LEONARDO DICAPRIO (Amsterdam Vallon)
Leonardo DiCaprio urodził się w Hollywood, w Kalifornii w 1974 roku. Już w szkole podstawowej brał udział w letnich kursach aktorskich. Następnie, podczas pobytu w szkole średniej zagrał w pierwszym prawdziwym przedstawieniu - "Circus Fantasy".
W 1988 roku jako czternastolatek Leonardo wystąpił w serii filmów reklamowych i filmów edukacyjnych. Pod koniec tego samego roku zadebiutował w telewizji w remake’u klasycznego filmu dla dzieci "Lassie." W 1990 roku, po występach w emitowanym przez stację NBC serialu dramatycznym "Santa Barbara", został zaangażowany w małej roli w popularnej serii "The Outsider", następnie "Parenthood". W 1991 Leonardo zadebiutował w filmie fabularnym - "Critters 3". W tym samym roku został zaproszony do udziału w sitcomie stacji ABC "Growing Pains". Następnie Michael Caton-Jones zaangażował Leonardo do roli młodego Tobiasa Wolffa w kinowej adaptacji bestsellerowej powieści "Chłopięcy świat", w którym wystąpił u boku Roberta De Niro i Ellen Barkin.
W 1993 szwedzki reżyser Lasse Hallstrom zatrudnił Leonardo do roli Arniego w entuzjastycznie przyjętym przez krytykę filmie „Co gryzie Gilberta Grape’a?”. Jego występ zaowocował nominacją do Oscara dla aktora drugoplanowego. Miał wtedy 19 lat. W 1995 roku zagrał u boku Sharon Stone i Gene’a Hackmana w reżyserowanym przez Sama Raimiego filmie "Szybcy i martwi" i w tym samym roku jeszcze w filmowej adaptacji autobiograficznych wspomnień Jima Carrolla "Przetrwać w Nowym Jorku". Później zagrał poetę Arthura Rimbauda w reżyserowanej przez Agnieszkę Holland kinowej wersji sztuki Christophera Hamptona „Całkowite zaćmienie”.
W adaptacji „Romeo i Julii” Williama Shakespeare'a, zrealizowanej przez australijskiego reżysera Baza Luhrmanna wystąpił w roli Romea u boku Claire Danes. W tym samym roku mieliśmy okazję zobaczyć go jako niesfornego syna Meryl Streep w obrazie „Pokój Marvina”, w którym występowali także Diane Keaton i Robert De Niro. W 1996 roku zagrał w nagrodzonym kilkoma Oscarami “Titanicu” Jamesa Camerona, w którym partnerowała mu Kate Winslet.
Następnie pojawił się w "Człowieku w żelaznej masce" z Gerardem Depardieu, Jeremym Ironsem i Johnem Malkovichem. Film okazał się niewypałem, po którym aktor stracił na popularności. W 1999 roku zagrał u Woody’ego Allena w "Celebrity", tuż przed tym, jak rozpoczął pracę u Danny’ego Boyle'a w kinowej adaptacji bestsellerowej powieści Alexa Garlanda "Niebiańska plaża". W ubiegłym roku, po zakończeniu zdjęć do “Gangów Nowego Jorku”, Leonardo zagrał w najnowszym filmie Stevena Spielberga “Złap mnie, jeśli potrafisz”, w którym partnerował mu Tom Hanks.
DANIEL DAY-LEWIS (Bill “Rzeźnik”)
Daniel Day-Lewis już swoimi pierwszymi rolami zachwycił zarówno widownię jak i krytykę. Z niezwykłą łatwością przemieniał się z punka z filmu „Moja piękna pralnia” w wymuskanego wiktoriańskiego arystokratę w „Pokoju z widokiem” duetu Merchant-Ivory. Za obie role w 1986 roku Stowarzyszenie Nowojorskich Krytyków Filmowych przyznało mu nagrodę dla najlepszego aktora drugoplanowego.
