Michael Moore
Pochodzi z małego miasteczka Flint w stanie Michigan. Przed 35 rokiem życia zrobił karierę dziennikarską, przejął kierownictwo lokalnej gazety („The Fling Voice”), po czym trafił do lewicowego pisma w San Francisco. Kluczowym momentem jego kariery był 1987 r., kiedy General Motors zamknęło miejscowe fabryki i zwolniło dziesiątki tysięcy pracowników. Jako że Moore znał sprawę doskonale – w zakładach pracował jego ojciec i dziadek – postanowił nakręcić o tym dokument („Roger&Me”, 1989). Problem braku funduszy rozwiązał organizując w mieście salon bingo. Obraz zebrał nagrody na kilku festiwalach filmów dokumentalnych. Gwiazda Moore’a rozbłysła pełnym blaskiem w 2002 roku, kiedy to jego dokument „Zabawy z bronią” („Bowling for Columbine”) został nagrodzony statuetką Oscara. Przyznanie nagrody Akademii pociągnęło za sobą wzrost zainteresowania książką Moore’a „Stupid White Men”(2001), którą przetłumaczono również na język polski. Na wydanie w Polsce czeka natomiast, opublikowany przed rokiem, tytuł „Dude, Where’s my Country”. Książka ta przygotowała grunt pod film „Fahrenheit 9 11”.
Moore doskonale radzi sobie także w studiu telewizyjnym. Jego program „TV Nation” wyróżniono prestiżową nagrodą Emmy, a program „The Awful Truth”, którego był producentem, okrzyknięto w Stanach „najinteligentniejszym i najbardziej zabawnym programem telewizyjnym. Moore nakręcił kilka wideoklipów dla potęg amerykańskiego rocka: R.E.M., Rage Against the Machine oraz System of a Down.
Mieszka z żoną i córką w Nowym Jorku oraz w Michigan.
*
Kongresmen John Conyers: „Siadaj synu. Nie czytamy większości projektów ustaw. Czy zdajesz sobie sprawę, co by to było, gdybyśmy musieli czytać każdy ustawę, jaką uchwalamy?”
Michael Moore: „Nie mogłem uwierzyć, że właściwie żaden kongresmen nie przeczytał Ustawy Patriotycznej przed głosowaniem za jej przyjęciem. Dlatego uznałem, że w akcie patriotyzmu muszę im ją przeczytać”.
*
Kilka lat temu Michael Moore usłyszał od, wtedy jeszcze, gubernatora George’a W. Busha: „Bądź grzeczny kolego i poszukaj sobie uczciwej pracy”. W pewnym sensie Moore wziął sobie tę radę do serca. Znalazł prawdziwą pracę w obnażaniu błędów prezydenta w Iraku.
Time
Michael Moore, mimo iż ukończył 50 lat, uchodzi za największego buntownika współczesnego filmu dokumentalnego. Swoje poglądy wygłasza, nie bacząc na konsekwencje, przy każdej nadarzającej się okazji – do legendy przeszło jego wystąpienie podczas rozdania Oscarów dwa lata temu.
Polska Agencja Prasowa
Filmografia:
2004 - Fahrenheit 9 11
2002 - Zabawy z bronią (Bowling for Columbine)
1998 - The Big One
1995 - Canadia Bacon
1992 - Pets For Meat
1989 - Roger&Me
Kathleen Glynn (producent)
Od lat związana z Michaelem Moorem. Podobnie jak on, pochodzi z miasteczka Flint w Michigan. Była producentką jego filmów: „Roger&Me”, „Canadian Bacon”, „The Big One” oraz oscarowego „Zabawy z bronią”. Współpracowała z reżyserem także przy jego programach telewizyjnych. Jest laureatką nagród Emmy oraz Złotej Róży Festiwalu w Montreaux.
Glynn działa w zarządzie The Center For Justice And Democracy, organizacji na rzecz niezależnego sądownictwa. Razem z Moorem stworzyła fundację wspierającą alternatywne media i kulturę.
Jim Czarnecki (producent)
Był producentem „Zabaw z bronią” oraz „Love Liza”, który został nagrodzony na festiwalu Sundance 2002 za najlepszy scenariusz. Pracował przy takich filmach, jak: „Julien Donkey-Boy”, „Rick”, „Sid and Nancy”, „Canadian Bacon” i „The Big One”. Wystąpił jako aktor w „Broken Vessels” Scotta Ziehlsa i w „The Man Who Counted” Curtissa Claytona.
Czarnecki był producentem wykonawczym w firmie „Ridley Scott&Associates”, w której przygotowywał programy telewizyjne z udziałem Woody Allena, Martina Scorsese i Spike’a Lee.
