ALEJANDRO AGRESTI (Reżyser) w Stanach Zjednoczonych znany jest najbardziej dzięki swemu poruszającemu filmowi Valentin, opowiadającemu o małym chłopcu, któremu marzy się kariera kosmonauty, a który jednocześnie stara się ulepszyć otaczający go, oszałamiający świat. Za ten cieszący się międzynarodowym uznaniem film Agresti zdobył Srebrnego Kondora (Cóndor de Plata) – nagrodzę Argentyńskiego Zrzeszenia Krytyków Filmowych za najlepszą reżyserię i najlepszy oryginalny scenariusz, nagrodę dla najlepszego filmu i specjalną nagrodę jury na Festiwalu Filmowym Mar del Plata, Złotego Cielca za najlepszą reżyserię na Holenderskim Festiwalu Filmowym, a także nagrodę publiczności na Festiwalu Filmów Międzynarodowych w Newport.
Inne sukcesy kinowe Agrestiego to między innymi Wiatrem przeminęło z..., Un mundo menos peor („Mniej zły świat”), El acto en cuestion („Sztuczka”) oraz Buenos Aires Vice Versa.
Wiatrem przeminęło z... jest opowieścią o taksówkarzu z Buenos Aires, udającemu się do odosobnionej wioski, w której jedyny kontakt ze światem zewnętrznym zapewnia kino. Film ten zdobył Złotą Muszę na Festiwalu Filmowym w San Sebastián, Srebrnego Hugona na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago, dwie nagrody na Festiwalu Filmowym w Hawanie i Złotego Tulipana na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Stambule.
Agresti otrzymał także kilka nagród za dzieło ukazujące jego rodzinne miasto, zatytułowane Buenos Aires Vice Versa, w tym za najlepszy scenariusz i najlepszy montaż od Argentyńskiego Zrzeszenia Krytyków Filmowych, specjalną nagrodę jury na Festiwalu Filmowym w Hawanie, a także trzy nagrody na argentyńskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Mar del Plata. Jego najnowszy film, Un mundo menos peor („Mniej zły świat”) został po raz pierwszy pokazany na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2004 roku i jako najlepszy film został uhonorowany „Nagrodą Miasta Rzym”.
Urodzony w 1961 roku Agresti zadebiutował jako reżyser w wieku kilkunastu lat swym krótkometrażowym filmem El Zoológico y el cementerio z 1978 roku, który kręcił weekendami, pracując jako reżyser telewizyjny w Buenos Aires. Chcąc poszerzyć swoje horyzonty, wyemigrował do Holandii, gdzie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie w 1986 roku pokazał swój film El Hombre que ganó la razón.
Po osiedleniu się na stałe w Holandii, kontynuował rozwój swej kariery takimi filmami, jak Love is a Fat Woman, który zdobył specjalną nagrodę jury na Holenderskim Festiwalu Filmowym w 1988 roku oraz nagrodę dla najlepszego młodego reżysera na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian, a także Boda Secreta („Potajemne wesele”), za który otrzymał między innymi Złotego Cielca dla najlepszego filmu na Holenderskim Festiwalu Filmowym.
Inne popularne filmy Agrestiego to: La Cruz („Krzyż”), opowieść o krytyku filmowym, którego utrata pracy powoduje kryzys w rodzinie, popularna komedia Noc z Sabriną Love, historia nastolatki, która nieoczekiwanie wygrywa w konkursie telewizyjnym wieczór ze słynną gwiazdą filmów porno; Życie miejskie, Luba, Figaro Stories, Everybody Wants to Help Ernest, A Lonely Race, Modern Crimes oraz El Acto en cuestión, za który zdobył kilkanaście międzynarodowych nagród filmowych.
DAVID AUBURN (Scenarzysta) zdobył nagrodę Pulitzera i Tony Award za drugą sztukę Proof, która w styczniu 2003 roku zakończyła swą udaną broadwayowską serię w teatrze Walter Kerr Theater. Po 918 przedstawieniach i 16 pokazach zamkniętych, sztuka ta okazała się być najdłużej granym przedstawieniem na Broadwayu w ciągu niespełna ostatnich dwudziestu lat.
