Pupi Avati - reżyser
Pupi Avati jest wybitnym reżyserem, scenarzystą i producentem filmowym, nagradzanym na licznych festiwalach (Wenecja, Berlinale, Cannes). Urodził się w 1938 roku w Bolonii i tam studiował politologię. Po pokazie "Osiem i pół" Felliniego postanowił zostać reżyserem. Jego pierwszymi filmami były tanie horrory, które jednak wyróżniały się na tle tego typu seryjnej produkcji naddatkiem metafizyki i staranną oprawą wizualną ("Szatański Balsamus", 1968; "Dom o śmiejących się oknach", 1975; "Zeder", 1983). Spod jego ręki wyszło również kilka filmów o tematyce muzycznej ("Bordella", 1976 - jej rozpowszechnianie zostało wstrzymane wyrokiem sądowym; "Jazz Band", 1978; fabularyzowana biografia słynnego jazzmana Bixa Beiderbecka - "Bix, 1991; opowieść o młodych latach Mozarta - "Nas troje", 1984), bowiem drugą wielką pasją Avatiego jest muzyka (gra na klarnecie). Od lat 80. uważany jest za jednego z czołowych włoskich reżyserów filmowych. Wtedy właśnie ugruntował swoją pozycję filmami: "Szkolna wycieczka" (1983), "Dzień rozdania dyplomów" (1985), "Historia o chłopcach i dziewczętach" z 1989 roku (nagroda David di Donatello za najlepszy scenariusz, nominacja dla najlepszego reżysera 1990). Ostatnich kilka lat przyniosło takie obrazy Avatiego, jak: "Serce gdzie indziej" (David di Donatello dla najlepszego reżysera 2003, nominacja do Złotej Palmy w Cannes), "Świąteczny rewanż" (nominacja do David di Donatello dla najlepszego reżysera 2004), "Druga noc poślubna" (nominacja do Złotego Lwa 2005 na MFF w Wenecji) i "Ojciec Giovanny" (nominacja do Złotego Lwa, nagroda Złote Lwiątko na MFF w Wenecji 2008). W 2010 roku Avati nakręcił "Młodszego syna" oraz goszczący w tym roku na polskich ekranach dramat "Długie dzieciństwo". Natomiast z 2011 roku pochodzi jego ostatni obraz, nominowane do nagrody Marka Aureliusza na MFF w Rzymie "Dziewczyny o wielkich sercach", inspirowane historią dziadków reżysera.