W kinie zadebiutował w 1971 roku małą, nieuwzględnioną w końcowych napisach rolą u Johna Schlessingera w "Tej przeklętej niedzieli”. Następnie zagrał postacie drugoplanowe w obrazach "Gandhi" i "Bunt na Bounty".
Choć każdą rolę Day-Lewis przeobrażał w prawdziwą kreację aktorską, dopiero grana przez niego postać cierpiącego na porażenie mózgowe pisarza Christy’ego Browna w filmie „Moja lewa stopa” Jima Sheridana przyniosła mu Oscara dla najlepszego aktora. Kolejną nominację Akademii uzyskał za film „W imię ojca”, prawdziwą historię mężczyzny niesłusznie skazanego na 15 lat więzienia.
Inne jego filmy to: „Ostatnim Mohikanin”, „Wiek niewinności” - pierwsza współpraca z Martinem Scorsese, bardzo dobrze przyjęta “Nieznośna lekkość bytu” Philipa Kaufmana, „Czarownice z Salem”, gdzie wystąpił u boku Winony Ryder. Ostatni raz mieliśmy okazję zobaczyć go w “Bokserze” Jima Sheridana.
Day-Lewis uczył się aktorstwa w Bristol Old Vic School. Później, przez ponad dekadę (lata 70. i wczesne 80.) poświęcał się pracy w teatrze, występując w najlepszych brytyjskich i irlandzkich teatrach.
CAMERON DIAZ (Jenny Everdeane)
Cameron Diaz zadebiutowała w kinie w wieku 21 lat, urzekając widzów jako femme fatale w jednym z największych hitów Jima Carrey'a „Maska”. Następnie zagrała w małym niezależnym filmie "Kolacja z arszenikiem", a później w off'owej miłosnej historii Stevena Baigelmana "Feeling Minnesota", gdzie partnerowali jej Keanu Reeves i Vincent D'Onofrio. Zagrała także u Edwarda Burnsa w "Tej jedynej”, a następnie u boku Harvey'a Keitela i Craiga Sheffera w "Urwaniu głowy".
W 1996 roku na targach filmowych ShoWest Cameron została uznana Gwiazdą Jutra, który to tytuł przyznaje amerykańska organizacja zrzeszająca właścicieli kin. Jej zrealizowany zaraz potem film "Mój chłopak się żeni” stał się jednym z największych hitów 1997 roku a jej występ zaowocował nagrodą Blockbuster dla najlepszej aktorki drugoplanowej w komedii. W "A Life Less Ordinary", reżyserowanym przez Danny’ego Boyle’a ("Trainspotting"), Cameron wystąpiła u boku Ewana MacGregora.
Za rolę w romantycznej komedii braci Petera i Bobby’ego Farrellych "Sposób na blondynkę” zyskała miano najlepszej aktorki, przyznane przez Stowarzyszenie Nowojorskich Krytyków Filmowych. Była też nominowana do Złotego Globu, a uhonorowana nagrodą Blockbuster dla najlepszej aktorki, holenderską nagrodą Rembrandta i nagrodą MTV.
Po komedii "Gorzej być nie może" Cameron zagrała z Johnem Cusackiem, Catherine Keener i Johnem Malkovichem w dobrze przyjętym przez krytykę filmie Spike’a Jonesa "Być jak John Malkovich". Za tę rolę ponownie nominowano ją do Złotego Globu, nagrody Stowarzyszenia Amerykańskich Aktorów Filmowych i nagrody BAFTA, przyznawanej przez Brytyjską Akademię Filmową.