Pierwsze przedstawienie sztuki Proof odbyło się 23 maja 2000 roku w Manhattan Theatre Club, a premiera na Broadwayu miała miejsce 24 października 2000 roku. Sztuka Proof otrzymała wyróżnienia dla najlepszej sztuki od takich organizacji, jak Drama Desk, Lucille Lortel, Drama Critics Circle, Outer Critics Circle i Drama League, nagrodę dramaturgiczną Johna Gassnera, nagrodę Josepha Kesselringa oraz nagrodę Hull-Warriner Award amerykańskiej Gildii Dramaturgów. W 2005 roku nagrodzeni Oscarami Gwyneth Paltrow i Sir Anthony Hopkins zagrali w adaptacji kinowej tej sztuki.
Auburn urodził się w Chicago w 1969 roku, a wychował w Ohio i Arkansas. Studiował na Uniwersytecie w Chicago, był także uczestnikiem kursu dramatopisarstwa prestiżowej szkoły Julliard School, gdzie uczył się pod kierunkiem znanych dramaturgów, takich jak Marsha Norman (‘night, Mother) i Christopher Durang (Sister Mary Ignatius Explains It All For You).
Jego pierwsza pełna sztuka zatytułowana Skyscraper została wyprodukowana poza Broadwayem w Greenwich House w 1997 roku. Krótki dramat What Do You Believe About the Future? ukazał się drukiem w Harper’s Magazine. Wśród innych jego sztuk należy wymienić Fifth Planet (której premiera odbyła się podczas Nowojorskiego Festiwalu Teatralnego i Filmowego) oraz Miss You (premiera na Festiwalu Sztuk Komediowych HBO). Jego najnowszym dziełem jest The Journals of Mihail Sebastian, sztuka, która została wystawiona poza Broadwayem w 2004 roku.
Były stypendysta nagrody Guggenheima, obecnie udziela się w Radzie Amerykańskiej Gildii Dramaturgów.
DOUG DAVISON (Producent) zachwycił Hollywood wyjątkowo udanym thrillerem o nawiedzonym domu zatytułowanym Klątwa, w którym zagrała Sarah Michelle Gellar. Film został oparty na japońskim thrillerze z 2000 roku zatytułowanym Ju-On, w reżyserii Takashiego Shimizu. Od premiery filmu w październiku 2004 roku rekord premierowego weekendu w historii horroru do tej pory nie został pobity. Davison pracuje obecnie przy produkcji Klątwy 2 w Japonii, w której grają Amber Tamblyn i Sarah Michelle Gellar, a reżyserem tej części jest Takashi Shimizu.
Davison wyprodukował Klątwę wraz z Royem Lee, wspólnikiem z Vertigo Entertainment, spółki zajmującej się opracowywaniem i produkcją filmów, którą obaj założyli w 2001 roku, współpracującej stale z wytwórnią Universal. Ich pierwsza produkcja, The Ring, wytwórni Dream Works (będąca adaptacją popularnego japońskiego dreszczowca Hideo Nakaty z 1998 roku), pojawiła się rok później i odniosła wielki sukces na całym świecie, przynosząc w sumie zysk w wysokości 250 milionów dolarów ze sprzedaży biletów. Hideo Nakata wyreżyserował część drugą filmu, The Ring 2 (będącą ponownie adaptacją jego japońskiego pierwowzoru „Ringu 2”), która swoim sukcesem podczas premierowego weekendu w USA w marcu 2005 r. pobiła wszelkie rekordy. W tym samym roku Davison wyprodukował inną adaptację japońskiego horroru o nawiedzonym budynku, Fatum (opartą na powieści Koji Suzukiego), wyreżyserowaną przez Waltera Sallesa, w której zagrała nagrodzona Oscarem Jennifer Connely.
