Flip i Flap wystąpili wspólnie w 104 filmach – krótko i pełnometrażowych często zaskakując widzów nowymi pomysłami i gagami. Przypadkowo spotkali się przed kamerą w połowie lat 20. ubiegłego wieku i niemalże z dnia na dzień, pod kierownictwem producenta Hala Roacha, stali się parą najpopularniejszych komików na świecie. Jako jedni z nielicznych gwiazdorów kina niemego odnaleźli się w kinie dźwiękowym zyskując jeszcze większą popularność, której szczyt przypadł na czas Wielkiego Kryzysu.
Stan Laurel (Flip) był autorem scenariuszy do większości filmów, jak również reżyserem części z nich. Oliver Hardy (Flap) wolny czas poświęcał głównie na grę w golfa, zostawiając większość kreatywnej pracy swojemu partnerowi.
Flip, czyli Arthur Stanley Jefferson urodził Ulverston, w Anglii 16 czerwca 1890 roku. Jako syn wpływowego producenta teatralnego dorastał w świecie showbiznesu i już w wieku 12 lat dołączył do trupy teatralnej, której jedną z gwiazd był Charlie Chaplin. W filmie zadebiutował w roku 1917.
Jego wieloletni partner Flap, czyli Oliver Hardy, przyszedł na świat 18 stycznia 1892 roku
w mieście Harlem w amerykańskim stanie Georgia. Aktorstwem zainteresował się jeszcze jako dziecko. W 1910 pracował jako operator lokalnego kina, a trzy lata później dołączył
do miejscowego studia filmowego specjalizującego się w produkcji komedii. W ciągu kilku lat stał się cenionym i dobrze zarabiającym aktorem specjalizującym się w rolach komicznych złoczyńców.
W 1927 roku Stan Laurel i Oliver Hardy pracowali w Kalifornii w studiu filmowym należącym do Hala Roacha, który zatrudniał takie sławy jak Harold Lloyd i Charley Chase. Laurel zajmował się głównie reżyserią i scenopisarstwem, podczas kiedy Hardy koncentrował się na aktorstwie. Na planie przyszłe gwiazdy spotkały się już w 1917 roku w filmie „Lucky Dog”, ale występ ten przeszedł bez echa. Dopiero wspólny udział najpierw w „Slipping Wives” (1927) a później w „Putting Pants on Philip” (1927) sprawił, że narodził się duet, o którym wkrótce usłyszał cały świat.
W 1927 roku na ekrany amerykańskich kin wszedł pierwszy film dźwiękowy zatytułowany „Śpiewak z jazzbandu”. Obraz okazał się tak wielkim przebojem, że filmy, w których aktorów można było nie tylko oglądać, ale i słuchać przestały być traktowane przez producentów jedynie jako ciekawostka.
W ciągu kilku kolejnych lat produkcje dźwiękowe wyparły nieme. Niestety, w nowej rzeczywistości nie odnalazła się większość ówczesnych gwiazd. Flip i Flap byli jednymi
z nielicznych, którym się to udało. Komicy umiejętnie potrafili wykorzystać możliwości, jakie niósł ze sobą dźwięk. W ich filmach pojawiły się nie tylko dowcipne dialogi,
ale również piosenki. W latach 30. powstały jedne z najgłośniejszych produkcji Flipa i Flapa, w tym „Brat Diabła” oraz „Indyjscy piechurzy”.
Lata 40 nie okazały się dla duetu łaskawe. Po konflikcie z Halem Roachem, Laurel i Hardy podjęli współpracę ze studiami 20th Century Fox i MGM. Niestety, tamtejsi producenci
nie potrafili wykorzystać ich talentu obsadzając komików w serii niezbyt kosztownych
i niedopracowanych obrazów. Ponadto zabroniono gwiazdorom improwizacji, dzięki której powstały ich najsłynniejsze gagi i skecze. Nowi producenci wymagali ścisłego trzymania się scenariusza. Zniechęceni gwiazdorzy postanowili w 1945 roku zakończyć swoją karierę filmową i odejść na zasłużoną emeryturę. Po raz ostatni spotkali się przed kamerami 6 lat później na planie filmu „Atol”.
Zerwanie z przemysłem filmowym nie oznaczało końca Flipa i Flapa. Stan Laurel i Oliver Hardy w latach 40. odnosili triumfy na scenie a w 1950 roku poważnie rozważali możliwość nakręcenia serialu telewizyjnego pt. „Laurel & Hardy’s Fabulous Fables”. Niestety, poważne problemy ze zdrowiem Hardy’ego uniemożliwiły realizację tego planu.
7 sierpnia 1957 w wyniku zawału zmarł Oliver Hardy. Po jego śmierci Stan Laurel wycofał się z życia publicznego. Drugi członek niezapomnianego duetu zmarł 8 lat później, 23 lutego 1965 roku. Przed śmiercią był jeszcze świadkiem odrodzenia popularności Flipa i Flapa, których filmy cieszyły się ogromnym powodzeniem w telewizji zyskując komikom nowe pokolenia fanów.