Cameron zagrała także u boku Ala Pacino w filmie Olivera Stone'a "Męska gra” i wystąpiła w jednym z największych hitów 2001 roku “Aniołki Charliego” u boku Drew Barrymore i Lucy Liu. Inne jej filmy to m.in. "Sekret" oraz zrealizowany dla telewizji Showtime obraz "Things You Can Tell Just By Looking at Her", w którym zagrała z Glenn Close, Calistą Flockhart, Amy Brenneman i Holly Hunter. Podkładała też głos w zrealizowanym przez wytwórnię DreamWorks odnoszącym wielkie sukcesy animowanym filmie “Shrek", w którym głosu użyczali także Eddie Murphy, John Lithgow i Mike Meyers. Zagrała również z Tomem Cruisem i Penelope Cruz w filmie Camerona Crowe'a "Vanilla Sky." Aktualnie pracuje przy filmie “Aniołki Charliego 2 – jazda na maxa”.
LIAM NEESON (Priest Vallon)
Neeson stał się jedną z czołowych międzynarodowych gwiazd naszych czasów. Ostatnio widzieliśmy go w filmach: “Charlie Cykor”, “Gwiezdne Wojny: Epizod I - Mroczne Widmo” George’a Lucasa oraz u Jana DeBonta w “Nawiedzonym”.
Urodzony w Irlandii Neeson chciał zostać nauczycielem. Uczęszczał do Queens College w
Belfaście, gdzie studiował fizykę, informatykę, matematykę i dramat. Przerwał jednak karierę nauczycielską i w 1976 roku dołączył do ekipy Lyric Players Theatre w Belfaście, debiutując w profesjonalnym przedstawieniu - sztuce Josepha Plunketta "The Risen People". Po dwóch latach przeniósł się do Dublina.
W 1980 roku John Boorman zobaczył Neesona grającego rolę Lenniego w sztuce Johna Steinbecka "Myszy i ludzie" i obsadził go w swojej epickiej opowieści o królu Arturze "Excalibur". Był to debiut filmowy Neesona. Od tego czasu wystąpił w ponad 20 filmach, m.in. w remake’u obrazu „Bunt na Bounty” Dino De Laurentisa, ciepło przyjętym przez krytyków filmie "Lamb" (za który otrzymał nominację do Evening Standard Drama Award), obrazie Andreja Konczałowskiego "Duet for One", a także w filmach „Modlitwa za umierających” i “Misja” Rolanda Joffe’a.
Neeson zyskał uznanie krytyków grając głuchoniemego weterana z Wietnamu z dramacie sądowym Petera Yatesa "Podejrzany". Zagrał także w filmach: "Dobra matka", "Darkman",
"Crossing the Line", "Na ziemi wroga", "Podejrzenie", "Mężowie i żony" Woody’ego Allena, "Cudotwórca", "Nell", „Wczoraj i dziś” Barbeta Schrodera. Wystąpił także w tytułowej roli w obrazie Michaela Cantona-Jonesa "Rob Roy".
Zadebiutował na Broadway'u w 1993 roku w dramacie Eugene O’Neilla “Anna Christie", w którym partnerowała mu Natasha Richardson. Za tę rolę dostał nominację do nagrody Tony w kategorii najlepszego aktora.
W 1993 roku Neeson był nominowany do Oscara, Złotego Globu, nagrody BAFTA w kategorii najlepszego aktora za sportretowanie Oskara Schindlera w nagrodzonej przez Akademię “Liście Schindlera” Stevena Spielberga.
W 1998 zagrał w filmowej adaptacji powieści Victora Hugo "Nędznicy" a także wcielił się w postać Oscara Wilde’a w sztuce Davida Hare’a "Pocałunek Judasza", wystawianej w Londynie w Nowym Jorku. W 1996 roku zagrał tytułową rolę w filmie Neila Jordana "Michael Collins", za która dostał nagrodę dla najlepszego aktora na festiwalu w Wenecji, nominację do Złotego Globu oraz prestiżową londyńską nagrodę Evening Standard Award.