Obecnie spółka Vertigo zajmuje się postprodukcją filmu The Departed (thrillera policyjnego z Mattem Damonem, Jackiem Nicholsonem i Leonardo DiCaprio w rolach głównych, reżyserowanym przez Martina Scorsese) oraz The Visiting (będącego remake’iem klasycznego obrazu science fiction z 1956 roku, zatytułowanego Inwazja porywaczy ciał, w którym główne role grają Nicole Kidman i Daniel Craig, a film reżyseruje Oliver Hirschbiegel). Davison nadzoruje także kilka innych projektów, w tym Addicted (thriller psychologiczny, w którym zagra Sarah Michelle Gellar), The Strangers, Coach (komedia rodzinna z udziałem Diane Keaton), Old Boy oraz remake thrillera Hideo Nakaty o zjawiskach paranormalnych The Entity.
Pochodzący z Waszyngtonu Davison studiował w Hamilton College na północy stanu Nowy Jork. Po otrzymaniu tytułu naukowego z zakresu literatury angielskiej, przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie kontynuował karierę w branży filmowej, początkowo jako asystent produkcji w filmie Szklana pułapka 3, a następnie jako script reader (osoba czytająca scenariusze) w New Line Cinema. Po przeprowadzce do Los Angeles Davison podjął pracę w Mad Chance Productions, gdzie – pod kierownictwem Andrew Lazara – pracował jako dyrektor ds. rozwoju, a później awansował na stanowisko szefa produkcji. W tym czasie był współproducentem filmu Smoochy, do którego scenariusz napisał Adam Resnick, reżyserem był Danny DeVito, a w rolach głównych zagrali Robin Williams i Edward Norton. Pracując w Mad Chance, Davison opracowywał również takie filmy, jak Kosmiczni kowboje, Psy i koty oraz Niebezpieczny umysł.
ROY LEE (Producent) po raz pierwszy wystąpił w charakterze producenta wykonawczego w hitowym filmie The Ring Gore’a Verbinskiego, którego sequel, The Ring 2 (również wyprodukowany przez Lee), zarobił ponad 35 milionów dolarów podczas premierowego weekendu w marcu 2005 r. i dostał się na szczyt rankingów kinowych. Lee wyprodukował także horror z 2004 r. o nawiedzonym domu, zatytułowany Klątwa, oparty na japońskim filmie Ju-On, wyreżyserowanym przez Takashiego Shimizu w 2000 roku. Od premiery Klątwy w październiku 2004 roku rekord premierowego weekendu w historii horroru do tej pory nie został pobity. Lee pracuje obecnie przy produkcji Klątwy 2 w Japonii, w której grają Amber Tamblyn i Sarah Michelle Gellar, a reżyserem tej części jest Takashi Shimizu.
Urodzony w rodzinie koreańskiej mieszkającej w Brooklynie i wychowany w miejscowości Bethesda w stanie Maryland, Lee zdobył tytuł licencjata na George Washington University i magistra na American University. Po krótkim epizodzie zawodowym, jakim była praca prawnika w korporacji, w 1996 roku przeniósł się z Waszyngtonu do Los Angeles, by tam kontynuować karierę w przemyśle filmowym. Pierwszą pracę dostał w spółce produkcyjnej Alphaville, w której zajmował się takimi filmami, jak Mumia, Szakal i Michael. Zdobywszy w Alphaville pewne doświadczenie w pozyskiwaniu scenariuszy, założył stronę internetową ScriptShark.com, dzięki której młodzi, ambitni pisarze mieli szansę przekazywać swe scenariusze do oceny specjalistom z branży. Pomysł ten okazał się sukcesem, dzięki czemu otrzymał pracę w spółce zajmującej się poszukiwaniem nowych talentów, dla której pozyskiwał filmy krótkometrażowe do rozpowszechniania na komputerach.
