“EGZORCYZMY EMILY ROSE” to przejmująca historia młodej kobiety, która w niewyjaśnionych okolicznościach zapada na chorobę, której symptomy trudno powiązać ze znanymi przypadłościami medycznymi. Emily Rose z czasem zaczyna doświadczać potwornych wizji, którym towarzyszą przerażające konwulsje, doprowadzające do deformacji ciała i ogólnego osłabienia. Dziewczyna zostaje zdiagnozowana przez neurologa jako epileptyczka, jednak przepisana przez lekarza terapia okazuje się nieskuteczna. Symptomy opętania zdają się coraz bardziej wzmacniać, podczas gdy kolejna diagnoza medyczna kwalifikuje Emily nie tylko jako epileptyczkę, ale również osobę chorą psychicznie.
Kiedy cierpienia Emily zdają się być już nie do zniesienia, a medyczna terapia nie przynosi praktycznie żadnego efektu, dziewczyna zwraca się o pomoc do księdza z rodzinnej parafii. Po długich rozmowach i namysłach, Ojciec Moore zgadza się przeprowadzić egzorcyzmy, co i dla niego jest dużym przeżyciem, ponieważ robi to po raz pierwszy w swoim życiu. Emily i Ojciec Moore nadzieję na uzdrowienie pokładają w wierze i religii, która znajduje uzasadnienie dla choroby dziewczyny – to demony zawładnęły jej ciałem i umysłem, doprowadzając do uporczywych męczarni.
Pomimo heroicznych wysiłków Ojca Moore’a, podczas egzorcyzmów Emily umiera, a ksiądz zostaje oskarżony o zaniedbanie i nieumyślne spowodowanie śmierci, z uwagi na nieobecność podczas obrzędu wypędzenia demonów wymaganej w takich przypadkach pomocy medycznej. Tocząca się w konsekwencji tych tragicznych wydarzeń sprawa sądowa stawia rozum i naukę przeciwko wierze i przekonaniom religijnym, prowadząc do konfrontacji dwóch postaw światopoglądowych, których przyczynkiem stał się przypadek Emily.
Jak mówi reżyser filmu i współautor scenariusza Scott Derrickson: “Akira Kurosawa jest moim ulubionym reżyserem, a jego dzieło “Rashomon” jest, w moim przekonaniu jednym z najlepszych obrazów, jakie nakręcił. W tym filmie widzowie poznają sytuację dwóch aktów przemocy z perspektywy osób w nich uczestniczących, przy tym do końca nie wiadomo czyja wersja wydarzeń jest prawdziwa. Struktura tego filmu jest fascynująca i z wielką siłą przykuwa uwagę. W skrócie można powiedzieć, że jest to dramat rozgrywający się w sądzie, który podobnie jak nasz film, to samo wydarzenie pokazuje z różnych punktów widzenia.”
“Niewątpliwie korzyść, jaką mamy z oglądania retrospekcji i filmowych flashbacków podczas scen toczących się w sądzie, a odnoszących się egzorcyzmów Emily Rose pozwala widzowi wyrobić sobie swoją własną opinię na temat tego, co miało miejsce w obecności księdza Moore’a”, dodaje Derrickson. „Moim zamiarem było nakręcenie filmu, który sprowokowałby ludzi do postawienia sobie samym pytania, jakie są ich przekonania na temat zła, sił nieczystych, demonów. W nieunikniony sposób, zastanawiając się nad takimi kwestiami, dochodzimy również do zagadnień związanych z naszym stosunkiem do Boga, podejściem do moralności, a także sprawami odnoszącymi się do pamięci i szeroko pojętej prawdy.”
Aby jeszcze bardziej wciągnąć widzów w rozgrywające się na ekranie wydarzenia, struktura filmu pozwala bohaterom tej opowieści kwestionować ich własne systemy przekonań i wierzeń. „Postać grana przez Laurę Linney – Erin, poddana zostaje wielu wyzwaniom, które sprawiają, że typowy dla niej sposób patrzenia na świat zostaje zakwestionowany i z czasem kobieta zaczyna zadawać sobie wiele pytań odnośnie religii i duchowego spojrzenia na świat. Część z tych pytań, zainspirowanych przez Ojca Moore’a dotyczy etyki – jak w sposób etyczny żyć we współczesnym świecie – dokonywać wyborów, wchodzić w relacje z innymi ludźmi?” stwierdza producent i współscenarzysta Paul Harris Boardman.
Jak mówi producent Tripp Vinson: “W filmie przedstawione są dwa światopoglądowe punkty widzenia, a ich ścieranie się jest pokazane w niezwykle dynamiczny i interesujący sposób. Jest to swoistego rodzaju spór, który towarzyszy człowiekowi od wieków, praktycznie od zarania dziejów. To spór o to, w co naprawdę wierzymy i w jaki sposób możemy to udowodnić.”