JIM BROADBENT (William ‘Boss’ Tweed)
Jim Broadbent, którego kariera rozwija się zarówno na deskach teatru jak również w telewizji i kinie, w ubiegłym roku otrzymał statuetkę Oscara za poruszającą kreację w roli męża Iris Murdoch w filmie “Iris”. Widzowie pamiętają go także z niedawnego występu w roli ojca Renee Zellwegger w komediowym hicie „Dziennik Bridget Jones”. Zagrał również u boku Nicole Kidman i Ewana MacGregora w musicalu Baza Lurhmanna "Moulin Rouge". W 1999 roku Broadbent zdobył szerokie uznanie za rolę W. H. Gilberta w filmie Mike’a Leigh "Topsy Turvy".
Wśród innych obrazów, w których można go było zobaczyć są m.in.: "O mały głos", "Rewolwer i melonik”, "Pożyczalscy", "Biały labirynt", "Tajny agent", „Strzały na Broadway'u” Woody’ego Allena, "Princess Caraboo", “Gra pozorów” Neila Jordana, "Enchanted April", „Życie jest słodkie” Mika Leigh, "Superman IV", "Dobry ojciec", "Bandyci czasu", "Psy wojny” i wiele innych.
Broadbent jest uznanym aktorem teatralnym, występującym na najważniejszych londyńskich scenach. Aktor pojawiał się też wielokrotnie w produkcjach brytyjskiej telewizji, m.in. w filmach: "The Peter Principle”, "Murder Most Horrid”, "A Sense of History" (w przypadku tego filmu był także autorem scenariusza), "Inspector Morse", "Revolution", "The Miser", "Conrad", "Happy Families", "Silas Marner", "Only Fools and Horses", "The Last Company Car" i wielu innych dramatach kręconych głównie dla stacji BBC i Kanału 4.
BRENDAN GLEESON (Monk McGinn)
Brendana Gleesona widzieliśmy niedawno w „Sztucznej inteligencji“ Stevena Spielberga. Aktualnie aktor pracuje na planie najnowszego filmu Anthony’ego Mingelli “Cold Mountain”.
Gleeson urodził się i wychował w Dublinie. W szkole średniej zainteresował się teatrem i kinem, głównie pod wpływem swojego nauczyciela, Pata Grogana. Ukończył studia na uniwersytecie w Belcamp, gdzie później przez 10 lat pracował jako wykładowca. W tym czasie wystąpił w kilku sztukach teatralnych, by w końcu w wieku 34 lat, w 1989 roku, zdecydować, że chce na stałe poświęcić się aktorstwu.
Międzynarodową uwagę przykuł swoim występem w filmie Johna Boormana "Generał" – za tę rolę bostońscy i londyńscy krytycy uhonorowali go nagrodą dla najlepszego aktora, otrzymał także wyróżnienie od irlandzkiego instytutu filmowo-telewizyjnego.
Gleeson zagrał także w filmach: "Za horyzontem", "Waleczne serce", "Michael Collins", "I Went Down", “The Snapper”, "Angela Mooney”, "My Life So Far”, "Wild About Harry", "Mission Impossible 2", „Harrison's Flower", "Lake Placid", a ostatnio także w zrealizowanej przez Johna Boormana ekranizacji powieści Johna Le Carre'a "Krawiec z Panamy".
JOHN C. REILLY (Happy Jack)
John C. Reilly zyskał miano jednego z najbardziej poważanych aktorów swojego pokolenia. Jego niesamowita zdolność zupełnego przeobrażania się w grane przez niego postacie zwróciła uwagę Hollywood i pracujących w nim filmowców, z których wielu zdecydowało się zatrudnić go w swoich filmach więcej niż raz. Najwięksi reżyserzy naszych czasów, tacy jak: Brian De Palma, Terrence Malick, Martin Scorcese, Paul Thomas Anderson, Lasse Hallstrom, Wolfgang Peterson i Neil Jordan wykorzystali jego wszechstronność do tworzenia niezwykłych wizji w swoich filmach.