Jako niezależny producent i specjalista zajmujący się opracowywaniem filmów, Lee (któremu magazyn New Yorker nadał w 2003 r. przydomek „The Remake Man” – „Facet od remake’ów”) rozpoczął w 2001 r. import filmów z Japonii, Korei, Hongkongu i Indonezji do ponownego nakręcenia w Stanach Zjednoczonych, sprzedając prawa do filmów amerykańskim wytwórniom filmowym w imieniu dystrybutorów azjatyckich.
Wraz ze wspólnikiem, Dougiem Davisonem, Lee założył w 2001 r. spółkę Vertigo Entertainment, w której obaj zajmują się różnymi etapami produkcji i opracowania wielu filmów, w tym The Departed (thrillera policyjnego z Mattem Damonem, Jackiem Nicholsonem i Leonardo DiCaprio w rolach głównych, reżyserowanym przez Martina Scorsese), The Visiting (będącego remake’iem klasycznego obrazu science fiction z 2001 roku, zatytułowanego Inwazja porywaczy ciał, w którym główne role grają Nicole Kidman i Daniel Craig, a film reżyseruje Oliver Hirschbiegel), The Strangers, Coach (komedii rodzinnej z udziałem Diane Keaton), Old Boy oraz remake’iem thrillera Hideo Nakaty o zjawiskach paranormalnych The Entity.
MARY McLAGLEN (Producent wykonawczy) ponownie spotyka się na planie z Sandrą Bullock, z którą pracowała już przy pięciu projektach: Dwa tygodnie na miłość, Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya, Totalna magia, Ulotna nadzieja oraz Miss Agent 2: Uzbrojona i urocza.
McLaglen, przedstawicielka trzeciego pokolenia filmowego w rodzinie, jest wnuczką nagrodzonego Oscarem aktora charakterystycznego, Victora McLaglena (Potępieniec, Spokojny człowiek) i córką reżysera, Andrew McLaglena (McLintock!, Shenandoah, Szlachetna rasa). Jej brat, Josh McLaglen (Titanic, Co kryje prawda, Constantine) jest jednym z najbardziej poważanych w branży asystentów reżysera.
McLaglen rozpoczęła karierę jako asystentka produkcji na planach filmowych swojego ojca, wspinała się po szczeblach kariery, zostając koordynatorem produkcji (Nomads, Uciekający pociąg, Powrót do szkoły) i kierownikiem produkcji (Powrót Kuby Rozpruwacza, Książe Pensylwanii, Mój kuzyn Vinnie), aż do 1988 roku, gdy udało jej się wyprodukować swój pierwszy film, Cold Feet.
Od tamtego czasu McLaglen była producentem wykonawczym takich filmów, jak Zabawy z piłką, Podaj dalej Mimi Leder oraz komedii Barry’ego Levinsona Zawiść. Była także koproducentem Szczęśliwego dnia, Sierżanta Bilko, Księżyca i Valentino, Klienta i Sommersby’ego.
Poza pracą na planie, McLaglen została współautorką (wraz z Maureen Gosling, Judith L. Cohen i Paulą Weinstein) książki dla dzieci wydanej w 2003 roku, pod tytułem „You Can Be a Woman Movie Maker”.
ERWIN STOFF (Producent wykonawczy) wniósł do tego projektu lata doświadczeń w branży jako jeden z najbardziej cenionych producentów/menedżerów w Hollywood. Poza tym, że jest jednym z niewielu producentów odnoszących tak wielkie sukcesy (Matrix, Austin Powers 2 – Szpieg, który nie umiera nigdy, Constantine), Stoff działa także jako jeden z najlepszych menedżerów gwiazd branży rozrywkowej, reprezentując między innymi takich klientów, jak Keanu Reeves (z którym współpracował przy jedenastu filmach), Ethan Hawke, Cuba Gooding czy Debra Messing.
