 roku zaprojektowała kostiumy aż do 6 obrazów: "Burzliwy poniedziałek", "Za królową i ojczyznę", "Wenus Piotr", "Killing Dad", "The Miracle" i "The Pope Must Die".
Inne filmy, przy których pracowała to m.in.: "Edward II", "Gra pozorów" "Orlando" (nominacja do Oscara, nagroda Evening Standard Award), "Wittgenstein", "Być człowiekiem", "Wywiad z wampirem”, "Rob Roy", "Michael Collins", “Chłopak rzeźnika”, "Miłość i śmierć w Wenecji" (nominacja do Oscara i nagrody BAFTA), "Hilary i Jackie," "Podróż Felicji", "Koniec romansu".
Projektowała także kostiumy dla londyńskiego baletu, Royal Shakespeare Company i wielu innych teatrów europejskich. W 1998 roku Powell zdobyła nagrodę Women in Film & Television Technicians Award.
THELMA SCHOONMAKER (Montaż)
Urodziła się w Algierii, gdzie jej ojciec pracował dla Standard Oil Company. Dorastając na Arubie, w tamtejszym Cornell University studiowała politologię i rusycystykę, planując poświęcić się dyplomacji. Tuż po studiach odpowiedziała na ogłoszenie z New York Times, które oferowało praktyki w charakterze montażysty. To krótkie doświadczenie sprawiło, że postanowiła całkowicie się temu poświęcić.
Podczas 6-tygodniowego kursu w szkole filmowej przy uniwersytecie nowojorskim poznała Martina Scorsese i Michaela Wadleigha. Po kilku latach pracowała ze Scorsese po raz pierwszy przy filmie "Kto puka do moich drzwi?". Następne kilka lat spędziła montując serię mało znaczących filmów i reklamówek aż do roku 1971, kiedy to została głównym montażystą filmu Wadleigha "Woodstock", za który nominowano ją do nagrody Akademii.
W 1981 roku zdobyła zarówno Oscara jak i nagrodę BAFTA za montaż filmu “Wściekły byk”. Od tej pory pracowała przy wszystkich jego filmach, wśród których były: "Król humoru", "Po godzinach", "Kolor pieniędzy", "Ostatnie kuszenie Chrystusa", „Nowojorskie opowieści”, „Chłopcy z ferajny" (za których dostała nagrodę BAFTA i nominację do Oscara), "Przylądek strachu", "Wiek niewinności", "Kasyno" "Kundun" i "Ciemna strona miasta".
Montowała także dokumenty Scorsese: "A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies" i “Moją podróż do Włoch”.
Oprócz montażu zajmuje się także promocją filmów i książek swojego zmarłego męża, reżysera Michaela Powella.
