BLETCHLEY PARK, CENTRUM KRYPTOLOGICZNE
Centrum w Bletchley Park, zwane podczas wojny Stacją X, było siedzibą i miejscem pracy kryptologów, których osiągnięcia w łamaniu niemieckich szyfrów w znaczący sposób wpłynęły na przebieg wojny. Stacja X jest również uznana za kolebkę współczesnej informatyki, głownie za sprawą znakomitego matematyka Alana Turinga. Skonstruował on gigantyczne urządzenie, które manipulowało sekwencjami liter generowanymi przez Enigmę, umożliwiając rozszyfrowanie zakodowanych wiadomości.
Zasługi Turinga uhonorowała firma Applemac, obierając na swoje logo nadgryzione jabłko. Turing popełnił po wojnie samobójstwo zjadając jabłko, w które wcześniej wstrzyknął truciznę.
Centrum kryptologiczne zainstalowano w Bletchley Park w 1938 roku, na terenie ogromnej wiktoriańskiej rezydencji okolonej 30-akrowym parkiem. W zbudowanych w czasie wojny domkach mieszkało i pracowało ponad 12.000 ludzi. Jednak tylko niewielu miało pojęcie o pełnym zakresie prowadzonych tam prac. Większość zajmowała się tylko „swoją działką”. Obowiązująca ustawa o tajemnicy państwowej spowodowała, że opinia publiczna dowiedziała się istnieniu i działalności Stacji X dopiero w latach siedemdziesiątych. Najlepsi brytyjscy matematycy, lingwiści, inżynierowie oraz spece od wywiadu zaangażowani byli w łamanie szyfrów Enigmy – urządzenia kodującego stosowanego przez niemieckie siły zbrojne. Naziści wierzyli, że system kodowania, który stworzyli jest nie do złamania. Nie mieli pojęcia o działaniu Stacji X.
ZBRODNIA KATYŃSKA
Puenta Enigmy wzbudziła niemały szum nie tylko w środowiskach polonijnych Wielkiej Brytanii, ze względu na pojawiającą się w filmie fikcyjną postać Polaka-szpiega. Przekazuje on Niemcom wiadomość o złamaniu kodów Enigmy, ponieważ nie może pogodzić się z brakiem reakcji aliantów na masakrę w Katyniu. W 1943 roku naziści obwieścili światu, że odkryli masowe groby polskich oficerów niedaleko Smoleńska, w okolicach wsi Katyń. Dowodzili, że oficerowie schwytani zostali przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 roku a następnie rozstrzelani przez NKWD wiosną 1940. Związek Radziecki oskarżył o tę zbrodnię Niemców. Wojska sprzymierzone powstrzymały się przed jakąkolwiek reakcją wobec ZSRR, nie chcą stracić cennego sojusznika. Po wojnie temat również nie został podjęty, aby nie zakłócić z trudem utrzymywanego zimnowojennego status quo. Prawda została oficjalnie potwierdzona przez Borysa Jelcyna dopiero w 1992 roku.