Stoff jest głównym wspólnikiem i założycielem spółki 3 Arts Entertainment. W przerwach pomiędzy codziennym zarządzaniem sprawami klientów, był także producentem lub producentem wykonawczym takich filmów, jak Adwokat diabła, Słodki listopad, Krótka piłka, Piętno Minnesoty, Pokonaj najszybszego, Mąż idealny i Sezon rezerwowych. Jego poprzednim projektem realizowanym wspólnie z Keanu Reevesem (po raz pierwszy spotkali się na planie Szalonej przygody Billa i Teda) był Constantine, a latem tego roku na ekrany kin wejdzie futurystyczny thriller Richarda Linklatera Przez ciemne zwierciadło, w którym główną rolę gra Reeves. Innym sukcesem Stoffa był film Zgadnij kto, współczesna komedia oparta na oscarowym hicie Stanleya Kramera z 1967 roku, w której zagrali Bernie Mac i Ashton Kutcher – podczas premierowego weekendu film zarobił 21 milionów dolarów i dostał się na szczyt rankingów filmów, które zarobiły najwięcej w ciągu pierwszych trzech dni projekcji kinowych. Stoff był także producentem wykonawczym pilota serialu reżyserowanego przez Linklatera, zatytułowanego $5.15/Hr, dla telewizji HBO.
Stoff rozpoczął swą karierę jako reżyser teatralny na festiwalu teatralnym Williamstown Theatre Festival w Massachusetts oraz Old Globe w San Diego. W 1978 roku przeniósł się do Los Angeles, gdzie wyprodukował wielokrotnie nagradzane przedstawienie The Tenth Man, z Richardem Dreyfussem w roli głównej. W 1991 roku Stoff został jednym ze współzałożycieli spółki 3 Arts Entertainment i rozpoczął tworzenie jednej z największych i odnoszących największe sukcesy firm produkcyjno-menedżerskich.
Od czasu, gdy rozpoczęła pracę w Village Roadshow Pictures siedem lat temu, DANA GOLDBERG (Producent wykonawczy) pracowała przy pełnej gamie produkcji Village Roadshow Pictures, w tym przy trylogii Matrix, Ocean’s Eleven i Ocean’s Twelve, Dniu próby, Rzece tajemnic i Miss Agent, Z ust do ust, Charlie’m i fabryce czekolady, a także przy wchodzącej niedługo na ekrany kin komedii przygodowej Happy Feet – animacji komputerowej w reżyserii George’a Millera, której premierę zaplanowano na jesień 2006 roku. Była także producentem wykonawczym Złodzieja życia, z Angeliną Jolie w roli głównej, Diuków Hazzardu, z Johnnym Knoxville’em i Seannem Williamem Scottem, a także Firewalla z Harrisonem Fordem w roli głównej.
Goldberg, obecnie prezes ds. produkcji, podjęła pracę w Village Roadshow Pictures po trzyletniej współpracy z Barrym Levinsonem i Paulą Weinstein w firmie Baltimore/Spring Creek Pictures, w której piastowała stanowisko wiceprezesa ds. produkcji. Swoją karierę w show businessie rozpoczynała od posady asystentki w spółce Hollywood Pictures.
BRUCE BERMAN (Producent wykonawczy) ukończył w 1975 r. studia historyczne na UCLA z najwyższym wyróżnieniem. Następnie w 1978 roku ukończył szkołę prawniczą Georgetown Law School, a jeszcze w tym samym roku został przyjęty do kalifornijskiej palestry.
Pracę w branży filmowej Berman rozpoczął wraz z Jackiem Valentim w organizacji MPAA w Waszyngtonie, będąc jego asystentem jeszcze podczas studiów prawniczych. Po ukończeniu studiów wrócił do Los Angeles i podjął pracę jako asystent Petera Gubera w spółce Casablanca Filmworks we wrześniu 1978 roku. Następnie, w lipcu 1979 roku, został asystentem Seana Daniela i Joela Silvera w Universal Pictures, by w 1982 roku dojść do stanowiska wiceprezesa ds. produkcji w tej samej wytwórni.