Wychował się w Chicago i tam zaczynał karierę występami w lokalnych teatrach. Dostał się do prestiżowej szkoły aktorskiej Goodman School of Drama, po czym zaczął pracować dla Steppenwolf Theatre i Organic Theatre. W niedługim czasie napisał i wyreżyserował dwuosobową sztukę "Walking the Boogie". Mniej więcej w tym samym czasie wysłał Brianowi De Palmie wideo ze swoim nagraniem i po rozmowie telefonicznej, bez osobistego spotkania z reżyserem, został zatrudniony na planie "Ofiar wojny". W kilka dni później był już na pokładzie samolotu lecącego do Tajlandii, by zadebiutować w filmie fabularnym.
Kariera Reilly'ego cały czas się rozwija się. W nadchodzących miesiącach zobaczymy go aż w czterech projektach. Oprócz „Gangów Nowego Jorku”, zagrał ostatnio w "Chicago" (ujawniając swój talent wokalny u boku Catheriny Zeta-Jones i Renee Zellweger), „Godzinach” i "The Good Girl” (gdzie partnerowała mu Jennifer Aniston).
Wcześniej aktor wystąpił w dobrze przyjętej przez krytykę produkcji "The Anniversary Party", który wyreżyserowali wspólnie Alan Cumming i Jennifer Jason Leigh. Zagrał także w hicie Wolfganga Petersena "Gniew oceanu" i zyskał uznanie krytyków i widzów w dramacie Paula Thomasa Andersona "Magnolia". Dał też wspaniały popis swoich możliwości w dramacie o baseballistach "Gra o miłość", w którym zagrali także Kevin Costner i Kelly Preston, a także w romantycznej komedii "Ten pierwszy raz", gdzie partnerowali mu Drew Barrymore i David Arquette.
Wszechstronność Reilly'ego została wykorzystana w wielu innych filmach, zarówno tych pochodzących z wielkich wytwórni, jak i w produkcjach niezależnych. Wystąpił jako gwiazda porno i narkoman w filmie Paula Thomasa Andersona „Boogie Nights", jako drobny hazardzista w dramacie akcji Andersona "Sydney". Stworzony przez niego portret sierżanta Storma w obrazie Terrence’a Malicka "Cienka czerwona linia" zyskał bardzo pochlebne recenzje krytyków. Inne filmy w których zagrał to m.in.: "Georgia", "Co gryzie Gilberta Grape’a?", "Dolores", "Dzika rzeka", "Nie jesteśmy aniołami", "Stan łaski" i "Hoffa".
Reilly powrócił do swoich teatralnych korzeni w 2000 roku występując w nominowanej do nagrody Tony broadway'owskiej produkcji Sama Sheparda "True West".
HENRY THOMAS (Johnny)
Henry Thomas ostatnio wystąpił w filmie Billy’ego Boba Thorntona "Rącze konie”, a także w trzech niezależnych produkcjach: "The Quickie" Sergeia Bodrova (w którym zagrali także Vladimir Mashkov, Jennifer Jason Leigh, Dean Stockwell) "Briar Patch” Zeva Bermana (z udziałem Arie Vereen i Dominque Swain) oraz "Dead in the Water" według scenariusza i w reżyserii Gustavo Lipszteina (w którym ponownie partnerowała mu Dominque Swain).
Jako 10-latek Thomas zyskał międzynarodowe uznanie grając rolę Elliota w filmie Stevena
Spielberga "E. T.: the Extra Terrestrial". Od tej pory stale pracował, kompletując w swoim dorobku bardzo różnorodne role. Zagrał m.in. z Bradem Pittem i Anthonym Hopkinsem w "Wichrach namiętności", pojawił się także u boku Kathy Bates i Jamesa Woodsa w ekranizacji nagrodzonej Pulitzerem sztuki Sama Sheparda "Klatwa", którą sfilmowała stacja telewizyjna Showtime.
Thomas pojawił się także prze produkowanym przez stację HBO filmie "Indictment" (za który dostał nominację do Złotego Globu), a także filmach kinowych "Suicide Kings", "Niagara Niagara”, "Fire In the Sky" i "Valmont” Milosa Formana.