W 1984 roku Berman rozpoczął współpracę z Warner Bros. Pictures jako wiceprezes ds. produkcji, a w roku 1988 awansował na stanowisko starszego wiceprezesa ds. produkcji. We wrześniu 1989 roku został prezesem ds. produkcji teatralnych, a następnie – w 1991 roku – prezesem ds. ogólnoświatowych produkcji teatralnych, które to stanowisko piastował do maja 1996 roku. Za jego kadencji wytwórnia Warner Bros. Pictures wyprodukowała i rozpowszechniła takie filmy, jak: Uznany za niewinnego, Chłopcy z ferajny, Robin Hood: Książę Złodziei, Wożąc panią Daisy, Batman Forever, Liberator, Malcolm X, Bodyguard, JFK, Ścigany, Dave, W sieci, Raport Pelikana, Epidemia, Klient, Czas zabijania i Twister.
W maju 1996 roku Berman założył Plan B Entertainment, niezależną spółkę produkcyjną związaną z Warner Bros. Pictures.
W lutym 1998 roku Berman został prezesem i dyrektorem generalnym spółki Village Roadshow Pictures. Do końca 2007 roku Village Roadshow Pictures zrealizuje 60 produkcji jako partner joint venture wytwórni Warner Bros. Pictures. W pierwszej partii filmów znalazły się Totalna magia z Sandrą Bullock i Nicole Kidman w rolach głównych, Depresja gangstera z Robertem De Niro i Billym Crystalem, Matrix z Keanu Reevesem i Laurence’em Fishburne’em, Piekielna głębia z Samuelem L. Jacksonem, Złoto pustyni, z George’em Clooneyem, Kosmiczni kowboje z Clintem Eastwoodem i Tommym Lee Jonesem, Miss Agent z Sandrą Bullock i Benjaminem Brattem, a także Psy i koty.
Kolejne filmy to: Dzień próby z nagrodzonym Oscarem Denzelem Washingtonem i Ethanem Hawke, Ocean’s Eleven z George’em Clooneyem, Bradem Pittem i Julią Roberts, Nawrót depresji gangstera, Dwa tygodnie na miłość z Sandrą Bullock i Hugh Grantem, Matrix Reaktywacja, Matrix Rewolucje, Rzeka tajemnic z Seanem Pennem i Timem Robbinsem, Ocean’s Twelve, Constantine z Keanu Reevesem, Miss Agent 2: Uzbrojona i urocza, Dom woskowych ciał, Charlie i fabryka czekolady Tima Burtona z Johnnym Deppem, Diukowie Hazzardu z Johnnym Knoxville’em i Seannem Williamem Scottem oraz Z ust do ust z Jennifer Aniston w roli głównej. W przygotowaniu są już Lucky You Curtisa Hansona z Erikiem Baną i Drew Barrymore, The Reaping z Hilary Swank, Music and Lyrics z Hugh Grantem i Drew Barrymore, a także Happy Feet, animowana komedia twórców Babe – świnki z klasą.
ALAR KIVILO, A.S.C., C.S.C. (Reżyser obrazu) urodził się w Montrealu. Na początku lat siedemdziesiątych przeprowadził się do Toronto, gdzie kierowany wczesnym zainteresowaniem fotografiką zapisał się na kurs filmowy organizowany przez York University. Po roku kursu i pięciu latach przepracowanych w charakterze asystenta operatora, rozpoczął samodzielną karierę operatora filmowego, kręcąc filmy dokumentalne i krótkie dramaty, w tym Boys and Girls, za który zdobył Oscara w 1984 roku.
Kivilo zajął się następnie kręceniem teledysków, które doprowadziły go do świata reklamy, a następnie zainspirowały do założenia własnej firmy pod nazwą Propeller.
Przez dziesięć lat Kivilo wyreżyserował i nakręcił wiele filmów reklamowych, które zdobywały nagrody Bessie, Clio i Cannes.
W 1987 r. Kivilo nakręcił swój pierwszy film fabularny, Da, dramatyczną opowieść o ojcu i synu, której akcja rozgrywa się w Irlandii. W kolejnych latach odrywał się od swej pracy w firmie Propeller, by móc koncentrować się na kręceniu relacji filmowych i telewizyjnych.
Wśród filmów telewizyjnych Kivilo ma na swym koncie miniserial Najeźdźcy (za który otrzymał nominację do nagrody ASC), satyryczny dramat dla telewizji HBO Wojna mediów, Gotti, także dla HBO (za który otrzymał nagrodę CableAce i nominacje do nagrody Emmy i ASC), Rebound oraz nominowany do nagrody Emmy film Normalny z Jessicą Lange i Tomem Wilkinsonem w rolach głównych.
Kivilo zdobył sobie przychylność krytyków za swe dokonania operatorskie w takich filmach, jak Prosty plan, Dom Glassów i Wojna Harta. Ostatnio nakręcił film zatytułowany Aurora Borealis, w którym główne role zagrali Donald Sutherland i Louise Fletcher, a także film w reżyserii Harolda Ramisa Zimne dranie, będącym mroczną komedią z Johnem Cusackiem, Billym Bobem Thorntonem i Oliverem Plattem w rolach głównych. Obecnie Kivilo pracuje nad zdjęciami do thrillera kryminalnego Scotta Franka pod tytułem The Lookout.
W 1997 roku Kivilo przeniósł się wraz z żoną i dwiema córeczkami do Stanów Zjednoczonych. Swój czas cała rodzina dzieli pomiędzy Los Angeles a Tallinem w Estonii.
NATHAN CROWLEY (Kierownik produkcji) zdobył nominacje do nagrody BAFTA i Art Directors Guild Award za kierownictwo produkcji w chwalonym przez krytyków prequelu Christophera Nolana Batman – Początek. Był to drugi film nakręcony wspólnie z Nolanem, po thrillerze Bezsenność z 2002 roku. Ponadto, Crowley niedawno ukończył produkcję dramatu akcji Nolana, zatytułowanego The Prestige, który na ekrany kin ma wejść jesienią tego roku.
Pochodzący z Londynu Crowley zdobył tytuł licencjata architektury w Brighton Art School, po czym rozpoczął swą karierę jako młodszy projektant planu w filmie Hook Stevena Spielberga oraz w popularnym serialu telewizyjnym Star Trek: Stacja kosmiczna. Następnie kierował produkcją filmu Sweety Barrett dla spółki Hand Made Films byłego Beatlesa, George’a Harrisona, po czym podjął się realizacji kilku projektów dla telewizji BBC, w tym hitowego serialu Pani ambasador i filmu telewizyjnego Wszystko przez tancerza.
Gdy awansował z posady projektanta planu na dyrektora artystycznego, Crowley wciąż ulepszał swój warsztat, pracując nad takimi przebojami kinowymi, jak Mission: Impossible 2 Johna Woo, Zdrada Alana J. Pakuli i nagrodzonym Oscarem obrazem Mela Gibsona Waleczne serce. Wśród filmów, które realizował jako dyrektor artystyczny i projektant planu znalazły się także Zabójca i Maverick Richarda Donnera, a także Drakula Francisa Forda Coppoli. Projektował również plany do Superbohaterów Kinki Ushera oraz do futurystycznego sequela w reżyserii Johna Carpentera Ucieczka z Los Angeles.
Już jako kierownik produkcji Crowley pracował między innymi nad współczesnym dramatem wojennym Johna Moore’a Za linią wroga, komedią irlandzką Barry’ego Levinsona Co za tupet! oraz dramatem biograficznym Joela Schumachera Veronica Guerin.
LYNZEE KLINGMAN, A.C.E. (Montaż) rozpoczęła swą przygodę z montażem filmów od dokumentu politycznego Emile’a de Antonio In the Year of the Pig, nominowanego do Oscara w kategorii najlepszego filmu dokumentalnego.
Krótko potem Klingman zdobyła kolejne doświadczenia w zakresie filmów dokumentalnych, pracując nad filmem Hearts and Minds Petera Davisa, który został nagrodzony Oscarem w 1975 roku w tej samej kategorii.
Pierwsze szlify fabularne Klingman odebrała pracując (wraz z Richardem Chew i Sheldonem Kahnem) przy oscarowym filmie Lot nad kukułczym gniazdem.
Od tego czasu Klingman zachwyca widzów wszechstronnymi umiejętnościami, które pokazuje zarówno w filmach biograficznych, takich jak Ali z Willem Smithem, Człowiek z księżyca z Jimem Carreyem w roli Andy’ego Kaufmana czy Hoffa z Jackiem Nicholsonem, a także w przebojach kinowych, takich jak Epidemia z Dustinem Hoffmanem i Wojna państwa Rose z Michaelem Douglasem i Kathleen Turner. Wśród innych wartych wspomnienia filmów Klingman znajdziemy Miasto Aniołów, Matyldę, Hair, Picture Bride, Rzekę życia i Tate – małego geniusza.
ALEJANDRO BRODERSOHN (Montaż) studiował sztukę filmową w Universidad del Cine w Buenos Aires. Od tego czasu realizował swoje wizje związane z montażem w uznanych przez krytyków filmach, takich jak m.in. Buenos Aires Vice Versa, za który Brodersohn otrzymał pierwszego Srebrnego Kondora (Cóndor de Plata) od Argentyńskiego Zrzeszenia Krytyków Filmowych, La Cruz, Wiatrem przeminęło z..., Un mundo menos peor i Valentin, za który został nagrodzony drugim Srebrnym Kondorem.
Brodersohn był także trzykrotnie nominowany do tej nagrody przez Argentyńskie Zrzeszenie Krytyków Filmowych, za montaż do filmów: Paszport do raju, Książki i noc oraz Moebius. Pracował również jako montażysta przy takich hiszpańskojęzycznych filmach, jak Evita, la tumba sin paz, Mala época, Mientras tanto, Como Mariposas en la luz, Rio escondido, El nadador inmóvil, Ciudad de María, El Cielito oraz serialu telewizyjnym Okupas. Brodersohn, poza talentami ujawnianymi w montażowni, sprawdził się także jako scenarzysta i reżyser w filmie krótkometrażowym z 1994 roku Le molestaria si le hago una pregunta?
Obecnie Brodersohn pretenduje do trzeciego z kolei Srebrnego Kondora za pracę nad filmem iluminados por el Fuego („Oświeceni ogniem”).
SONNY MALLHI (Współproducent). Urodzony w Chicago, wychował się w podmiejskiej dzielnicy Downers Grove i studiował na Uniwersytecie w Chicago. W 2001 roku Mallhi dołączył do swych znajomych, Roya Lee i Douga Davisona, w nowo powstałej spółce Vertigo Entertainment, w której obecnie jest wiceprezesem ds. rozwoju.
RACHEL PORTMAN (Kompozytor) jest pierwszą kobietą-kompozytorem w historii kina, która otrzymała Oscara za muzykę do filmu Emma. Portman była także nominowana do nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej za muzykę do Wbrew regułom i Czekolady Lasse Hallstroma.
Pracowała z tak znamienitymi filmowcami, jak Roman Polański, Jonathan Demme, Robert Redford, Robert Benton, Gary Marshall, Alan Parker, Mike Leigh, Beeban Kidron i Wayne Wang.
Portman zyskała sobie uznanie różnorodnymi kompozycjami muzycznymi, między innymi do ubiegłorocznego Olivera Twista, Kandydata, Dzięki tobie, Winn-Dixie, Benny i Joon, Klubu szczęścia, Nazywał się Bagger Vance, Wojny Harta, Pokochać, Nicholasa Nickleby, Piętna i Uśmiechu Mony Lizy.
Pierwsza opera Portman, The Little Prince, oparta na klasycznej pozycji literatury dziecięcej, jaką jest „Mały książę” Antoine’a de Saint-Exúpery’ego, miała swą premierę w Houston Grand Opera i jest już dostępna na DVD.
